ลานธรรมจักร http://www.dhammajak.net/forums/ |
|
ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=27&t=30483 |
หน้า 7 จากทั้งหมด 7 |
เจ้าของ: | แสงอาทิตย์ [ 15 พ.ค. 2010, 20:45 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง |
สวัสดีคะคุณรักลูก คิดว่าถ้าคุณไม่ไปสานต่อ ผญ คงจะแพ้ภัยไปเองคะ ปรบมือข้างเดียวไม่ดังหรอกคะ |
เจ้าของ: | รักลูก [ 15 พ.ค. 2010, 20:53 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง |
ขอบคุณครับ คุณแสงอาทิตย์ ผมเองพยายามห่างกับเธอให้มากที่สุด ยังโทรคุยกันบ้าง(เพราะกลัวเธอระรานภรรยาผมน่ะครับ) แต่พยายามไม่พบกันน่ะครับ เธอเองก็พอรู้นะครับ ผมหวังลึกๆ ว่าอะไรจะดีขึ้น แต่ก็ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงมากนัก คงต้องสู้ต่อไปครับ คุณแสงอาทิตย์เองก็ดูเข้มแข็งขึ้นมากแล้ว ขอให้สู้ต่อไปนะครับ |
เจ้าของ: | มานิตา [ 16 พ.ค. 2010, 08:55 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง |
สวัสดีค่ะคุณรักลูก เป็นอย่างไรบ้างคะเสือสำนึกบาป (ล้อเล่นค่ะ) หางเสือยังอยู่นะคะ แต่ แหมก็ถูกกระตุกอยู่ทุกวันหวาดเสียวค่ะ มาเป็นกำลังใจค่ะ ภรรยาคุณเป็นอย่างไรบ้าง รักครอบครัวให้มากนะคะ |
เจ้าของ: | nuchy [ 16 พ.ค. 2010, 21:38 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง |
สวัสดีคร๊า ไม่ได้เข้ามาอ่านกระทู้ของคุณมานานแล้ว ยังเครียร์ไม่จบอีกหรือคะ เอาใจช่วยค่ะ .. แต่มันก็ไม่น่าจะยากอะไรมากมายเลยค่ะ ถ้าคุณอยากตัดจริง ๆ แล้วก็ง่ายมาก ๆ เพราะว่าภรรยาคุณก็รู้เรื่องในระดับนึงแล้ว ถ้าจำไม่ผิดนะ เห็นคุณพิมพ์ไว้ว่าหล่อนเคยระรานภรรยาคุณ คุณก็บอกภรรยาให้ทราบเรื่องทั้งหมดไปเลย ว่าเนี่ยเลิกมานานแล้วแต่ฝั่งนู้นยังทำใจไม่ได้ ผมก็จะไม่ติดต่อแล้ว แต่ผมกลัวจะระรานคุณ บลา ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ แล้วคุณก็เลิกติดต่อกับทางนั้นไปเลย โทรศัพท์ก็ไม่ต้องคุย เพราะว่าเหมือนกับว่ายังให้ความหวังอยู่ แม้อยากจะเป็นเพื่อนกัน ก็รอเวลาให้มันผ่านไปนาน ๆ ก่อน เพราะเมื่อถึงเวลานั้นที่คุณหายเงียบไป พอเขาจะมาระรานภรรยาคุณ มันก็ไร้บอยแล้วหล่ะ เพราะภรรยาคุณก็รู้เรื่องแล้ว เผลอ ๆ เขาก็คงไม่ตามงานแล้วหล่ะ เพราะผู้หญิงเราก็คงไม่หน้าด้านหน้าทนกับผู้ชายที่ยังไงก็ไม่เอาเราหรอก เชื่อได้ค่ะ .... สู้ ๆ เน้อ .... |
เจ้าของ: | นนนน [ 17 พ.ค. 2010, 15:22 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง |
คุณรักลูก เข้มแข็ง ยึดมั่นในความถูกต้อง ศีลธรรมอันดีไว้นะค่ะ อ้อรู้สึกดีกับคุณมาก ที่เป็นผู้ชายที่คิดได้ และพยายามแก้ไขให้ ทุกอย่างดีขึ้น แต่อาจติดอยู่ที่วิบากกรรม ของคุณกับเธออาจยังไม่หมดกรรมต่อกันก็ได้ ทำความดี สร้างบุญสร้างกุศลต่อไปค่ะ สักวันคุณคงได้ครอบครัวที่ดีกลับมา |
เจ้าของ: | wisa [ 27 พ.ค. 2010, 09:03 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง |
สวัสดีค่ะ อ่านเรื่องราวของคุณรักลูก เจ็บแปล๊บขึ้นมาในอกเลยค่ะ เหมือนเป็นแผลฝีหนองที่อักเสบ เวลาไปสัมผัสมันก็จะเจ็บ แต่ก็มักจะเผลอไปสัมผัสมันบ่อยๆ แล้วก็ยังอยากจะบีบจะเค้นให้หนองมันแตก จริงๆ แล้วนะถ้าเราใช้เวลาสักพักแผลก็คงจะหายไปเองและก็คงทิ้งรอยแผลเป็นฝากไว้เตือนใจเรา วิสาข์และสามีรับราชการทั้งคู่เหมือนกันค่ะ มีบุตร 2 คน สามีกระทำคล้ายกับคุณรักลูกเลยค่ะ บุคคลที่ไม่พึงประสงค์สำหรับครอบครัววิสาข์ก็ทำเหมือนที่ภรรยาคุณรักลูกโดน เพิ่มเติมคือคลิปที่หญิงนั้นส่งมาให้ดู เผื่อเราจะขำ! มั๊ง เธอผิดสัญญากับเขาค่ะ ความซวยเลยมาตกที่เราแฮะ (แย่จริง ฉันไปเกี่ยวอะไรด้วย มันเรื่องของพวกคุณ ตอนแอบคบกันไม่ยักบอก แต่ตอนรู้สึกจะถูกทิ้งกลับมาแจ้งว่าเธอก็มีสิทธิ์เหมือนกัน) ทีนี้เราก็ช็อคสิคะ ไหงว่าจะเลิกกัน แล้วไงให้โอกาสแล้วฉันต้องโดนทรยศอีกเหรอ!! ตอนนั้นไม่มีสติเลยค่ะเอาอัตตาไปออกรับเต็มๆ ร้องไห้น้ำท่วมทุ่ง สามีก็ร้องไห้ แต่เราคิดอยู่อย่างเดียว ตายดีกว่า มันเจ็บปวด มันผิดหวัง ไม่ไหว ไม่อยากรับรู้อะไรแล้ว เหนื่อยกับเขามาเยอะแล้ว ห่วงใยดูแลสารพัด พ่อแม่ผู้มีพระคุณยังไม่เคยดูแลขนาดนี้เลย ยังไม่เห็นค่าเราอีก แต่แล้วเราก็รอด อันนี้ขอบอกว่าอย่าเอาเยี่ยงอย่างนะคะ เพราะอาจจะไม่โชคดีเหมือนวิสาข์ก็ได้ พอผ่านช่วงเวลานั้น มาก็คิดอะไรได้เยอะ ปัจจุบันก็ยังอยู่ด้วยกัน ช่วยกันดูแลลูก ทะเลาะกันมั้ง ดีกันมั้ง ความเป็นอยู่ ก็ดูแลตัวเองละกันมีกินก็กิน ถ้าไม่มีไว้ให้ก็หากินเอาเอง เพราะฉันจะเอาเวลาที่มีค่าของฉันไปดูแลคนที่รักฉันจริง นั้นก็คือพ่อแม่ และลูกๆ ปัจจุบันนี้ ความรู้สึกของวิสาข์ที่มีต่อเขายอมรับว่าเปลี่ยนไป ไม่เหมือนเดิม ก็พยายามมองเขาเหมือนเพื่อนร่วมเดินทางคนหนึ่ง ที่อาจจะขอลงกลางทางเพราะจุดหมายปลายทางคงไม่เหมือนกัน ไม่ว่ากันหากเขาจะทิ้งเราและเดินทางไปกับคนอื่น แม้จะเสียดายแต่คงไม่ฟูมฟายเหมือนอดีตที่เคยทำ ไม่ยึดก็จะไม่ทุกข์ สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์จริงๆ ตอนนี้ที่ทำอยู่ก็คือลดทิฐิให้น้อยลง เราก็จะรู้จักอภัยมากขึ้น มีความสุขมากขึ้น ชีวิตนี้ยังมีค่าอยู่จริงๆ นะ คุณรักลูกคะ สถานการณ์นี้แน่ใจหรือคะว่าจะควบคุมไว้ได้ และเมื่อไหร่จึงจะถึงจุดจบ ทิ้งระยะห่างโดยถอยหลังกับหันหลังมันต่างกันนะคะ บางทีการสารภาพอาจจะดีกว่าการโกหกไปวันๆ นะ มันจะแสดงถึงความจริงใจได้ดีกว่า อาจเสียใจแต่เชื่อเถอะมันน้อยกว่าให้หญิงนั้นเป็นฝ่ายบอกแน่นอน และเมื่อเธอรับรู้เรื่องจริงปัญหาที่มีก็จะได้ช่วยกันแก้ไข ก็ขอให้ครอบครัวคุณรักลูกมีความสุขมากๆ นะคะ และขอให้ผ่านเรื่องราวไม่พึงประสงค์ทั้งหลายไปได้ด้วยดี โชคดีค่ะ |
เจ้าของ: | ทักทาย [ 07 มิ.ย. 2010, 10:26 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง |
แวะมาเยี่ยมค่ะ คุณรักลูกเป็นอย่างไรบ้างค่ะ? |
เจ้าของ: | รักลูก [ 10 มิ.ย. 2010, 19:21 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง |
ขอบคุณครับทุกคำแนะนำ ผมเองก็หวังว่าอะไรจะดีขึ้นนะครับ คงต้องอดทนต่อไป และสู้ต่อไป คงเพราะยังชดใช้กรรมไม่หมดน่ะครับ |
เจ้าของ: | แสงอาทิตย์ [ 10 มิ.ย. 2010, 20:41 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง |
สวัสดีคะคุณรักลูก แล้วตอนนี้สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้างคะ ไม่เห็นแวะเข้ามาเล่าสู่กันฟังบ้างเลยคะ เห็นหายไปนาน ยังเป็นห่วงอยู่นะคะ |
เจ้าของ: | น้องพลอย [ 03 ส.ค. 2019, 10:01 ] |
หัวข้อกระทู้: | Re: ครอบครัวทุกข์เพราะตัวผมเอง |
เข้ามาให้กำลังใจค่ะ |
หน้า 7 จากทั้งหมด 7 | เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง |
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group http://www.phpbb.com/ |