วันเวลาปัจจุบัน 29 มี.ค. 2024, 01:35  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 120 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 3, 4, 5, 6, 7, 8  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 พ.ค. 2010, 21:23 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกใหม่
สมาชิกใหม่
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 พ.ค. 2010, 20:44
โพสต์: 5

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


หวังว่ามาถึงตอนนี้คุณนิภาคงทำใจได้แล้ว เราได้อ่านเรื่องราวของคุณนิภาก้อรู้สึกเห็นใจคุณนิภาอย่างยิ่ง

เราไม่ได้ตกอยู่ในภาวะเช่นเดียวกับคุณนิภา แต่เป็นคนบาปคนนึงที่มีความรักกับผู้ชายที่มีเจ้าของ ซึ่งไม่ทราบว่าเป็นเพราะอดีต เราเคยทำกรรมร่วมกันไว้หรืออย่างไร ทำให้เราต้องมาตกอยู่ในสถานะการณ์ที่เราไม่เคยคิดว่าชิวิตนี้เราจะเป็นคนแบบนี้ เรารักและมีความสุขที่จะทำความดี เข้าวัดฟังธรรม อ่านหนังสือธรรมะ และดำเนินด้วยทางสายกลาง มีความสุขในทุกขณะ มาโดยตลอด...
แต่พอเกิดเหตการณ์แบบนี้ ทุกวันนี้เราเป็นทุกข์ หาความสุขแทบไม่เจอ เราเสียใจ และพยายามตัดใจ และหวังว่าเราจะจบสถานะการณ์ให้ได้เร็วๆนี้ เพราะไม่อยากทำให้ครอบครัวใครเดือดร้อนไปกว่านี้

ขอเป็นกำลังใจให้คุณนิภาต่อไป จงเข้มแข็งอย่างมีเกียรตินะค่ะ :b51: :b53: :b41:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 01 พ.ค. 2010, 22:07 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


NokeAir เขียน:
ทุกวันนี้เราเป็นทุกข์ หาความสุขแทบไม่เจอ เราเสียใจ และพยายามตัดใจ และหวังว่าเราจะจบสถานะการณ์ให้ได้เร็วๆนี้ เพราะไม่อยากทำให้ครอบครัวใครเดือดร้อนไปกว่านี้

ขอเป็นกำลังใจให้คุณนิภาต่อไป จงเข้มแข็งอย่างมีเกียรตินะค่ะ :b51: :b53: :b41:


เรื่องของ "กรรม" เป็นเรื่องที่ลึกซึ้ง...เกินกว่าเราจะรู้ได้ว่า
เป็นมาอย่างไร?......บางคนต้องเกิดมามีอาชีพที่จะต้องเบียดเบียนมนุษย์และสัตว์
เช่นเพรชฆาต ทีต้องประหัตถ์ประหารชีวิตนักโทษ....ทั้งๆที่ไม่อยากทำ แต่ กรรม
ก็จัดสรรให้จำต้องทำ.....

เราไม่รู้ว่าเราประมาทพลาดพลั้งอะไรมา?....ถึงต้องมาเจอะเจอกับสภาพที่เป็นอยุ่
แต่ในเมื่อต้อง เห็น เป็น และมี ไม่ว่าดีหรือชั่ว ก็ให้มีสติระลึกรู้อยู่เสมอๆว่านี่เป็น
"ผล" ของ "เหตุ"....แล้วตั้งมั่นอยู่บนความไม่ประมาทอีก....เพื่อผลในวันข้างหน้า


ยินดีต้อนรับสู่แดนธรรมแห่งนี้....และเป็นกำลังใจให้
คุณ NokeAir มีสติ ผ่านพ้นหนทางที่ลาดต่ำ
เพื่อขึ้นที่สูงได้โดยเร็วนะค่ะ อนุโมทนาค่ะ

เจริญในธรรมค่ะ

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 02 พ.ค. 2010, 17:18 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 29 เม.ย. 2010, 14:52
โพสต์: 15

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


อยากให้บรรดาเมียน้อยทั้งหลายได้มีจิตสำนึกเหมือนคุณ Nokeair จังค่ะ จริง ๆ เชื่อว่าไม่มีใครอยากทำร้ายใคร หรือไม่มีใครอยากตกอยู่ในสภาพเมียน้อย แต่ถ้าคนเหล่านั้น(ชายเรา+หญิงอื่น)ไม่รู้จักหักห้ามจิตใจตัวเองปล่อยให้อารมณ์นำ ผลก็จะเกิดอย่างที่พวกเราเป็น คืออยู่ ๆ ก็มีตำแหน่งเมียหลวงมามอบให้ทั้ง ๆที่ยังไม่ทันตั้งตัวค่ะ สู้ต่อไปค่ะ ให้เวลาเป็นตัวช่วยพวกเราเชื่อว่าทุกอย่างจะดีขึ้น


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 พ.ค. 2010, 02:58 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 03 ม.ค. 2010, 02:43
โพสต์: 4467

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


รูปภาพ

.....................................................
แบ่งปันกันกิน,รักษาศีล คือ กาย วาจา
เจริญสมาธิภาวนา, กาย- วาจา-ใจอ่อนน้อม
ยอมตนรับใช้, แบ่งให้ความดี
มีใจอนุโมทนา, ใฝ่หาฟังธรรม
นำแสดงออกไม่ได้เว้น, ทำความเห็นให้ถูกต้อง


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 พ.ค. 2010, 08:59 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 เม.ย. 2010, 09:08
โพสต์: 56

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดียามเช้า ค่ะ ตอนนี้ภาเริ่มต้นวันใหม่ และให้มันหมดไปเป็นวัน ๆ คะ ไม่คิดถึงวันพรุ่งนี้ และไม่คิดถึงอนาคตข้างหน้า ไม่หวังในอะไร ไม่อยากได้อะไรกลับมา แต่ถ้าสิ่งนั้นกลับมา ภาจะตั้งสติ และพิจารณาให้ดีค่ะ และเวลาอดีตกลับมาเยี่ยมเยียน ก็จะเตือนตนไว้เสมอว่าไม่ได้อะไรจากสิ่งนี้เลยนอกจากความเจ็บปวด ทุกข์ทน จะคิดไปทำไมให้ปวดใจเล่า พยายามบอกตัวเองอย่างนี้ทุกเวลาค่ะ

คุณNokeAir ภาขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ และก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณเช่นกันค่ะ ให้คุณผ่านมันไปให้ได้เช่นกัน ดีใจที่คุณเข้ามาในลานนี้และมาเล่าประสบการณ์ของคุณให้ได้รับรู้ มันอาจจะยากในตอนนี้ แต่คุณเลือกทำในสิ่งที่ถูกต้องแล้วละคะ ถ้าคุณทำได้ คุณจะภูมิใจในเกียรติของลูกผู้หญิงเราค่ะ ในชีวิตนี้คงไม่มีอะไรจะเจ็บปวดเท่ากับการถูกนอกใจแล้วละคะ และขอให้คุณเข้มแข็งอย่างมีเกียติเช่นกันค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 พ.ค. 2010, 17:30 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับ 19
สมาชิกระดับ 19
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2010, 21:44
โพสต์: 942

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เข้มแข็งไว้นะคะคุณภา พวกเราให้กำลังใจคุณภากันเยอะเลย อย่ายอมแพ้นะคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 04 พ.ค. 2010, 08:38 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 เม.ย. 2010, 09:08
โพสต์: 56

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สู้ สู้ ค่ะ คุณแสง :b4: ขอให้ความทุกข์ไม่อยู่กับเรานาน


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 05 พ.ค. 2010, 13:10 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 เม.ย. 2010, 14:41
โพสต์: 154

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ดีใจที่น้องภาดีขึ้นคะ :b16:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 06 พ.ค. 2010, 06:23 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


แวะมาเยี่ยม...ขอให้มีความสุข
ในทุกๆวันที่ผ่านไปนะค่ะ...... :b12:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 06 พ.ค. 2010, 11:35 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 เม.ย. 2010, 09:08
โพสต์: 56

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะ พี่siyapat สวัสดีค่ะพี่ทักทาย
สู้ สู้ และจะมีความสุขให้ได้ทุกวันค่ะ พี่ ๆ ค่ะภาอาจจะไม่สามารถกอบกู้ครอบครัวให้กลับมาเป็นครอบเป็นครัวได้อีก แต่ก็อยากจะเป็นลูกผู้หญิงคนหนึ่งที่ล้มแล้วลุกขึ้นมาสู้อย่างเข้มแข็ง และผ่านมันไปให้ได้ค่ะ ภาคิดว่าคงมีเพื่อน ๆ อีกมากมายทั้งที่เป็นสมาชิกและไม่เป็นสมาชิกที่ประสบปัญหาคล้าย ๆ ภา เข้ามาหาวิธีแก้ไขและกำลังใจจากลานนี้ (เมื่อก่อนภาเข้ามาอ่านเรื่องราวในลานนี้อยู่นานมากอยากหาคำตอบให้ตัวเอง ถึงเข้ามาสมัครเป็นสมาชิกและมาโพสกระทู้ของตัวเอง) เผื่อหวังว่าจะช่วยให้ใครมีกำลังใจสู้เหมือนกับเราขึ้นมาได้บ้าง และก็ได้คำแนะนำดีๆ จากที่นี่ค่ะ ขอบคุณทุกท่านอีกครั้งจริง ๆ ค่ะ

ถึงวันนี้ขายังอ่อนแรงอยู่ แต่สักวันจะยืนด้วยขาทั้งสองข้างนี้อย่างแข็งแรงและมั่นคงค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 06 พ.ค. 2010, 13:02 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 28 ม.ค. 2010, 13:20
โพสต์: 131

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


มาให้กำลังใจคุณภาอีกคนค่ะ สู้ ๆ นะคะ ทุกข์สุขอยู่ที่ใจเราค่ะ เก็บแต่สิ่งดี ๆ ใส่ไว้ในใจของเรานะคะ สิ่งไม่ดีปล่อยให้ลอยไปกับสายลมที่พัดผ่านมาและก็ผ่านไป อยู่กับปัจจุบัน ทำวันนี้ เวลานี้ให้ดีที่สุด อยากให้คุณภาเชื่อว่าทุกอย่างจะค่อย ๆ ดีขึ้นค่ะ ไม่ใช่เค้าหรือใคร แต่เป็นที่ใจเราค่ะ เมื่อเวลาผ่านไป ใจเราจะค่อย ๆ แข็งแรงขึ้นเองค่ะ ต้นหญ้าเองกว่าจะผ่านจุดนั้นมาได้ก็แทบแย่ค่ะ แต่ก็ผ่านมาแล้ว ยังไม่อยากเชื่อว่าเราผ่านมาได้และสามารถยอมรับความจริงได้ค่ะ สู้ ๆ นะคะ :b4: :b4: :b4:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 06 พ.ค. 2010, 15:16 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 เม.ย. 2010, 09:08
โพสต์: 56

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


:b4: :b4: :b4: สู้ สู้ ค่ะคุณต้นหญ้า ภาดีใจกับคุณต้นหญ้า ด้วยคะที่ผ่านมาได้ แถมยังมาเป็นกำลังใจที่เหนียวแน่นคอยให้กำลังใจภาและเพื่อน ๆ ในลานอยู่ตลอดเลย ว่าง ๆ แวะมาคุยเล่นกันบ้างนะคะ ภาจะได้ไม่เหงาคะ (อิอิ ช่วงนี้ค่อนข้างขี้เหงาค่ะ)


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 06 พ.ค. 2010, 16:10 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 28 ม.ค. 2010, 13:20
โพสต์: 131

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


Nipa เขียน:
:b4: :b4: :b4: สู้ สู้ ค่ะคุณต้นหญ้า ภาดีใจกับคุณต้นหญ้า ด้วยคะที่ผ่านมาได้ แถมยังมาเป็นกำลังใจที่เหนียวแน่นคอยให้กำลังใจภาและเพื่อน ๆ ในลานอยู่ตลอดเลย ว่าง ๆ แวะมาคุยเล่นกันบ้างนะคะ ภาจะได้ไม่เหงาคะ (อิอิ ช่วงนี้ค่อนข้างขี้เหงาค่ะ)


:b9: ขอบคุณค่ะคุณภา ต้นหญ้าเขียนไม่ค่อยเก่งน่ะค่ะ บางทีอ่านไปยังงง ๆ เอง :b9: คุณภาก็เช่นกันนะคะ เข้มแข็งนะคะ หาหนังสือธรรมะอ่านเยอะ ๆ ค่ะ ต้นหญ้าก็ได้หนังสือธรรมะ และคำแนะนำจากเพื่อน ๆ พี่ ๆ กัลยาณมิตร ที่คอยช่วยแนะนำ แม้จะผ่านช่วงเวลาเจ็บปวดที่สุดมาได้แล้ว แต่ก็ยังมีบ้างนะคะเวลามีอะไรมากระทบ พอรู้สึกแกว่ง ๆ ก็รีบปัดมันทิ้งไปค่ะ ทุกอย่างล้วนอยู่ที่ใจเราเท่านั้นค่ะคุณภา ว่าเราจะเก็บความเจ็บปวดหรือความสุขมาใส่ไว้ในใจเรา ขอให้คุณภาผ่านความทุกข์นี้ไปในเร็ววันนะคะ :b8: :b4: :b4:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 07 พ.ค. 2010, 04:53 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


Nipa เขียน:
ถึงวันนี้ขายังอ่อนแรงอยู่ แต่สักวันจะยืนด้วยขาทั้งสองข้างนี้
อย่างแข็งแรงและมั่นคงค่ะ


"ครอบครัว" เป็นสิ่งที่สำคัญกับทุกคนมันก็จริงอยู่
แต่ก็ไม่ใช่สิ่งที่จำเป็นเสียเลยที่เดียว....มีคนอีกตั้งมากมายที่เขาสามารถยืนหยัด
ได้โดยปราศจากสถานะที่สมบูรณ์ทางครอบครัว....ในเมื่อเราพยายามรักษาแล้ว
แต่ไม่เป็นผล....ก็ไม่ใช่ความผิดของเรา หรือของใคร?.....ทำใจให้มีความสุข
อยู่ให้มีความสุข...จะมีครอบครัว หรืไม่มีก็สุขได้......

ความล้มเหลว...ผิดพลาดในวันนี้....จะเป็นภูมิต้านทานความอ่อนแอให้เรา
ในวันข้างหน้า....หากผ่านพ้นวันนี้ไปได้....ก็ไม่มีอะไจะหนักหนาเกินกว่านี้
ไปได้อีกแล้ว....ดีใจค่ะที่คุณภามีความตั้งใจที่จะช่วยเหลือเพื่อนๆที่ประสบ
ปัญหา....ยังมีอีกมากมายที่ต้องการกำลังใจและคำแนะนำที่ดีๆ....จะอ่านจาก
ตำราเล่มไหนๆ....ก็ไม่ชัดเจน แจ่มแจ้งเท่ากับตำราจากชีวิตจริง....

อนุโมทนา สาธุกับความตั้งใจของคุณภานะค่ะ :b8:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 07 พ.ค. 2010, 10:48 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 08 เม.ย. 2010, 09:08
โพสต์: 56

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะ คุณต้นหญ้า พี่ทักทาย
เริ่มต้นวันใหม่อีก 1 วันของภา พี่ทักทายคะจริง ๆ เมื่อก่อนภาหวังไว้สูงมากเลยค่ะกับคำว่าครอบครัว ที่สมบูรณ์ คิดฝันไปสะไกล พอตกลงมามันเลยเจ็บแอ๊กอย่างที่เห็นค่ะ 55 แต่ก็ไม่เป็นไรค่ะ ตอนนี้เข้าใจชีวิตขึ้นได้มาก ว่าไม่มีอะไรเป็นอย่างใจเราหวังได้เสมอไป ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบ รู้จักทุกข์มากขึ้น และได้รู้จักและมีความสุขกับธรรมมะ มากขึ้น ทุกวันนี้ผ่อนคลายลงได้เยอะมาก เพราะได้รับคำแนะนำ และชี้ทางสว่างให้ได้เห็น จากที่ลานนี้จริง ๆ ค่ะ เพิ่งถึงบางอ้อ ว่าชีวิตก็แค่นี้เอง แล้วพอได้คุยกับเพื่อน ๆ พี่ ๆ ที่หัวอกเดียวกัน มันก็ทำให้ภาได้เข้าใจชีวิตมากขึ้นอีก ว่าปัญหาเรามันไม่ได้ใหญ่ที่สุด ทุกวันนี้ไม่ได้มองสามีเป็นลมหายใจของชีวิตเหมือนแต่ก่อน เค้าติดต่อมาใจก็ไม่ได้ดีดเด้งดีใจเหมือนเมื่อก่อนคะ เมื่อวานคุณแม่สามีก็โทรมาบอกว่า เค้าออกจากบ้านไปอีกแล้วนะ ภาก็มีแกว่ง ๆ นิดหน่อยแล้วปัดมันออกไปจากใจค่ะ เพราะก็คิดว่าเค้าก็คงไปอยู่ด้วยกันทุกวัน แต่บางทีภาก็สงสารลูกนะคะ เวลาเค้าโทรคุยกับแม่สามีภา เค้าก็จะบอกว่าย่าบอกพ่อให้ด้วยว่าหนูคิดถึงมาก บางทีก็น้ำตาร่วงเหมือนกัน แต่ก็คิดสะว่าเราทำดีที่สุดแล้วได้แค่นี้ ก็ได้แต่คอยปลอบลูกละคะว่างถ้าพ่อเค้าว่างก็จะมาหา เชื่อว่าอีกไม่นานเค้าก็คงชินและลืมไปเอง วันนี้ระบายสะยืดยาวเลย แค่นี้ก่อนแล้วกันนะคะ


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 120 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 3, 4, 5, 6, 7, 8  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 15 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร