ขออนุญาต คุณยายทวดtaktay ขยายความหน่อยนะคะ เผื่อหลานๆมาอ่านไม่เข้าใจ
คุณยายPLOYPET มีเรื่องจะเล่าคะ

มีคนๆหนึ่ง นามว่าผู้ไม่รู้ ผู้ไม่รู้เดินอย่างสบายใจ เหยียบมดตาย แล้วก็เดินต่อๆไป ต่อๆไป ต่อๆไป
ไม่มีที่สิ้นสุด ผู้ไม่รู้ทำให้มดตายไม่มีที่สิ้นสุด ผลคือผู้ไม่รู้ก็ต้องทนทุกข์ใช้บาปกรรม เกิดมาถูกทับตาย
ทรมานในอเวจี หรือสูญเสียอวัยวะ สูญเสียทรัพย์ หรือ สุญเสียที่พักอาศัย ของรัก คนรัๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ซ้ำไปมาในวัฏฏในวังวนนี้....................................ซ้ำแล้วซ้ำเล่า..............ไม่จบสิ้น
.หากยังเป็นผู้ไม่รู้ก็ก่อภพก่อชาติตลอดไป
จะบอกว่าแค่มด พระพุทธเจ้าบอกผิดน้อยกว่าการทำร้ายสัตว์ใหญ่ แต่ก็คือผิด............................

นรกขุมแรกย่อมเกิดที่ใจ .....(ถ้าได้รับรู้ไม่ได้หมายความว่าเป็นผู้รู้)..............................

ไม่ว่าจะก่อจากเจตนาหรือไม่.....................................................................
จิตจะเป็นผู้จารึกไว้............เก็บทุกอย่างดีชั่ว...........................................
ให้กรรมเป็นผู้กำหนดภพชาติต่อไป................................................................
เพราะสิ่งนี้มี.............................................................สิ่งนั้นจึงมี............


จากคุณยายผู้ไม่มีปัญญา

มาช้า..คุณแสงฯจัดการไปก่อนแล้ว...
ข้ออีกชุด...ครับผม

หน้าที่ของแม่ยิ่งใหญ่จริง ๆ ครับ..ทำตามหน้าที่บทบาทของเราให้ดีที่สุด..หน้าที่ของเราคือการให้..
ให้ลูกเรามีความสุข...ให้สามีเรามีความสุข..(งงใช่ป๊ะ..เขาทำเราแต่ทำไม่เราต้องให้เขา)
และสุดท้าย..ให้เรามีความสุขจากการให้..

ที่เรามีความทุกข์..หลาย ๆ ครั้งเพราะ..เราไม่ได้จากคนอื่น..ไม่มีอย่างคนอื่น

ไม่ได้รับการให้เกียรติจากคนอื่น...
ไม่ได้รับความสำคัญจากคนอื่น...

เคยนั้งคิดเล่น ๆ ไหมว่า..ทำไมความสุขของเราจึงต้องขึ้นอยู่กับคนอื่นนอกเหนือจากตัวเรา..ด้วย??

อันเบอเร่อ..เลยนิ..ไม่อิมก็ไม่รู้จะเรียกว่าอะไรแล้ว



คำว่า..รู้..มีอันเดียว..คับ

น้ำลำใย..น่ากีน..น่ากิน..

แต่คำว่าไม่รู้ มีอินฟินิตี้คะ

พี่ทักทายคะ กลับมาเป็นคนทักทาย ตอนนี้เกิดความสงสารผู้ไม่รู้คะ

และ อยากกินก๋วยเตี๋ยวเรือ แถวอนุเสาวรีย์ที่เขาไม่มีแล้วคะ

เพราะกินที่ไหน ก็ไม่ถูก และเผ็ดร้อนเท่าคะ

ตอนนี้กำลังปรุงก๋วยเตี๋ยวเรือที่เผ็ดร้อนอยู่คะ

ไม่รู้ว่าจะปรุงเสร็จหรือเปล่า

เห็นว่าหน้าตาก๋วยเตี๋ยวที่ปรุงมันแปลกๆ สงสัยจะไม่รู้จักที่มาหรือส่วนผสมของมันซะแล้ว

เฮ้อ ......โม้มาตั้งนาน พี่ทักทายเข้าใจไหมคะ

ผู้ไม่รู้ ผู้ไม่มีปัญญา อย่างดิฉันเนี่ยะ สงสัยจะเหลวแล้วมั้งคะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ บอกตัวเองด้วยคะ

เพราะเห็นอัตตา เห็นโทสะมันพุ่ง แต่เห็นทันคะ ตอนนี้มีแต่เมตตาคะ

เห็นโทสะ...โลภะ..โมหะ

สำหรับกระผม..ก็ว่าดีแล้ว..สาธุ ด้วยครับ

ก็เพราะ..ไม่รู้..แต่อยากตอบ..
สังเกต..ถามว่ามีกี่คำ..แต่เลี่ยงตอบเป็น..อัน..แทน

นี้ถ้า..ไม่ห้าม..ก็ว่าจะกลับไปนับแล้วแหละ