การตัดสินใจเป็นของเรื่องของแต่ละคนนะค่ะ เพราะการอยู่ร่วมกันให้ได้ดี คุณย่อมรู้ดีมากกว่าท่านอื่นๆ หากสามีของคุณทำได้ทุกข้อ ดิฉันก็ว่าดีค่ะ อนุโมทนาด้วย สำหรับข้อที่ 3

เอาใจช่วยและเป็นกำลังใจให้นะค่ะ

ขอให้คุณเข้าใจว่าทุกอย่างมีการเปลี่ยนแปลงคะ ตามปัจจัยต่าง ๆ ที่เข้ามา แต่จะเปลี่ยนไปในทางที่ดี หรือร้ายเท่านั้นเอง แต่บางครั้งเราอาจจะลืมมองการเปลี่ยนแปลงในด้านดีของเขาไปบ้างหรือเปล่า คนเราเมื่อทุกข์ก็มักจะมองอะไรในแง่ลบทั้งสิ้น จึงทำให้กำลังใจเราทดถอย อยากให้มองหาสิ่งที่ดีของเขา (ถ้ายังมี) พูดคุยปรึกษากันดี ๆ การใช้ลูกสาวเป็นตัวเชื่อมก็น่าจะเป็นอีกทางที่ใช้ได้ เพราะเด็กผู้หญิง 3 ขวบกำลังน่ารักเชียวคะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ คุณยังโชคดีนี้เป็นเรื่องระหว่างคุณแค่ 2 คน คนรักกันคุยกันได้คะ

ขอบคุณ คุณมานิตา มากนะค่ะที่ให้ข้อคิดดี ๆ ก่อนที่ดิฉันจะยื่นข้อเสนอ 3 ข้อ ก็ทำใจไปด้วยอยู่แล้ว
กะว่าถ้าสามีไม่ทำตามก็ไม่เป็นไร เขาอยากจะอยู่ อยากจะไปก็ตามใจเขา....หลังจากที่โทรคุยกับเขา
เมื่อวันที่ 22 ก็มีคุยกันรอบนอกที่ร้านอาหาร 2 คน ก็แบบเปิดอกไปเลยว่าดิฉันคับข้องใจจุดไหนบ้าง
และอธิบายข้อเสนอ 3 ข้อ ให้เขาฟังอย่างละเอียด...ก็อย่างที่บอกว่าตั้งแต่คบกับสามีมา 10 ปีแรก
เขาน่ารักมากนะค่ะ เป็นคนร่าเริง ขี้เล่น มาเปลี่ยนไปเมื่อเกือบ 2 ปี นี้เอง.... ดิฉันมาคิดทบทวน
เหตุการณ์อย่างละเอียดยามเมื่อมาอยู่บ้านแม่ของดิฉันว่าปัญหายามเราทะเลาะกันมันมาจากไหน
คำตอบของดิฉันก็คือญาติทางสามีและตัวสามีเกือบทั้งนั้น และก็มีดิฉันด้วยที่เป็นตัวเร่งอารมณ์โมโห
ของเขา ดิฉันเป็นคนที่ไม่ยอมคน เวลาที่ดิฉันถูกใส่ร้ายดิฉันจะเถียงหัวชนฝาเลยแต่ไม่เคยพูดจาหยาบ
คาย..มันก็เหมือนเขาเป็นไฟ ดิฉันเป็นลม มันเลยยิ่งกระพือโหมลุกไหม้กันไปใหญ่ ....ช่วงอาทิตย์ที่
ผ่านมาสามีมาหาลูกตอนหัวค่ำ ดิฉันก็ทำอาหารให้สามีทานเหมือนเมื่อก่อนที่ไม่มีปัญหา(ช่วงแรกที่
ทะเลาะกันไม่ทำเลย)หาน้ำ ชงกาแฟ ให้พร้อมเสร็จ ดูสามีอารมณ์ดีขึ้นมาก เล่นกับลูกหัวเราะเสียงดัง
ดิฉันกล้าบอกได้ไม่อายปากเลยว่าดิฉันก็ทำหน้าที่ภรรยาคนหนึ่งที่ไม่เคยบกพร่องหรืออาจจะมีบ้าง
แต่ไม่น่าจะมากมายอะไร.....แต่ถ้าวันหนึ่งสามีจะไปจากดิฉันก็คงไม่เหนี่ยวเขาไว้หรอกค่ะเคยพูดกับ
เขาบ่อยเหมือนกันตั้งแต่แรกรักกันเลยว่า "ถ้าเธอเจอใครที่ดีกว่าฉัน รักเธอมากกว่าฉัน ดูแลเธอได้ดี
มากกว่าฉัน เธอไปอยู่กับเขาได้เลย ฉันจะหลีกทางให้".....ดิฉันยังติดอยู่กับบ่วงที่ดิฉันผูกเอาไว้เอง
ค่ะเมื่อแรก ๆก็ทุกข์หนักร้องไห้ทุกวัน แต่พอได้เข้ามาในลานธรรมจักรแห่งนี้ มีเพื่อน ๆ ให้ข้อคิดที่ดี
ได้อ่านความทุกข์ของเพื่อน ๆ ที่เขียนมาบอกเล่าความทุกข์ของตัวเองในแง่มุมที่ดิฉันยังไม่เคยเจอ
อ่านคำแนะนำดี ๆ กำลังใจจากทุกคนแล้วรู้สึกดีมาก ๆ ค่ะ บวกกับได้สวดมนต์แผ่เมตตา นั่งสมาธิร่วม
ด้วย ทำให้วันนี้ดิฉันเย็นกว่าแต่ก่อนมาก(คนรอบตัวบอก)...ดิฉันยังคงพอมีบุญอยู่บ้างจึงยังคงพอจะ
พูดจาอธิบาย แก้ไขข้อผิดพลาดในเรื่องที่เกิดขึ้น...แต่ถ้ามันไม่ได้ก็พร้อมที่จะรับมือกับมันทุกรูปแบบค่ะ.

ตอนนี้คุณเป็นอย่างไรบางค่ะ ข้อตกลงระหว่างสามีกับคุณนั้น ขอให้คุณพึ่งระลึกอยู่เสมอว่า การที่เค้ารับปากว่าจะทำให้ แสดงว่าเค้ายังรักและเห็นความสำคัญของคุณอยู่มาก แต่หากวันหนึ่งที่ข้อตกลงของเค้าอาจจะทำได้ไม่สมบูรณ์ ก็ขอให้คุณผ่อนผันกับเค้าบ้าง อย่าตึงเกินไป และอย่าหย่อนเกินไป ให้เป็นทางสายกลาง อะไรที่เราคิดหรือทำแล้วมีความสุขมากกว่ากันก็ทำไปนะค่ะ อย่ามีข้อแม้อะไรในใจเยอะแยะจนกลายเป็นข้ออ้างของเค้าได้

เอาใจช่วยนะค่ะ เจริญในธรรมนะค่ะ

สวัสดีค่ะเพื่อน ๆ และขอบคุณคุณเพชรนะค่ะที่ยังคิดถึงแวะเข้ามา......เรื่องข้อเสนอ ทั้ง 3 ข้อ
สามีรับหมดทุกข้อแต่ยังไม่ได้ปฏิบัติเลยซักข้อ ข้อแรกเรื่องเปลี่ยนชื่อสามี ดิฉันหาให้เค้าเลือก
และเค้าก็เลือกเองเรียบร้อยแล้วแต่ยังไม่มีเวลาไปเปลี่ยนที่เขตเลย ข้อ 2 ดิฉันก็ไม่ได้ติดต่อหรือ
พูดคุยกับทางญาติของสามีเลย และสามีก็ไม่เคยเล่าว่าทางญาติเค้าว่าอย่างไรบ้าง หรือ บ้านของ
พี่สาวเค้าซึ่งกำลังปลูกอยู่สร้างไปถึงไหนแล้ว ส่วนน้องสาวของเค้ายังอยู่บ้านของดิฉัน-สามี ยัง
คงอยู่เหมือนเดิมดิฉันคิดว่าน้องสามีคงอยู่จนกว่าสามีสึกจากการบวชก่อน เพราะตอนนี้ดิฉันยังคง
อยู่บ้านแม่ของดิฉันค่ะ ข้อ 3 ต้องรอให้บ้านของพี่สาวปลูกเสร็จก่อน เค้าบอกให้เค้าหมดกังวลตรง
นี้จิตใจเค้าจะได้ปลอดโปร่งคงจะเสร็จช่วงปลายปี และต้นปีก็คงจะบวช(สามีพูดเอง) กว่าเค้าจะสึก
ออกมาคงเป็นช่วงเดือน มี.ค.-เม.ย. 53 ตอนนั้นหล่ะที่ดิฉันจะเก็บกระเป๋าจูงลูกสาวกลับบ้านของเรา
คิดเหมือนกันนะค่ะว่าดิฉันเรียกร้องเกินไปไหม ตึงไปไหม แต่คิดแล้วว่าคนอย่างสามีต้องเจอแบบนี้ล่ะ
เมื่อเราดีก็แล้ว ใจเย็นก็แล้ว ช่วยเหลือก็แล้ว เมื่อยังมองไม่เห็น ก็ต้องเจอแบบนี้ตอบแทนถึงจะทันกัน
ที่คุณเพชรว่าเค้าคงยังรักดิฉันอยู่....ดิฉันคิดว่าคงไม่เท่าไหร่สามีรักลูกมากกว่าเลยยอมรับข้อเสนอ
แล้วดิฉันไม่ได้เขียนเรื่องหนึ่งคือ ช่วงต้นเดือนที่แล้ว ดิฉันทุกข์หนักเลยนัดเพื่อนเก่า ๆ มาคุย ก็เน้น
เรื่องไปบวชชีพราหมณ์ เพื่อนดิฉันก็พาเพื่อนรุ่นพี่ติดมาด้วยเป็นทหาร อายุ 51 แล้วค่ะเป็นพ่อหม้าย
คือพี่ทหารคนนี้เขาชอบรวมกลุ่มเที่ยวตามวัดทางภาคอีสาน ก็เลยมีพูดคุยกันบ่อยหน่อยดิฉันคิดว่า
จะเอาน้องสาวและลูกสาวไปเที่ยวกับกลุ่มนี้ด้วย....สามีเค้านึกว่าดิฉันพูดคุยโทรฯกับผู้ชายคนใหม่ก็
เลยเกิดหวงก้าง(39 แล้วยังจะมีใครคิดจีบอีก) ตามประสาผู้ชายเจ้าชู้มักระแวงว่าเราจะเหมือนเขา
พอเขามาหาลูกช่วงค่ำ ถ้าค่ำไหนดิฉันไม่อยู่ออกไปข้างนอกไปห้างซื้อของใช้ สามีจะตามให้ควักทั้ง
กระหน่ำโทรตามตลอดว่าดิฉันเดินอยู่ตรงไหน(กลัวดิฉันเดินกับพี่ทหารค่ะ)....จริง ๆ ก็สะใจเหมือนกัน
นะค่ะ ของที่เค้าเห็นว่ามันเป็นของตาย แล้วของสิ่งนั้นกลับมีชีวิตที่พยายามจะเดินหนีเขา แต่เขากลับ
ไม่ยอมปล่อยมันไป....ยืนยันนะค่ะไม่เคยคิดมีใคร ยังรักสามีอยู่มาก จึงต้องเรียกร้องสิทธิ์ที่เราควรจะ
ได้บ้าง(3ข้อนั่นล่ะ) ตรงนี้หรือเปล่าไม่รู้สามีเลยรีบรับข้อเสนอ.
........... คนใกล้ไม่เคยค่า แลมอง...........
........... คนไกลใยจับจอง ดูค่า...........
........... ไกลไม่ไร้เจ้าของ แต่ใกล้ใช่นา...
........... คนไกลใยมีค่า ควรเจ้าแลมอง.....
ลอกเค้ามาค่ะซึ้งดี.

เห็นด้วยกับคุณ มานิตา นะคะ ยืดหยุ่นบ้าง คนเรามีนิสัยอยู่อย่าง คือ ชอบแหกกฏ ปัญหาของคุณดิฉันอยากให้คุยกันให้มาก ๆ นะคะ และอยากให้ลองสร้างบรรยากาศดี ๆ สามี ภรรยา ลองเปิดใจคุยในจุดที่เขามาองเห็นสิ่งที่เราเป็นแต่เราไม่รู้ และสิ่งที่เรามองเห็นว่าเขาเป็นแต่เขาไม่รู้ ลองดูนะคะแต่ตอนคุยต้องทำให้หน่อยนะ อาจมีบรรยากาศตึง ๆ กันบ้าง แต่อย่าให้เป็นการทะเลาะนะคะ แล้วหลังจากนั้นก็จะดีขึ้นทั้ง 2 ฝ่าย เพราะเราก็จะได้รู้ในอีกมุมที่เราไม่เคยรู้ เขาเองก็เช่นกัน

คุณ PENYA
ที่คุณเพชรว่าเค้าคงยังรักดิฉันอยู่....ดิฉันคิดว่าคงไม่เท่าไหร่สามีรักลูกมากกว่าเลยยอมรับข้อเสนอ
แล้วดิฉันไม่ได้เขียนเรื่องหนึ่งคือ ช่วงต้นเดือนที่แล้ว ดิฉันทุกข์หนักเลยนัดเพื่อนเก่า ๆ มาคุย ก็เน้น
เรื่องไปบวชชีพราหมณ์ เพื่อนดิฉันก็พาเพื่อนรุ่นพี่ติดมาด้วยเป็นทหาร อายุ 51 แล้วค่ะเป็นพ่อหม้าย
คือพี่ทหารคนนี้เขาชอบรวมกลุ่มเที่ยวตามวัดทางภาคอีสาน ก็เลยมีพูดคุยกันบ่อยหน่อยดิฉันคิดว่า
จะเอาน้องสาวและลูกสาวไปเที่ยวกับกลุ่มนี้ด้วย....สามีเค้านึกว่าดิฉันพูดคุยโทรฯกับผู้ชายคนใหม่ก็
เลยเกิดหวงก้าง(39 แล้วยังจะมีใครคิดจีบอีก) ตามประสาผู้ชายเจ้าชู้มักระแวงว่าเราจะเหมือนเขา
พอเขามาหาลูกช่วงค่ำ ถ้าค่ำไหนดิฉันไม่อยู่ออกไปข้างนอกไปห้างซื้อของใช้ สามีจะตามให้ควักทั้ง
กระหน่ำโทรตามตลอดว่าดิฉันเดินอยู่ตรงไหน(กลัวดิฉันเดินกับพี่ทหารค่ะ)....จริง ๆ ก็สะใจเหมือนกัน
นะค่ะ ของที่เค้าเห็นว่ามันเป็นของตาย แล้วของสิ่งนั้นกลับมีชีวิตที่พยายามจะเดินหนีเขา แต่เขากลับ
ไม่ยอมปล่อยมันไป....ยืนยันนะค่ะไม่เคยคิดมีใคร ยังรักสามีอยู่มาก จึงต้องเรียกร้องสิทธิ์ที่เราควรจะ
ได้บ้าง(3ข้อนั่นล่ะ) ตรงนี้หรือเปล่าไม่รู้สามีเลยรีบรับข้อเสนอ.

แต่อย่างน้อยๆ คุณก็เจอสามีที่ยังรักลูกนะค่ะ ซึ่งบางครอบครัวสามีไม่มีความรับผิดชอบเลยค่ะ คุณจะได้สบายใจไปเปราะหนึ่ง

และอย่างแหย่เรื่องพี่ทหารคนนั้นบ่อยนะค่ะ เดี๋ยวสามีจะใช้เป็นข้ออ้าง เอาแบบท้วมๆ ก็พอค่ะ ชีวิตจะได้มีรสชาติ

ขอบคุณนะค่ะ คุณเพชร ดิฉันยังพอจะโชคดีตรงจุดนี้บ้าง ลูกมาช่วยดึงพ่อเค้าเอาไว้ ก็แหมใครก็ตามเห็นลูกปุ๊บก็จะรู้เลยว่าใครเป็นพ่อของเด็ก ถอดกันออกมาขนาดนั้น....ส่วนเรื่องพี่ทหารสามีจะเป็นคนพูดดักคอดิฉันซ่ะมากกว่า ก็คงจะยังมีระแวงอยู่บ้าง ดิฉันก็ยิ้มเฉยไม่พูดไม่ค้าน ปล่อยเค้าคิดไปคนเดียว สนุกดีเหมือนกัน(อย่าเอาเยี่ยงอย่างนะค่ะ ดิฉันยังคงมีกิเลสหนาอยู่พวกแค้นฝั่งหุ่นอ่ะค่ะ).

เท่าที่รู้มา ผู้ชายเจ้าชู้มักจะได้ลูกสาว และดั๊นนนนน ลูกสาวก็จะหน้าตาถอดคุณพ่อเหมือนสำเนาถูกต้องเลยค่ะ เป็นอย่างนั้นจริงใช่ไหมค่ะ เหมือนเป็นการฟ้องคุณพ่อเค้าเลยว่า "คุณมีลูกสาวแล้วนะ"

อย่างที่ว่า ของตายดูมันไม่น่าสนุก ไม่เร้าใจให้น่าสนใจ บางครั้งการฝื้นขึ้นมามีชีวิตบ้างก็อาจทำให้ ชีวิตมีรสชาติ มีสีสรรขึ้นมาบ้าง ก็เหมือนตอนเรารู้ว่าเขามีคนอื่น ก่อนนี้เราก็รักเขามากอยู่แล้ว แต่พอรู้ว่าเขามีคนอื่นเราเองก็ยังรู้สึกว่ารักและหวงเขามากขึ้น (ไม่รู้คนอื่นรู้สึกอย่างนี้ไหม) แต่อย่างคุณเพชรบอกอย่าให้มันมากไป เดี๋ยวจะกลายเป็นสร้างปัญหาซ้ำซ้อนขึ้นมา (บอกตัวเองด้วยเพราะตอนนี้ก็มีเหตุการณ์ประมาณเดียวกับคุณ PENYA)
OK เป็นกำลังใจให้ค่ะ

วันนี้แวะเข้ามาเยี่ยมบ้านคุณ PENYA ปรากฏว่าเจ้าของบ้านหายค่ะ
คิดว่าตอนนี้บรรยากาศทั่ว ๆ ไปของคุณ PENYA คง OK แล้วซินะค่ะ ถือว่าคุณเป็นผู้หญิงที่โชคดีคนนึงที่สามีไม่ออกนอกลู่นอกทาง ที่คุณว่าไม่แน่ใจว่าสามีรักคุณอยู่หรือเปล่า ไม่ต้องไปคิดหรอกค่ะ ดิฉันคิดว่าอยู่กันมานานขนาดนี้ อย่างน้อยก็ต้องมีความผูกพันกันบ้าง แค่เขาอาจจะไม่แสดงออก ไม่เป็นไรค่ะ เขาไม่แสดงออกคุณก็เป็นฝ่ายแสดงออกเองได้นิค่ะ ลองซื้อดอกไม้มาให้สักดอก บอกว่าเป็นห่วงอยู่เสมอนะ อะไรประมาณนี้เพื่อสร้างบรรยากาศในครอบครัวให้ดีขึ้น ลองดูนะค่ะ

รีบกลับมาดูแลบ้านนะค่ะ