ยินดีต้อนรับนะค่ะคุณ anana และก็ขอบคุณสำหรับการแชร์ประสบการณ์ พุดก็เป็นสมาชิกคนหนึ่งในลานธรรมแห่งนี้ และก็เป็นผู้หญิงที่ประสบปัญหาเดียวกันกับเพื่อนๆ ในลานธรรมแห่งนี้
อ่านเรื่องของคุณ ทำให้ได้คิดหลายเรื่อง แต่ ณ เวลานี้ดิฉันก็ตัดสินใจเช่นคุณ anana ในเวลานั้น คือยอมหักไม่ยอมงอ อยากเจ็บให้มันสุดๆ ครั้งเดียว แต่ก็ยังไม่รู้ว่ากว่าเรื่องราวจะจบได้แบบคุณ คงไม่ง่ายเลย ไม่รู้ว่าจะเจอเงื่อนไข การวีนอะไรอีกมากมาย ธรรมชาติของผู้ชายเห็นแก่ตัว ยิ่งเห็นว่าเราไม่ยอม เขารู้จุดอ่อนเราเรื่องลูก เขาจะเอาลูกมาต่อรองทันที..(ซึ่งมันก็ใช้ได้ผลเสียด้วยซิ...) แต่ยังงัยก็ตัดสินใจแล้ว ต้องเดินหน้าค่ะ อยากหลุดออกจากบ่วงกรรมนี้เหลือเกิน.... และวันข้างหน้าจะเป็นเช่นไร ก็พร้อมจะยอมรับผลจากการตัดสินใจของเราในครั้งนี้
ไม่ได้ทักพี่แตเลย โอมั้ยค่ะวันนี้ เป็นกำลังใจให้เสมอนะค่ะพี่ กรณีของพุดกับพี่ไม่เหมือนกันนะค่ะ ของพุดมันเกินเยียวยาค่ะ เพราะมันเกิดขึ้นตลอดชีวิตการแต่งงาน 9 ปี และไม่มีทีท่าว่าจะจบ เพราะเขาเริ่มกันตั้งแต่ตอนก่อนแต่ง และยังคงดำเนินไปตลอด เพราะคู่กรณีรับได้ที่จะอยู่ในสภาพนี้ แต่พุดรับไม่ได้ค่ะ และอยากจะทำทานสามี จะได้หมดเวรกัน แต่ของพี่เป็นกรณีหลงผิดไปชั่วครู่ชั่วยามเท่านั้น ถ้าชั่งนำหนักแล้วพุดว่ายังงัยความดีของสามีพี่ย่อมมีมากกว่า ยังงัยอดทนให้ผ่านช่วงนี้ไปให้ได้นะค่ะพี่ เอาใจช่วยค่ะ
บุญรักษาค่ะทุกท่าน
พุดจ้า
