ในชีวิตนี้ไม่เคยคิดว่าชีวิตจะมาเจอ เรื่องน้ำเน่าแบบนี้เลยๆ จริง

เจอคนนึงเพราะผู้ใหญ่แนะนำ แรกๆ ก็เฉย แต่พอลองคุยๆ กันไป ก็รู้สึกว่าเข้ากันได้ หลังจากนั้นก็คบกันมาเรื่อยๆ จนรู้สึกว่ารักค่ะ ความรู้สึกจากใจก็คิดว่าเค้าก็รักเหมือนกันค่ะ ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี ดูแลความรู้สึกกันมาเรื่อยๆ ช่วงนั้นทางแม่ผู้ชายชอบเราค่ะ พยายามมากๆ ที่จะให้ลงเอยกัน เคยถามผู้ชายเหมือนกันว่าที่รักกันเนี่ย จากความรู้สึกตัวเองหรือเพราะแม่ เค้าบอกว่าเค้ารักด้วย

จนวันนึงที่ทางฝ่ายชายขอแต่งงาน ก็กำลังวางแผนงานไปเรื่อยๆ แต่รู้สึกว่าตั้งแต่เริ่มจะแต่งงาน ทุกอย่างมันก็ดูมีปัญหาเล็กๆ น้อยมาตลอด เนื่องจากทางผู้ใหญ่เข้าใจความต้องการไม่ตรงกัน คิดกันไปคนละอย่างตลอดเวลา ตั้งแต่เรื่องฤกษ์ สินสอด หรือแม้กระทั่งการสู่ขอ

ฝ่ายนึงง่ายมาก ไม่ชอบมีพิธี อีกฝ่ายต้องการให้เป็นเรื่องเป็นราว คนกลางอย่างเราก็เหนื่อยค่ะ พยายามเคลียร์ตลอดเวลา (ฝ่ายเดียว) เนื่องจากฝ่ายชายเชื่อแม่ ต้องตามการตัดสินใจแม่ทุกอย่าง ทั้งที่ตอนที่คบกันเหมือนจะมีความคิดของตัวเอง เลือกที่จะทำ แต่พอมีปัญหาก็ไม่พยายามพูดให้เป็นบวก เค้าบอกว่าเค้าเป็นคนอย่างนี้ คิดไรก็พูดอย่างนั้น เราปรึกษาอะไรก็ไปเล่าให้แม่ฟังทุกอย่าง

ยอมรับว่าตอนนั้นเหนื่อยมาก เหมือนเราพยายามทำให้ทั้ง 2 ฝ่ายรู้สึกดี อยู่คนเดียว

หลังจากทำการ์ดไปแล้ว กำลังเริ่มที่จะดูสถานที่และตัดชุด มันก็มีเหตุความไม่เข้าใจกันอีก จนกระทั่งรู้จากฝ่ายชายว่าทางบ้านสั่งห้ามไม่ให้มาหา ให้หยุดงานแต่งงานทุกอย่าง ตอนนั้นรู้สึกเย็นวาบเลยค่ะ

และแล้วสิ่งที่กลัวมาตลอดก็เป็นจริง ทางฝ่ายชายโทรมาขอยุติทุกอย่างกับแม่ รวมถึงความสัมพันธ์ระหว่างเรา 2 คน เหตุผลเพราะไปเช็คดวงมา ไม่สมพงศ์กัน อยู่กันไปก็ทะเลาะกัน ให้เป็นเพื่อน เป็นพี่น้องกันแทน ....มันเหมือนวิญญาณหลุดจากร่างเลยค่ะ

ไม่มีโอกาสแม้จะได้คุย ล่ำลา หรือทำความเข้าใจกับคนรักเลย โดนฟ้าผ่ามากลางใจ เจ็บปวด .....แต่ระหว่างนั้นได้คุยกับผู้ชายตลอด ตอนแรกเค้าก็บอกว่าไม่ต้องคิดมาก มันเป็นปัญหาของผู้ใหญ่ ไม่ใช่ปัญหาที่เรา แล้วตัวเค้าก็ยังรักเราเหมือนเดิม ความรู้สึกเหมือนเดิม ....แต่เค้าไม่สามารถมาหาเราได้ เพราะต้องการให้ที่บ้านสบายใจ

จนกระทั่งวันที่เค้ารู้จากทางบ้านให้หยุดความสัมพันธ์ ได้คุยกันเค้าบอกว่าเราคงต้องถอยออกมา เจอกันได้ คุยกันได้แต่ไม่ทุกวัน ไม่ใช่ในฐานะคนรัก แต่ในฐานะเพื่อนหรือพี่น้อง ....

ทุกวันนี้ก็ไม่ได้คุยกัน เพราะทำใจไม่ได้ค่ะ ไม่รู้ว่าที่ผ่านมามันคืออะไร เจ็บปวดมาก รักษาใจตัวเอง รู้ทุกวิธีทุกอย่าง แต่ยังไม่รอดค่ะ มาเป็นวูบๆ คิดถึง รู้สึกสิ้นหวังแบบบอกไม่ถูก ......

ถ้าอ่านแล้วมีข้อคิดดีๆ ฝากทิ้งไว้ให้ ยินดีนะคะ ยังไม่หายซะที ไม่รู้ทำไง

ขอตอบคุณไม่ยึดก็ไม่ติดดังนี้ครับ

ผมได้อ่านแล้วก็รู้สึกเห็นใจคุณเลยครับ ความรักมันก็เป็นอย่างนี้ มีทุกข์ มีสุขคละเคล้ากันไป เปรียบเหมือนกับไฟนั่นเอง หากเราไม่ต้องการจะทุกข์ ก็จงอย่าไปเล่นกับไฟ หากเราไปเล่นกับไฟแล้ว เราอาจจะโดนมันลวก มันเผาไหม้เอาได้เสมอ ความรักก็เป็นเช่นเดียวกัน ที่เมื่อมีความรักแล้ว หากปราศจากสติ เผลอสติไป ย่อมหลงยึดติดกับมัน เมื่อถึงคราวที่ความรักเปลี่ยนแปลงไป เลิกรากันไป ย่อมจะทุกข์ใจ มากน้อย แสนสาหัสแล้วแต่ใครยึดไว้มากน้อย เกิดขึ้นอย่างเลี่ยงไม่ได้ครับ

คุณเองก็ได้บอกแล้วว่าคุณรู้วิธีทุกอย่าง ก็ขอให้นำสิ่งที่รู้นั่นแหละครับ มาเจริญให้มาก ทำให้มาก ซึ่งมันอาจจะต้องใช้ความพยายามมากหน่อย ใช้เวลามากสักหน่อย เพราะตอนนี้เป็นของจริง เป็นสภาวะที่ทุกขเวทนาทางใจปรากฏจริงๆ ตอนนี้แหละครับ จะได้รู้ว่าคุณเข้าถึงธรรมจริง หรือว่าเพียงแต่จำธรรมมาเท่านั้นก็ตอนนี้ เพราะยามปกติจะใช้พิสูจน์ความเข้าถึงธรรมไม่ชัดนัก หากเราทำได้สยบทุกขเวทนาลงได้ ปล่อยวางได้ ย่อมจะได้สภาวธรรมอันเป็นของจริงครับ ที่ตำราใดๆ ก็ให้คุณไม่ได้ใช้วิกฤตให้เป็นโอกาสครับ ขอให้ทำๆ ไป เดี๋ยวก็จะผ่านไปได้เองนั่นแหละครับ

แล้วขอให้พิจารณาให้รู้ว่า จริงๆ คุณน่าจะดีใจถึงจะถูก เพราะตอนนี้เราเปรียบเหมือนคนที่ไม่ต้องโดนลวกแล้ว เพราะเราไม่ได้ไปยุ่งกับไฟแล้ว ตอนนี้ก็รักษาแผลที่พุผองไป เดี๋ยวแผลหายก็สบายครับ ยังมีคนที่ทุกข์กว่าเราอีกมากมายนักครับ

เป็นกำลังใจให้ครับ

ขอบคุณคุณกรัชกาย และคุณสิรัสพลมั่กๆ เลยสำหรับข้อคิดดีๆ

พอถึงเวลาที่ต้องเอาสิ่งที่รู้มาใช้จริงๆ มันยากจริงๆ เลย เมื่อก่อนเพื่อนทุกข์ใจมาปรึกษาก็จะแนะนำไป แต่พอถึงคราวตัวเองมันวนอยู่ในอ่างเนี่ยล่ะค่ะ คิดเหมือนกันว่ามันคงเป็นกรรม แต่บางทีก็ไม่อยากเชื่อว่าจะเกิดขึ้นกับเราเอง

อยากตื่นขึ้นมาแล้วลืมอดีตไปเลย

ขอบคุณข้อคิดคุณไม่ยึดก็ไม่ติด ที่ว่า

เป็นอุทาหรณ์ระหว่างผู้รู้ธรรมคือจำได้พูดได้ กับ ผู้ลงมือฝึกอบรมจิตภาวนาว่ามีความต่างกัน ผู้บำเพ็ญภาวนาตัดอารมณ์ได้เร็วกว่าผู้เช่นนั้น ดังนั้นควรลงมือปฏิบัติกรรมฐานไว้เถิดแล้วจะเห็นสรรพคุณกรรมฐานในวันที่มรสุมชีวิตพัดกระหน่ำ

คงจะจริงอย่างที่คุณกรัชกายว่าเลยค่ะ

กรัชกาย พบเคสที่ใกล้เคียงกับคุณผู้ใช้นามว่า ไม่ยึดก็ไม่ติด ว่างๆก็ลองอ่านๆดูนะครับ อาจรู้สึกดีขึ้นบ้างในแง่กำลังใจว่า เรามิได้ทุกข์อยู่คนเดียว

(เราจะให้อภัยคนที่ทำร้ายเราได้กี่ครั้งในชีวิต)

เคยคบผู้ชายคนหนึ่ง ถึงขนาดจะแต่งงานกัน เพราะมี accident สุดท้าย แม่เขามาบอกครอบครัวเราว่า ต้องการให้เราเลิกราจากลูกชายของเขา เพราะลูกชายเขาไม่ต้องการแต่งงานกับเราแล้ว แต่ในความเป็นจริงที่มากกว่านั้นคือ ตลอดมาเขาต้องการและส่งเสริมให้ลูกชายเขา คบกับผู้หญิงอีกคนที่เขาชอบและเห็นว่าเหมาะ
ตัวผู้ชายเองก็มีกิ๊ก ตลอดมา เราเองก็รับไม่ได้ถ้าหากว่าจะต้องใช้ชีวิตแบบหลายคนผัวเมียไปตลอดชีวิต ถ้าไม่มี accident คงไม่อยากแต่ง
แต่สุดท้าย ผู้ชายไม่รับผิดชอบอะไรเลย ไม่ยอมแต่งงาน ไม่ยอมจดทะเบียน ครอบครัวเขาก็ทำเฉย และเขาก็คบผู้หญิงที่พ่อแม่เขาชอบ ออกหน้าออกตา
ที่บ้านเราต้องการให้เราเริ่มต้นชีวิตใหม่ โดยไม่มีผู้ชายคนนั้น และพาเราไป ร.พ.
เลิกกันมาได้ ปีกว่าๆ ก็มีคนดี 1 คนมาชอบเรา แต่ในสังคมที่ต้องพบปะกับผู้ชายคนเดิม เขาจะใส่ร้ายเรากับคนอื่นๆ ตลอด ว่าเราร้าย ว่าเราไม่ดี รวมทั้งฝากข่าวมาบอกแฟนใหม่เราด้วย ว่าเราเป็นคนบอกเลิกกับเขาเอง
คนที่รู้จักเรา ครอบครัวเรา เพื่อนสนิทเราที่เคยเห็นพฤติกรรม หน้าไหว้หลังหลอกของเขามาแล้วจะเกลียดเขามาก แต่คนอื่นๆ ที่ไม่เคยใกล้ชิดสนิทสนมกับเขาจะมองว่าเขาไม่ได้เป็นคนเลวร้ายอะไร เพราะภายนอกเป็นคนหน้าตาดี มีเสน่ห์ พูดจาดี ฐานะการงาน การศึกษาดี ตระกูลดีมาก คือสาวๆ ก็อยากเป็นแฟนด้วย (ถ้าไม่รู้ว่าเบื้องหลังเป็นยังไง) หนุ่มๆก็มองว่า ผู้ชายคนนี้เจ๋ง
ผ่านไป เข้าปีที่ 4 หลังจากเราเลิกกับผู้ชายคนนี้ วันหนึ่งเขาก็โทรมาหาเรา พูดจาดี เหมือน สำนึกผิด ขอโทษในหลายสิ่งหลายอย่างที่เคยทำกับเราและครอบครัวของเรา เรายอมคุยด้วย แต่พอหลังๆ เขาก็จะชวนไปเจอ ไปคุย ไปทานข้าว ดูหนัง เราเลยปฏิเสธ และบอกว่า เรามีแฟนใหม่แล้วคงทำอย่างนั้นไม่ได้ เขาก็อ้างว่าอยากปรึกษาเรื่องแฟน(คนที่พ่อแม่ชอบ) บอกว่ามีปัญหากันอย่างมาก แต่เรารู้ว่ามันเป็นข้ออ้าง
เราเลยบอกว่า ขอโทษนะ เราไม่อยากมีปัญหากับแฟนของเรา เพราะเราไม่อยากให้ แฟนเราเข้าใจว่าเรายังรักแฟนเก่าอยู่ ด้วยการยังคุยด้วย แม้ว่าเราจะบริสุทธิ์ใจก็ตามแต่การคุยกันก็ทำให้แฟนเราคิดมากได้ถ้าเขารู้ เราคิดว่า เราคงคุยกับแฟนเก่าไม่ได้อีกแล้ว
ปรากฏว่า หลังจากวันนั้น ไม่กี่วัน
เพื่อนเรามาบอกว่า แฟนเก่าเรากำลังจะแต่งงานกับแฟนของเขา(ที่พ่อแม่ชอบ)
ก็คือว่าจริงๆ แล้วเขาโกหกเราค่ะ เรื่องที่ว่ามีปัญหากับแฟนอย่างหนัก คนทะเลาะกันหนักๆ ที่ไหนจะแต่งงานกันล่ะ
และต่อมาอีก 2-3 วัน แฟนเก่าเราก็ไปป่าวประกาศว่า เราไปตามตื๊อขอคืนดีกับเขา และยังไปนอนกับเขาอีกด้วย ทั้งๆ ที่รู้ว่าเขามีแฟนแล้วก็ยังไปตื๊อและอะไรอื่นๆ อีกมากมายที่แปลว่า เรายังรักเขาอยู่ และมันก็มาเข้าหูแฟนเรา เพราะแฟนเก่าเราต้องการจะให้เป็นอย่างนั้นค่ะ
แฟนเราเชื่อคำพูดของแฟนเก่าและคนอื่นๆ ค่ะ เพราะเขาก็ไม่เคยรู้มาก่อนเลย เรื่องที่แฟนเก่าเราโทรหาเรา ก็มารู้จากที่แฟนเก่าเรามาประกาศ แต่ด้วยการโกหกว่า เราเป็นคนเริ่มค่ะ
เขาขอเลิกกับเรา และบอกให้เรากลับไปหาแฟนเก่า
ถ้าเป็นคุณๆ จะแค้นแฟนเก่าไหมคะ จะเอาคืนไหม จะรู้สึกอย่างไรที่เขาทำร้ายเราตลอดมา ทำร้ายทั้งๆ ที่ถึงเราจะเลิกกับแฟนคนปัจจุบันก็ไม่ได้มีผลอะไรกับเขาเลย เพราะเขาก็ไม่ได้รักเราและกำลังจะแต่งงานด้วยซ้ำ อาจจะได้แค่ความสะใจ เราไม่เข้าใจค่ะ ว่าเขามาทำร้ายเราทำไม
เป็นคุณๆ จะทำอย่างไรกับชีวิตต่อไปคะ

กับแฟนคนปัจจุบัน เราอาจจะเสียใจค่ะ ที่เขาเชื่อคนอื่นๆ แต่เราพอจะเข้าใจว่าในสถานการณ์ที่คนรอบตัวเขาทุกคน(ซึ่งไม่ใช่เพื่อนเรา แต่ส่วนใหญ่เป็นเพื่อนแฟนเก่าเรา) บอกว่าเราแย่ ไม่ดี และมีแต่เราคนเดียวที่รู้ว่าความจริงเป็นอย่างไร เขาก็คงต้องเชื่อคนอื่นๆ
แต่กับแฟนเก่า คุณจะทำอย่างไรคะ ปล่อยให้กฏแห่งกรรมลงโทษหรือคะ และถ้าในวันใดวันหนึ่งที่คุณอาจจะมีโอกาสได้ เจอะเจอ เขาอีกครั้ง และมาพูดดีกับคุณอีก คุณจะพูดกับเขาไหมคะ
เพราะแฟนเราบอกว่า เขาไม่เข้าใจว่าเราจะไปคุยกับแฟนเก่าอีกทำไมทั้งๆ ที่แฟนเก่าเคยทำร้ายเรากับครอบครัวมามากมาย จะไปคุยทำไมกับคนที่ทำแย่ๆ ด้วย
แสดงว่าในความเป็นจริง ถ้าใครทำร้ายเรา เราก็ต้องเลิกคบเลิกคุยกับเขาไปเลยเหรอคะ ถึงแม้ว่า ตอนที่กลับมาเจอกันใหม่เขาจะมาดีก็ตาม

ความทุกข์ใจกับการรอคอย

เราได้อ่านกระทู้หลาย ๆ คนแล้ว ปัญหานี้ดูเหมือนกลายเป็นปัญหาประจำวันเลยนะคะ พอมามองดูตัวเอง มันก็เหมือน ๆ กับคนอื่น...

จากการที่เราอยู่รวมกันมาเป็นระยะเวลาเกือบ 10 กว่าปี เชื่อใจและไว้วางใจกันเลยมากับเป็นการหักหลังกันแบบเจ็บปวดมาก เมื่อเรารู้ความจริงว่า เค้ามีคนอื่นโดยเจอกันทางอินเตอร์เน็ต แล้วเค้านัดเจอกันและคบกันเลยมาเป็นระยะเวลาเกือบ 3-4 เดือนแล้ว เรารู้ความจริงและตกลงกับเค้าว่าจะเอายังไง เค้าบอกว่าเค้าเลือกลูกเลือกเมีย เค้าจะเลิกกับผู้หญิงคนนั้น แต่จนมาตอนนี้เค้าก็ยังทำไม่ได้ เราไม่รู้ว่าเพราะอะไร ตอนนี้ครั้งสุดท้ายเค้าขอเวลา 2 อาทิตย์เพื่อเคลียร์เรื่องทุกอย่าง เค้าจะถอยออกมาจากผู้หญิงคนนั้น แต่เราก็ยังไม่แน่ใจว่าเค้าจะทำได้จริง แต่เค้าบอกว่ามันจบ แต่ความจริงตอนนี้มันไม่ใช่ค่ะ เค้ายังคบกันอยู่และไปหากันทุกวัน ทุกคืน เค้าไม่เคยนอนบ้านเลยแทบจะไม่เคยเลยด้วยซ้ำ ตั้งแต่เกิดเรื่องมานะคะ เค้านอนบ้านนับได้เลยไม่เกิน 5 วัน เดือนนี้นอนบ้านแค่ วันเดียวเราเจ็บปวดมากมาตลอดระยะเวลาที่รู้เรื่อง ที่สำคัญเราสงสารลูกเรามากเลย (1 ขวบ 8 เทเดือน) เค้าถามถึงพ่อเค้าตลอดเราก็บอกได้แค่เพียงว่า พ่อไปทำงาน แต่เรารู้ว่าลูกก็คงเจ็บปวดมาก เพราะเวลาเราร้องไห้เมื่อก่อนลูกจะถามว่าแม่ร้องไม แต่ตอนนี้เค้าจะเปลี่ยนเป็น แม่ไม่ร้อง เค้าทวนคำพูดของเราเวลาเราบอกเค้าเมื่อเค้าร้องไห้ เค้าพูดเก่ง ช่างพูด พอเราได้ยินก็ยิ่งเจ็บปวดมาก เราเคยคิดหลายครั้งว่าเราจะทำไงดี บอกตามตรงนะเรากลัวลูกเราไม่มีพ่อ คิดยังไงก็ไม่ออก เคลียดมากบางครั้งเคยคิดว่า ถ้าเรากะลูกตายเค้าจะเสียใจไหม เราอยากรู้เหมือนกัน...

เคยถามเค้านะคะว่า เค้ารู้สึกอย่างไรเวลาที่คุณพากันไปเดินซื้อเสื้อผ้าใหม่ ราคาแพง ๆ กินอาหารหรู ๆ เคยนึกถึงลูกบ้างไหมว่า ตอนนี้ลูกจะอยู่อย่างไร มีเสื้อผ้าใหม่ใส่บ้างไหม กินอยู่เป็นอย่างไร เราเจ็บปวดมากเลย ร้องไห้แทบทุกว้นจนกระทั่งวันนี้..เหนื่อยมากเลยค่ะ บางครั้งคิดอยากตายจริง ๆ นะคะ เราจะได้ไม่ต้องทุกข์ ลูกก็จะได้ไม่ต้องทุกข์ด้วย..

ตอนนี้ลูกเรามีพ่อก็เหมือนไม่มี เวลาลูกไม่สบายโทรหาเค้า เค้าก็ไม่รับ เค้าไม่รับรู้อะไรเลย เค้าทำหน้าที่แค่มารับส่งเราตอนเช้าและเย็นเท่านั้น ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ เรากับลูกไม่เคยที่จะได้เห็นหน้าเค้าเลย จะเจอกันอีกทีก็เช้าวันจันทร์ เราเคยรอร้องเค้านะคะว่า ออกไปจากชีวิตเรากับลูกก่อนได้ไหม ไปอยู่ในที่ ๆ คุณคิดว่ามีความสุข สบายมากกว่าที่จะต้องมานั่งเลี้ยงลูก เจอคำพูดบ่นตัดพ้อ มันน่าเบื่อ แต่เค้าก็ปฎิเสธ...

เราไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไรอยู่ เรารู้แต่ว่าเค้าเห็นแก่ตัวมาก เราทุกข์ แต่เค้ามีความสุขกัน ถามเค้าเหมือนกันนะว่า ใจทำด้วยอะไร ความผิดชอบชั่วดีมีบ้างไหม เค้าก็บอกเราว่าเค้ารู้ว่าเค้าทำอะไร ขอเวลาหน่อยได้ไหม เราก็เลยถามว่า 1 ปี หรือ 2 ปี เค้าบอกแค่ว่ามันไม่ขนาดนั้น...

ทำไมเค้าไม่นึกถึงช่วงเวลาที่เคยร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาบ้างคะ เค้าลืมหมดเลยเหรอ กับแค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่เจอกันทางอินเตอร์เน็ต รักหรือหลงกันขนาดนั้นเลยหรือ คำถามแบบนี้ก้องอยู่ในหูเราตลอดเวลา...มันทำให้รู้สึกท้อ เหนื่อยและหมดหวังทุกอย่างเลยค่ะ..

ตอนนี้ยังไม่รู้เลยว่าจะใช้ชีวิตของตัวเองอย่างไรดีค่ะ.....เหนื่อยมากเลย..

มันก็คงเป็นปัญหาเหมือนทั่ว ๆ ไปนะคะ แต่ก็ดีใจค่ะที่ตอนนี้ได้ระบายมันออกมาบ้าง ถึงแม้ว่ามันอาจจะช่วยอะไรได้ไม่มากมายนัก แต่ก็อยากให้เค้ารู้ว่าเราทุกข์และเจ็บปวดมากค่ะ...

เป็นทุกข์จากความรัก


เนื่องจากอยู่กับสามีมา 10 ปี ปัจจุบันมีลูก 2 คน มีปัญหากันสามีเอาลูกคนเล็กอายุ 9 เดือนไปค่ะ เวลาผ่านไป 1 เดือนแล้วยังทำใจไม่ได้ เครียดมากค่ะ คิดอยากจะตายหลายครั้ง แต่ก็ยังมีลูกอีกคนที่ต้องดูแล ตอนนี้ไม่มีใจที่จะคิดทำอะไร อยากให้เขากลับมา ไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ ติดต่อก็ไม่ได้ ถามใครก็ไม่มีใครรู้เรื่อง พยายามหาหนังสืออ่าน สวดมนต์ ไปทำบุญบ้าง แต่ก็เหมือนไม่ช่วยให้ดีขึ้น ใจยังวกวนคิดอยู่แต่เรื่องเดิม ๆ ไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ

ผิดหวังจากคนที่เรารัก


สวัสดีค่ะ ดิฉันก็เป็นอีกคนหนึ่งที่มีปัญหาในเรื่องของความรักเหมือนกัน ตอนนี้ก็กำลังพยายามทำใจให้ยอมรับกับเรื่องที่เกิดขึ้นให้ได้ ก็คงเป็นเพราะเรายังรักเขาและสงสารลูก เราเลยต้องอดทนและยอมรับสภาพให้ได้
แล้วดิฉันจะเข้ามาเล่าเรื่องของดิฉันให้ฟังนะคะ

เรื่องราวของดิฉันก็ไม่ต่างกับคนอื่นที่สามีนอกใจไปมีหญิงอื่น มันเป็นอะไรที่ทุกข์และทรมานมากเลยนะคะ เรื่องของเรื่องคือตอนนี้สามีดิฉันไปมีอะไรกับหญิงที่ทำงานเดียวกันซึ่งฝ่ายหญิงก็รู้ว่าสามีดิฉันมีภรรยาและลูกแล้ว รู้ทั้งรู้ แล้วที่ทำให้ดิฉันเสียใจมากคือตลอดเวลาดิฉันโทรคุยกับคนคนนั้นตลอดเพราะถือว่าเขาเป็นเพื่อน เวลาสามีดิฉันกลับช้า ดิฉันก็จะโทรถามเขาว่าสามีดิฉันออกจากที่ทำงานหรือยัง แล้วทุกครั้งที่มีปัญหากันดิฉันก็จะเล่าให้เขาฟัง ถามเขาตลอดว่าเวลาอยู่ที่ทำงานสามีดิฉันเป็นไงบ้าง งานเยอะไหม ยุ่งไหม แต่ดิฉันก็ยอมรับว่าในใจลึก ๆ ดิฉันก็รู้สึกไม่แน่ใจในความสัมพันธ์ของเขาทั้งคู่ว่าไม่น่าจะใช่แค่เพื่อนกันอย่างที่เขาบอกมาตลอดเวลา และจะโทษตัวเองเสมอว่าไม่น่าจะคิดแบบนั้นกับเขาทั้งคู่เลย พอถึงวันที่หนูรู้ความจริง เหมือนโลกทั้งโลก อนาคตทั้งอนาคตที่หนูเคยฝันไว้มันพังทลายลงมาหมด ทำอะไรไม่ได้นอกจากร้องไห้อย่างเดียว และที่ช้ำใจมากเลยหนูถามสามีว่าจะเลือกใคร เขากลับบอกว่าเขารักทางนั้น ถ้าเขาเลือกเขาจะเลือกทางนั้น หนูเสียใจมากเหมือนกับตัวเองไม่มีค่าทั้งที่เราคบกันมานานมากและก็มีลูกด้วยกันแล้วเขายังทำอย่างนี้กับเราได้ หนูก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรหนูเลยไม่ยอกมให้เขาเลือกหนูขออยู่อย่างนี้หนูไม่ยอมเลิกกับเขาแน่นอนเพราะหนูคิดถึงลูก และหนูก็ยังรักเขามากด้วย พอรู้ความจริงแทนที่เขาจะสำนึกผิดเขากลับบอกว่าเขาจะมาหาเราเมื่อเขาอยากจะมา หนูรับไม่ได้หนูเลยของให้เขาระบุวัน ว่าวันไหนบ้างที่จะมาหาหนู หนูไม่ต้องการที่จะต้องมานั่งรอคอยความหวังทุกวัน

ทุกวันนี้หนูรู้สึกแย่ทุกครั้งที่เขาไม่กลับมา และเวลาที่กลับมาเราก็มักจะทะเลาะกัน ทุกเช้าเขาต้องรีบตื่นเพื่อจะออกไปอยู่กับผู้หญิงอีกคนแล้วออกไปทำงานพร้อมกัน หนูรู้สึกสงสารตัวเองมากแต่ไม่รู้จะทำยังไง เรายังรักเขา รักลูก ไม่ต้องการให้ชีวิตครอบครัวต้องแตก พยายามอยู่นะคะที่จะทนรับสภาพความเป็นอยู่ที่เขายื่นมาให้ ขอกำลังใจและความคิดเห็นด้วยนะคะ ว่าหนูควรจะทำยังไง ยอมรับว่าสับสนมากจริง ๆ กับเรื่องนี้

สามีไปมีเมียน้อย


สวดมนต์ก็แล้ว ทำบุญทำทานก็แล้ว ก็ยังคงวนเวียนเจ็บปวดอยู่กับเรื่องสามีนอกใจไปรักหญิงอื่นอยู่ดี ทั้งๆที่รู้ทั้งรู้ว่ามันก็แก้ที่ใจเราเองก็เถอะ จิตตกบ่อยมากไม่รู้จะทำอย่างไร เข้าไปศึกษาและอ่านกระทู้ของคนที่เค้ามีปัญหาเหมือนเราก็แล้ว และก็รู้ด้วยว่าจะต้องทำอย่างไรแต่ก็ไม่สำเร็จสักที อยากหลุดพ้นจากความรู้สึก หึงหวง ระแวง และแค้นค่ะ

เป็นไงครับคุณ ไม่ยึดก็ไม่ติด อ่านจนตาพร่าเลยหรอครับ ยังมีอีก ตบท้ายด้วยปัญหายอดฮิต "พี่เขยกับน้องเมีย" ลบชื่อเจ้าของเรื่องออก


พี่เขยกับน้องเมีย

สวัสดีทุกๆท่านค่ะ ขออนุญาตใช้พื้นที่แห่งนี้ระบายเรื่องราวที่ทำให้เป็นทุกข์ใจอยู่ในขณะนี้หน่อยนะคะ
...แต่งงานกับสามีมา 6 ปีแล้วค่ะ แต่ก็ยังไม่มีลูกด้วยกันเลย
เมื่อ2ปีก่อน...ต้องรับแม่และน้องสาวมาอยู่ด้วย เหตุเพราะหนี้สินล้นพ้นจึงต้องโดนยึดบ้าน ตอนนั้นน้องสาวก็ยังเรียนอยู่ เหตุก็คือสามีกับน้องสาว...มีท่าทางพิรุธ พฤติกรรมเป็นที่น่าสงสัย อย่างก่อนหน้านั้น สามีจะเป็นคนติดเพื่อนฝูงมาก จะพบปะสังสรรค์กลับบ้านดึกๆดื่นๆเป็นประจำ โดยไม่เคยห่วงที่...ต้องอยู่บ้านคนเดียว แต่พอน้องสาวกับแม่มาอยู่ด้วย ตกเย็นเลิกงานสามีก็ถึงบ้าน พอ...ถามก็บอกว่าเป็นห่วงคนในบ้านอยู่กันเฉพาะผู้หญิง ตอนมี...คนเดียวไม่ยักกะห่วง พออยู่กันตั้ง 3 พี่แกเป็นห่วงมาก ช่างเป็นเหตุผลที่ฟังขึ้นมากทีเดียว บางวันก็กลับบ้านมาพร้อมกับน้องสาว... ทั้งๆที่ ที่ทำงานกับมหาลัยของน้องสาวอยู่กันคนละทิศ คนละทาง พอถามสามีสามีก็บอกว่า บังเอิญไปหาลูกค้าแถวนั้น บางวันถามน้องสาว น้องสาวก็บอกว่า บังเอิญไปติวหนังสือบ้านเพื่อนซึ่งอยู่แถวที่ทำงานของพี่เขย ซึ่งก็บังเอิญบ่อยมาก ...ก็ร้อนใจค่ะก็เลยไปปรึกษากับแม่ แต่แม่กับหาว่า...คิดมาก คิดเอาเอง คิดอกุศล ดูถูกน้องสาวตัวเอง ดูถูกสามีตัวเอง ...ก็เถียงว่า ดูถูกดีกว่าดูผิด แม่แกก็โมโห...ใหญ่ และก็ชวน...ไปวัด ฟังเทศน์ฟังธรรม ทำบุญทำทาน และชวนให้ไปวิปัสสนากรรมฐาน ไปวัดแบบเช้าไป-เย็นกลับ...ก็ไปค่ะ แต่ไปเข้าคอร์ทแบบค้างคืนนั้น ...ไม่ไปค่ะ เพราะไม่อยากปล่อยน้องสาวกับสามีไว้ตามลำพัง มันทำใจไม่ได้จริงๆ

เมื่อมีนาที่ผ่านมาน้องสาว...เรียนจบตรีค่ะ สามี...ก็ฝากงานให้ทำที่เดียวกับเค้า ในตำแหน่งเลขาฯหรือไม่ก็ผู้ช่วย ประมาณนี้หน่ะค่ะ ...นั้นก็พยายามขัดขวางแต่ก็ไม่สำเร็จ แถมยังถูกมองว่า ไม่รักน้องอีก เพราะงานดีดีนั้นหายาก ถ้าไม่มีเส้นไม่มีสาย ก็ได้แค่งานที่เงินเดือนไม่พอกิน เงินดีงานดีสวัสดีการดี ก็ต้องอาศัยเส้นสายกันทั้งนั้น ก็เป็นอันว่า น้องสาวกับสามีไปทำงานด้วยกันทุกเช้า กลับก็กลับพร้อมกัน บางทีก็กลับเย็นหน่อย บางวันก็กลับค่ำ มื้อค่ำ ก็กินกันมาแล้วทั้งสามีและน้องสาว ...เห็นพฤติกรรมเค้าทั้งสองก็ยิ่งกลุ้มยิ่งเครียดบางทีก็เห็น เค้าสองคนแอบหยอกล้อกัน พอเห็น...ก็รีบห่างออกจากกัน สารพัดพฤติกรรมที่...เห็น ...คิดว่าทุกๆท่านคงเข้าใจ...ก็ปรึกษาแม่อีกค่ะ เพราะไม่รู้จะปรึกษาใคร ...ปรึกษาแม่ ก็เหมือนเดิมค่ะ หาว่าประสาท อกุศล คิดต่ำๆกับน้องสาว แล้วก็สารพัดคำพูดที่แม่แกด่า ...ก็ได้แค่น้อยใจ ...ก็น่าจะรู้ดี ทุกครั้งแม่ก็เข้าข้างน้องสาวตลอดอยู่แล้ว แม่แกก็ชวนไปวัดวิปัสสนาอีก แกบอกว่าถ้า...ไปฝึกจิต จิตใจจะได้สูงๆ ไม่ต้องมาคิดต่ำๆกับน้องสาวกับสามี แล้วก็ยังบอกอีกว่า ...คงอิจฉาน้องสาว ที่น้องสาวสวยกว่า เรียนสูงกว่า ได้ทำงานดีกว่า ก็เลยคิดจะแกล้งคิดจะไล่ให้น้องสาวไปอยู่ที่อื่น ไม่อยากให้น้องทำงานดีดี ...ทำได้ก็แค่ร้องให้น้อยใจแม่อย่างหนัก

...ไม่รู้จะหันหน้าไปหาใคร ไม่รู้จะปรึกษาใคร ปรึกษาคนนอก ก็ดูไม่ดีไม่งาม นี่ก็แม่ นี่ก็สามี นี่ก็น้องสาว จะหันไปหาพ่อแม่สามี เค้าก็ว่า เรื่องที่...ยังมีหลานให้เค้าไม่ได้เสียที ชอบแขวะให้...ไม่สบายใจว่า ถ้าสามี...มีเมียน้อย เค้าคงช่วยอะไรไม่ได้นะ ตอนนี้...รู้สึกแย่เหลือเกินค่ะ ไม่รู้จะแก้ปัญหาอย่างใด อยากจะแยกน้องกับสามีให้อยู่อยู่ห่างกันเหลือเกิน แต่ก็ไม่รู้จะใช้วิธีไหนดีที่จะแยกเค้าไม่ให้ใกล้ชิดกันได้
กรุณาช่วยเหลือให้คำแนะนำ ให้กำลังใจฟ่างด้วยเถอะค่ะ ...คิดไม่ออกจริงๆ เครียดมาก

:
คิดเสียว่า ถ้าสิ่งไหนเคยเป็นของเรา ก็ต้องเป็นของเราถ้าสิ่งไหนไม่ใช่ก็ไม่
เราอาจจะไม่ใช่เนื้อคู่กันมา
ไม่ต้องคิดมากค่ะ

ของข้าพเจ้ายิ่งกว่าคุณอีก "คุณไม่ยึดก็ไม่ติด" ข้าพเจ้ามุ่งแต่จะปฏิบัติธรรมอย่างเดียว
สะมีของข้าพเจ้าซิ แอบดีท้ายครัวชาวบ้านที่สะมีเผลอ เกิดจากการทีเขาเล่นกันมากเกินจะเรียกว่า"มั่วเลย
ก็คงไม่น่าเกลียด" ถ้าจะคิดอีกทีคงเป็นเวรกรรมที่เราทำกับเขาไว้ไม่รู้ชาติไหนๆๆๆๆ ลูกสาวก็กำลังจะเอ็นไหน
จะเสียงพ่อแม่เถียงกันไม่เป็นเรื่อง เฮอ ถ้าย้อนกับไปได้ข้าพเจ้าจะทำเป็นคนหูหนวกตาบอดซะเลย ก็คงจะดีเน่อะ
แต่จะทำไงได้มันผ่านแล้วด้วยซิ 5555

มีแต่ตอนนี้พยุงสภาพครอบครัวไว้ เพื่ออนาคตของลูก อะไรจะเกิดขึ้นก็ต้องปลง ถ้าปลงไม่ได้ก็ต้องให้ได้
จะได้ไม่ต้องคิดมาก