ถ้าชีวิตนี้เป็นคนไร้คู่จริงๆ ถือว่าเราเป็นคนบาปหรือผิดปกติหรือเปล่าคะ และจะต้องปฏิบัติตัวต่อชีวิตที่ต้องอยู่คนเดียวอย่างไรคะ

ท่าน ว.วชิรเมธี เคยเทศน์เอาไว้ว่าสิ่งที่เป็นคู่คือความทุกข์ พระพุทธเจ้าออกบวชเพียงพระองค์เดียวตัดทุกอย่างเพื่อหนีจากทุกข์

สักวันหนึ่งถ้าคุณน้ำทำใจได้จะรู้ว่าการอยู่คนเดียวมีอิสระและสามารถมีความสุขได้จากความสงบ ตอนเกิดมาเราไม่ได้เอาใครมาด้วย เวลาไปก็ต้องไปคนเดียว ทำจิตใจให้ผ่องใส เบิกบาน แล้วจะรู้ว่าโลกนี้ยังมีอะไรอีกมากมายรอให้เราเรียนรู้ เป็นอีกคนหนึ่งนะคะที่ทุกวันนี้เลือกที่จะอยู่คนเดียวและไม่เคยคิดว่าเป็นบาป เพราะที่นี้ยังมีเพื่อนและกัลยาณมิตรอีกหลายท่านคอยเป็นกำลังใจค่ะ

คนไร้คู่ไม่เป็นบุญหรือบาป แต่เป็นจากผลบุญหรือบาปที่เคยทำมา

คนบางคนเคยทำบาปมีการพรากของรักของผู้อื่นมา หรือแย่งคู่คนอื่นมา ก็เข้าถึงความเป็นผู้ไร้คู่ ย่อมมีอาการทุรนทุรายเศร้าสลดหดหู่ หาความรื่นรมย์ใจมิได้ เดือดร้อนกับสภาพการไร้คู่เสมือนคนผู้อดอยาก ย่อมหิวโหยหาการมีคู่ไม่หยุดหย่อน นี้ย่อมเป็นไปตามอำนาจกรรมที่ตนเคยเบียดเบียนคนอื่นมาในคราก่อนนั่นเอง...

บางคนมีจิตนิยมชมชื่นในการเป็นผู้ไร้คู่ เพราะอาจเคยทุกข์ในเรื่องนี้มา..หรือได้มีโอกาสสดับพระธรรม เกิดปัญญาเห็นความจริงว่าการได้"ขันธ์"ทั้งหลายเป็นทุกข์..หรือมีจิตคิดประพฤติพรหมจรรย์ ปรารภเนกขัมมะวิตกอยู่เป็นเอนก จึงเมื่อทำกุศลก็ตั้งอธิษฐาน ขึ้นห้ามปรามตนจากการมีคู่ ขออยู่คนเดียว..เขาเหล่านี้ก็มิได้สนใจใฝ่หาคู่แต่อย่างใด แม้มีโอกาสก็ยังปฏิเสธ หรือหนีให้ห่างไกลไป..ความรู้สึกที่มีคือ "การไม่มีคู่เป็นลาภอันประเสริฐ".. ย่อมมีจิตเบาสบาย โล่งโปร่งหามีความดิ้นรนกระสับกระส่ายเกรงกลัวภัยแห่ง"คาน" ไม่... ..

นี่คือความแตกต่างของคนไร้คู่...



การเตรียมที่สำคัญมี๒อย่าง...

๑. หาทรัพย์ไว้เลี้ยงตัวตอนแก่
๒. หาธรรมะไว้เลี้ยงใจตลอดกาล

ข้อที่จำเป็นและสำคัญยิ่งกว่าอื่นใดคือการหาธรรมะที่ถูกต้อง ไม่ใช่ธรรมะหลอกลวงประเภทใช้เงินซื้อสวรรคนิพพาน หรือธรรมะที่สอนให้ทำบุญด้วยเงินอย่างเดียว แต่เป็นธรรมะที่เป็นปัจจัยแก่ปัญญา รู้ว่าเรามาจากไหนเกิดได้อย่างไรทำอะไรแล้วได้อะไร อะไรคือบุญบาป ประเภทที่สอนว่าทำผิดศีลแต่ไม่บาป ก็ยังมาโผล่ในเว็บนี้เลย ต้องระวังตกไปเป็นเหยื่อ"พาลมิตร"เช่นว่านี้ด้วย..(so many traps!) ..ถ้าบุญเก่าไม่ดีก็ง่ายที่จะหลงงมงายไปกับธรรมะผิดๆได้จึงพึงตั้งอธิษฐานให้ได้พบธรรมะที่ถูกต้องเท่านั้นและขอให้มีปัญญาคุ้มครองตนได้ในทุกเรื่อง..

เมื่อได้ธรระเป็นฐาน จิตใจย่อมได้เกราะที่พึ่ง ปัญญาย่อมเตือนตนนั่นแหละว่า บัดนี้ ที่พึ่งอื่นใดของเราไม่มี เราจะขอมีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งตลอดไป ปัญญาอีกนั่นเเหละจะกระตุ้นตนว่า บัดนี้เราจะพึงยัง ความเป็นมนุษย์ให้สมบูรณ์ด้วยการประพฤติศีล๕อย่างมั่นคง และเมื่อปัญญาเพิ่มขึ้นย่อมเห็นว่าการเจริญภาวนามีวิปัสสนาย่อมเป็นทางพ้นทุกข์..ก็ย่อมเข้าหากัลยาณมิตรเพื่อทราบวิธีการอันถูกต้องเหมาะสมที่จะเจริญภาวนาได้อย่างมีผลต่อไป..

การมีจิตใจที่มีปัญญาเช่นนี้ย่อมเหมือนมีมิตรแท้ในตน ไม่ต้องดิ้นรนตระเวณไปหาเพื่อนที่ไหนๆอีก นี่คือข้อที่พระพุทธเจ้าทรงสรรเสริญยิ่งนักว่า"จงมีตนเป็นที่พึ่งเถิด อย่ามีสิ่งอื่นเป็นที่พึ่งเลย" คนที่มีตนเป็นที่พึ่งเท่านั้นที่สามารถอยู่ได้คนเดียวอย่างแท้จริง...นี่ย่อมเป็นอุปการะอย่างยิ่งแก่ตนจนถึงวาระสุดท้ายของภพ และต่อเนื่องไปในภพหน้าอีก.. เพราะเวลาที่ต้องตายนั้น ตนเท่านั้นอยู่คนเดียว แม้มีคนรายล้อมเป็นหมื่น ก็ไม่มีใครสามารถเป็นเพื่อนใครได้จริง แม้เขาอาจส่งเสียงตะโกนเรียกชื่อเราเพื่อให้หายใจต่อ แต่เวลานั้นมัจจุราชคือความตายเท่านั้นที่อยู่กับเรา ..[color=#FF0000]ไม่มีใครเลย ...ไม่มีใครเลย .. จริงๆ..

บางคนมีจิตนิยมชมชื่นในการเป็นผู้ไร้คู่ เพราะอาจเคยทุกข์ในเรื่องนี้มา..หรือได้มีโอกาสสดับพระธรรม เกิดปัญญาเห็นความจริงว่าการได้"ขันธ์"ทั้งหลายเป็นทุกข์..หรือมีจิตคิดประพฤติพรหมจรรย์ ปรารภเนกขัมมะวิตกอยู่เป็นเอนก จึงเมื่อทำกุศลก็ตั้งอธิษฐาน ขึ้นห้ามปรามตนจากการมีคู่ ขออยู่คนเดียว..เขาเหล่านี้ก็มิได้สนใจใฝ่หาคู่แต่อย่างใด แม้มีโอกาสก็ยังปฏิเสธ หรือหนีให้ห่างไกลไป..ความรู้สึกที่มีคือ "การไม่มีคู่เป็นลาภอันประเสริฐ".. ย่อมมีจิตเบาสบาย โล่งโปร่งหามีความดิ้นรนกระสับกระส่ายเกรงกลัวภัยแห่ง"คาน" ไม่... ..

.....สะเทือนใจ!!!!!...

...อนุโมทนา..สาธุธรรม..

อยู่เดี่ยว
January 25, 2010 in what i like | Tags: สัจธรรม


พระภิกษุรูปหนึ่ง เดินจงกรมอยู่รูปเดียว ไกลลิบๆ เป็นหนุ่มสาวคู่หนึ่ง เดินตระกองกอดกันอยู่
สาวเห็นพระจึงชี้ชวนหนุ่มดู แล้วพูดว่า “ดูสิ น่าสงสารนะ พระท่านต้องอยู่รูปเดียว ไม่มีเพื่อน ไม่เหมือนเราสองคน ที่มีกันและกัน”
พระรูปนั้น ได้ยินอยู่ลิบๆ จึงกล่าวกับตัวเองว่า “เฮ้ออ ไม่รู้ใครกันแน่ที่น่าสงสารกว่า ฉันอยู่คนเดียวฉันก็มีความสุขได้ แต่สาวหนุ่มคู่นั้นสิ ต้องมีกันและกันถึงจะมีความสุข ถ้าจากกันไปสักคนก็ต้องมานั่งทุกข์อยู่ดี”

เรื่องของ หลวงพ่อโพธิ์ศรีสุริยะ เขมรโต วัดร่มโพธิธรรม จ.เลย

ที่มาhttp://wswt.wordpress.com/2010/01/25/%e0%b8%ad%e0%b8%a2%e0%b8%b9%e0%b9%88%e0%b9%80%e0%b8%94%e0%b8%b5%e0%b9%88%e0%b8%a2%e0%b8%a7/#respond

ไม่มีคู่บาปไหม ตอบคือว่าไม่บาป
ขอชี้แจง ตามกำลังสติปัญญาในเรื่องนี้นะครับ ไม่รู้จะโดนใจ ตัดใจได้บ้างไหมกับกังวลกับการเป็นการอยู่ของเรา จนกลัวนั้น กลัวนี้ ขึ้นมา กลัวจะไม่มีใครดูแลตอนแก่เฒ่า กลัวอยู่คนเดียว เป็นต้น ซึ่งในความเป็นจริงคนจะมีคู่ หรือไม่มีคู่ก็อยู่กันจนถึงวันตายทุกคน และเกิด จน โต ก็มา อยู่คนเดียวแต่อ้อนแต่ออดอยู่แล้ว
ส่วน ข้อที่ว่าบาปไหม ในข้อก็คลายเสีย ทำความเข้าใจใหม่ ว่าบาป หมายถึงอย่างไร มีเนื้อคืออย่างไร บาป คือความเศร้าหมอง ทุกข์ยาก ลำบาก ที่เกิดจากการกระทำ เบียดเบียนสรรพชีวิต ข้าวของเงินทองของคนอื่น และตัวเอง แต่ที่ไม่มีคู่หรืออยู่คนเดียวไม่จัดว่าเป็นการเบียดเบียนตนเอง แต่เป็นการสันโดษ เป็นการวิเวกไปในตัวด้วยซ้ำไป และหากมองในเรื่องกรรม กลไกธรรมชาติในเรื่องนี้ ก็แบ่งออกไปได้ใน 2ทาง คือเรื่องกรรม และ วาสนา
1 เรื่องกรรม คือกรรมในทางที่ไม่ค่อยดีเกิด หรือเคยกระทำมาในกาลก่อนไม่ว่าภพหนึ่งภพใด เคยไปเบียดเบียน แยกคู่ คนอื่น จะด้วยวิธีการใดก็ตาม ผลจากกรรมลักษณะดั้งกล่าวจึงยังผลให้ปัจจุบัน ไม่มีคู่ หรืออาภัพในเรื่องนี้ไปโดยปริยาย จะเห็นในคนเป็นหม้าย หรือครองโสดเป็นต้น
2 เรื่องวาสนา คือกรรมในทางที่ดีงามที่เคยเกิด หรือเคยกระทำมาในกาลก่อน ไม่ว่าภพหนึ่งภพ เคยได้ปรารถนา อธิฐานจิต เคยเป็นผู้เห็นทุกข์ในการครองเรือน เบื่อ มาก่อน ดำริที่จะไม่มีคู่ครอง ด้วยกรรมลักษณะดั้งกล่าวจึงยังผลให้ปัจจุบัน ไม่มีคู่ เช่นกัน จะเห็นในรูปแบบนักบวชทั้งหลาย ผู้บำเพ็ญเป็นต้น
ฉะนั้นในเรื่องนี้ที่ถามว่าไม่มีคู่จะบาปไหมก็เตะทิ้งข้างคลองไปเลย มีแต่ว่าจะมีคู่ หรือ ไม่มีคู่ อย่างไรจึงจะไม่ทุกข์กับมันในเรื่องนี้ ไม่เป็นปลิโพธ ความห่วงกังวล ให้พลอยกินไม่ได้นอนไม่หลับ อะไรประมาณนั้น ก็ควรที่จะมีบทสรุป ที่ตัดใจ ปลงใจ คือ ก็ช่าง หรือช่างมันไปเลย จะมีคู่ก็ช่างมัน ไม่มีคู่ก็ช่างมัน เป็นอยู่ทุกวันนี้มันดีอยู่แล้ว ให้หมดความแตกต่างระหว่าง มีกับไม่มีไปเลย เตือนใจบ่อยๆไปครับสั้นๆ ช่างมัน

หากคิดว่าเป็นบุญก็เป็นบุญ มองในเป็นอิสระ จะไปไหนก็เสรี ไร้ลูกกวนตัวไร้ผัวกวนใจ


แต่คิดว่าเป็นบาปก็เป็นบาป เพราะคิดแต่ในแง่ลบ ยิ่งเห็นเพื่อนๆ หรือใครอื่นมีครอบครัวมีลูก ก็คิดว่าตนเอง

ทำไมอาภัพอย่างนี้ ฯลฯ คิดไปคิดมา นั่นแหละบาปแล้ว


หลวงปู่ หลวงพ่อบวชตั้งแต่เณรจนมรณะภาพ มิเป็นบาปกันหมดหรือลูกเมียก็ไม่มี

ซำบายดีที่คานทอง

http://music.postjung.com/206610.html

ถ้ามีคู่แล้วต้องทุกข์มากหรือเจอคู่ไม่ดีไม่มีดีกว่านะ

สวัสดีคร๊า

ไม่เห็นจะผิดปรกติตรงไหนเลยค่ะ อยู่คนเดียวก็สบาย ๆ ดี นะ อาจจะเหงาบ้างก็หาอย่างอื่นทำ ..
มีอะไรให้ทำตั้งเยอะตั้งแยะ ถ้ามีคู่แล้วต้องแยกจากกันโดยที่ยังปล่อยวางไม่ได้ ก็จะเกิดทุกข์นานานับประการรออยู่ข้างหน้า ....แต่อย่างว่า คนมีคู่ไม่รู้หรอก ...

ตอนนี้ไม่อยากมีคู่เร้ยยยยแต่ใคร ๆ ก็อยากจะมาเป็นคู่ของเรา ทำไงดีน๊า อยากเกาะคานไปนาน ๆ 5555+ เผอิญยังรักความอิสระอยู่ คริ คริ เอาหน่า สบาย ๆ นะคะ มองมุมดี ๆ เดี๋ยวก็ดีเอง....



เนื้อคู่ ฉันยังไม่เกิดสักที และดูเหมือนยังไม่มีวี่แววจะพบเจอ
ไม่รู้ว่าต้องนานเท่าไหร่ กว่าฉันนั้นจะได้เจอะเจอกับเธอ คนที่ฉันรอ

เฝ้ารอทุกคืนทุกวัน มาหลายปี ถามใครที่มีวิธีเผื่อเราจะพบใคร
สักคนที่เป็นเหมือนเรา ที่เหงาหัวใจไม่ต่างกับฉัน แต่มันจะมีสักคนไหม

ก็ได้แต่ฝันไป ไม่กลายเป็นจริงสักที
ก็ได้แต่รอทั้งปี และฉันต้องเหงาอย่างนี้ถึงเมื่อไร

อยากมีคนรัก คนมีรักมันเป็นแบบไหน คนอย่างฉันมันยังไม่เคยเข้าใจ
บอกก็คงไม่รู้ ดีแค่ไหนก็คงไม่รู้ คงต้องหาซักคนมาเป็นเนื้อคู่
อยากมีคนรัก คนคนนั้นเค้าอยู่ที่ไหน คนอย่างฉันต้องรออีกนานเท่าไหร่
กว่าจะเจอ คนที่ฝัน คนที่มาเติมให้ใจของฉันมันเต็มสักที

ถึงคราวเมื่อลมหนาวมา กลับร้อนใจ
เห็นใครเค้าเดินคู่กันยิ่งทำให้ร้อนรน
กี่หนาวที่ฉันต้องทน กี่ฝนที่ฉันต้องผิดหวัง กับการรอใครจะมารัก

ก็ได้แต่ฝันไป ไม่กลายเป็นจริงสักที
ก็ได้แต่รอทั้งปี และฉันต้องเหงาอย่างนี้ถึงเมื่อไร

ถ้ามีแล้วจะรู้ ว่าพระท่านสอนถูก

...เราไม่ไปจากเขา..
..เขาก็ต้องไปจากเรา..
.. ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง..
...เพราะเราจักต้องพลัดพรากจากของรักของเจริญใจทั้งสิ้นไป..

ขันธ์5 ของเรายังแบกไม่พอหนัก ฤา จะแบกของคนอื่นอีก