25489.สามีเปลี่ยนไป

มานิตา

เด็ก ป.5 เรี่ยไรเงินเพื่อน หาเงินช่วยแม่ "ถ่ายเลือด"

วันนี้ขอพักเรื่องเครียด ๆ เกี่ยวกับปัญหาการเมืองไทยสักวัน เพราะวันนี้ "คอลัมน์นิตย์" มีหนึ่งข่าวของ "ลูกกตัญญู" ที่อยากเก็บมาเล่าสู่กันฟัง ข่าวนี้เป็นเรื่องราวของเด็กน้อยคนหนึ่งที่ต้องการหาเงินไปช่วยแม่ที่ป่วยเป็นโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาว ด้วยการเรี่ยไรเงินเพื่อนนักเรียนในโรงเรียน และครูอาจารย์

เรื่องดังกล่าวเปิดเผยขึ้นเมื่อเวลา 13.00 น. วานนี้(5ต.ค.2552) โดยผู้สื่อข่าวรายงานว่า มีเด็กนักเรียนโรงเรียนวัดปากลาน หมู่ 10 ต.น้ำรึม อ.เมือง จ.ตาก เดินเรี่ยไรเงินจากเพื่อนนักเรียน และคณะครูอาจารย์ เพื่อนำไปเป็นค่ารักษาพยาบาลมารดาที่ป่วยเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาว จากการสอบถามทราบชื่อคือเด็กชายอุลิต จันทราภัย อายุ 12 ขวบ นักเรียนชั้น ป.5 กำลังเดินถือป้ายที่มีข้อความเขียนว่า “ช่วยบริจาคเงินเพื่อช่วยเหลือถ่ายเลือดให้แม่ผมด้วยครับ” จากนั้นก็เดินเรี่ยไรไปตามห้องเรียนต่าง ๆ โดยมีเพื่อนในชั้นเรียนถือพานใส่เงินเดินตาม สร้างความสะเทือนใจให้กับผู้พบเห็นเป็นอย่างมาก จนทำให้เพื่อนนักเรียนและคณะครูถึงกับน้ำตาซึมด้วยความสงสาร ก่อนจะหยิบเงินช่วยเหลือตามกำลัง

เมื่อสอบถาม ด.ช.อุลิต เล่าทั้งน้ำตาว่า แม่ป่วยเป็นมะเร็งในเม็ดเลือดขาวมากว่า 3 ปีแล้ว ต้องเสียค่าใช้จ่ายในการถ่ายเลือดเดือนละ 3,500 บาท แต่ด้วยฐานะที่บ้านยากจนจึงไม่สามารถหาเงินมารักษาได้ ตนจึงตัดสินใจเดินเรี่ยไรจากเพื่อนนักเรียนและอาจารย์ เพื่อขอความช่วยเหลือ ตนอยากจะเรียนให้สูงกว่านี้เพื่อจะได้หาเงินมารักษาแม่ เพื่อที่ท่านจะได้อยู่กับตนไปนาน ๆ ส่วนเงินที่ได้รับบริจาค ครูได้พาไปเปิดบัญชีแล้วที่ธนาคารไทยพาณิชย์ สาขาตาก ประเภทออมทรัพย์ เลขบัญชี 744-210591-3
ขณะที่ นายนิกูล อ่อนละมูล ผอ.โรงเรียน กล่าวว่า ครอบครัวของ ด.ช.อุลิต มีฐานะยากจน พ่อพิการขาซ้ายขาดด้วนมีอาชีพรับจ้างทั่วไปไม่ค่อยมีรายได้ ส่วนแม่ตั้งแต่ป่วยก็ไม่สามารถทำงานได้ โดยทุกอาทิตย์ ด.ช.อุลิต จะเดินเรี่ยไรเงินเพื่อนำไปเป็นค่ารักษาแม่ของตัวเองซึ่งที่ผ่านมาก็มีครูอาจารย์ช่วยเหลือประจำ อย่างไรก็ตาม ด.ช.อุลิต มีบ้านพักอยู่ห่างจากโรงเรียนประมาณ 2 กิโลเมตร และต้องตื่นนอนแต่เช้าเพื่อเดินมาเรียนให้ทัน ตนจึงอยากให้ผู้ที่มีความเมตตาช่วยเหลือเด็กด้วย
ด้าน นางสมพร แม่ของ ด.ช.อุลิต กล่าวว่า ตนมีลูกสองคน ด.ช.อุลิต เป็นลูกคนโต ส่วนคนเล็กกำลังเรียนชั้นอนุบาล หลังจากที่ตนล้มป่วยลงก็ไม่สามารถออกทำงานได้ เพราะต้องถ่ายเลือดเป็นประจำ บางเดือนไม่มีเงินก็ไม่สามารถไปโรงพยาบาลเพื่อถ่ายเลือดได้ ทำให้ร่างกายอ่อนเพลีย เดินไม่ไหว ตัวเหลืองซีดและมีอาการวูบ อย่างไรก็ตาม ต้องขอบคุณผู้ให้ความช่วยเหลือที่ทำให้ตนยังมีชีวิตเลี้ยงดูลูกอยู่

แม้วันแม่จะผ่านมานานแล้ว แต่การ "ทำดีเพื่อแม่" สามารถทำได้ทุกวัน เช่นเดียวกันกับการกระทำที่น้องอุลิตที่ "ทำเพื่อแม่"...

***ขอเชิญร่วมบริจาคเงินให้น้องเขาหน่อยนะค่ะ มีน้อยก็ให้น้อยก็ได้ค่ะ สัก 100 บาท หรือ 200 บาท ก็ได้ค่ะ ถือว่าทำบุญกับเพื่อนมนุษย์ที่ยากไร้กว่าเรานะค่ะ โดยการโอนเงินหรือการฝากเงินเข้าบัญชีของน้องเขานะค่ะ ที่ธนาคารไทยพาณิชย์จำกัด สาขาตาก ชื่อบัญชี อุลิต จันทราภัย บัญชีเลขที่ 744-210591-3 ประเภทออมทรัพย์ ช่วยครอบครัวน้องเขาหน่อยนะค่ะ

ขอขอบคุณทุกท่านที่มีจิตศรัทธาเอื้ออาทรต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกันค่ะ***

หมายเหตุ....ส่งเมล์หรือข้อความนี้ต่อให้เพื่อนๆ ด้วยนะค่ะน้องเขาจะได้มีคนช่วยเหลือมากขึ้นค่ะ
[/quote]

ข้อความนี้ส่งมาจากลานธรรมนี้ส่งเมล์มาให้มานิตา คุณPENYA และเพื่อนๆ ก็ลองช่วยกันพิจารณา
ก็แล้วกันนะคะ แต่มานิตาว่าจะไปโอนเงินช่วยน้องเค๊าสักหน่อย

คิดถึงนะคะ (รอคิวอยู่นะแม่หมอ)

PENYA

ยินดีทำด้วยความเต็มใจค่ะ

ขออนุโมทนาบุญกับ คุณมานิตา ด้วยค่ะ

นนนน

ขออนุโมทนาบุญกับพี่มานิตานะค่ะ

พี่ PENYA
อ้อว่าการที่เราดูดวงชะตา รู้อนาคตไว้บ้างดีนะค่ะ
อีก 7 ปี ที่บอกว่าดวงจะตกอีกรอบนะ
รอบนี้ไม่มีอะไรแน่นอน อีกตั้ง 7 ปี
ตอนนี้เรามีเวลาในการสะสมบุญกุศลต่างๆ ไว้มากมาย
สิ่งที่เข้ามาก็จะมีแต่สิ่งดี ดี
หรือถ้าไม่ดีจริง ๆ ก็น่าจะเบา ๆ นะอ้อว่า

มั่นทำบุญ สร้างกุศลไว้เถอะค่ะ
คนดีเทวดาคุ้มครองแน่นอน

พี่ PENYA ชื่อพี่บวกแล้วได้ เลข 20 (P-E-N-Y-A)
พี่เป็นคนชอบเพ้อฝัน มีความกระตือรือร้น ชอบทำอะไรด้วยวิธีการใหม่ ๆ
กล้าลองกล้าเสี่ยง งานต้องมีลูกน้องช่วย เพราะงานที่คิดมักเป็นงานที่
ทำคนเดียวไม่ได้ (โครงการใหญ่) มักมีปัญหาเรื่องคู่ครอง
ถูกบ้างไหมเนี๊ย :b28:

จะตั้งตัวเป็นแม่หมอคนไหม่แล้วนะ

PENYA

สวัสดีค่ะ คุณนนนน เรื่องดวงถ้าอีก 7 ปี ต้องเจออีกก็บ่ยั่นแล้วค่ะ เพราะคงไม่เลวร้ายไปกว่านี้แล้ว ทุก
วันนี้ก็พยายามทำบุญ สวดมนต์ แผ่เมตตา คิดดี ทำดี มองโลกในแง่ดี พยายามเอาใจเขามาใส่ใจเรา ก็
ทำทุกวิธี ที่จะให้ตัวเองมีความสุข และคนรอบข้างมีความสุข ....และยังหวังว่าอนาคตข้างหน้า ชีวิตจะ
ดีขึ้น ถึงจะไม่ดีขึ้น ก็จะยอมรับผลกรรมจากอดีตชาติโดยสดุดีไม่มีข้อโต้แย้งค่ะ.....ขอบคุณมากนะค่ะ

เรื่องชื่อ จริง ๆ ตอนสมัคร จะใช้ชื่อว่า "เพ็ญบุญญา" แต่ตอนป้อนข้อมูลมันไม่ผ่าน ก็เลยพิมพ์ย่อเหลือ
เท่านี้ ...และจริง ๆ ชอบชื่อนี้มาก แต่อักษร "พ" ไม่ถูกโฉลกกับพี่ ....จึงไม่ได้ใช้ชื่อนี้ตอนไปเปลี่ยน
เมื่อวันที่ 11 ที่ผ่านมาค่ะ.....ชื่อที่ไปเปลี่ยนจริง ๆ คือ "อัณณ์กาญจน์" แปลว่า แม่น้ำสีทอง
อยากได้ชื่อที่ให้ความรู้สึกเย็น "อัณณ์" แปลว่าแม่น้ำ....ตัวพี่เกิดราศี เมษ ธาตุไฟ ถ้าเราได้ชื่อที่เป็นน้ำ
ก็อาจจะดีต่อตัวเราขึ้นมาบ้างค่ะ....ส่วน"กาญจน์" แปลว่าทอง ....สื่อถึงความบริสุทธิ์ ช่วงที่ผ่านมาพี่
รู้สึกเราทำดีอย่างไร ก็ไร้ประโยชน์ ....จึงแก้ด้วยการเอา ทองคำ นี่ล่ะ มารวมกับชื่อแม่น้ำซ่ะเลย....
ทั้งหมดก็หวังว่า ชีวิตต่อจากนี้ อยากใจเย็นเหมือนดั่งสายน้ำ และอยากบริสุทธิ์ดั่งทองคำ ค่ะ

เรื่องเป็นคนเพ้อฝันหรือเปล่า ไม่รู้สินะ แต่ชอบและรักทุกอย่างที่อยู่รอบตัว รักสายน้ำ สายลม แสงแดด
รักเสียงเพลง รักท้องฟ้า รักต้นไม้ โอ้ย..รักมากมาย และก็รัก คุณนนนน ด้วยนะจ๊ะ

PENYA

คุณทักทาย ตอนนี้อยู่ไหนเอ่ย คิดถึงจังเลย ช่วงนี้เราไม่ค่อยได้คุยกันเลยนะค่ะ ...สงสัยเอาเวลาไปเดิน
ทำสมาธิใช่ไหมค่ะ...ก็อ่านนะที่ คุณทักทาย ปรึกษากับ อ.น้ำ เรื่องเดินจงกรม ....ดิฉันอ่านแล้วก็ลอง
กำหนดจิตคิดตาม ...แฮะ แฮะ ทำไม่ได้... เอาแค่ทำอย่างทุกวันนี้ นั่งสมาธิทำจิตให้ว่างแค่ไม่ถึงวันละ
5-10 นาที ก่อนนอนก็ดูเหมือนจะพอกับความสามารถของดิฉันแล้ว ....ช่วงนี้อากาศหนาวจัง เลยรู้สึก
ขี้เกียจด้วย เชื่อไหมจะตื่นไปใส่บาตรช่วงเช้าต้องใช้ความพยายามอย่างยิ่งยวดเลยกว่าจะสปริงตัวขึ้น
จากที่นอน....สงสัยเกิดชาติหน้าชีวิตก็คงติดลบเหมือนกับชาตินี้อีกล่ะ

ช่วงนี้ คุณทักทาย มีกังวลไหม ดูคุณเนือง ๆ ไปนะ เหมือนกับมีเรื่องให้ขบคิดมากมาย ...เรื่องไหนไม่
สำคัญก็ปล่อยมันลงบ้างนะค่ะ....ดิฉันก็เหมือนกัน บางวันก็เบิกบาน บานวันก็หดหู่ และบางวันก็รู้สึกอ้าง
ว้าง....ต้องเช็กสภาพจิตใจกันวันต่อวันเชียวล่ะ...แต่วันนี้รู้สึกเบิกบานค่ะ แจ่มใส เหมือนนกตัวน้อย ๆ
บินว่อนอยู่ในดงมวลหมู่บุปผชาติอย่างไงอย่างนั้นเลย

อ้อ!!มีอีกเรื่องอายุของคนเราก็มีส่วนนะค่ะ ..ช่วงอายุ 48-52 ช่วงเข้าวัยทอง จิตจะไม่ปกติเหมือนกัน
ทุกวัน คุณทักทายมีกังวลมาจากสาเหตุนี้ร่วมด้วยหรือเปล่าเอ่ย......คิดถึงค่ะ ว่าง ๆ เล่าเรื่องทางโน้น
ให้ฟังบ้างสิค่ะ เช่น ฝรั่งให้เกียรติหญิงไทยไหม คุณเคยออกเดทกับฝรั่งบ้างไหม อาหารการกินลำบาก
หรือเปล่า ทำกินเอง หรือซื้อกิน....เป็นคนที่อยากรู้อยากเห็นจริง ๆ ค่ะ หวังว่าคงไม่รำคาญนะค่ะ.

ทักทาย

PENYA เขียน:

ช่วงนี้ คุณทักทาย มีกังวลไหม
ดูคุณเนือง ๆ ไปนะ เหมือนกับมีเรื่องให้ขบคิดมากมาย ...
เรื่องไหนไม่สำคัญก็ปล่อยมันลงบ้างนะค่ะ....

คิดถึงค่ะ ว่าง ๆ เล่าเรื่องทางโน้น
ให้ฟังบ้างสิค่ะ เช่น ฝรั่งให้เกียรติหญิงไทยไหม
คุณเคยออกเดทกับฝรั่งบ้างไหม อาหารการกินลำบาก
หรือเปล่า ทำกินเอง หรือซื้อกิน....เป็นคนที่อยากรู้อยากเห็นจริง ๆ ค่ะ
หวังว่าคงไม่รำคาญนะค่ะ.

สวัสดีค่ะคุณเพ็ญญา ทักทายสบายดีค่ะ
แวะเข้ามาเยี่ยมทุกวัน แต่เห็นว่าเพื่อนๆ น้องๆ ดีกันมากแล้ว
บางท่านยังมีคำแนะนำดีๆออกมาจากใจให้กับผู้ที่กำลังทุกข์
ทักทายก็เลยไม่ได้เข้ามาทัก มุ่งไปทางปฏิบัติให้มากกว่าเดิม
ที่ผ่านมาบางวันฟุ้งมากๆ บางทีเรื่องของเพื่อนๆ เผลอติดเข้าไปใน
กรรมฐานด้วย(ไม่ได้โทษนะค่ะเล่าสู่กันฟัง) :b1:

สำหรับปัญหามันก็ต้องมีอยู่แล้ว ตอนนี้ก็เฝ้าดูจิตตัวเองอยู่ วันไหน
รู้สึกหดหู่ เศร้า ท้อ ก็พยายาม วางทุกอย่างลง เข้ามาอ่านเรื่อง
ของเพื่อนๆ พอให้หายท้อ ก็กลับไปตามดูจิตตัวเองอีก บางครั้งก็เลย
แค่เข้ามาดู ไม่ได้ทักค่ะ ไม่ใช่เรื่องของวัยทองอย่างแน่นอน เพราะทักทาย
เพิ่งยี่สิบเจ็ดเอง (สัญญานะว่าทักทายอายุแค่นี้..อ่ะ) :b13:

ไม่มีอะไรจะดีเลิศเท่ากรรมฐาน เวลามีอะไรเข้ามากระทบ ถ้าตามทัน
เดี๋ยวมันก็ผ่านไป แต่บางครั้งทักทายก็คือคนธรรมดา ที่ยังไม่ได้ไปถึงไหน
ก็เผลอตัว และประมาท ทำให้กิเลสมันเข้ามาครอบงำได้ ก็เลยต้องเติมพลัง
ให้ตัวเองโดยการเร่งทำความเพียรให้มากกว่าเดิม คุณเพ็ญญาไม่ต้องห่วงค่ะ
บางครั้งที่เงียบไป เพียงหยุดและค้นหาตัวเองเท่านั้นเอง เดี๋ยวก็ดีค่ะ :b10:

เมื่อสมัยมาอเมริกาใหม่ๆ ก็เคยมีเหมือนกันที่พยายามจะลองออกเดทกับฝรั่ง
แต่ว่า "ไม่ใช่" ก็คือไม่ใช่ คบไปคบมาก็เป็นได้แค่เพื่อน คุยกันไปๆมาๆ ก็ได้
แค่นั้นจริงๆ บางคนเขาก็งง ว่าเขาทำผิดอะไร? ทำไมถึงสานต่อความสัมพันธุ์
กันไม่ได้ มันไม่มีเหตุผลนะค่ะ ส่วนตอนนี้ ถ้ามีใครมาขอออกเดท ก็จะพูด
ตัดบทว่าฉันชอบอยู่คนเดียว ถ้าเธอสนใจฉัน เป็นได้แค่เพื่อนนะ ชวนไปดินเน่อร์
ก็จะบอกว่า ฉันไม่กินข้าวเย็น ฉันลดความอ้วนอยู่ ชวนไปเที่ยวก็บอกว่าไม่ชอบ
ไปไหน ฉันมีความสุขกับการอยู่เฉยๆ เสร็จงานฉันก็พักผ่อน เข้าเวบบ์ไซด์ จบค่ะ :b11:

ไม่ได้ปิดกั้นตัวเองนะค่ะ ถ้าเจอใครที่ปิ๊งจริงๆ ก็ไม่แน่ แต่ถ้าไม่ปิ๊งแล้ว
จะให้ "ลองดู" ก่อน คงไม่หละค่ะ ทักทายติดชีวิต "โดดเดี่ยว" ไปเสียแล้ว
รู้สึกมันคล่องตัวดี จะทำอะไร? ก็ไม่ต้องคอยหวงคอยห่วงใคร เป้าหมาย
ทุกอย่างในชีวิตอยู่ที่ลูกหมด เหงาก็หาอะไรทำ มีตั้งเยอะแยะ สิ่งที่จะแก้เหงา :b17:

ฝรั่งเขาจะให้เกียรติหญิงไทยหรือไม่? มันก็ขึ้นอยู่กับคนนั้นๆ แต่ที่แน่ๆเขามี
ความรู้สึกที่ดีๆ เป็นทุนเดิมให้สำหรับคนไทยอยู่แล้ว เพียงแต่เราทำตัวเอง
ให้มีค่า ให้คู่ควรกับการให้เกียรติเขาก็ให้ค่ะ นี่เป็นภาพโดยรวมนะค่ะ :b12:

ทักทายอยู่ใกล้ตลาดไทยลาวค่ะ มีอาหารการกินที่ค่อนข้างเหมือนเมืองไทย
มากๆ ไม่ลำบากเลย ได้ทานทุกอย่างเหมือนเมืองไทย ส่วนมากทำทานค่ะ
เพราะร้านอาหารไทยที่นี่ รสชาติค่อนข้างจะเพี้ยนๆไป เพราะเขาต้องคำนึงถึง
ลูกค้าที่เป็นชาวต่างชาติ ก็เลยไม่ค่อยจะถูกปากคนไทยสักเท่าไหร่
โดยเฉพาะทักทายเป็นคนทานอาหารรสจัดมากๆ เคี้ยวพริกขี้หนูเป็นเม็ดๆเลยค่ะ :b22:

เราก็สมดุลย์กันแล้วนะค่ะ คุณเพ็ญฯชอบถาม ทักทายขี้คุย ไม่รำคาญหรอกค่ะ
ปกติจะเป็นคนที่ชอบบันทึก ถ้าเหงา หรือมีอารมณ์สุนทรีย์หน่อยก็จะนั่งบันทึก
เรื่องราวต่างๆ ในแต่ละวันบ้าง ความเศร้าที่กำลังมีอยู่บ้าง ลงในสมุดบันทึก
ตั้งแต่เข้ามาในลานนี้ยังไม่ได้เปิดสมุดบันทึกเลย เพราะมาระบายออกที่ลานนี้
เป็นส่วนมาก ไม่มีอะไรปิดบังค่ะ คุยได้ทุกเรื่องที่อยากทราบ ถ้าทักทายตอบได้
คิดถึงเช่นกันค่ะ :b29:

คุณเพชร

ดีจังเลยค่ะ อย่างน้อยๆ ก็ได้รู้ถึงบรรยากาศที่คุณ Taktay อยู่

ดิฉันเองก็เป็นคนชอบอ่าน เขียนกันมาเถอะค่ะ อ่านหมดทุกข้อความ

taktay เขียน:

เมื่อสมัยมาอเมริกาใหม่ๆ ก็เคยมีเหมือนกันที่พยายามจะลองออกเดทกับฝรั่ง
แต่ว่า "ไม่ใช่" ก็คือไม่ใช่ คบไปคบมาก็เป็นได้แค่เพื่อน คุยกันไปๆมาๆ ก็ได้
แค่นั้นจริงๆ บางคนเขาก็งง ว่าเขาทำผิดอะไร? ทำไมถึงสานต่อความสัมพันธุ์
กันไม่ได้ มันไม่มีเหตุผลนะค่ะ ส่วนตอนนี้ ถ้ามีใครมาขอออกเดท ก็จะพูด
ตัดบทว่าฉันชอบอยู่คนเดียว ถ้าเธอสนใจฉัน เป็นได้แค่เพื่อนนะ

เรื่องนี้จริงค่ะ มันขึ้นอยู่กับพรมลิขิตเหมือนกัน ต่อให้ผู้ชายคนนั้นพร้อมแค่ไหน
แต่ถ้ามันไม่ใช่ ก็ไม่ใช่จริงๆ ค่ะ

นนนน

"อัณณ์กาญจน์" แปลว่า แม่น้ำสีทอง
เป็นชื่อที่ เพราะมาก พี่ PENYA เล่นเอาน้ำดับไปเลยเหรอค่ะ แต่ก็น่าจะเย็นดี
ชื่อนี้ตั้งเองเหรอค่ะ เก่งจัง ขอเวลาแม่หมออ้อ ลองดูนิดนึงนะ

PENYA

สวัสดีค่ะ คุณทักทาย ดีใจจังค่ะที่คุณได้บอกเล่าเรื่องราวของคุณให้เพื่อน ๆ ทางนี้ได้อ่านบ้าง.....แต่
ยังไงตัวอักษรแต่ละตัวของคุณก็เจือไปด้วยความเศร้า ไม่ก็ความผิดหวังยังไงไม่รู้ ...เอ๊ะ หรือคิดไปเอง
อย่าหักโหมนะค่ะ ค่อย ๆ ปฏิบัติ ทุกคนอยากปล่อยความทุกข์ แต่ถ้ามันอยู่กับเรานานหน่อยก็ดีนะค่ะเรา
จะได้รู้สึกว่า ความสุข มันมีค่าอย่างนี้เลยหรือ.....แต่ในทางปฏิบัติของคุณทักทาย คือต้องไม่อิ่มเอม
กับ ความสุข และ ความทุกข์ ใช่ไหมค่ะ

เรื่องอายุเล่นบอก 27 ทุกครั้งอย่างนี้ก็เป็นสาวตลอดกาลนะสิ ไม่ยอมรับคำว่า วัยทอง ไช่ไหมหล่ะ
ส่วนเรื่องเพื่อนชายสงสัยคุณจะตัดออกไปจากสมองแน่ ๆ ใช่ไหมค่ะ....จริง ๆ คบเอาไว้เป็นเพื่อนคุยก็
ได้นี่ค่ะ หรือว่ากลัวจะมีปัญหาตามมาที่หลัง....เฮ้อ อยากมีเพื่อนผมสีทองบ้างจัง

เรื่องอาหาร เราทานเหมือนกันเลย ดิฉันชอบทานรสจัด ๆ เปรี้ยว เค็ม เผ็ด แต่ไม่หวาน ....เค้าว่าอากาศ
ยิ่งหนาว คนยิ่งชอบทานรสจัดคงจะเผ็ดร้อนมั้ง ...วันนี้ดูข่าวบอกว่าหน้าหนาวให้ทานอาหารที่ปรุงด้วย
เครื่องเทศเยอะ ๆ ยิ่งแกงขี้เหล็กเป็นแกงที่ทานช่วงเข้าหนาวดีมากเลย...จะบอกอะไรให้ดิฉันนะไม่อยาก
คุยทำแกงขี้เหล็กได้อร่อยเหาะเลยล่ะ(ที่ชมนะญาติเราทั้งนั้น) คุณทักทายสนใจไหมเอ่ย กลับมากรุงเทพ
เมื่อไหร่ คุณได้ทานแน่ ๆ

คุณทักทายค่ะ ถ้าคุณไม่เบื่อซ่ะก่อน เขียนมาเลยเรื่องอะไรก็ได้ ดิฉันชอบอ่าน จะเป็นเรื่อง ความทุกข์
สุข ตลก ปวดหัว ตัวร้อน นอนไม่หลับ ถ่ายไม่ออก ดิฉันอ่านได้หมดล่ะ ...อย่างน้อยคุณจะได้ไม่เหงา
ไงรวมทั้งตัวดิฉันเองด้วย จะได้มีเพื่อนไว้คุยยามดึก ....แล้ววันนี้ตอนเดินจงกรม คุณมีจิตตกไหมค่ะ
วอกแวกไหม เดินได้นานหรือเปล่า ....เขียนมาเล่าให้อ่านบ้างนะค่ะ....คิดถึงค่ะ

PENYA

สวัสดีค่ะ คุณอ้อ จะบอกอะไรให้พี่มีเพื่อนที่สนิทมากๆๆ ก็ชื่อ อ้อ เหมือนกันค่ะ ดีจังรับรองไม่ลืมชื่อนี้แน่ๆ

ชื่อ อัณณ์กาญจน์ เอามาผสมกันให้ได้ค่าตัวเลขที่ 55 เพราะนามสกุลของพี่รวมแล้วได้ 40 และถ้าบวก
ชื่อกับนามสกุล จะได้ 95 เป็นค่าตัวเลขที่สวยพอเหมาะ(แต่ไม่สวยที่สุดค่ะ) จริง ๆ พี่จะตั้งชื่อให้ค่าตัว
เลขออกมาที่ 15, 24 ก็ได้ซึ่งก็ดีเหมือนกัน แต่ตัวเลข 55 พี่ชอบความหมายตรงที่บั้นปลายชีวิตอาจจะ
ปลีกตัวจากทางโลกเข้าหาทางธรรม และชีวิตจะได้เดินทางตลอด คืออยากเดินทางค่ะ ทุกวันนี้นั่งมอง
ปลาเข็ม ท้องฟ้า ดวงดาว จนจำได้หมดแล้ว อยากเปลี่ยนไปมองอย่างอื่นบ้าง ซึ่งมันคงจะดีไม่น้อย

คำว่า "อัณณ์" เอามาจากตำราตั้งชื่อค่ะ จริง ๆ อยู่ในหมวดชื่อของผู้ชาย ....แล้วตัวพี่เกิดวันศุกร์อยาก
ได้ " อ และ สระ" ทั้งหมดนำหน้าชื่อ เพราะต้องการเอา "อายุ" นำคือ อยากให้สุขภาพแข็งแรงมาเป็น
อันดับ 1 เลยค่ะ .....ส่วน "กาญจน์"ชอบเพราะดูเป็นหญิงดี และความหมายคือ รวย บริสุทธิ์ และการจะ
ให้ได้ค่าตัวเลขที่สูงมากคือ 55 ต้องหาพยัญชนะที่มีค่ามากเช่นกัน อย่างตัว "การันต์" มีค่า = 9 ต้อง
เอามาใส่เยอะ ๆ ตอนขานชื่อ จะได้ไม่มากคำไงค่ะ....ก็บวกหาตัวเลขเป็นเดือนเลยนะ กว่าจะได้ชื่อนี้
จริง ๆ ชื่ออื่นหามาได้ก็มีอยู่หลายชื่อ แต่ถามความคิดเห็นแต่ละคนเค้าชอบชื่อนี้กันพี่ก็เลย OK

อ่านเบื่อเลยละสิ งง หรือเปล่า ...กำลังศึกษาเรื่องนี้อยู่ไม่ใช่หรือ แล้วหาชื่อใหม่ได้หรือยังค่ะ....
จริง ๆ มันก็สนุกนะ กับการทำอะไรสักอย่าง จิตมันไม่ฟุ้งซ่านดี .....การตั้งชื่อใช่ว่า เห็นว่าเพราะ
ความหมายดี ไม่มีกาลกิณี ก็คงพอ...จริง ๆ ยังไม่เพียงพอหรอกค่ะ....ต้องดูตัวบุคคลด้วย ว่าเกิดวัน
อะไร นิสัยเป็นอย่างไร ใจร้อนหรือเปล่า ขี้โรคบ้างไหม ....อย่างเช่นพี่ใจร้อน แล้วขืนเอา อักษรตัวแทน
ของวันอาทิตย์มาอยู่นำหน้าชื่อก็คงวอดวายตายแน่ หรือพี่ดันเลือกอักษรตัวแทนของวันอังคารมานำ
หน้าชื่อ พี่ก็คงเที่ยวไปท้าตีท้าต่อยกับชาวบ้านแน่ ๆก็ซวยอีก.... สรุป อักษรทุกตัวมันก็มีดีมีเสียทั้งนั้น
อยู่ที่เราจะหยิบตัวไหนมาผูกโยงกับตัวเราให้มันหนุนเรา และช่วยให้เราดีขึ้นกว่าเดิม....จริงม่ะ

PENYA

วันนี้ดิฉัน ขอเขียน ขอระบาย เยอะหน่อยนะค่ะ

ช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา สามีดิฉัน ต้องขับรถกลับไปบ้านนอกหาญาติของเค้าเสมอ ซึ่งเรื่องนี้เพื่อน ๆ ก็
คงพอจะจำได้บ้าง และช่วง 3 อาทิตย์ที่ผ่านมาก็จะกลับตั้งแต่เย็นวันศุกร์-เสาร์-อาทิตย์ ซึ่งแฟนต้องไป
เดินสายไฟบ้านของญาติเค้า....และเมื่อวันจันทร์ก็หยุดงานไปเดินไฟต่อ แฟนบอกว่าอยากให้เสร็จ ๆไป
เสาร์-อาทิตย์นี้จะได้พาดิฉันกับลูกสาวไปไหว้พระที่สุพรรณบุรี ...วันจันทร์กว่าเค้าจะเสร็จกลับถึงกรุงเทพ
ก็ตี 2 เลยค่ะ(มีเพื่อนสามีไปด้วยอีก2คน)

แต่พอเมื่อวาน(วันอังคาร)สามีโทรหาช่วงเที่ยงบอกว่าญาติเค้ายังไม่อยากย้ายเข้ามาอยู่บ้านใหม่ตอนนี้
อยากจะทำเพิ่มเติมอีก คือ จะทำหลังคาเพิ่มตรงช่วงบันไดและจะหาช่างมาอัดกระดานพื้นบ้านให้แน่น
พร้อมกับขัดให้เรียบ.....ซึ่งดิฉันฟังแล้วก็ถามสามีว่า "แล้วไง" สามีก็บอกว่าไม่มีอะไรแค่เล่าให้ฟัง
(คิดว่าสามีจะบอกเลื่อนนัดของเราไปก่อน จะกลับไปคุมงานกับทางญาติของเค้าต่อ แต่เราเฉยเสียเค้า
เลยไม่กล้าพูด)

จริง ๆ มันคืออะไร และ มันจะยังไงกัน สรุป ดิฉันควรจะวางตัวแบบไหน ตอนนี้ทำตัวไม่ถูก รู้สึกอึดอัดกับ
ความเป็นตัวเองเหลือเกิน พูดมากไปก็ไม่ดีจะหาว่าเรากีดกันไม่ให้เขาไปช่วยพี่สาวเค้า แล้วพอเรามานั่ง
คิด เราคือใคร เราเป็นอะไรกับสามีของเรา แล้วทางโน้นคิดจะทำอะไร วางแผนอะไร เคยคิดหรือเปล่าว่า
เมียของน้องชายเค้าจะอยู่กันยังไง ใจก็ไม่อยากคิดร้ายกับใคร แต่ทำไมมันต้องมีเหตุทำให้ใจเราไม่
สะอาดก็ไม่รู้ ....และหากเสร็จตรงจุดนี้ จะยังไงต่ออีก ย้ายบ้าน จัดบ้าน ปลูกต้นไม้ ทำศาลา ทำเขื่อน

เพื่อน ๆ คิดว่าสามีของดิฉันเค้ามีความรับผิดชอบมาก หรือเค้าอ่อนแอ หรือดิฉันบ้าไปเองค่ะ โปรดชี้นำ
หรือเสนอแนะด้วยเถิด

ทักทาย

PENYA เขียน:

สวัสดีค่ะ คุณทักทาย
ดีใจจังค่ะที่คุณได้บอกเล่าเรื่องราวของคุณให้เพื่อน ๆ
ทางนี้ได้อ่าน แต่ในทางปฏิบัติของคุณทักทาย
คือต้องไม่อิ่มเอมกับ ความสุข และ ความทุกข์ ใช่ไหมค่ะ

[color=#BF00FF]ยินดีเล่าทุกอย่างให้ทุกท่านได้อ่าน เพราะแน่ใจว่าเรื่องทุกเรื่อง
ย่อมมีประโยชน์ ไม่มากก็น้อย ทักทายกำลังพยายามอยู่แบบน้ำ ไงค่ะ อยู่ในภาชนะ
อะไรก็เป็นแบบนั้น เวลามีทุกข์ ก็พยายามมองดูมัน ดูเหตุที่ทำให้ทุกข์ แล้วก็ดับตรงนั้น
ถ้าดับได้ ก็แล้วไป ไม่ได้ดีใจ ไม่ได้ลิงโลด เพราะเดี๋ยวมันก็มีเรื่องอื่นเข้ามาอีก ถ้าดับ
ยังไม่ได้ ก็รอเวลา ดูมันไปเรื่อยๆ จะสุขก็พยายามไม่เหลิงไปกับมัน เตือนตัวเองอยู่เสมอ
ว่า อย่าประมาท ตอนนี้สุข ก็คือทุกข์มันเบาบาง แต่มันไม่ได้จากเราไปจริงๆ มันก็รอเวลา
ที่จะแสดงตัวออกมา ยามเราเผลอ วันนี้มีเรื่องอะไรมากระทบ ก็ดูมันไป มีอะไรไม่สบายใจ
ก็เป็นชั่วขณะ พอมันกลายเป็นอดีต ก็ทิ้งมันไว้กับอดีต ไม่ได้เก็บเอามาคิดอีก เรื่องเมื่อวาน
ก็คือเมื่อวาน วันนี้ก็คือวันนี้ พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน นี่แหละค่ะที่ทักทายเป็นในตอนนี้ ว่างก็จะเข้า
กรรมฐาน ตามแต่โอกาสจะเอื้ออำนวย ไม่ได้หวังจะเป็นอริยบุคคล หวังแค่ปิดประตูอบายภูมิ
สำหรับชาตินี้ ก็พอแล้วค่ะ :b6:

ส่วนเรื่องเพื่อนชายสงสัยคุณจะตัดออกไปจากสมองแน่ ๆ
ใช่ไหมค่ะ....จริง ๆ คบเอาไว้เป็นเพื่อนคุยก็ได้นี่ค่ะ
หรือว่ากลัวจะมีปัญหาตามมาที่หลัง....เฮ้อ อยากมีเพื่อนผมสีทองบ้างจัง

ไม่ได้ตัดเพราะทำใจนะค่ะคุณเพ็ญฯ แต่มันเป็นเอง
คือพอเริ่มต้นอย่างนี้ปุ๊ป มองภาพออกเลยว่าบทต่อไปจะเป็นอย่างไร และบทสรุป
จะจบลงอย่างไร? มันก็เลยไม่เห็นประโยชน์กับการที่เราจะต้องมีใครเข้ามาในชีวิตอีก
ก็อย่างที่บอกค่ะ "มีรักก็มีทุกข์" กว่าจะหลุดทุกข์เรื่องนี้มาได้ ก็เกือบบ้า แล้วจะ
กระโจนลงหลุมไปอีกทำไม ไม่รักใครก็ไม่มีทุกข์ไม่มีเรื่องให้ต้องทุกข์
ไม่ว่าจะให้หมอดูที่ไหนทำนาย เขาก็จะทำนายคล้ายๆกันว่าทักทายจะมีใคร
เข้ามาอีก แต่เชื่อไหม?ว่าไม่เคยปลื้มและไม่เคยไขว่คว้าเลย จะว่าเข็ดก็ไม่ใช่
แต่ไม่ต้องการมากกว่า ชอบที่จะอยู่แบบนี้มากกว่า ทุกวันนี้พอแผ่เมตตาเสร็จ
ก็จะตั้งจิตอธิษฐานทุกครั้งว่า ถ้าจะมีใครเข้ามาอีกสักคน ก็ขอเป็นมิตรที่ดีต่อกัน
เกื้อกูลกัน จริงใจต่อกัน โดยที่อย่าได้มีเรื่องกามรมณ์ เข้ามายุ่งเกี่ยวเลย เป็นความ
ปรารถนาจากใจจริงๆค่ะ :b27:

คนเราไม่ว่าชาติไหน ภาษาไหน ผมทอง ผมดำ มีดี และไม่ดีผสมกันไป ก็แล้วแต่ว่า
เราสร้างสมกันมาอย่างไร? บางคนกับคนอื่นไม่ดีเลย เห็นแก่ตัว ใจดำมาก แต่กับเรา
เขากลับดี จริงใจ และพูดกันรู้เรื่อง ในทางตรงกันข้าม บางคนบอกว่าคนนี้ดีนะ แต่พอ
คบกันไป กับเรา เขากลับเอาเปรียบเรา พูดกันไม่รู้เรื่อง มากคนก็มากความค่ะ :b9:

ยิ่งแกงขี้เหล็กเป็นแกงที่ทานช่วงเข้าหนาวดีมากเลย...จะบอกอะไรให้ดิฉันนะไม่อยาก
คุยทำแกงขี้เหล็กได้อร่อยเหาะเลยล่ะ(ที่ชมนะญาติเราทั้งนั้น) คุณทักทายสนใจไหมเอ่ย กลับมากรุงเทพ
เมื่อไหร่ คุณได้ทานแน่ๆ

ขอบคุณค่ะ ทักทายชอบทานแกงขึ้เหล็กค่ะ หวังว่าคง
มีโอกาสได้ชิมฝีมือคุณเพ็ญฯ สักวันนะค่ะ :b22:

คุณทักทายค่ะ ถ้าคุณไม่เบื่อซ่ะก่อน เขียนมาเลยเรื่องอะไรก็ได้
ดิฉันชอบอ่าน จะเป็นเรื่อง ความทุกข์
สุข ตลก ปวดหัว ตัวร้อน นอนไม่หลับ ถ่ายไม่ออก
ดิฉันอ่านได้หมดล่ะ ...อย่างน้อยคุณจะได้ไม่เหงา

มันก็เป็นวันๆไปนะค่ะคุณเพ็ญฯ บางวันทักทายก็ไม่อยากพูดคุย
กับใคร แต่ถ้าใครคุยด้วย พูดด้วย โดยเฉพาะถ้ามาปรับทุกข์ ถึงจะไม่อยู่ในอารมณ์จะคุย
แต่จะรับฟังได้ และให้ความเห็นได้ แต่ต้องมีคนเริ่มต้นนะค่ะ ถ้าอยู่ๆจะให้คุยเลย ทักทายก็ไม่
รู้จะเริ่มต้นอย่างไร? อย่างที่คุณเคยทำนายแหละค่ะ "ดูเหมือน หยิ่ง" และติดจะยโสนิดๆด้วย
ถ้าดูครั้งแรกที่ยังไม่ได้คุยกันนะค่ะ ทักทายเป็นอย่างนั้นจริงๆ :b21:

ไงรวมทั้งตัวดิฉันเองด้วย จะได้มีเพื่อนไว้คุยยามดึก ....แล้ววันนี้ตอนเดินจงกรม
คุณมีจิตตกไหมค่ะวอกแวกไหม เดินได้นานหรือเปล่า ....
เขียนมาเล่าให้อ่านบ้างนะค่ะ....คิดถึงค่ะ[/color]

ยินดีที่จะคุยยามดึกค่ะ สองสามวันมานี้การปฏิบัติดีขึ้นบ้าง
ตอนนี้กำลังมีปัญหาใหม่มาอีกแล้ว ว่าตื่นกลางดึกแล้วกระสับกระส่าย เคยเป็นมาแล้ว
อาจารย์บอกว่าเป็นสภาวะ สมาธิมาก ก็แลยตื่นตัวอะไรทำนองนี้แหละค่ะ วันนี้คงต้อง
รบกวนถามอาจารย์อีก บางวันก็มีค่ะจิตตก คือถ้าเผลอปล่อยให้เรื่องราวต่างๆเข้ามา
ในใจมากเกินไป โดยไม่ทันระวัง พอเข้ากรรมฐานก็จะเอาไม่ค่อยอยู่ ปล้ำกันนานเลยค่ะ
ทักทายเดินวันละประมาณสี่สิบถึงห้าสิบนาที แลัวจะนั่งครึ่งชั่วโมง เสร็จแล้วก็จะกรวดน้ำ
ให้พญายม พรหม อินทร์ เทวดา แม่ธรณี สิ่งศักดิ์สิทธิ์ เจ้าที่เจ้าทาง เจ้ากรรม นายเวร
ญาติพี่น้อง สรรพสัตว์ สรรพสิ่ง ทั่วสากลพิภพ วันไหนถ้าไม่ได้ทำ มีความรู้สึกเหมือน
พวกเขาจะรอค่ะ :b41:

แล้วคุณเพ็ญฯ ปฏิบัติบ้างหรือเปล่าค่ะ? หาเวลาทำบ้างก็ดีนะค่ะ ช่วยได้มาก
อย่างน้อยๆ ทำให้จิตใจเราแข็งแกร่ง ไม่เกรงกลัวต่อความทุกข์เลยค่ะ ติดจะซาดิสต์ด้วย
ว่าอยากเจอความทุกข์ จะได้สู้กับมัน พอเราเอาชนะมันได้ ก็จะดีใจนะค่ะว่า พ้นไปได้
อีกหนึ่งแล้ว คิดถึงเช่นกันนะค่ะ :b53:

ทักทาย

PENYA เขียน:

เพื่อน ๆ คิดว่าสามีของดิฉัน
เค้ามีความรับผิดชอบมาก หรือเค้าอ่อนแอ หรือดิฉันบ้าไปเองค่ะ
โปรดชี้นำหรือเสนอแนะด้วยเถิด

คุณเพ็ญฯค่ะ สามีของคุณเป็นลูกที่ดี เป็นน้อง
เป็นพี่ชาย เป็นสามี และเป็นพ่อที่ดี ความดีมันก็เลยดึงๆกันอยู่ คุณคิดดู
ให้ดีๆซิค่ะ หน้าทีสามีและพ่อ ถึงจะไม่เต็มร้อย แต่ก็ไม่ได้ขาดอะไรมากมาย
ไม่ใช่เหรอค่ะ? เขาให้คุณห้าวันต่ออาทิตย์ เหลืออีกสองวันเพื่อพ่อแม่ พี่น้อง
ของเขา ดูๆ แล้วเขาแทบจะไม่มีเวลาเป็นของตัวเองเลย สิ่งนี้อาจจะเป็นความสุข
ของเขา ไหนๆ สามีคุณก็ต้องทำแบบนี้อยู่แล้ว คุณก็ร่วมอนุโมทนา
ในความดีที่เขามีต่อพี่น้องของเขา ไม่ดีกว่าเหรอค่ะ? :b6:

สามีบางคนนอกจากพี่น้องไม่เอาแล้ว ครอบครัวตัวเองก็ไม่เอาด้วย มีแต่
เพื่อนและผู้หญิง คุณคิดดูให้ดีๆซิค่ะ ว่าสามีคุณไม่ดีตรงไหน? การที่เขาต้องบริการ
ทั้งพี่น้อง ทั้งภรรยาและลูก ทักทายว่าเค้าเหนื่อยนะ แล้วพอเข้าบ้านมายังมาเจอแม่บ้าน
ไม่เข้าใจอีก น่าเห็นใจนะค่ะ เรื่องของคุณเพ็ญฯ ไม่ได้มีอะไรเลย เพียงแต่เปิดใจ
ให้กว้างหน่อย ยอมรับในความเป็นตัวเขา ดีบ้าง ไม่ดีบ้าง ถูกใจเราบ้าง ไม่ถูกใจบ้าง
ก็ควรจะมองข้ามๆ ข้อที่เราไม่ถูกใจไปเสีย ไม่มีใครสมบูรณ์แบบหรอกค่ะ :b48:

คุณดูเพื่อนๆในลานนี้ซิค่ะ เลือกกันได้บ้างไหม? อยู่ในสภาวะ
"จำทน" "ทนยอม" "ทนอยู่่" กันทั้งนั้น คุณจะไปอยากได้เวลาทั้งหมด
ของเขามาทำไม? ให้อิสระเขาสองวันต่ออาทิตย์ เพื่อที่จะไปทำอะไรตามแต่ใจ
ที่เขาต้องการ มันก็ไม่ได้มากเกินไปเลยนะค่ะ :b1:

ลองคิดกลับกันดูซิว่าถ้าคุณเพ็ญฯ เอาเวลาสองวันไปให้ญาติพี่น้อง
แล้วเขาไม่พอใจ คุณเพ็ญฯ จะมีความรู้สึกอย่างไร? การอยู่ร่วมกันนั้น
มันต้องเอาใจเขา มาใส่ใจเราบ้างนะค่ะ ทักทายมีความคิดเห็นแบบนี้แหละค่ะ
หวังว่าคุณเพ็ญฯ คงไม่โกรธนะ ที่วันนี้ไม่ได้เข้าข้างกันเลย พอใจในสิ่ง
ที่ตนมี และเป็น แค่นี้ก็สุขแล้วค่ะ :b41:

คุณเพชร

คุณทักทายตอบได้เคลียร์ทุกประเด็นเลยค่ะ

เพชรกล้าได้แต่อ่าน แล้วก็พยักหน้าเห็นด้วย ฮึม

ใช่ ๆ ๆ ถูกต้องๆๆๆ

นนนน

พี่ PENYA เรื่องชื่อดีมาก
กลับบ้านไปก็ไปนั่งบวกตัวเลขของพี่นะ 55 ดีมากเลยค่ะ
แล้วบวกกับนามสกุล แล้วได้ 95 ดีค่ะ
เหมือนของอ้อเลย ชื่อบวกนามสกุลแล้วได้ 95 เหมือนกัน
แต่ชื่อใหม่อ้อไม่ได้ตั้งเองนะค่ะ อาจารย์ผู้รู้ตั้งมาให้
แล้วอ้อก็เปลี่ยนมาแล้วประมาณเมื่อช่วงปลาย ๆ เดือนมิถุนายน

เรื่องสามี พี่ทักทายแนะนำไว้ดีมากค่ะ
แต่จะบอกว่าเข้าใจความรู้สึกนะค่ะ
อ้อเอง ก่อนที่จะรู้เรื่องเธอของสามี
เราก็รู้สึกว่าสามีทำงานหนัก ไม่ค่อยมีเวลาให้เรากับลูก
ยิ่งมีเธอคนนั้นเข้ามา เวลาที่มีอยู่น้อยอยู่แล้ว
ก็ถูกแบ่งออกไปอีก :b19:

ขัดใจ
แต่ตอนนี้พยายามคิดว่า เวลาที่มีด้วยกันน้อย เราจะให้ให้คุ้มค่า

ส่วนเรื่องโดนเลื่อนนัด ก็เข้าใจอีกแหละ
ท่าทางพี่อัณณ์ กับอ้อน่าจะเป็นคนที่มีความรู้สึกคล้าย ๆ กัน
คือเรื่องนัดสำหรับเราสำคัญ เราไม่ผิดนัด ตรงเวลา
และเมื่อรู้ว่ามีนัดกับเขาเราจะวางแผนการทำงานในช่วงนั้นให้ OK
พอถูกเลื่อนนัด หรือไม่เป็นไปตามที่นัด ก็ผิดหวังน่าดู

แต่อยากบอกว่าอย่าคิดมากเลยค่ะ บอกแล้วสามี พี่ PENYA เป็นคนของประชาชน
เมื่อมีใครเรียกร้อง เขาต้องแปลงร่างไปช่วยดูแล :b28:

25489.สามีเปลี่ยนไป

ผู้ใช้งานขณะนี้