ลานธรรมจักร
http://www.dhammajak.net/forums/

ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=27&t=30483
หน้า 7 จากทั้งหมด 7

เจ้าของ:  แสงอาทิตย์ [ 15 พ.ค. 2010, 20:45 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง

สวัสดีคะคุณรักลูก คิดว่าถ้าคุณไม่ไปสานต่อ ผญ คงจะแพ้ภัยไปเองคะ ปรบมือข้างเดียวไม่ดังหรอกคะ

เจ้าของ:  รักลูก [ 15 พ.ค. 2010, 20:53 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง

ขอบคุณครับ คุณแสงอาทิตย์ ผมเองพยายามห่างกับเธอให้มากที่สุด
ยังโทรคุยกันบ้าง(เพราะกลัวเธอระรานภรรยาผมน่ะครับ)
แต่พยายามไม่พบกันน่ะครับ เธอเองก็พอรู้นะครับ ผมหวังลึกๆ
ว่าอะไรจะดีขึ้น แต่ก็ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงมากนัก คงต้องสู้ต่อไปครับ
คุณแสงอาทิตย์เองก็ดูเข้มแข็งขึ้นมากแล้ว ขอให้สู้ต่อไปนะครับ

เจ้าของ:  มานิตา [ 16 พ.ค. 2010, 08:55 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง

สวัสดีค่ะคุณรักลูก

เป็นอย่างไรบ้างคะเสือสำนึกบาป (ล้อเล่นค่ะ) หางเสือยังอยู่นะคะ
แต่ แหมก็ถูกกระตุกอยู่ทุกวันหวาดเสียวค่ะ
มาเป็นกำลังใจค่ะ

ภรรยาคุณเป็นอย่างไรบ้าง รักครอบครัวให้มากนะคะ

เจ้าของ:  nuchy [ 16 พ.ค. 2010, 21:38 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง

cool สวัสดีคร๊า

ไม่ได้เข้ามาอ่านกระทู้ของคุณมานานแล้ว ยังเครียร์ไม่จบอีกหรือคะ เอาใจช่วยค่ะ ..
แต่มันก็ไม่น่าจะยากอะไรมากมายเลยค่ะ ถ้าคุณอยากตัดจริง ๆ แล้วก็ง่ายมาก ๆ เพราะว่าภรรยาคุณก็รู้เรื่องในระดับนึงแล้ว ถ้าจำไม่ผิดนะ เห็นคุณพิมพ์ไว้ว่าหล่อนเคยระรานภรรยาคุณ คุณก็บอกภรรยาให้ทราบเรื่องทั้งหมดไปเลย ว่าเนี่ยเลิกมานานแล้วแต่ฝั่งนู้นยังทำใจไม่ได้ ผมก็จะไม่ติดต่อแล้ว แต่ผมกลัวจะระรานคุณ บลา ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ แล้วคุณก็เลิกติดต่อกับทางนั้นไปเลย โทรศัพท์ก็ไม่ต้องคุย เพราะว่าเหมือนกับว่ายังให้ความหวังอยู่ แม้อยากจะเป็นเพื่อนกัน ก็รอเวลาให้มันผ่านไปนาน ๆ ก่อน

เพราะเมื่อถึงเวลานั้นที่คุณหายเงียบไป พอเขาจะมาระรานภรรยาคุณ มันก็ไร้บอยแล้วหล่ะ เพราะภรรยาคุณก็รู้เรื่องแล้ว เผลอ ๆ เขาก็คงไม่ตามงานแล้วหล่ะ เพราะผู้หญิงเราก็คงไม่หน้าด้านหน้าทนกับผู้ชายที่ยังไงก็ไม่เอาเราหรอก เชื่อได้ค่ะ ....

สู้ ๆ เน้อ ....


เจ้าของ:  นนนน [ 17 พ.ค. 2010, 15:22 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง

คุณรักลูก เข้มแข็ง ยึดมั่นในความถูกต้อง
ศีลธรรมอันดีไว้นะค่ะ อ้อรู้สึกดีกับคุณมาก
ที่เป็นผู้ชายที่คิดได้ และพยายามแก้ไขให้
ทุกอย่างดีขึ้น แต่อาจติดอยู่ที่วิบากกรรม
ของคุณกับเธออาจยังไม่หมดกรรมต่อกันก็ได้
ทำความดี สร้างบุญสร้างกุศลต่อไปค่ะ
สักวันคุณคงได้ครอบครัวที่ดีกลับมา

เจ้าของ:  wisa [ 27 พ.ค. 2010, 09:03 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง

สวัสดีค่ะ

อ่านเรื่องราวของคุณรักลูก เจ็บแปล๊บขึ้นมาในอกเลยค่ะ เหมือนเป็นแผลฝีหนองที่อักเสบ เวลาไปสัมผัสมันก็จะเจ็บ แต่ก็มักจะเผลอไปสัมผัสมันบ่อยๆ แล้วก็ยังอยากจะบีบจะเค้นให้หนองมันแตก จริงๆ แล้วนะถ้าเราใช้เวลาสักพักแผลก็คงจะหายไปเองและก็คงทิ้งรอยแผลเป็นฝากไว้เตือนใจเรา

วิสาข์และสามีรับราชการทั้งคู่เหมือนกันค่ะ มีบุตร 2 คน สามีกระทำคล้ายกับคุณรักลูกเลยค่ะ บุคคลที่ไม่พึงประสงค์สำหรับครอบครัววิสาข์ก็ทำเหมือนที่ภรรยาคุณรักลูกโดน เพิ่มเติมคือคลิปที่หญิงนั้นส่งมาให้ดู เผื่อเราจะขำ! มั๊ง เธอผิดสัญญากับเขาค่ะ ความซวยเลยมาตกที่เราแฮะ (แย่จริง ฉันไปเกี่ยวอะไรด้วย มันเรื่องของพวกคุณ ตอนแอบคบกันไม่ยักบอก แต่ตอนรู้สึกจะถูกทิ้งกลับมาแจ้งว่าเธอก็มีสิทธิ์เหมือนกัน) ทีนี้เราก็ช็อคสิคะ ไหงว่าจะเลิกกัน แล้วไงให้โอกาสแล้วฉันต้องโดนทรยศอีกเหรอ!! ตอนนั้นไม่มีสติเลยค่ะเอาอัตตาไปออกรับเต็มๆ ร้องไห้น้ำท่วมทุ่ง สามีก็ร้องไห้ แต่เราคิดอยู่อย่างเดียว ตายดีกว่า มันเจ็บปวด มันผิดหวัง ไม่ไหว ไม่อยากรับรู้อะไรแล้ว เหนื่อยกับเขามาเยอะแล้ว ห่วงใยดูแลสารพัด พ่อแม่ผู้มีพระคุณยังไม่เคยดูแลขนาดนี้เลย ยังไม่เห็นค่าเราอีก แต่แล้วเราก็รอด อันนี้ขอบอกว่าอย่าเอาเยี่ยงอย่างนะคะ เพราะอาจจะไม่โชคดีเหมือนวิสาข์ก็ได้ พอผ่านช่วงเวลานั้น มาก็คิดอะไรได้เยอะ ปัจจุบันก็ยังอยู่ด้วยกัน ช่วยกันดูแลลูก ทะเลาะกันมั้ง ดีกันมั้ง ความเป็นอยู่ ก็ดูแลตัวเองละกันมีกินก็กิน ถ้าไม่มีไว้ให้ก็หากินเอาเอง เพราะฉันจะเอาเวลาที่มีค่าของฉันไปดูแลคนที่รักฉันจริง นั้นก็คือพ่อแม่ และลูกๆ

ปัจจุบันนี้ ความรู้สึกของวิสาข์ที่มีต่อเขายอมรับว่าเปลี่ยนไป ไม่เหมือนเดิม ก็พยายามมองเขาเหมือนเพื่อนร่วมเดินทางคนหนึ่ง ที่อาจจะขอลงกลางทางเพราะจุดหมายปลายทางคงไม่เหมือนกัน ไม่ว่ากันหากเขาจะทิ้งเราและเดินทางไปกับคนอื่น แม้จะเสียดายแต่คงไม่ฟูมฟายเหมือนอดีตที่เคยทำ ไม่ยึดก็จะไม่ทุกข์ สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์จริงๆ ตอนนี้ที่ทำอยู่ก็คือลดทิฐิให้น้อยลง เราก็จะรู้จักอภัยมากขึ้น มีความสุขมากขึ้น ชีวิตนี้ยังมีค่าอยู่จริงๆ นะ

คุณรักลูกคะ สถานการณ์นี้แน่ใจหรือคะว่าจะควบคุมไว้ได้ และเมื่อไหร่จึงจะถึงจุดจบ ทิ้งระยะห่างโดยถอยหลังกับหันหลังมันต่างกันนะคะ บางทีการสารภาพอาจจะดีกว่าการโกหกไปวันๆ นะ มันจะแสดงถึงความจริงใจได้ดีกว่า อาจเสียใจแต่เชื่อเถอะมันน้อยกว่าให้หญิงนั้นเป็นฝ่ายบอกแน่นอน และเมื่อเธอรับรู้เรื่องจริงปัญหาที่มีก็จะได้ช่วยกันแก้ไข ก็ขอให้ครอบครัวคุณรักลูกมีความสุขมากๆ นะคะ และขอให้ผ่านเรื่องราวไม่พึงประสงค์ทั้งหลายไปได้ด้วยดี โชคดีค่ะ :b4:

เจ้าของ:  ทักทาย [ 07 มิ.ย. 2010, 10:26 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง

แวะมาเยี่ยมค่ะ
คุณรักลูกเป็นอย่างไรบ้างค่ะ? :b1:

เจ้าของ:  รักลูก [ 10 มิ.ย. 2010, 19:21 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง

ขอบคุณครับทุกคำแนะนำ
ผมเองก็หวังว่าอะไรจะดีขึ้นนะครับ
คงต้องอดทนต่อไป และสู้ต่อไป
คงเพราะยังชดใช้กรรมไม่หมดน่ะครับ

เจ้าของ:  แสงอาทิตย์ [ 10 มิ.ย. 2010, 20:41 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง

สวัสดีคะคุณรักลูก แล้วตอนนี้สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้างคะ ไม่เห็นแวะเข้ามาเล่าสู่กันฟังบ้างเลยคะ เห็นหายไปนาน ยังเป็นห่วงอยู่นะคะ

เจ้าของ:  น้องพลอย [ 03 ส.ค. 2019, 10:01 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง

rolleyes :b4: เข้ามาให้กำลังใจค่ะ

หน้า 7 จากทั้งหมด 7 เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
http://www.phpbb.com/