สวัสดีครับ เพิ่งมาสมัครเป็นสมาชิกครับ พอดีมีปัญหาเรื่องครอบครัวหาทางออกไม่ได้ เกิดความเครียด
เลยเข้ามาหาข้อมูลทางเน็ตเลยผ่านเข้ามาเห็นเวบนี้ จึงอยากขอคำปรึกษาจากกัลยณมิตร หวังว่าอาจจะ
ได้รับคำแนะนำอะไรดีๆบ้าง หรือไม่อย่างน้อยก็กำลังใจเล็กน้อยก็ยังดีครับ

ผมมีอาชีพเป็นข้าราชการและมีภรรยาและเรามีลูกชายด้วยกันสองคน ตอนนี้ลูกคนเล็กก็อายุได้
สองขวบแล้วครับกำลังน่ารักเลย ผมและภรรยาอยู่ด้วยกันมาหกปีกว่าแล้วครับ ตอนจีบกันแรกๆก็ไม่มีปัญหาอะไร เธอเอาใจใส่ดูแลผมดี จนเราแต่งงานและมีลูกด้วยกัน หลังจากลูกคนที่สองเกิดมา
ไม่นานเธอเริ่มเปลี่ยนไป เธอเริ่มไม่อยู่บ้าน แรกๆก็ออกจากบ้านตอนเช้าพอกลับบ้านมาก็ทุ่มสองทุ่ม
แล้ว เป็นอยู่อย่างนี้บ่อยๆจนเธอไม่ได้อยู่บ้านเลี้ยงลูกเลย ผมเคยถามเธอว่าเธอไปไหนมาแต่เธอก็
ไม่เคยตอบตรงๆ จนผมทนไม่ได้ต้องจ้างพี่เลี้ยงให้มาเลี้ยงลูกให้ เพราะผมเองต้องทำงานไม่ค่อย
มีเวลาอยู่บ้าน กว่าจะกลับก็เลิกงาน ห้าโมงเย็น แต่ก็ยังถือว่ามีพี่เลี้ยงคอยดูแลลูกๆให้จึงไม่เป็นกังวล
เรื่องลูกๆมากเท่าไหร่ แต่การที่มีพี่เลี้ยงคอยเลี้ยงลูกให้เรา กลับยิ่งทำให้เธอกลับบ้านดึกมากขึ้น
บางวันตี 1 ตี 2 กลับมาบ้าน เมากลับมาสภาพไม่เหมือนผู้เหมือนคน กลิ่นงี้หึ่งมาเลย ทั้งเหล้าทั้ง
บุหรี่ มีอยู่วันหนึ่งผมโมโหมากเลยตบเธอไปหลายทีเหมือนกัน แต่แทนที่เธอจะสำนึก เธอกลับต่อต้าน
ด้วยการไม่กลับบ้านเป็อาทิตย์ บางครั้งเธอจะกลับบ้านตอนที่ผมไม่อยู่บ้านและโขมยข้าวของในบ้าน
รวมทั้งทองและเงินที่ผมอุตส่าห์เก็บไว้ในบ้านไปด้วย ครั้งแรกๆผมนึกว่าพี่เลี้ยงเป็นคนโขมยไป ผมจึง
ลงทุนติดตั้งกล้องวงจรปิดไว้ทุกมุมภายในบ้านและซ่อนกล้องไว้อย่างดีไม่ให้ใครเห็น ผมจึงได้รู้ว่า
ที่แท้ฝีมือภรรยาสุดที่แค้นนี่เองเป็นคนเอาไป ผมจึงเริ่มสืบว่าทำไมภรรยาของผมจึงได้ทำตัวเลวๆ
อย่างนี้ได้ จนมารู้ความจริงว่าเธอชอบเข้าบ่อนเล่นการพนันและเป็นหนี้เจ้าของบ่อนจนเธอมีอะไร
กับเจ้าของบ่อนเพื่อขัดดอก แต่เธอก็ยังไม่หยุดเล่น วันไหนกลับมาบ้านไม่มีอะไรให้โขมยเธอก็จะ
แต่งตัวออกไปเที่ยวตามผับและขายตัวให้พวกเสี่ยทั้งหนุ่มทั้งแก่เธอเอาหมด ผมมารู้ความจริงแบบนี้
บอกตรงๆ ผมขยะแขยงและไม่แตะต้องตัวเธออีกเลย ผมเคยขอหย่ากับเธอแต่เธอไม่ยอมหย่า ผมจึงยก
บ้านหลังนั้นให้เธอและมาซื้อบ้านใหม่เพื่อหวังว่าจะไม่ต้องเจอเธออีก จนเธอตามมาเจอจนได้ว่าผมซื้อบ้านอยู่ที่ไหนและเธอก็พยายามจะเข้ามาในบ้านใหม่แต่ผมไม่ให้เธอเข้ามาและยังไล่เธอไปเหมือน
หมูเหมือนหมา แต่เธอก็ไม่ลดละกลับมาหาผมที่บ้านใหม่บ่อยมาก ผมบอกตรงๆว่าถ้าไม่เห็นแก่ลูกๆ
ป่านนี้ผมคงเอาปืนไปยิงหัวเธอแน่ๆ และผมก็ไม่อยากให้เธอมาหาที่บ้านเลยครับ เพราะผมม่อยากให้เด็กๆเห็นพฤติกรรมเลวๆ ของสัตว์ตัวเมียตัวนั้น ผมจะทำยังไงให้เธอเลิกมาหาดีครับ แล้วถ้าผมจขอ
ฟ้องหย่าต้องทำยังไงบ้างครับ ขอผู้รู้ช่วยหย่อยครับ

ในโลกมนุษย์มีทั้งคนดีคนเลว

รักษาใจอย่างเดียว
ขอให้ผ่านพ้นอุปสรรค์ครั้งนี้ไปได้ด้วยการใช้ปัญญาครับ

ฟ้องหย่าก็ปรึกษาทนายความ พฤติกรรมของเธอคิดว่าฟ้องหย่าได้ (ไม่ได้หนับหนุนให้ฟ้องนะแต่ถามมาก็ชี้ช่องให้) แต่คงต้องเสียเงินบ้าง

เผชิญปัญหาทางใจเหมือนกันเลยค่ะ เมื่อคืนเขาก็ตบตีดิฉัน ทุกวันนี้อยู่อย่างคนมีความทุกข์
ดิฉันก็ทำงานรับราชการเหมือนกันค่ะ แต่สามีมีผู้หญิงคนอื่น ทำให้ครอบครัวตอนนี้มีปัญหา
มากมายตามมาตลอด ดิฉันก็ขอหย่าจากเขา แต่เขาไม่ยอม ทำให้ต้องอยู่อย่างลำบากใจมากเลย
ก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ มันต้องผ่านไปได้ ชีวิตเราต้องดีขึ้น ชีวิตเราต้องหลุดพ้นไปได้
มีอะไรก็คุยกันได้ค่ะ เพราะเราก็มีความรู้สึกทางใจที่แสนสาหัสเหมือนกัน หวังว่าคงเป็นกำลังใจ
ทีมีให้ไม่มากก็น้อยน่ะค่ะ

ความเห็นส่วนตัว
มีแต่หมั่นทำบุญทำทาน แผ่เมตตา และขออโหสิกรรม ให้เธอเรื่อยๆ
สักวัน ถ้าหมดเวรกรรมต่อกัน หรือบุญตามไม่ทันกันแล้ว จึงจะพ้นกันได้

ข้อสำคัญ อย่าคิดทำอะไรที่จะสร้างเวรสร้างกรรมร่วมกันต่อไป

ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกปัญหาค่ะ
สู้ต่อไปอย่างมีสตินะคะ
อยากให้ระลึกนึกถึง
คุณพระรัตนตรัยไว้ตลอดเวลาค่ะ
แล้วปัญหาทุกอย่างจะคลี่คลาย
ไม่ว่าจะเกิดปัญหาอะไร
ขอให้ทุกคนคิดก่อนทำอะไรลงไปนะคะ
เพราะถ้าทำก่อนคิด
ชีวิตอาจเปลี่ยนไปค่ะ
ขอให้คิดถึงลูกกันให้มากๆ นะคะ
สู้เพื่อคนที่เรารักค่ะ

บางทีเราก็ต้องแยกให้ได้ว่า เค้าคือแม่ของลูก ควรให้เค้าได้ทำหน้าที่ของเค้าตามสมควร

เป็นกำลังใจให้ค่า และขอให้คิดถึงลูกทั้ง 2 คนด้วย

วิธีการฟ้องหย่าขอให้เป็นวิธีสุดท้ายค่ะ

หายไปนานครับ แต่ปัญหาหนักกว่าเดิม
คุณ taktay (อ่านว่า ทัก-เท หรือเปล่าครับ ผมอ่าตามหลักการสะกดและการออกเสียงน่ะครับ) ครับ
วิธีที่คุณว่านะผมใช้แล้วครับ ให้ทั้งเงินให้ทั้งบ้านแล้วย้ายไปอยู่ที่อื่นมันก็ยังไม่ยอมยังตามมาราวี
ตามมาหาเรื่องขอเงิน ผมจะบอกให้นะครับว่าอีโสเภณีตัวนี้ยิ่งมันได้เท่าไหร่มันยิ่งได้ใจ มันไม่เคยมี
หรอกครับคำว่าละอายใจ คำว่าสำนึก ตรงข้ามยิ่งมันได้เท่าไหร่มันยิ่งดีใจ ได้ใจจนหน้าตั้ง ทั้งๆที่มัน
ทำกับผมไว้เจ็บแสบมาก มันยังหน้าด้านตามมาขอเงินผมอีก นี่ผมเห็นแก่ลูก ไม่อยากให้ลูกเห็นผม
ทะเลาะกับมัน ผมจึงจำใจให้ เพราไม่อยากให้มันมาตามตอแย มีอยู่ครั้งนึงมันมาตอนลูกไม่อยู่เพื่อ
มาขอเงิน ผมรำคาญสุดๆ เลยเอาเงินใส่ถุงขยะเปียกๆ เขี้ยงใส่หน้ามัน แต่แทนที่มันจะสำนึกได้
ตรงข้าม มันกลับยิ้มหน้าบาน กล่าวคำขอบคุณแล้วเดินออกจากบ้านผมพร้อมถุงขยะที่ใส่เงินในนั้น
อย่างหน้าชื่นตาบานอย่างไม่แยแสสายตาผมเลยแม้แต่น้อย ผมอยากจะไปให้พ้นๆจากสัตว์นรกตน
นี้จริงๆ

คุณครับผมรับราชการ แต่ผมก็ไม่ได้ทำงานในแวดวงกฏหมาย ทำไมจะพลาดไม่ได้ครับ
ถึงอย่างนั้นคนที่ทำงานในแวดวงกฏหมายยังพลาดได้เลย

ก็ถ้าไม่มองว่าเขาเลวแล้วผมหนีไปอยู่ที่อื่น ยกเงิน ยกบ้านให้แล้ว มันยังตามผมมาอีก
ถ้าไม่เรียกว่าเลวแล้วจะเรียกว่าอะไร หรือเพราะเขาเป็นผู้หญิงครับเลยทำอะไรแล้วไม่ผิด
ในสายตาคุณ

ไม่ได้ซ้ำเติมเหรอครับ ผมว่านี่ละซ้ำเติม แถมเหยียบให้จมดินเลยละครับ ผมว่าคนอย่างคุณ
ถ้าไม่มีน้ำใจให้ใครคุณก็อยู่ในโลกของคุณต่อไป อยู่เฉยๆ อย่ามาสร้างความเดือดร้อนให้ใครเลยครับ