ลานธรรมจักร
http://www.dhammajak.net/forums/

ทางที่ไม่อยากเลือก
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=27&t=31388
หน้า 2 จากทั้งหมด 22

เจ้าของ:  ทักทาย [ 06 พ.ค. 2010, 01:04 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ทางที่ไม่อยากเลือก

พลัดพรากจากสิ่งที่รัก เป็นทุกข์
ได้ในสิ่งที่ไม่อยากได้เป็นทุกข์....
คุณเป็นทุกข์ข้อแรก
ส่วนสามีเป็นทุกข์ข้อหลัง....
ทั้งคุณทั้งเขา ทุกข์ทั้งคู่

เราไม่อยากจากเขา อยากอยู่กับเขา...เป็นสุขเมือมีเขาอยู่ใกล้ๆ
แม้เขาจะบอกย้ำ...ซ้ำๆกี่หนกี่ครั้งว่า "ไม่รัก" เราก็ยังไม่ยอมเข้าใจ
ความรู้สึกของเขา....อยากสนองความรู้สึก "รัก" ของเราฝ่ายเดียว
จึงทำให้เขายิ่งทุกข์....แล้วเราก็ไม่ได้มีความสุขไปด้วยเลย....
แม้จะมีวันนี้....วันที่อยุ่ด้วยกัน....ใกล้กันแกค่เอื้อม...แต่เหมือน
อยู่คนละฟากฟ้า....เพราะ "ใจ" เขาไม่มีเราอยู่ใกล้

ส่วนเขา..อยากจาก...อยากอยู่ไกลๆ....แต่จำเป็นต้องอยู่
จำทนต้องเห็นหน้า.....แล้วประโยชน์มันหาได้อย่างไร?
ตรงไหน?.....เราก็ไม่ได้ในสิ่งที่อยากได้...เขาก็ไม่ได้ในสิ่งที่อยากเป็น
มีแต่เสริมสร้างความทุกข์ทั้งคู่....หากยอมจากกันตอนนี้...ยังพอจะเหลือ
ความรู้สึกที่ดีๆให้กันและกันบ้าง....ถ้ายังขืนทนอยุ่กันต่อไป....จะไม่เหลือ
แม้กระทั่งสายใยเส้นสุดท้าย......

ฝืนใจตัวเอง....ไม่ให้รักเขา...เรายังทำไม่ได้....แล้วจะให้เขาฝืนใจของเขา
ทำในสิ่งที่เราต้องการ.....จะเป็นไปได้อย่างไร?.....

หากรักเขาอยู่....และยอมรับว่าที่ผ่านมาเราผิด....ก็ลองเป็นฝ่าย "ให้" เขาดูซิค่ะ
โดยการปล่อยให้เขาทำในสิ่งที่ "อยาก" บ้าง...แล้วยอมรับ "ผล" ของการกระทำในอดีต
ของเรา....ไม่มีใครหลีกหนี "ผล" ของเหตุได้...สู้ทำใจให้เบิกบาน มองดูเขา
เดินจากไป...ยอมรับว่าถึงเวลาที่เราควรจะต้องแยกจากกันแล้ว...แม้จะเป็น
"ทางที่ไม่อยากเลือก" แต่ถ้าจะทำให้"คนที่เรารัก" มีความสุข...สู้ทำใจเราให้ยินดี
กับความสุขของเขา ดีกว่าจะรั้งเขาไว้ได้แต่ตัว...ไม่นานเขาก็จะหาทางไปอยู่ดี

ไม่ได้มีเจตนาจะซ้ำเติม...แต่อยากให้คุณคิดถึงใจเขา...ใจเราบ้าง...อย่าคิดถึง "เรา"
ฝ่ายเดียว....ไม่มีใครที่อยากจะให้ครอบครัวมีปัญหา...ไม่มีใครที่อยากจะแยกจากกับ
คนที่เรารัก...แต่ในเมื่อถึงเวลา....อย่างไรเราก็ต้องจาก...ไม่จากเป็นในวันนี้
ก็ต้องจากตายในวันข้างหน้าอยุ่ดี....ไม่มีอะไรคงทนตลอดไป..

ที่เห็นชัดเจนที่สุดก็คือในระยะเวลาอันใกล้นี้... เขาก็ต้องไปต่างประเทศอยู่แล้ว
ถึงอย่างไร?...คุณกับเขาก็ต้องแยกกันอยู่ดีแล้วจะมัวคร่ำควรญหวนไห้...
เศร้าใจไปทำไมกัน....รู้ก่อนอย่างนี้..ก็เป็นการดีที่เราจะได้เริ่มทำใจ....
เตรียมตัวรับเหตูการณ์ที่จะเกิดขึ้น....คุณก็เป็นคนบอกเองว่าตลอดเวลาสามสี่ปีที่ผ่านมา....
คุณก็เลี้ยงลูกคนเดียวมาตลอด....มีเขาอยู่ใกล้ๆก็เหมือนไม่มี....
แล้วคุณจะมาเป็นทุกข์ด้วยเรื่องอันใด....ในเมื่อเขาจะไปหรืออยู่
มันก็มีค่าไม่ต่างกันเลยในสภาพของความเป็นจริง.....ที่คุณทุกข์และโศรกเศร้าอยู่นี้
เพียงเพราะ "ใจ" คิดว่าเขาจะไม่อยู่....ทั้งๆที่ตอนเขาอยู่....ก็ไม่ได้ดีกว่าตอนที่
เขาจะไปเลย.....ทั้งหมด....มันอยู่ตรง "ใจ" ของคุณเองทั้งนั้น

ทุกคนเกิดมา ไม่มีใครไม่ทุกข์...มีแต่น้อยกับมาก...ขึ้นอยู่ว่าเราจะ "ทน" และ
รับมันได้แค่ไหน?.....คำแนะนำทั้งหลาย....ก็ไม่ได้มีประโยชน์อะไรมากมาย
เท่ากับการทำ "ใจ" ของเรา...ให้รับได้ไม่ว่า ทุกข์จะมากหรือน้อย.....
ถ้าวันนี้เรารู้สึกแย่....ก็ต้องคิดว่าพรุ่งนี้จะต้องดีกว่าวันนี้...ทำใจตั้งรับ.....
ไม่ว่าแดดจะร้อนจ้าหรือมีพายุ...ฝนจะตกหนัก....ก็ตั้งรับไม่หวั่นกับแดด
หรือฝน....แล้วทุกสิ่งทุกอย่างก็จะผ่านไปเอง....

จงเป็นแม่ที่เข้มแข็ง....ดูแลคนที่คุณควรจะ"รัก" และเขา "รัก" คุณอย่างแท้จริง
ดำเนินชีวิตต่อไป...อย่างมั่นคงไม่เสียขวัญ....เป็นกำลังใจให้นะค่ะ......

เจ้าของ:  ปริตา [ 06 พ.ค. 2010, 08:24 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ทางที่ไม่อยากเลือก

สวัสดีค่ะคุณวิ...
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับคุณคงไม่ต่างจากท่านอื่นๆมาก สิ่งเดียวที่คุณต้องพยายามทำคือ ต้องทำใจยอมรับให้ได้ค่ะ มันอาจไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ก็เป็นสิ่งที่ทำได้ เพราะจะทำให้คุณมีความทุกข์น้อยลง เรื่องของใจเป็นเรื่องใหญ่สำหรับคนส่วนมาก ใจคุณไม่อยากให้เขาไป ทั้งๆที่คุณก็ทราบว่าถึงอย่างไรเขาก็ต้องไปอยู่ดี คุณทุกข์ที่เขาจะไปจากคุณ ส่วนเขาทุกข์ที่ต้องอยู่กับคุณ ก็เป็นความทุกข์เหมือนกัน เพียงแต่คนละสถานะ
มีคนเคยบอกดิฉันในช่วงที่ดิฉันกำลังอกหัก ถ้ารักเขาจริง ควรยินดีกับความสุขของเขา ควรยินดีกับสิ่งที่เขาเลือก ช่วงแรกๆดิฉันก็ทำไม่ได้หรอกค่ะ แต่ทุกอย่างก็ต้องฝึก ฝึกไปเรื่อยๆ ทำใจไปเรื่อยๆ แผ่เมตตาให้เขา อวยพรให้เขามีความสุขกับทางที่เขาเลือก ทุกวันนี้ดิฉันก็ทุกข์น้อยลงจากเรื่องของเขา ไม่เจ็บไม่ปวดกับเขาแล้ว ชีวิตเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น
เป็นกำลังใจให้คุณวิผ่านเรื่องนี้ไปได้นะคะ

เจ้าของ:  Put up [ 06 พ.ค. 2010, 08:35 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ทางที่ไม่อยากเลือก

ขอบคุณพี่ทักทายค่ะ หนู จะทำใจให้ได้ไม่ทุกข์นะคะ จะให้เขาไปคะแต่หนูกับลูกจะอยู่ที่เดิมตรงนี้ เพราะลูกไม่ค่อยได้เจอกันกับพ่อเค้ายิ่งตอนนี้เวลาคิดถึงคอยแต่จะถามหาเค้า

ขอบคุณคุณปริตา นะคะ สำหรับกำลังใจวิจะพยายามผ่านไปให้ได้ค่ะ

เจ้าของ:  Nipa [ 06 พ.ค. 2010, 10:18 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ทางที่ไม่อยากเลือก

สวัสดีค่ะ คุณวิ เป็นกำลังใจให้คุณวิ ผ่านพ้นไปได้นะคะ อยากจะบอกว่าเวลาจะช่วยให้เราผ่านมันไปได้จริง ๆ ค่ะ อดทน และเข้มแข็งนะคะ คุณวิยังมีลูกสาวที่น่ารักอยู่ คิดถึงคนที่รักเรามากที่สุดให้มากๆ นะคะ :b4: :b4:

เจ้าของ:  siyapat [ 06 พ.ค. 2010, 14:16 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ทางที่ไม่อยากเลือก

ยังเป็นกำลังใจให้คุณวินะคะ เวลารู้สึกอึดอัดก็ลองหายใจเข้าลึกๆซักสามทีนะ
ไม่ต้องคิดมากนะคะ พี่ก็เคยเจอเรื่องแบบคุณเหมือนกัน
พ่อเจ้าประคุณแค่เราเดินเฉียดก็กระเด้งเชียว ทำเหมือนเราเป็นตัวอะไร :b14:
มั่นใจในตัวเองนะคะ แล้วมองหน้าลูก เด็กคนนี้มีเราเป็นที่พึ่งคนเดียวเท่านั้น
เขารักคุณมากกว่าสิ่งใดๆในโลกนี้ แค่นี้ก็ไม่ต้องไปต้องการใครๆแล้วละคะ
น้องวิอยู่ได้ด้วยตัวเองมาตั้งนานแล้ว ดีกว่าหลายๆคนอีก พอสามีมีเมียน้อย
ก็นั่งมึนเลย เพราะไม่เคยทำอะไรๆด้วยตัวเอง(พี่เองแหละ)
ขอให้น้องเป็นหลักให้ลูกนะคะ ทำให้สามีรู้ว่าเราอยู่เองได้
อย่างที่คุณศรีสมบัติบอกแหละน้ำเชี่ยวอย่างเอาเรือไปขวาง
ทุกครั้งที่ทำบุญก็อุทิศส่วนกุศลให้เขาทั้งสองอย่างตั้งใจ แล้วตัวน้องจะสบายใจคะ :b4:

เจ้าของ:  Put up [ 06 พ.ค. 2010, 15:53 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ทางที่ไม่อยากเลือก

ขอบคุณค่ะ คุณsiyapatและคุณNipa วิจะทำตามคำแนะนำนะคะ เดี๋ยวถ้าลูกดีขึ้นถึงจะพากลับบ้านค่ะ เพราะว่าตอนนี้อยู่บ้านพ่อ ก็มีคิดบ้างนะคะ แต่พรุ่งนี้จะไปทำงานแล้วค่ะฝากลูกไว้กับพ่อกับน้องก่อนค่ะ แล้วเสร็จก็กลับมา ยังจะพยายามทำให้ได้เพราะไม่มีทางจะเปลี่ยนคนอื่นได้ วิก็จะต้องทำให้ได้เพื่อลูกจะดีใจทุกครั้งเวลาลูกบอกว่ารักแม่ที่สุดเลยนะคะ วิยิ้มออกนะ ขอบคุณค่ะเข้ามาที่นี่ดีมากเลยได้กำลังใจเยอะมากเลยขอบคุณจริงๆๆค่ะ

เจ้าของ:  ทักทาย [ 07 พ.ค. 2010, 02:24 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ทางที่ไม่อยากเลือก

Put up เขียน:
จะพยายามทำให้ได้เพราะไม่มีทางจะเปลี่ยนคนอื่นได้
วิก็จะต้องทำให้ได้เพื่อลูกจะดีใจทุกครั้งเวลาลูกบอกว่ารักแม่ที่สุดเลยนะคะ


ใช่แล้วค่ะหนูวิ...เปลี่ยนคนอื่นมันยาก
ง่ายที่สุดคือเปลี่ยนตัวเราเอง....มองดูคนที่ รักเรา...
อย่าอาลัยอาวรณ์คนที่ไม่เห็นค่าของเรา.....

คราใดที่เกิดความรู้สีกเหงา...อ้างว้าง...เดียวดาย
อยากกอดใครสักคน....อยากร้องไห้ซบกับอกใครสักคน
ไม่ต้องมองหาที่ไหนเลย....ลูกสาวตัวน้อยนั่นแหละ
เป็นได้ทั้งเพื่อน...เป็นได้ทั้งกำลังใจให้เราคลายความรุ้สึกเหล่านั้นได้

พี่เคย....นั่งร้องไห้คนเดียว....อย่างชนิดที่เรียกว่าไม่รุ้น้ำตามันมาจากไหน
ไหลได้ไหลเอา....รู้ไหมว่าพี่ได้ใครมาปลอบใจ....เด็กหญิงตัวเล็กๆ...
ซึ่งเราคิดตลอดเวลาว่าเขาไม่รู้เรื่อง....แต่เขากลับเดินเข้ามาแล้ว
ใช้นิ้วน้อยๆของเขาเช็ดน้ำตาให้....เอนหัวพี่ไปซบกับอกน้อยๆของเขา
แล้วบอกว่า...ร้องไห้ทำไม?...เดี๋ยวไม่สวยนะ...

คำพูดธรรมดาๆไม่ได้มีความหมายอะไรเลย...แต่รู้ไหม?....
มันทำให้พี่หยุดร้องไห้ได้ และไม่รู้ว่าทั้งกำลังใจ....ทั้งความหวัง
มันหลั่งไหลมาจากไหน?...เขากอดเราแน่นแค่ไหน?....
พี่ก็มีความรู้สึกว่าตัวเองมีค่ามากเท่านั้น...ความรันทดใจ
ความท้อแท้สิ้นหวัง....น้อยเนื้อต่ำใจ...เสียใจ...มลายหายไปหมด
คิดว่า...เรามัวแต่ไปโหยหาความหมาย ความรัก ความอาทร จากคน
ที่ไม่เห็นเราอยู่ในสายตา ไม่เห็นคุณค่าของเราเลย....ทั้งๆที่ทุกอย่าง
ที่เราต้องการ...มีอยุ่ตรงหน้า...ใกล้แค่เอื้อม...แต่เรากลับพยายาม
ไปไคว่าขว้าเสียสุดมือ.....

"มองดูคนที่"รักเรา" ดีกว่าเฝ้ามองหาคนที่ "เรารัก"

ขอให้หนูวิมีความสุขกับทุกสถานะการณ์ที่เป็นอยู่นะค่ะ
พี่ห่วงใยและเป็นกำลังใจให้หนูเสมอเท่าที่หนูยังต้องการ...สู้สู้ค่ะ :b4: :b4:

เจ้าของ:  แสงอาทิตย์ [ 07 พ.ค. 2010, 07:10 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ทางที่ไม่อยากเลือก

สวัสดีจ้าวิ ส่งกำลังใจมาให้วิอีกคนนะจ๊ะ เข้มแข็งและอดทนนะ

เจ้าของ:  ต้นหญ้า [ 07 พ.ค. 2010, 07:58 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ทางที่ไม่อยากเลือก

เป็นกำลังใจให้คุณวินะคะ อยากให้คุณวิกลับมารักตัวเองและคนที่รักคุณวินะคะ พ่อแม่ของเราไงจ๊ะ และที่สำคัญลูกตัวน้อย ๆ ที่ต้นหญ้าเชื่อว่าเป็นสิ่งที่คุณวิรักมากที่สุดและเค้าก็รักคุณวิเช่นกัน อยู่เพื่อเค้านะคะ พยายามปล่อยวาง อย่ายึดติด ยิ่งเรายึดไว้ก็ยิ่งทุกข์ ไม่มีอะไรจีรังยั่งยืน ไม่มีใครจะอยู่กับเราได้ตลอดไป สักวันไม่ช้าก็เร็วก็ต้องจากกัน เตรียมตัวเตรียมใจยอมรับสิ่งที่จะเกิดขึ้น รักร้อยก็ทุกข์ร้อย รักมากเท่าไหร่ก็ทุกข์มากเท่านั้น คนเราเกิดมาต้องพลัดพรากจากสิ่งที่รักกันทุกคน เวลาจะช่วยรักษาใจของเราเองค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ :b8: tongue

เจ้าของ:  Put up [ 07 พ.ค. 2010, 08:53 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ทางที่ไม่อยากเลือก

ขอบคุณค่ะ ทุกๆๆคน วิอ่่อนแอมากเลยร้องไห้อีกแล้ว แต่รู้สึกอบอุ่นกับข้อความของพ่ีทักทายพ่ีโอ๋ คุณต้นหญ้าและทุกๆๆคนค่ะ

เจ้าของ:  น้ำค้าง [ 07 พ.ค. 2010, 10:58 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ทางที่ไม่อยากเลือก

คุณวิ เข็มแข็งนะคะ ยังดีมีลูกน้อยให้กำลังใจ น้ำสิ จิตตกตั้งแต่เมื่อวานละ อยู่ดีๆ ก้อนึงถึงเรื่องที่ผ่านมา เจ้บนะคะ เวลานึกว่าเราเคยทุ่มเทให้คนที่ไม่เห็นคุณค่า รักเรา เศร้าจัง แต่ก็ให้กำลังใจคุณวินะคะ อย่าท้อคะ

เจ้าของ:  Nipa [ 07 พ.ค. 2010, 11:09 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ทางที่ไม่อยากเลือก

คุณน้ำค้างคะ เข้มแข็งนะคะ มีคิดบ้าง ก็มีหยุดคิดบ้าง มีร้องไห้บ้าง ก็มีช่วงหยุดร้องได้เหมือนกัน เป็นช่วงเวลานึงเท่านั้นเอง ขอให้เข้มแข็ง อดทน ไม่ท้อไม่ถอย เท่านั้นเอง

ยังคงเป็นกำลังใจให้กันและกันเหมือนเดิม ทั้งคุณวิ และคุณน้ำค้างนะคะ

เจ้าของ:  Put up [ 07 พ.ค. 2010, 11:15 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ทางที่ไม่อยากเลือก

เค้าจะไม่อยู่ด้วยแล้วคืออกไปอยู่ท่ีอ่ืน แต่วิก็ยังจะอยู่ตรงนี้ จะขาดใจจังคะ มันเจ็บบอกไม่ถูกทำอย่างไรดีคะ ขอคำแนะนำให้วิด้วย

เจ้าของ:  ทักทาย [ 07 พ.ค. 2010, 11:27 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ทางที่ไม่อยากเลือก

ที่ใจจะขาด...ก็เพราะคิดว่าเขาจะไปอยู่ที่อื่น
ก็อย่าคิดซิ...คิดว่าเขาไปทำงาน...เดี๋ยวก็มา

ถ้าอยากร้องไห้...ก็ร้องเลย ไม่ต้องกลั้น
ไม่ต้องอายใคร...ร้องไปเรื่อยๆ...มองดูนาฬิกาด้วย
จับเวลาว่าครั้งนี้เราร้องไห้...นานแค่ไหน?....แล้วดูซิว่า
ครั้งต่อไปจะมากขึ้น...หรือลดลง.....ถ้าหยุดร้องไห้ได้แล้ว
ให้หันไปมองดูคนที่เขามีความทุกข์มากกว่าเราดูซิ
คนป่วยที่หมอปฏิเสธการรักษาแล้ว...หรือคนที่เขา
อดอยากไม่มีจะกิน คนที่ประสบภัยธรรมชาติ แผ่นดินไหว
น้ำท่วม หรืออะไรก็ได้ที่เขาทุกข์มากกว่าเรา...ดูซิว่า
ระหว่างเขากับเรา ใครที่น่าจะร้องไห้มากกว่ากัน....

เจ้าของ:  Put up [ 07 พ.ค. 2010, 22:38 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ทางที่ไม่อยากเลือก

"มองดูคนที่"รักเรา" ดีกว่าเฝ้ามองหาคนที่ "เรารัก" [/quote]

พี่ทักทายค่ะ ขอบคุณจริงค่ะ ข้อความของพี่หนูนั่งอ่านวันนี้ 2-3 รอบแล้วน้ำตาเอ่อทุกทีเลยค่ะ ดีใจบอกไม่ถูก ยังทำตัวไม่ถูกเลยค่ะไม่รู้ว่าจะยังงัยต่อดี แต่รู้ว่าตอนนี้อยู่บ้านตัวเอง พ่อ แม่ และน้องทำให้ไม่เหงา แล้วลูกสาวหนูก็เล่นสนุกทั้งวัน ถามลูกสาวว่าอยู่นี่อีกอาทิตย์นะแล้วค่อยกลับบ้าน ลูกสาวบอกโอเคค่ะ เค้าไม่เหงาหนูเดินทางไปกลับเหนื่อยแต่ดีใจเพราะรู้สึกอบอุ่นคะ แล้วพยายามทำตัวเองม่ให้คิดปรุงแต่งค่ะ

พี่siyapat ขอบคุณสำหรับกำลังดีๆๆของพี่นะคะ

หน้า 2 จากทั้งหมด 22 เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
http://www.phpbb.com/