วันเวลาปัจจุบัน 29 มี.ค. 2024, 14:10  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 19 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 ก.ค. 2009, 00:18 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 18 ก.พ. 2009, 00:03
โพสต์: 111


 ข้อมูลส่วนตัว


เข้าใจความรู้สึกนะคะ เราเองก็ทุกข์ใจมาคล้ายๆกับคุณ

ความทุกข์ในใจเราไม่มีใครแก้ได้ เราต้องแก้ด้วยตัวเอง
ความรู้สึกต่างๆไม่ต้องฝืนค่ะ ร้องไห้ร้องไป เศร้า เสียใจ
โกรธ น้อยใจ ปล่อยมันไปค่ะ ดูสิว่ามันจะเป็นไงต่อไป
พยายามมีสติค่ะ เท่าที่เราจะนึกได้

หยุดงานมาอยู่กับตัวเองเลยก็ได้
เพราะไหนๆก็ไม่อยากทำอะไรแล้ว เราใช้วิธีนี้ค่ะ
ร้องไห้ร้องไปแล้วเราก็จะร้องไห้ไม่ได้ตลอดหรอก เดี๋ยวก็ต้องหยุด
หยุดมากินน้ำ เข้าห้องน้ำ เพลีย เหนื่อย ต่างๆนานๆ

คิดมากจัง นั่งคิดไปเลยเป็นเรื่องเป็นราว
เขียนใส่กระดาษเลยก็ได้ค่ะ
เรื่องที่เราคิดมันจะหมุนเวียนเปลี่ยนไป แล้วจะเห็นว่ามันสับสนวกวนอยู่นั่นแหละ
กระวนกระวายใจมากๆ เราเดินๆวนไปมาในบ้านนั่นแหละ
แล้วเรื่องที่เรากระวนกระวาย มันจะเปลี่ยนไปเป็นอย่างอื่น
หรือเปลี่ยนเป็นก้าวที่เราเดินแทน ไม่งั้นมันก็ต้องชนโต๊ะตู้เตียง
หรือจะออกไปวิ่งเลยก็ได้ค่ะยิ่งดี

เลิกคิดไม่ได้ เลยคิดถึงมันทุกลมหายใจซะเลย
ท่องชื่อเค้าพร้อมกับนับเลขใจใจเลย ความฟุ้งซ่านของใจมันจะวอกแวกไปเองค่ะ
แล้วจะเห็นว่าเค้าไม่ได้อยู่กับเราทุกลมหายใจหรอก
พยายามรู้ตัวในสิ่งที่เราคิด สิ่งที่เรากำลังทำให้ได้เท่าที่เราจะนึกได้
เราได้คำแนะนำจากที่นี่ค่ะ เรื่องการให้มีสติกับสิ่งที่ทำอยู่ตรงหน้า
ทำเท่าที่เราทำได้ค่ะ

อีกอย่างคิดได้ พอรู้ว่าคิดก็ไม่ต้องไปต่อเติมเจื้อยแจ้วไปเรื่อยค่ะ
อยู่บนเหตุและผล และความจริงค่ะ คิดถามตัวเองก็ได้ค่ะ
ตอบตามความรู้สึกจริงๆ บางทีเราคิดไปไม่รู้ตัวค่ะ แต่พอรู้ตัวปุ๊บก็ต้องหยุดค่ะ
แต่ใจเรามันจะดึงกลับมาเอง

เรื่องที่เรารู้สึกไร้คุณค่า งู้นงี้ เมื่อเราเริ่มสงบขึ้น
เมื่อใจเราเริ่มฟื้นไข้ เริ่มทุเลา เราจะเริ่มมองเห็นเองค่ะว่าเราเป็นอย่างไร
เพราะเราอยู่กับตัวเองมาตลอดเวลาแล้ว

แนะนิดนึงค่ะว่าคุณค่าของเรามันไม่ได้ขึ้นอยู่กับคนอื่นหรอกค่ะ
สิ่งที่เราทำมันจะแสดงออกถึงคุณค่าของเรา สิ่งที่คนอื่นเค้าทำมันก็แสดงถึงคุณค่าของเขา
เราไม่ได้เปลี่ยนไป แล้วคุณค่าของเรามันจะหายไปได้อย่างไรคะ
เราแค่ไม่สบายไปหน่อย ตอนนี้กำลังรักษาตัวเอง


เราเองไม่ต่างอะไรจากคุณค่ะ เวลาก็พึ่งเร็วๆนี้
เราป่วยติดๆกันสองครั้งค่ะจากคนๆเดียว ครั้งแรกก็เหมือนจะฟื้นไข้
แต่ก็มีเหตุกระทบให้ต้องช้ำอีกค่ะ เพราะใจยังไม่แข็งแรงจริงๆ
ครั้งที่สองนี่แทบแย่ เมื่อต้นเดือนนี้เองค่ะ รับไม่ทันก็ทรุดได้เหมือนกัน
แต่จากอาการโคม่า ตอนนี้เริ่มเดินได้แล้วค่ะ อาจจะมีมึนๆงงๆอยู่บ้างบางครั้ง
ก็นั่งพักสักหน่อย แต่ได้ยาดีรักษา
เรารู้สึกตัวแล้วว่ายังต้องบำรุงให้สดใส ปิ๊งกว่าเดิมด้วยค่ะ
เพราะเราไม่รู้ว่าจะมีเหตุการณ์อะไรมากระทบใจอีกเมื่อไหร่
ต้องพร้อมรับมือค่ะ

พักฟื้นใจไปด้วยกันนะคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 ก.ค. 2009, 00:38 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 ก.ค. 2009, 15:32
โพสต์: 109

แนวปฏิบัติ: พุทโธ
งานอดิเรก: ฟังเพลง ดูหนัง ปฏิบัติธรรม
สิ่งที่ชื่นชอบ: ณ มรณา
ชื่อเล่น: ไอช์
อายุ: 22

 ข้อมูลส่วนตัว


cool
ก็เห็นใจคุณอยู่เหมือนกันนะ แต่ทำไงได้ล่ะ เวลาจะช่วยเยียวยารักษาแผลใจของคุณเอง
คุณจะค่อยๆทำใจได้ทีละเล็กทีละน้อย หมั่นหาอะไรทำเพื่อไม่ให้ตัวเองว่างทำตัวให้ยุ่งๆเข้าไว้
ไม่มีเขาเราก็อยู่ได้ แต่ก่อนยังไม่มีเขาก็อยู่ได้ใช่มั่ยค่ะ เมื่อเขาเจอคนที่ดีกว่าก็ไปเถอะ คิดซะว่าหมดบุญหมดกรรมกันแล้ว ทำมากันไว้แค่นี้
ถ้า5ปีเขาเบื่อแล้วแหละผู้ชายก็ยังงี้แหละ พอเขาไปอยู่กับคนใหม่ที่คิดว่าดีอยู่ไปอยู่มาเดี๋ยวเขาก็เบื่อเองแบบนี้ไม่มีทางอยู่กับใครได้ไปตลอดหรอกค่ะ จะคอยเป็นกำลังใจให้นะค่ะ สู้ๆๆ

.....................................................
การไม่ทำบาปทั้งปวง...
การยังกุศลให้ถึงพร้อม...
การทำจิตของตนให้สะอาดผ่องใส...


>>>สิ่งใดๆในโลกนี้ล้วนอนิจจัง<<<


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 ก.ค. 2009, 23:18 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


วันนี้คุณรู้สึกดีกว่าเมื่อวานนี้สักจิ๊ดหนึ่งหรือเปล่าค่ะ? cheesy cheesy
เอาใจช่วยอยู่ เจริญในธรรมค่ะ

:b41: :b41: :b41: :b43: :b41: :b41: :b41:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 03 ส.ค. 2009, 22:47 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 ก.ค. 2008, 14:07
โพสต์: 285

อายุ: 0
ที่อยู่: ประเทศไทย

 ข้อมูลส่วนตัว


ก็ขอเป็นกำลังให้ครับ

ผมก็ไม่รู้จะตอบสั้นๆ ยังไงอะครับ
แต่ปัญหา ของคุณก็ถือว่าเป็นปัญหา ธรรมดา ที่ชาวบ้านเขาเจอกัน
ถ้าไม่ไหวหรือ เหลือกว่าบ่าแรง ก็ให้บอก จะได้ใส่ใจเป็นพิเศษ
ลองอ่านๆ ในเวบบอร์ดไปเรื่อยๆ ก็จะมีคนปัญหาคล้ายๆ คุณ
คำตอบที่คนอื่นเคยตอบไว้ ก็อาจจะช่วยได้บ้าง
ไม่ต้องคิดว่าตัวเองแย่หรอก คุณยังโชคดีว่าคนอื่นอีกนะ
ลองอ่านดู

.....................................................
"ใครเกิดมา ไม่พบพระพุทธศาสนา ไม่เลื่อมใส ไม่ปฎิบัติ ไม่เกิดประโยชน์อะไรเลย เป็นโมฆะตลอด ตั้งแต่วันเกิดจนวันตาย"

"ให้พากันหมั่นให้ทาน รักษาศีล เจริญเมตตาภาวนา"

พระอาจารย์มหาบัว ญาณสัมปันโน วัดป่าบ้านตาด จ.อุดรธานี
http://www.luangta.com/

"ทำสมาธิมากเนิ่นช้า คิดพิจารณามากฟุ้งซ่าน หัวใจของการปฏิบัติคือการมีสติในชีวิตประจำวัน"
หลวงปู่มั่น

"ดูจิต...ด้วยความรู้สึกตัว"
หลวงพ่อปราโมทย์ สวนสันติธรรม ชลบุรี
http://www.wimutti.net


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 19 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 8 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร