ลานธรรมจักร http://www.dhammajak.net/forums/ |
|
ทางที่ไม่อยากเลือก http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=27&t=31388 |
หน้า 2 จากทั้งหมด 22 |
เจ้าของ: | ทักทาย [ 06 พ.ค. 2010, 01:04 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ทางที่ไม่อยากเลือก |
พลัดพรากจากสิ่งที่รัก เป็นทุกข์ ได้ในสิ่งที่ไม่อยากได้เป็นทุกข์.... คุณเป็นทุกข์ข้อแรก ส่วนสามีเป็นทุกข์ข้อหลัง.... ทั้งคุณทั้งเขา ทุกข์ทั้งคู่ เราไม่อยากจากเขา อยากอยู่กับเขา...เป็นสุขเมือมีเขาอยู่ใกล้ๆ แม้เขาจะบอกย้ำ...ซ้ำๆกี่หนกี่ครั้งว่า "ไม่รัก" เราก็ยังไม่ยอมเข้าใจ ความรู้สึกของเขา....อยากสนองความรู้สึก "รัก" ของเราฝ่ายเดียว จึงทำให้เขายิ่งทุกข์....แล้วเราก็ไม่ได้มีความสุขไปด้วยเลย.... แม้จะมีวันนี้....วันที่อยุ่ด้วยกัน....ใกล้กันแกค่เอื้อม...แต่เหมือน อยู่คนละฟากฟ้า....เพราะ "ใจ" เขาไม่มีเราอยู่ใกล้ ส่วนเขา..อยากจาก...อยากอยู่ไกลๆ....แต่จำเป็นต้องอยู่ จำทนต้องเห็นหน้า.....แล้วประโยชน์มันหาได้อย่างไร? ตรงไหน?.....เราก็ไม่ได้ในสิ่งที่อยากได้...เขาก็ไม่ได้ในสิ่งที่อยากเป็น มีแต่เสริมสร้างความทุกข์ทั้งคู่....หากยอมจากกันตอนนี้...ยังพอจะเหลือ ความรู้สึกที่ดีๆให้กันและกันบ้าง....ถ้ายังขืนทนอยุ่กันต่อไป....จะไม่เหลือ แม้กระทั่งสายใยเส้นสุดท้าย...... ฝืนใจตัวเอง....ไม่ให้รักเขา...เรายังทำไม่ได้....แล้วจะให้เขาฝืนใจของเขา ทำในสิ่งที่เราต้องการ.....จะเป็นไปได้อย่างไร?..... หากรักเขาอยู่....และยอมรับว่าที่ผ่านมาเราผิด....ก็ลองเป็นฝ่าย "ให้" เขาดูซิค่ะ โดยการปล่อยให้เขาทำในสิ่งที่ "อยาก" บ้าง...แล้วยอมรับ "ผล" ของการกระทำในอดีต ของเรา....ไม่มีใครหลีกหนี "ผล" ของเหตุได้...สู้ทำใจให้เบิกบาน มองดูเขา เดินจากไป...ยอมรับว่าถึงเวลาที่เราควรจะต้องแยกจากกันแล้ว...แม้จะเป็น "ทางที่ไม่อยากเลือก" แต่ถ้าจะทำให้"คนที่เรารัก" มีความสุข...สู้ทำใจเราให้ยินดี กับความสุขของเขา ดีกว่าจะรั้งเขาไว้ได้แต่ตัว...ไม่นานเขาก็จะหาทางไปอยู่ดี ไม่ได้มีเจตนาจะซ้ำเติม...แต่อยากให้คุณคิดถึงใจเขา...ใจเราบ้าง...อย่าคิดถึง "เรา" ฝ่ายเดียว....ไม่มีใครที่อยากจะให้ครอบครัวมีปัญหา...ไม่มีใครที่อยากจะแยกจากกับ คนที่เรารัก...แต่ในเมื่อถึงเวลา....อย่างไรเราก็ต้องจาก...ไม่จากเป็นในวันนี้ ก็ต้องจากตายในวันข้างหน้าอยุ่ดี....ไม่มีอะไรคงทนตลอดไป.. ที่เห็นชัดเจนที่สุดก็คือในระยะเวลาอันใกล้นี้... เขาก็ต้องไปต่างประเทศอยู่แล้ว ถึงอย่างไร?...คุณกับเขาก็ต้องแยกกันอยู่ดีแล้วจะมัวคร่ำควรญหวนไห้... เศร้าใจไปทำไมกัน....รู้ก่อนอย่างนี้..ก็เป็นการดีที่เราจะได้เริ่มทำใจ.... เตรียมตัวรับเหตูการณ์ที่จะเกิดขึ้น....คุณก็เป็นคนบอกเองว่าตลอดเวลาสามสี่ปีที่ผ่านมา.... คุณก็เลี้ยงลูกคนเดียวมาตลอด....มีเขาอยู่ใกล้ๆก็เหมือนไม่มี.... แล้วคุณจะมาเป็นทุกข์ด้วยเรื่องอันใด....ในเมื่อเขาจะไปหรืออยู่ มันก็มีค่าไม่ต่างกันเลยในสภาพของความเป็นจริง.....ที่คุณทุกข์และโศรกเศร้าอยู่นี้ เพียงเพราะ "ใจ" คิดว่าเขาจะไม่อยู่....ทั้งๆที่ตอนเขาอยู่....ก็ไม่ได้ดีกว่าตอนที่ เขาจะไปเลย.....ทั้งหมด....มันอยู่ตรง "ใจ" ของคุณเองทั้งนั้น ทุกคนเกิดมา ไม่มีใครไม่ทุกข์...มีแต่น้อยกับมาก...ขึ้นอยู่ว่าเราจะ "ทน" และ รับมันได้แค่ไหน?.....คำแนะนำทั้งหลาย....ก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรมากมาย เท่ากับการทำ "ใจ" ของเรา...ให้รับได้ไม่ว่า ทุกข์จะมากหรือน้อย..... ถ้าวันนี้เรารู้สึกแย่....ก็ต้องคิดว่าพรุ่งนี้จะต้องดีกว่าวันนี้...ทำใจตั้งรับ..... ไม่ว่าแดดจะร้อนจ้าหรือมีพายุ...ฝนจะตกหนัก....ก็ตั้งรับไม่หวั่นกับแดด หรือฝน....แล้วทุกสิ่งทุกอย่างก็จะผ่านไปเอง.... จงเป็นแม่ที่เข้มแข็ง....ดูแลคนที่คุณควรจะ"รัก" และเขา "รัก" คุณอย่างแท้จริง ดำเนินชีวิตต่อไป...อย่างมั่นคงไม่เสียขวัญ....เป็นกำลังใจให้นะค่ะ...... |
เจ้าของ: | ปริตา [ 06 พ.ค. 2010, 08:24 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ทางที่ไม่อยากเลือก |
สวัสดีค่ะคุณวิ... เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับคุณคงไม่ต่างจากท่านอื่นๆมาก สิ่งเดียวที่คุณต้องพยายามทำคือ ต้องทำใจยอมรับให้ได้ค่ะ มันอาจไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ก็เป็นสิ่งที่ทำได้ เพราะจะทำให้คุณมีความทุกข์น้อยลง เรื่องของใจเป็นเรื่องใหญ่สำหรับคนส่วนมาก ใจคุณไม่อยากให้เขาไป ทั้งๆที่คุณก็ทราบว่าถึงอย่างไรเขาก็ต้องไปอยู่ดี คุณทุกข์ที่เขาจะไปจากคุณ ส่วนเขาทุกข์ที่ต้องอยู่กับคุณ ก็เป็นความทุกข์เหมือนกัน เพียงแต่คนละสถานะ มีคนเคยบอกดิฉันในช่วงที่ดิฉันกำลังอกหัก ถ้ารักเขาจริง ควรยินดีกับความสุขของเขา ควรยินดีกับสิ่งที่เขาเลือก ช่วงแรกๆดิฉันก็ทำไม่ได้หรอกค่ะ แต่ทุกอย่างก็ต้องฝึก ฝึกไปเรื่อยๆ ทำใจไปเรื่อยๆ แผ่เมตตาให้เขา อวยพรให้เขามีความสุขกับทางที่เขาเลือก ทุกวันนี้ดิฉันก็ทุกข์น้อยลงจากเรื่องของเขา ไม่เจ็บไม่ปวดกับเขาแล้ว ชีวิตเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น เป็นกำลังใจให้คุณวิผ่านเรื่องนี้ไปได้นะคะ |
เจ้าของ: | Put up [ 06 พ.ค. 2010, 08:35 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ทางที่ไม่อยากเลือก |
ขอบคุณพี่ทักทายค่ะ หนู จะทำใจให้ได้ไม่ทุกข์นะคะ จะให้เขาไปคะแต่หนูกับลูกจะอยู่ที่เดิมตรงนี้ เพราะลูกไม่ค่อยได้เจอกันกับพ่อเค้ายิ่งตอนนี้เวลาคิดถึงคอยแต่จะถามหาเค้า ขอบคุณคุณปริตา นะคะ สำหรับกำลังใจวิจะพยายามผ่านไปให้ได้ค่ะ |
เจ้าของ: | Nipa [ 06 พ.ค. 2010, 10:18 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ทางที่ไม่อยากเลือก |
สวัสดีค่ะ คุณวิ เป็นกำลังใจให้คุณวิ ผ่านพ้นไปได้นะคะ อยากจะบอกว่าเวลาจะช่วยให้เราผ่านมันไปได้จริง ๆ ค่ะ อดทน และเข้มแข็งนะคะ คุณวิยังมีลูกสาวที่น่ารักอยู่ คิดถึงคนที่รักเรามากที่สุดให้มากๆ นะคะ |
เจ้าของ: | siyapat [ 06 พ.ค. 2010, 14:16 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ทางที่ไม่อยากเลือก |
ยังเป็นกำลังใจให้คุณวินะคะ เวลารู้สึกอึดอัดก็ลองหายใจเข้าลึกๆซักสามทีนะ ไม่ต้องคิดมากนะคะ พี่ก็เคยเจอเรื่องแบบคุณเหมือนกัน พ่อเจ้าประคุณแค่เราเดินเฉียดก็กระเด้งเชียว ทำเหมือนเราเป็นตัวอะไร มั่นใจในตัวเองนะคะ แล้วมองหน้าลูก เด็กคนนี้มีเราเป็นที่พึ่งคนเดียวเท่านั้น เขารักคุณมากกว่าสิ่งใดๆในโลกนี้ แค่นี้ก็ไม่ต้องไปต้องการใครๆแล้วละคะ น้องวิอยู่ได้ด้วยตัวเองมาตั้งนานแล้ว ดีกว่าหลายๆคนอีก พอสามีมีเมียน้อย ก็นั่งมึนเลย เพราะไม่เคยทำอะไรๆด้วยตัวเอง(พี่เองแหละ) ขอให้น้องเป็นหลักให้ลูกนะคะ ทำให้สามีรู้ว่าเราอยู่เองได้ อย่างที่คุณศรีสมบัติบอกแหละน้ำเชี่ยวอย่างเอาเรือไปขวาง ทุกครั้งที่ทำบุญก็อุทิศส่วนกุศลให้เขาทั้งสองอย่างตั้งใจ แล้วตัวน้องจะสบายใจคะ |
เจ้าของ: | Put up [ 06 พ.ค. 2010, 15:53 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ทางที่ไม่อยากเลือก |
ขอบคุณค่ะ คุณsiyapatและคุณNipa วิจะทำตามคำแนะนำนะคะ เดี๋ยวถ้าลูกดีขึ้นถึงจะพากลับบ้านค่ะ เพราะว่าตอนนี้อยู่บ้านพ่อ ก็มีคิดบ้างนะคะ แต่พรุ่งนี้จะไปทำงานแล้วค่ะฝากลูกไว้กับพ่อกับน้องก่อนค่ะ แล้วเสร็จก็กลับมา ยังจะพยายามทำให้ได้เพราะไม่มีทางจะเปลี่ยนคนอื่นได้ วิก็จะต้องทำให้ได้เพื่อลูกจะดีใจทุกครั้งเวลาลูกบอกว่ารักแม่ที่สุดเลยนะคะ วิยิ้มออกนะ ขอบคุณค่ะเข้ามาที่นี่ดีมากเลยได้กำลังใจเยอะมากเลยขอบคุณจริงๆๆค่ะ |
เจ้าของ: | ทักทาย [ 07 พ.ค. 2010, 02:24 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ทางที่ไม่อยากเลือก |
Put up เขียน: จะพยายามทำให้ได้เพราะไม่มีทางจะเปลี่ยนคนอื่นได้ วิก็จะต้องทำให้ได้เพื่อลูกจะดีใจทุกครั้งเวลาลูกบอกว่ารักแม่ที่สุดเลยนะคะ ใช่แล้วค่ะหนูวิ...เปลี่ยนคนอื่นมันยาก ง่ายที่สุดคือเปลี่ยนตัวเราเอง....มองดูคนที่ รักเรา... อย่าอาลัยอาวรณ์คนที่ไม่เห็นค่าของเรา..... คราใดที่เกิดความรู้สีกเหงา...อ้างว้าง...เดียวดาย อยากกอดใครสักคน....อยากร้องไห้ซบกับอกใครสักคน ไม่ต้องมองหาที่ไหนเลย....ลูกสาวตัวน้อยนั่นแหละ เป็นได้ทั้งเพื่อน...เป็นได้ทั้งกำลังใจให้เราคลายความรุ้สึกเหล่านั้นได้ พี่เคย....นั่งร้องไห้คนเดียว....อย่างชนิดที่เรียกว่าไม่รุ้น้ำตามันมาจากไหน ไหลได้ไหลเอา....รู้ไหมว่าพี่ได้ใครมาปลอบใจ....เด็กหญิงตัวเล็กๆ... ซึ่งเราคิดตลอดเวลาว่าเขาไม่รู้เรื่อง....แต่เขากลับเดินเข้ามาแล้ว ใช้นิ้วน้อยๆของเขาเช็ดน้ำตาให้....เอนหัวพี่ไปซบกับอกน้อยๆของเขา แล้วบอกว่า...ร้องไห้ทำไม?...เดี๋ยวไม่สวยนะ... คำพูดธรรมดาๆไม่ได้มีความหมายอะไรเลย...แต่รู้ไหม?.... มันทำให้พี่หยุดร้องไห้ได้ และไม่รู้ว่าทั้งกำลังใจ....ทั้งความหวัง มันหลั่งไหลมาจากไหน?...เขากอดเราแน่นแค่ไหน?.... พี่ก็มีความรู้สึกว่าตัวเองมีค่ามากเท่านั้น...ความรันทดใจ ความท้อแท้สิ้นหวัง....น้อยเนื้อต่ำใจ...เสียใจ...มลายหายไปหมด คิดว่า...เรามัวแต่ไปโหยหาความหมาย ความรัก ความอาทร จากคน ที่ไม่เห็นเราอยู่ในสายตา ไม่เห็นคุณค่าของเราเลย....ทั้งๆที่ทุกอย่าง ที่เราต้องการ...มีอยุ่ตรงหน้า...ใกล้แค่เอื้อม...แต่เรากลับพยายาม ไปไคว่าขว้าเสียสุดมือ..... "มองดูคนที่"รักเรา" ดีกว่าเฝ้ามองหาคนที่ "เรารัก" ขอให้หนูวิมีความสุขกับทุกสถานะการณ์ที่เป็นอยู่นะค่ะ พี่ห่วงใยและเป็นกำลังใจให้หนูเสมอเท่าที่หนูยังต้องการ...สู้สู้ค่ะ |
เจ้าของ: | แสงอาทิตย์ [ 07 พ.ค. 2010, 07:10 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ทางที่ไม่อยากเลือก |
สวัสดีจ้าวิ ส่งกำลังใจมาให้วิอีกคนนะจ๊ะ เข้มแข็งและอดทนนะ |
เจ้าของ: | ต้นหญ้า [ 07 พ.ค. 2010, 07:58 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ทางที่ไม่อยากเลือก |
เป็นกำลังใจให้คุณวินะคะ อยากให้คุณวิกลับมารักตัวเองและคนที่รักคุณวินะคะ พ่อแม่ของเราไงจ๊ะ และที่สำคัญลูกตัวน้อย ๆ ที่ต้นหญ้าเชื่อว่าเป็นสิ่งที่คุณวิรักมากที่สุดและเค้าก็รักคุณวิเช่นกัน อยู่เพื่อเค้านะคะ พยายามปล่อยวาง อย่ายึดติด ยิ่งเรายึดไว้ก็ยิ่งทุกข์ ไม่มีอะไรจีรังยั่งยืน ไม่มีใครจะอยู่กับเราได้ตลอดไป สักวันไม่ช้าก็เร็วก็ต้องจากกัน เตรียมตัวเตรียมใจยอมรับสิ่งที่จะเกิดขึ้น รักร้อยก็ทุกข์ร้อย รักมากเท่าไหร่ก็ทุกข์มากเท่านั้น คนเราเกิดมาต้องพลัดพรากจากสิ่งที่รักกันทุกคน เวลาจะช่วยรักษาใจของเราเองค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ |
เจ้าของ: | Put up [ 07 พ.ค. 2010, 08:53 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ทางที่ไม่อยากเลือก |
ขอบคุณค่ะ ทุกๆๆคน วิอ่่อนแอมากเลยร้องไห้อีกแล้ว แต่รู้สึกอบอุ่นกับข้อความของพ่ีทักทายพ่ีโอ๋ คุณต้นหญ้าและทุกๆๆคนค่ะ |
เจ้าของ: | น้ำค้าง [ 07 พ.ค. 2010, 10:58 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ทางที่ไม่อยากเลือก |
คุณวิ เข็มแข็งนะคะ ยังดีมีลูกน้อยให้กำลังใจ น้ำสิ จิตตกตั้งแต่เมื่อวานละ อยู่ดีๆ ก้อนึงถึงเรื่องที่ผ่านมา เจ้บนะคะ เวลานึกว่าเราเคยทุ่มเทให้คนที่ไม่เห็นคุณค่า รักเรา เศร้าจัง แต่ก็ให้กำลังใจคุณวินะคะ อย่าท้อคะ |
เจ้าของ: | Nipa [ 07 พ.ค. 2010, 11:09 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ทางที่ไม่อยากเลือก |
คุณน้ำค้างคะ เข้มแข็งนะคะ มีคิดบ้าง ก็มีหยุดคิดบ้าง มีร้องไห้บ้าง ก็มีช่วงหยุดร้องได้เหมือนกัน เป็นช่วงเวลานึงเท่านั้นเอง ขอให้เข้มแข็ง อดทน ไม่ท้อไม่ถอย เท่านั้นเอง ยังคงเป็นกำลังใจให้กันและกันเหมือนเดิม ทั้งคุณวิ และคุณน้ำค้างนะคะ |
เจ้าของ: | Put up [ 07 พ.ค. 2010, 11:15 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ทางที่ไม่อยากเลือก |
เค้าจะไม่อยู่ด้วยแล้วคืออกไปอยู่ท่ีอ่ืน แต่วิก็ยังจะอยู่ตรงนี้ จะขาดใจจังคะ มันเจ็บบอกไม่ถูกทำอย่างไรดีคะ ขอคำแนะนำให้วิด้วย |
เจ้าของ: | ทักทาย [ 07 พ.ค. 2010, 11:27 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ทางที่ไม่อยากเลือก |
ที่ใจจะขาด...ก็เพราะคิดว่าเขาจะไปอยู่ที่อื่น ก็อย่าคิดซิ...คิดว่าเขาไปทำงาน...เดี๋ยวก็มา ถ้าอยากร้องไห้...ก็ร้องเลย ไม่ต้องกลั้น ไม่ต้องอายใคร...ร้องไปเรื่อยๆ...มองดูนาฬิกาด้วย จับเวลาว่าครั้งนี้เราร้องไห้...นานแค่ไหน?....แล้วดูซิว่า ครั้งต่อไปจะมากขึ้น...หรือลดลง.....ถ้าหยุดร้องไห้ได้แล้ว ให้หันไปมองดูคนที่เขามีความทุกข์มากกว่าเราดูซิ คนป่วยที่หมอปฏิเสธการรักษาแล้ว...หรือคนที่เขา อดอยากไม่มีจะกิน คนที่ประสบภัยธรรมชาติ แผ่นดินไหว น้ำท่วม หรืออะไรก็ได้ที่เขาทุกข์มากกว่าเรา...ดูซิว่า ระหว่างเขากับเรา ใครที่น่าจะร้องไห้มากกว่ากัน.... |
เจ้าของ: | Put up [ 07 พ.ค. 2010, 22:38 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ทางที่ไม่อยากเลือก |
"มองดูคนที่"รักเรา" ดีกว่าเฝ้ามองหาคนที่ "เรารัก" [/quote] พี่ทักทายค่ะ ขอบคุณจริงค่ะ ข้อความของพี่หนูนั่งอ่านวันนี้ 2-3 รอบแล้วน้ำตาเอ่อทุกทีเลยค่ะ ดีใจบอกไม่ถูก ยังทำตัวไม่ถูกเลยค่ะไม่รู้ว่าจะยังงัยต่อดี แต่รู้ว่าตอนนี้อยู่บ้านตัวเอง พ่อ แม่ และน้องทำให้ไม่เหงา แล้วลูกสาวหนูก็เล่นสนุกทั้งวัน ถามลูกสาวว่าอยู่นี่อีกอาทิตย์นะแล้วค่อยกลับบ้าน ลูกสาวบอกโอเคค่ะ เค้าไม่เหงาหนูเดินทางไปกลับเหนื่อยแต่ดีใจเพราะรู้สึกอบอุ่นคะ แล้วพยายามทำตัวเองม่ให้คิดปรุงแต่งค่ะ พี่siyapat ขอบคุณสำหรับกำลังดีๆๆของพี่นะคะ |
หน้า 2 จากทั้งหมด 22 | เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง |
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group http://www.phpbb.com/ |