ดิฉันแต่งงานกับสามีมา 10 ปี มีบุตรชาย 1 คน สามีเป็นคนดีมาก ไม่เจ้าชู้ ค่ะ ดิฉันเชื่อใจสามีมาตลอด
จนวันหนึ่งเป็นวันหยุด ดิฉันไปเยี่ยมแม่สามีพร้อมสามี แม่สามีบอกดิฉันว่า สามีมีผู้หญิงอื่นค่ะ
ดิฉันสอบถามสามี สามีบอกดิฉันว่าเธอเป็นคนดีมาก พร้อมกับอยากให้ดิฉันคบเป็นเพื่อน ค่ะ
จะพาดิฉันไปรู้จัก สามีดิฉันบ้าหรือเมาค่ะ คิดได้ยังงัย ดิฉันต่อว่าทำไมถึงทำกับดิฉันอย่างนี้ค่ะ
เขาบอกว่าดิฉันบกพร่องในหน้าที่ ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน มีแต่ความเคลียด เนื่องด้วยเราทำธุรกิจร่วมกันค่ะ และตลอดเวลาปัญหาทางธุรกิจ ก็มีตลอด รวมทั้งปัญหาด้านการเงินด้วยค่ะ ดิฉันก็เป็นคนจัดการเรื่องการเงิน หนี้สิน ทุกอย่าง เพราะไม่อยากให้เขาเครียด ในที่สุดเขาก็ไปทำงานที่อื่นในระดับบริหาร ส่วนดิฉันก็ดูแลกิจการต่อไปเพราะยังทำรายได้ อยู่ เขาบอกดิฉันว่าผู้หญิงคนใหม่เป็นคนรัสเซียค่ะมีลูกกับสามีเก่าของเธอ 1 คนค่ะ เข้าใจเขา สงสารเขา รักเขา เห็นใจเขามาก ดิฉันเสียใจมากให้เขาเลือกค่ะ
ต้องมีคนอยู่ คนไป ค่ะ สุดท้ายสามีบอกเลือกดิฉันค่ะ แต่เลือกแต่คำพูดค่ะ การกระทำช่างตรงกันข้ามกับคำพูดอย่างสิ้นเชิง วันธรรมดาหลังเลิกงานแอบนัดเจอกัน ดิฉันแอบอ่าน SMS ค่ะ และบอกดิฉันว่า
มีงานเข้ามาเยอะต้องอยู่เย็น ค่ะ วันเสาร์ อาทิตย์ สามีไปเยี่ยมแม่ค่ะ ไม่ให้ดิฉันไปด้วย พอออกนอกบ้านบอกไปธุระ แล้วหายไปเลยค่ะ พอกลับมาดิฉันขอเลิกค่ะ เขาก็บอกดิฉันว่า เขาไปเพื่อบอกเลิกกับผู้หญิงคนนั้นค่ะ แต่ดิฉันรู้ค่ะว่าไม่ได้เลิกกันเพราะเขาจะห่วงโทรศัพท์มาก กลัวดิฉันไปเช็คการโทรเข้าโทรออก และ SMS พอกลับเข้าบ้านสามีจะลบทุกอย่างออกหมด ดิฉันถามเขา เขาบอกว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ผิด ถ้าจะเลิกให้ผุ้หญิงคนนั้นมีแฟนใหม่ไปเอง หลังจากนั้นดิฉันขอเลิกจากเขาอีก เขาก็ไม่ยอมเลิก
กับดิฉัน ก็เหมือนเดิมบอกว่าเขาจะเลิกจากคนนั้น แล้วก็เหมือนเดิมค่ะ

ดิฉันไม่อยากทุกข์ เช่นนี้อีก ดิฉันอาจไม่ดีกับเขาเพียงพอ เลยทำให้เกิดเรื่องเช่นนี้ เขาเองก็พูดเสมอว่าสาเหตุที่ทำให้เขามีใหม่ เพราะดิฉันไม่ค่อยสนใจเขาเท่าที่ควร ดิฉันสงสารลูกค่ะ พยายามทุกอย่างที่จะให้ครอบครัวเราเป็นครอบครัว แต่ถึงตอนนี้ดิฉันตัดใจแล้วค่ะ ในเมื่อเขาต้องการอยู่กับแบบเราสามคน
ก็ขอให้เขาอยู่ของเขาไปเถอะ เขาจะเลิก หรือ ไม่เลิก กับผู้หญิงคนนั้น ก็ช่างเขาเถอะค่ะ ดิฉันกับลูกขอเป็นฝ่ายไปจากชีวิตของเขาเอง เพราะทุกข์จนชินชา นับจากนี้ไปดิฉันจะเป็นทั้งพ่อและแม่ให้กับลูกดิฉันค่ะ แม่สามีเสียใจมากที่ดิฉันตัดสินใจเช่นนี้ ดิฉันขอให้แม่สามีเข้าใจดิฉันด้วยการที่อยู่แล้วมันทุกข์
มันจะมีประโยชน์อะไร การจากกันวันนี้ดิฉันก็เสียใจค่ะ และเสียใจมาก ๆ ดิฉันบอกเลิกกับสามี
และกลับมาอยู่กับพ่อแม่ เหมือนเดิมค่ะ อยู่ในสถานที่ที่อบอุ่น และมีรักแท้ให้เราตลอดเวลา ขอกำลังใจจากทุกคนด้วยนะค่ะ ดิฉันไม่อยากใจอ่อน แล้วต้องกลับไปทนทุกข์ทรมาน เหมือนเดิมค่ะ

ให้ไปแล้วครับกำลังใจ

แต่เรื่องใจอ่อนคงต้องรอวันที่สามีคุณไปไม่รอด แล้วตามไปง้อคุณถึงบ้าน แล้วบีบน้ำตาหน่อย ว่าพี่ผิดไปแล้ว พี่ไม่ดีเอง ที่ทำไปเหมือนมีมารดลใจพี่ให้เป็นอย่างนั้น
ที่รัก...กลับบ้านเราเถอะนะคนดี เพื่อที่เราจะได้อยู่พร้อมหน้าพ่อแม่ลูก ฯลฯ

ไม่เห็นแก่พี่ก็เห็นแก่ลูกเราตาดำๆ แล้วก็ตรงไปอุ้มลูก บอกแม่สิลูกว่า กลับบ้านเรา
แล้วก็พาลูกเข้าไปหาพ่อตาแม่ยาย พ่อครับ แม่ครับ ขอโทษ ผมไม่ดีเองต่อไปจะไม่ทำอีก รับรอง ตีหน้า บีบน้ำตาหน่อย ฯลฯ

ถึงขนาดนี้คุณใจแข็ง ก้พอโอเค
แต่กลัวคุณใจอ่อน เมื่อฟังเพลงนี้

"น้ำตาผัว"

http://www.musicatm.com/ringtone/view.php?No=9405

ขอบคุณ คุณกรัชกาย ค่ะ ที่เป็นกำลังใจให้นะค่ะ เพลงที่แนะนำมาก็ดีนะค่ะ

คุณมิกกิโดนไม้เนี่ย กรัชกายว่า คุณใจอ่อน
ดูตามรูปการณ์แล้ว คุณมีความสามารถดูแลตนเองและลูกได้
แม่สามีก็เห็นและรักคุณ เสียใจต่อสิ่งที่เกิดขึ้น
สามีเองคิดว่ายังคงรัก แต่ถึงจังหวะเห่อของนอก ปล่อยเค้าไปก่อน
ไว้หายเห่อ หรือ มีปัญหา วันนั้นแหละสามีจะนึกถึงคุณเป็นคนแรก และจะติดตามคุณไป
ดีไม่ดีเขาจะพาแม่ของเค้าไปพบคุณด้วย ช่วยอ้อนวอนคุณอีกแรง

แต่ระยะนี้ คุณก็ทำงานเลี้ยงลูกดูแลตนเองไปก่อน คิดสะว่าอยู่เพื่อลูกทำเพื่อลูก
ว่างๆก็ไปเที่ยวดูธรรมชาติให้จิตใจผ่อนคลายบ้าง

คุณมิกกิ ดูปัญหาคนอื่นบ้างสิครับ สามีมีอนุภรรยาเช่นกัน ปัญหานี้มีไม่น้อยในปัจจุบัน


สามีมีเมียน้อย เป็นคนในที่ทำงานเดียวกัน ทั้งเรา สามี และเมียน้อย
เราจับได้มา 7 เดือนแล้ว แต่เค้ามีอะไรกันมานานเป็นปี ตั้งแต่ที่เค้าทำงานที่คลินิกของเราและสามี
เราและสามีเป็นหมอ เมียน้อยเป็นพยาบาล
หลังจับได้ เราก็ร้องไห้ เสียใจนานนับเดือน
สามีทำตัวดีขึ้น ที่เคยโทรศัพท์บ่อยๆ ก็ลดลงในเวลาที่เคยโทร
แต่แอบไปโทรที่ไหนอีก เราไม่รู้ เพราะเค้ากับเราก็ต่างต้องทำงานแยกกันบ้าง
ที่เคยอ้างว่าไปดูคนไข้นานๆ ก็ไม่ค่อยมี ก็มีบ้าง แต่ไม่นานเท่าที่เคย
เค้าจะเอาเวลาที่อ้างว่าไปดูคนไข้นี่แหละ ไปมีอะไรกับพยาบาลคนนั้น ไปนั่งรถคุยกัน
พยาบาลทำงานอยู่ตึกที่สามีเราต้องไปตรวจคนไข้
เราจะทำอีกแผนกนึง ที่ไม่เกี่ยวข้องกับพยาบาลคนนี้เลย
แต่ยังต้องเห็นรถเค้า เจอกันบ้างแบบหลีกเลี่ยงไม่ได้

เราและสามีคบกันมาทั้งสิ้น 15 ปี รวมแต่งงานมา 6 ปี
ไม่มีลูก ไม่ได้จดทะเบียนสมรส
เปิดคลินิกร่วมกัน กิจการรุ่งเรืองดี
สามีเป็นหมอที่มีชื่อเสียง รักษาคนไข้ดี
เงินที่ได้ก็ให้เราเป็นส่วนใหญ่ เค้าก็จะได้ส่วนนึง แต่ไม่ทั้งหมด
พยาบาลคนนั้นมาช่วยคลินิกมานานพอควร
เค้าก็รู้ตั้งแต่วินานทีแรกที่รู้จักเรานะ ว่านี่คือสามีเรา
ตลอดเวลาที่เค้าคบชู้กัน ฝ่ายหญิงก็เจอเราแทบทุกวัน
เราเพิ่งมาจับได้หลังจากที่เค้าออกจากคลินิกเราแล้ว

เราลำบากใจมากๆเลย รู้ว่าสามีไม่เลิกกับเรา
ทำตัวเหมือนดีขึ้น ยังแอบคุยโทรศัพท์กับพยาบาลนั่นด้วย
คนเค้าก็รู้กันหมดทั้งโรงพยาบาล ว่าอะไรเป็นอะไร
พยาบาลนั่นก็ยังทำงานอยู่ที่เดิม ไม่ย้ายไปไหน
สามีก็ยังทำงานเหมือนเดิม เราก็ยังอยู่เหมือนเดิม
เค้าก็ทำตัวเนียน ไม่ให้เรารู้สึกได้ว่าแอบไปทำอะไรตอนไหน
เราไม่รู้จะทำยังไงดี ถึงเค้าบอกว่าเลิก แต่ถ้าเค้าแอบ เราก็ไม่รู้อีก
ฝ่ายนั้นก็ยังตัดไม่ได้ ขนาดเราไปประชุมกับสามีที่พัทยา เค้ายังตามไปพัทยา สามีมาบอกเราทีหลังจากที่ทะเลาะกัน
บ้านฝ่ายหญิงอยู่อำเภอที่เราอยู่ พ่อแม่อยู่ที่นี่ พ่อทำงานที่ต้องเกี่ยวข้องกับโรงพยาบาลเราด้วย
เหมือนกับเค้าไม่ถอย เราก็ไม่ไปไหน เพราะคิดเรื่องการงาน รายได้แล้ว
ก็ไม่อยากไปเริ่มต้นใหม่ ทั้งที่อายุเริ่มมากแล้ว
เราต้องอึดอัดใจพอควรนะ ถึงเค้าจะเหมือนอะไรกันน้อยลง
แต่ไม่รู้เมื่อไหร่เค้าจะมากขึ้นอีก
ฝ่ายพยาบาลก็ไม่รู้จะไปไหน บอกแต่ว่ารักสามีเรา ตัดใจไม่ได้
ขาดสามีเราแล้วโลกมืดมน
ฝ่ายเราก็ไปคุยกันกับพยาบาลนั่นหลายครั้งแล้ว ไม่ได้อะไรจริงๆค่ะ
ฝ่ายสามีก็บอกแต่ว่า รักทั้งสองคน ทิ้งไม่ได้
ถ้าเลิกก็คือ เลิกกับทั้งสองคน ไม่เอาใครเลย

อืม ..... ไม่รู้จะใช้อะไรมาช่วยดี ไม่มีใครยอมถอย

(ต่อ)

ช่วงแรกๆเราวีนมากๆเลย ร้องไห้ เสียใจ ทำอะไรไม่ถูก
ตอนหลังตั้งสติได้ หงุดหงิดให้น้อยที่สุด
พยายามไม่พูดเรื่องนี้เลย เพราะเค้าจะทำเป็นอย่างเดียว คือ โมโห
เอาใจเค้าให้มากขึ้น แต่งตัวให้สวยขึ้น
ทำบุญ สวดมนต์ อ่านหนังสือธรรมะ
ยังมีอารมณ์เสียใจมาเป็นระยะๆ
เราไม่กล้าแม้แต่จะโทรถาม เมื่อสามีบอกว่าไปดูคนไข้ที่นั่นที่นี่ ว่าไปจริงมั้ย เพราะไม่อยากทะเลาะกัน
จะเอาหนังสือบาปบุญคุณโทษเรื่องการเป็นเมียน้อยให้พยาบาลนั่นอ่าน
เรายังไม่กล้าทำเลย เพราะเราไม่อยากทำร้ายใคร
ได้แต่รอเค้ากลับใจ ไม่รู้ทำถูกมั้ย

(ต่อ)

ตอนแรกที่เสียใจมากๆก็ไม่ได้คิดอะไรเลย นอกจากเค้าทำได้ไง หัวใจเค้าทำด้วยอะไร
ผู้หญิงอะไร รู้ทั้งรู้ยังทำได้ลงคอ
เมื่อเวลาผ่านไปซักระยะ อ่านหนังสือธรรมะมากขึ้น
เราก็รู้ว่านี่คือวิบากกรม เราเคยทำไม่ดี เราก้ได้รับผลกรรมที่เคยทำ
เราไม่เคยไปด่าพยาบาลนั่นแบบหยาบคาย
เราถามถึงเรื่องที่เกิดขึ้น และอธิบายถึงข้อเสียต่างๆนาๆ ให้เค้าคิดได้เอง
ส่วนตัวเราเอง ไม่ใช่ว่าไม่ปรับนะคะ
ต้องใช้เวลาค่ะ จากเดิม ชอบจับผิดว่าเค้าจะไปไหน ก็ละความสนใจไปทางอื่น
หาทางทำอะไรให้เวลาผ่านไปเร็วที่สุด จะได้ไม่ฟุ้งซ่าน
คิดซะว่าซักวัน สิ่งที่เค้ากระทำจะตอบสนองต่อเค้าเอง
ภาวะที่เป็นแบบนี้ ไม่มีใครมีความสุขหรอกค่ะ
สามีก็อึดอัดใจ ทำตัวลำบาก เราก็ยังไม่เคลียร์
ฝ่ายพยาบาลนั่น ก็คงเครียดอยู่ไม่น้อย

คำสั้นๆ ปล่อยวาง พูดง่าย ทำยาก
จริงๆแล้วถ้าไม่มีเรื่องนี้มา ชีวิตเราจะมีความสุขมากกว่านี้
ตอนยังไม่รู้เรื่อง ก็ไม่ได้ทุกข์ใจอะไร พอรู้แล้ว ในใจมันวนเวียนแต่เรื่องนี้ตลอด
ทั้งแค้น ทั้งเสียใจ

ได้อ่านหนังสือหลายๆเล่ม เค้าก็บอกแล้วว่า ยิ่งเราแค้น โกรธ ก็เหมือนจุดไปเผาตัวเอง
พยายามอยู่ค่ะ แค้นก็รู้ว่าแค้น แต่อย่าทำลายจิตใจตัวเองให้เศร้าหมอง

(ต่อ)

เรื่องที่เกิดขึ้น อาจเป็นเรื่องที่ดีที่ทำให้เรามองในสิ่งที่เราไม่เคยมอง
ทำให้เราปรับปรุงตัวเราเองไปในทางที่ดีขึ้น
และที่สำคัญค่ะ ทำให้เราหันเข้ามาหาธรรมะมากขึ้น
ปกติไม่เคยสวดมนต์ หรืออ่านหนังสือธรรมะเลยค่ะ แค่ทำบุญตามวาระ
พอมีเรื่องนี้เกิดขึ้น สัตว์ที่ตลาด รอดชีวิตหลายร้อยตัวเลยค่ะ
เวลาที่เราจิตตกมากๆ อยากทำร้ายจิตใจเค้า หรือหงุดหงิดฟุ้งซ่าน
เราก็จะไปตลาด ซื้อปลาไหล กบ หอยขม เต่า เอาไปปล่อย
และไปทำบุญซื้อโลงศพบริจาคศพไร้ญาติ ไปวัด ไปซื้อของถวายสังฆทาน สวดมนต์
พอได้ทำสิ่งเหล่านี้ เรารู้สึกโล่งใจมากขึ้น และไม่คิดจะไปทำร้ายใคร ทั้งทางวาจา และจิตใจ แม้แต่ความคิดนึกแค้นใจ เรายังไม่อยากให้เกิดขึ้นในใจเราเลย

ตอนนี้ก็ shopping กระหน่ำเลยคะ พยายามทำตัวเองให้ดูดีขึ้น
ถ้าทำตัวโทรมๆเค้าจะหาว่าเราตรอมใจ
ต้องทำตัวให้มีคุณค่าเข้าไว้
เราก็คิดเสมอนะคะ ว่า ไม่มีอะไรที่เป็นของเรา ของๆเราเท่านั้นที่เราจะบังคับได้
ซักวัน เค้าก็ต้องไปจากเรา ไม่ว่าไปแบบไหน ตายหรือเป็น

สามีเราเค้าก็คงคิดหนักอยู่แล้วว่าจะทำตัวอย่างไรดี เค้าก็อายุจะเข้าเลข 4 แล้ว
การเริ่มต้นนับหนึ่งใหม่ มันไม่ใช่เรื่องง่าย
จะเลิกกับเราไปอยู่กับพยาบาล ก็ไม่รู้ว่าจะแย่ไปกว่าเดิมหรือเปล่า
ถ้ายอมทำก็เท่ากับว่า เค้ารักคนนั้นมากขนาดยอมทิ้งอนาคต ชื่อเสียง เงินทองและศักดิ์ศรี เพื่อความรัก แต่ก็ไม่แน่นะคะ เราเชื่อว่าเค้าทำได้ ถ้าเราทำตัวแย่ๆ

เราก็คิดหลายๆแบบนะคะ ถ้าเราแกล้งโง่บ้าง และจิตใจเราไม่ทรมานมาก ทำใจได้
เราก็อยู่ไปแบบนี้แหละ อยู่แล้วทำตัวดีๆ ให้เค้าเกรงใจเรา สุดท้ายเวลาก็จะช่วยเยียวยาทุกสิ่ง
แต่ถ้าเราต้องจากไป เราจะไปไหน จะไปทำงานอะไร จะต้องเปลี่ยนตัวเองไปทุกๆอย่าง จะยอมรับตรงนั้นได้มั้ย

ตอนนี้ก็พยายามหาความสุขโดยที่ไม่มีเค้าอยู่แล้วค่ะ
เราเคยบอกว่า ขอแยกกันอยู่ซักพัก แต่สามีไม่ยอม บอกว่าเดี๋ยว สุนัขคาบไปรับทานนะ
บอกอีกว่า ฝ่ายนั้นเป็นส่วนเกิน แต่เค้าไม่รู้จะทำอย่างไรดี
สามีเคยบอกเลิกกับฝ่ายนั้นมาแล้วรอบนึง แล้วตอนหลังยังไงไม่รู้ กลับมาทำให้เรารู้สึกว่าเค้ายังไม่เด็ดขาดจากกัน
ลองคิดแทนว่า ถ้าเราเป็นพยาบาลคนนั้น เราจะทำยังไง
สุดท้ายเราก็คิดได้แค่ว่า เราคงไม่ทำเรื่องอย่างนี้แต่แรกแล้วล่ะ ละอายใจ และอายคนอื่น
แต่เค้าไม่ใช่เรา เลยเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมาได้

ขอบคุณ คุณกรัชกายมาก ๆ ค่ะ ที่ช่วยนำเรื่องราวของท่านอื่นที่อาจจะเรียกได้ว่าเป็นเพื่อนร่วมชะตากรรมเดียวกันค่ะ อย่างน้อยก็ทำให้รู้ว่า ผู้ชายคล้าย ๆ กัน สามีดิฉันก็เคยพูดคำนี้เหมือนกันนะค่ะ คือ เลิกทั้งสองคน แต่เอาเข้าจริง ก็เลิกผู้หญิงอื่นไม่ได้ อย่างน้อยนะค่ะเรื่องราวเหล่านี้คงเกิดจากกรรมเก่า
และความเสื่อมทรามของศีลธรรมที่ไม่อาจเข้าใจได้ของคนบางคน ดิฉันไม่เข้าใจว่าทำไมเราผู้เป็นภรรยา กับมีความคิดตรงกันไม่อยากก่อร้างสร้างเวร กรรม กับใครเพิ่มเติม ไม่คิดต่อว่าผู้หญิงคนนั้น เพียงแต่หวังว่าเขาคงมีความละอายใจในการกระทำของตนเอง ที่ทำกับลูกผู้หญิงด้วยกัน ตอนนี้ดิฉันเข้าใจแล้วค่ะ ว่า นอกจากกรรมเก่าของเราเอง บุญของเราอีกด้วยค่ะที่ทำให้เราไม่คิดร้ายใคร

ขอบคุณอีกครั้งสำหรับความปราถนาดีของคุณ กรัชกายค่ะ

โอ้หนอ..ไม่มีอะไรแน่นอนจริง ๆ หรือ..

ขอเป็นกำลังให้อีกคนนะครับ..ตรงไหนร้อนก็หลีกหนีซะ..หาที่เย็น ๆ ดีกว่า..แล้วก็มาดูว่าร้อนเป็นเพราะอะไร..แล้วเย็นจะเกิดได้จากไหน..ที่สุดก็จะเห็น..ว่า..เย็นที่สุด..เกิดมาจากใจของเราที่มันรู้..ธรรมะของพระพุทธองค์นี้แหละ..ที่เย็นสบายที่สุด...
คุณกรัชกายครับ..ขอเพลง..สบาย ๆ ของพี่เบิร์ดหน่อยซิ..ขอบคุณล่วงหน้า..ครับ

เมื่อคุณมิกกิ พอเข้าใจความจริงบ้างแล้ว

ฟังเพลง "น้ำตาเมียหลวง"

http://radio.sanook.com/music/player/song-lyric/40534/


หากเรามองอีกมุมหนึ่ง ก็จะเห็นอีกด้านหนึ่ง

อาร์ยูโชว์-ตลกน้ำตาเมียหลวง

http://video.google.com/videosearch?hl= ... resnum=10#


ส่วนเพลง สบาย ๆ ของพี่เบริดที่คุณกบนอกกะลา เรียกร้อง จัดให้ที่

viewtopic.php?f=1&t=24451&p=129847#p129847

ขอบคุณมาก ๆ นะค่ะ สำหรับกำลังใจ และ คำแนะนำจากทุก ๆ ข้อความค่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้ครับ
สำหรับคำแนะนำ คิดว่ากระทู้ก่อนหน้านี้ คงช่วยบรรเทาความรู้สึก คุณได้
คิดว่าคุณคงมีกำลังใจหรือเข็มแข็งพอ ที่จะช่วยเหลือตัวเองได้
ถ้าไม่ไหว แก้ไม่ได้ หรือยังอยากให้แนะนำอะไรเป็นพิเศษ
ก็บอกได้ครับ พร้อมจะให้คำปรึกษา