ข้าพเจ้าไม่ได้หายไปไหน
ท่านพงพัน และเพื่อนๆ
ยังอยู่ดีมีสุขตามอัตภาพ
แค่วนเวียนโฉบไปมาในกระทู้อื่นๆอยู่น่ะคะ่ท่านพงพัน

เมื่อครู่นี้ก็เพิ่งไปเยือนกระทู้นี้ของท่านมาค่ะ

ความรักในอุดมคติ
viewtopic.php?f=27&t=29778&start=195

นั่นแน่..ทั่นผู้ (สว.) มีแอบคิถุงกันด้วยยย...อุ่ย!

"คิถุง" แปลว่าอารายน่ะ ท่านแม่มดน้อย
ยายมัทไม่ get จ้า

ผะ ผะ พูด ม๊ะ จั๊ด...คิถุง คิดถุง คิดถึง...เอ้ชัดแล้ว..

ยายมัทเองก็ไม่เก่งหรอกจ้า...
เพราะยังเป็นผู้ศึกษาและปฏิบัติอยู่

ยินดีอย่างยิ่งที่ ท่าน O.wan มาร่วมเป็นสมาชิกชมรม ส.ว อีกท่านนึง

สนทนากันได้ไม่จำกัดกาล ทุกเวลาที่สะดวกนะคะ

ดีจ้า ย่าทวดทักทาย

ยายมัทก็ทำอภัยทานแล้วเดินต่อไปด้วยกันฉันกัลยาณมิตร
และทำวันนี้ให้ดีที่สุด...เกื้อกูลกันทั้งทางโลกและทางธรรม
เรียนรู้จากความผิดพลาดทั้งจากของตน และคนใกล้ชิด
ให้เป็นบทเรียนสอนใจไม่ให้ตั้งอยู่ในความประมาท
กับทุกสิ่งทุกอย่างที่อาจจะเกิดขึ้นอีกในอนาคต

แต่ยายมัทต้องขอบคุณเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงๆ
เพราะมันทำให้เราได้เรียนรู้ เข้าใจ และตระหนักในทุกข์
เพื่อจะได้ลด ละ ปล่อยวางเท่าที่จะทำได้...
เมื่อสุดสายปลายทาง...ในชาติภพนี้

ถึงที่สุด...เราทั้งสองก็มีเป้าหมายเหมือนกัน
แม้จะแตกต่างในจริตและวิถีปฏิบัติก็ตาม...
ก็ประคับประคองกันไป
เท่าที่เราจะทำกันได้...บนวิถีที่มันต้องเป็น

ถึงที่สุดจะช้าหรือเร็วเราก็ต้องจากกัน
ไม่จากเป็น...ก็จากตาย
ตามวิถีแห่งกรรมที่แต่ละคนทำไว้น่ะค่ะ