สวัสดีค่ะ ขอบคุณสำหรับทุกคำแนะนำและกำลังใจค่ะ ตอนนี้สุธินาได้เลิกกับสามีแล้วค่ะ กำลังอยู่ในช่วงย้ายออกค่ะ ถามว่าตอนนี้ทำใจได้แล้วหรอ ก็ยังไม่ได้นะ เป็นคนตัดสินใจเองค่ะ เรารอมาปีครึ่งแล้ว คิดว่าซักวันเค้าคงจะคิดได้ แต่ก็ไม่ได้ทำอะไรให้ดีขึ้นมาเลยค่ะ เสียใจและร้องไห้มาตลอด1ปีครึ่ง
คงไม่มีประโยชน์อะไรที่จะดึงรั้งเค้าไว้แล้วค่ะ เพราะการกระทำและคำพูดเค้าก็ได้บอกชัดเจนอยู่แล้วว่าไม่ต้องการเราอีก

เค้าก็ได้พูดกับครอบครัวเค้าหมดแล้ว ว่าเค้าไม่ได้รักเราอย่างนู้นอย่างนี้ พูดขนาดนี้แล้วเราก็ไม่มีใจจะอยู่อะนะ ทำเหมือนเราไม่มีค่าอะไรเลย ตอนนี้เรียกได้ว่าชีวิตพังทลายเลยค่ะ คงต้องใช้เวลาอีกนานกว่าจะเข้าที่เข้าทาง เราทำดีที่สุดแล้วค่ะ อดทนได้แค่นี้จิงๆ ให้ทนกว่าคงเป็นโรคจิตเข้าซักวัน ช่วงนี้ก็ลำบากหน่อยๆค่ะ ไปๆมาอยู่ ก็ให้กำลังใจตัวเองนี่หละค่ะ ทางบ้านก็ให้กำลังใจ พยายามอ่านหนังสือธรรมะมากๆ แต่ก็ไม่ค่อยช่วยอะไรเลยค่ะ อยากจะเข้มแข้ง แต่วันนี้มันไม่ไหวจิงๆค่ะ

ขอบคุณคุณพี่ทักทายนะคะ แต่ตอนนี้มีเรื่องอีกแล้วค่ะ หลังจากตัดสินใจว่าจะเลิก และจะย้ายออกจากบ้านสามี มันไม่ง่ายอย่างที่ตั้งใจไว้ค่ะ เรียกว่าผิดหวังรอบสองก็ว่าได้ค่ะ

แม่สามีขอนัดคุยกับครอบครัวของสุธินากับทางเค้า เค้าขอว่าขอให้ลูกสาวเข้าป.1ก่อน ก็อีก2ปี ถึงเวลานั้นค่อยว่ากันใหม่ว่าจะเอายังงัย ซึ่งในทีแรกเค้าก็เหมือนโอเคถ้าจะให้ไปๆมาๆ แต่ตอนนี้เกิดมาพูดแบบนี้ แล้วเราก็บอกเค้าไปว่าเราไม่อยู่ พยายามพูดเหตุผลที่เราเจออยู่ทุกวันนี้ ว่าเราทำดีที่สุดแล้ว อดทนได้แค่นี้จริงๆ แต่แล้ว เค้าก็บอกว่าถ้าเราเอาลูกไปตอนนี้เค้าจะฟ้องเรา เค้าบอกอีกว่าทำไมจะรอแค่นี้ไม่ได้ ถ้าเราแข็งมาเค้าก็จะแข็งเหมือนกัน(แม่สามีเป็นคนที่ร้ายมากแตเวลาดีก็ดีใจหายค่ะ)เรารู้ว่าเค้าก็ไม่ได้เกลียดอะไรเรามากหรอก แต่เพราะเค้ารักหลานเค้า ไม่อยากให้หลานเค้าไปอยู่ที่อื่น ส่วนสามีก็ได้แต่เงียบ ไม่พูดอะไร เค้าก็ต้องทำตามแม่เค้า แม่เค้าเป็นใหญ่ในบ้านอะค่ะ

ตอนนี้เราเลยเหมือนจับต้นชนปลายไม่อยู่ ไม่รู้ต้องทำไงแล้ว การที่เราพูดออกไปกับทุกคน ก็ยากอยู่แล้ว กว่าเราจะตัดใจและรวบรวมความกล้าของเราก็ยากอยู่แล้ว แต่พอพูดออกไป ผลลัพธ์ที่ได้กลับทำให้เราท้อมากกว่าเดิมอีก นั่นคือเราก็ต้องยอมรับสภาพเช่นนี้ไปอีกนานเท่าไหร่ไม่รู่ แทนที่เราจะได้ออกไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ ได้ตัดใจจากสามี กับต้องทนหาทางออกไม่ได้

ตอนนี้ในหัวว่างเปล่าไปหมดส่วนสามีก็มาถามเราว่า เราเข้าใจหรือยัง เคลียร์หรือยัง เราเองก็พูดไม่ออก มันจุกอก ผิดหวัง แล้วเราคิดว่าถ้าอีก2ปีเค้าก็ต้องหาข้ออ้างมาพูดอะไรที่ไม่ให้เราออก
คือสามีเค้าก็ตัดเราไปแล้ว แล้วเราหละ เรื่องการฟ้อง เค้าก็รู้ว่าเราไม่ได้ทำงานอะไร ตอนนี้เป็นแม่บ้าน ถ้าเค้าฟ้องเราก็อาจจะรู้ว่าเค้าสามารถดูแลลูกได้มากกว่าเรา ถึงแม้ว่าเราเป็นแม่ก็ตาม *(ไม่ได้จดทะเบียนสมรสกันค่ะ แต่พ่อเค้ามีชื่อในสูติบัตรลูก) คือเราไม่ได้อยากทำให้มันเป็นอย่างนี้อะค่ะ เพราะคนที่ไม่ดีก็คือสามีเราคนเดียว ที่บ้านนี้เค้าก็ดีกับเรา กลุ้มใจมากเลยค่ะ เหมือนตายทั้งเป็น ของอย่างนี้ไม่เกิดกับใครก็ไม่มีใครรู้หรอกเนอะ บ้านนี้เค้าก็ว่าเราว่าเราเป็นแม่คนแล้ว ต้องทำเพื่อลูก ลูกต้องมาก่อน แต่เราก็ต้องอยู่กับสามีที่เป็นแบบนี้ ไม่ได้แคร์อะไรเราซักนิด ดีอยู่อย่างเดียวคือเค้ารักลูกเรา แต่กับเราเหมือนเราเป็นอากาศ น้อยใจและเสียใจมาตลอด

พอได้ฟังในเรื่องของคุณแล้ว ก็น่าเห็นใจและเข้าใจในความรู้สึกของคุณอยู่มาก
ในเมื่อไม่มีทางเลือกเราก็ต้องทนอยู่
แต่จะอยู่แบบไหนละ ที่เราจะมีความสุขได้
ลองมองในแง่ดีนะค่ะ ถ้าคุณอยู่ ลูกของคุณเค้าก็จะสบายไปด้วย
เพราะเท่าที่ฟังมา คุณย่าเค้ารักหลานเค้ามาก และคงมีฐานะดี
ก็ให้คิดว่าทำเพื่อลูกของเรานะค่ะ

ส่วนในตัวเค้า ในเมื่อเค้าหมดรักเราแล้ว ก็คงไม่มีประโยชน์อะไรที่เราจะไปเรียกร้องให้เค้าสงสารหรือเห็นใจเรา
ในเมื่อเค้าไม่สนใจเราและเห็นเราเป็นแค่ อากาศ
เราก็ทำเหมือนเค้าซิค่ะ (รู้ว่ามันทำยาก ขนาดแอมยังไม่สามารถทำได้เลย) แต่ของคุณอาการมันรื้อรังมานานแล้ว น่าจะพอมียารักษาได้ (เห็นว่านานเป็นปี แล้วที่เค้าเย็นชาใส่) เราก็น่าจะทำใจให้ชาได้แล้วค่ะ

คุณยังดี ที่เค้าหมดรักแล้ว ก็แสดงให้รู้ ไม่ได้หลอกหรือให้ความหวัง
ถึงมันจะหนักพอดู แต่เค้าก็ทำให้คุณ ได้รู้และเห็นว่าอย่าหวังอะไรจากตัวเค้ามากนัก

ให้กำลังใจก้อนโตกับคุณสุธินานะคะ ขอให้ผ่านทุกอย่างไปได้ด้วยดี และกลับมามีความสุขอีกครั้งนึง ดิฉันเองก็ยังแย่อยู่ แต่ไม่ยอมหมดหวังค่ะ สู้สู้ค่ะ เพื่อลูกของเรา

เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ ๆ เพื่อลูกนะค่ะ ยังมีลูกตัวน้อย ๆ เป็นกำลังใจ เข้มแข็งเข้าไว้
ให้กำลังใจค่ะ ตัวเองก็ยังทำไม่ได้เหมือนกัน ต้องอยู่คนเดียว ไม่มีใครเลย พี่น้องก็ไม่มี ลูกก็ไม่มี
จะบอกพ่อ แม่ ก็ไม่ได้ สู้ ๆ นะค่ะ

สวัสดีค่ะ ไม่ได้เข้ามานานเลย ขอขอบคุณทุกกำลังใจที่มอบให้นะคะ
เมื่อวานนี้สามีเค้าขอแยกห้องนอนแล้วค่ะ นอนไม่หลับทั้งคืนเลย เสียใจจังค่ะ เค้าให้เหตุผลว่า เราไม่รักษาสัญญา ไม่ทำตามที่พูด ตกลงกันแล้วว่าตอนนี้เราไม่มีความสัมพันธ์ใดๆ นอกจากพ่อ แม่ ลูก เท่านั้น ลูกสาวก็ถามว่าพ่อไปไหน ทำไมไม่ขึ้นมานอน เฮ้อ!! อายคนที่บ้าน คนงาน ใครๆก็คงนินทากันไปถึงไหนๆ เราเองก็อยากจบๆไปให้เร็วที่สุด การไม่เจอหน้ากัน ไม่ต้องรับรู้ใดๆอีก คงจะดี...

ลืมบอกไปค่ะ..เค้าบอกกับใครๆว่าเค้าโสด เคลียร์ตัวเองเรียบร้อยแล้ว อย่างนี้เค้าเรียกว่าเคลียร์ตัวเองหรือคะ ในเมื่อยังอยู่บ้านเดียวกัน(แต่ไม่คุยกัน) แล้วตอนนี้เค้ามาบอกกับเราอีกว่า เค้ามีคุยกับคนอื่นอยู่ รอให้ชัวร์แล้วจะมาบอกเรา ไม่รู้จะบรรยายความเ_ว ยังงัยดี เรายอมรับค่ะว่ามันคงดีไม่ได้อีก แต่อยู่อย่างนี้ก็ทรมาน

เห็นใจพี่สุทธินามากเลยค่ะ

ถ้าเป็นหนูคงบ้าตายไปแล้ว ขนาดแค่เป็นแฟนกันยังเล่นเอาซะหนูแย่จนกินไม่ได้นอนไม่หลับเลย

พี่สุทธินาเป็นยังไงบ้างคะ อ่านกระทู้พี่แล้วรู้สึกเป็นห่วงมากๆเลยค่ะ

พี่สุทธินาเล่นเฟสบุ๊คหรือเปล่าคะ จะได้เอาไว้ติดต่อกันค่ะ

ชีวิตยังต้องเจออะไรอีกเยอะค่ะ แฟนกับสามีนี่เทียบกันไม่ได้เลย ก่อนหน้าที่จะแต่งงานกับสามีคนนี้ ก็เคยมีแฟนคบมา7ปี แต่ก็ต้องมีเหตุให้เลิกกัน กินไม่ได้นอนไม่หลับเหมือนคุณน้องNightpearl นี่หละค่ะ แต่ก็ยังผ่านมันมาได้ แฟนกันนี่เลิกกันง่ายมาก แค่บอกเลิก ไม่ต้องเจอต้องคุยกันซักพัก เดี๋ยวพอเราโสด ก็อาจจะได้มีโอกาสพบคนใหม่ๆ ฉะนั้น อย่าไปใส่ใจกับคนที่เค้าทิ้งเราไปเลยค่ะ คิดดูสิว่าถ้าเป็นแฟนยังทำให้เราเสียใจได้ขนาดนี้ แล้วถ้าแต่งงานไปจะเป็นยังงัย ถ้ามีลูกด้วยกัน ก็ไม่ต้องพูดถึงเป็นกำลังใจให้ค่ะ

สู้ๆๆค่ะเป็นกำลังใจให้พี่นะคะ

ตอนนี้มุกก็ทำใจได้มากแล้วละค่ะ

ขอบคุณนะคะ

ไปเถอะครับ ผมตอบได่อย่างมั่นใจที่สุดเลยคับ

เหตุผลที่ควรไป


1. ไม่ได้อยู่ที่ว่ารักหรือไม่รัก แต่โจทย์มันอยู่ที่ “ลูก” เขาทนอยู่กับคุณไม่ได้ถ้าจะให้เขาฝืนอยู่ ก็เจ็บด้วยกันทั้งสองฝ่าย เวลาเจอหน้ากันทุกวันๆ มีแต่จะยิ่งต่างฝ่ายต่างผะอืดผอม ที่ต้องทนมองหน้ากัน แต่อย่างน้อยถ้าเขาไปเขาก็ไม่ได้ทอดทิ้งลูก ยังดูแลส่งเสียลูกเหมือนเดิม



2. เมื่อคุณบอกว่าเขาแย่ขนาดนั้น แล้วคุณจะทนทำไมล่ะครับ คุณบอกว่าคุณทนๆๆ แต่ที่จริงเขาก็ทนเหมือนกัน เพราะเขาทนเพื่อลูก แต่ใจจริงอยากจะไปจากคุณเต็มที อยู่ที่คุณต้องเลือกแล้วว่า คุณจะให้เป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆ หรือจะปล่อยเขาไป และคุยกันให้รู้เรื่องว่าจะไปอย่างไรโดยที่ยุติธรรมทั้ง 2 ฝ่าย เขาพูดขนาดนี้แล้ว นั่นหมายความว่าคุณต้องตัดสินใจแล้ว



หมายความว่า จากนี้ไปตัวใครตัวมัน ห้ามมายุ่งเกี่ยวกันเด็ดขาด



หมายความว่าคุณกับเขาไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน แต่ลูกเกี่ยว เขายังส่งเสียเลี้ยงดู



4 . อยากจบหรือไม่อยู่ที่การเลือกของคุณครับ ในเมื่อเขาพูดกับคุณแบบนี้คือเขาเปิดทางให้คุณเต็มที่แล้ว ว่าคุณอยากเลือกแบบไหน อยากค้างคาต่อไป หรืออยากจบด้วยดี แล้วเขาก็จะส่งเสียลูกต่อไป ไม่มีใครอยากเจอเรื่องแบบนี้หรอกครับ แต่ทุกสิ่งนั้นไม่เที่ยง เอาแน่นอนไม่ได้ซะอย่าง

ตอนนี้สิ่งที่คุณควรทำคือ ปล่อยเขาไป คุยให้รู้เรื่องว่าจะไปยังไง จะส่งเสียลูกอย่างไร คุณจะอยู่กับเขาต่อโดยไม่ยุ่งเกี่ยวกันหรือจะแยกออกมาอยู่ต่างหาก ก็ต้องตัดสินใจแล้วครับ

อกหัก รักขม ไม่สมหวัง ที่นี่มีกำลังใจ ให้ข้อคิด
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=27&t=39909