อยากบอกว่าสามีดิฉันก็เช่นเดียวกันค่ะเขาบอกว่าเมียน้อยเขาไปบวชชีมาและดูหมอดูที่เป็นพระมาบอกว่าพวกเขาเป็นเนื้อคู่กันทุกวันนี้เขาก็พากันไปทำบุญถวายสังฆทานชั่งไม่สำนึกจริงๆคุณทุกข์ใจว่าพวกนี้เขาจะเหมือนว่าไม่ยอมรับผิดของตัวเองพยายามปกปิดความผิดที่ตัวเองก่อขึ้นมันเป็นข้ออ้างทั้งเพจริงไหมค่ะของดิฉันนี้พยายามหลายครั้งที่จะให้ดิฉันกับเมียน้อยไปไหว้พระถวายสังฆทานด้วยกันดิฉันไม่สนใจ(ใครจะไปทำใจได้เนอะ)ทุกวันนี้ถ้าเขามีเรื่องทุกข์ใจเขาเป็นฝ่ายไปปรึกษากับเมียน้อยนะค่ะ.....ก็ดีค่ะเราจะได้เอาเวลาและความคิดไปดูแลลูกๆของเราเนอะ.....
เป็นกำลังใจให้คุณเช่นกันนะค่ะขอให้เราได้ผ่านเหตุการณ์นี้ไปได้ด้วยกันนะค่ะ

โอ๊ย!คุณแม่ลูกสาม เขาสองคนไม่ได้คิดว่ากำลังทำผิดหรอก ในส่วนของสามีเราเขาบอกว่าเป็นเรื่องธรรมดา ใครๆเขาก็มีกัน กลับว่าเราเห็นแก่ตัวจะเก็บไว้ครอบครองคนเดียว เขาจัดแจงยกตัวอย่างคนที่รู้จัก คนนั้นคนนี้ก็ยังมี ฟังแล้วทุเรศสิ้นดี ส่วนของหล่อนไม่ต้องพูดถึง เพราะสามีคนแรกของหล่อนมีเมียน้อยตั้งแต่หล่อนมีลูกคนแรก หล่อนเล่าให้สามีเราฟังว่าหล่อนรับได้ แต่ในที่สุดต้องเลิกกันเพราะ ตอนมีลูกคนที่สี่ สามีหล่อนไปคว้าเอาคนที่อยู่ประเทศเพื่อนบ้านด้านตะวันตกเข้ามาอยู่ในบ้าน แถมยังตบตีหล่อนด้วย หล่อนเลยเลิกกัน สามีเราก็เลยสงสารหล่อนมั๊ง เลยต้องรับผิดชอบ คุณๆลองคิดดูซิ ในช่วงเวลาตั้งแต่หล่อนเลิกกับสามีเก่าจนมายุ่งกับสามีเรา หล่อนผ่านอะไรมาบ้าง แค่คิดก็ขยะแขยง หล่อนบอกสามีเราว่าไม่มีใครจริงใจกับหล่อน เราฟังเรายังแปลออกเลยว่าหล่อนคบผู้ชายมาหลายคน แต่สามีเราเขาคงไม่ได้คิด เพราะเขาเป็นคนใจอ่อนขี้สงสาร เขาเลยยิ่งเห็นใจหล่อนมากขึ้น แม้กระทั่ง ณ วันนี้ ที่เขาไปอยู่กับหล่อน เขาก็บอกกับลูกชายเราว่าบ้านนั้นไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อน ขนาดลูกชายบอกว่าบ้านนั้นเขาอยู่กันเองมาได้ตั้งนมนานทำไมอยู่ได้ พ่ออยากไปอยู่บ้านนั้นเองมากกว่า เราถึงมีความรู้สึกว่ามันมีอะไรผิดปรกติ แต่เราก็ไม่มีความรู้เรื่องพวกนี้ ก็ได้แต่รู้สึก แต่ไม่สามารถไปเตือนอะไรสามีเราได้

คุณทุกข์ใจค่ะสงสัยว่าเป็นเรื่องบังเอิญหรือเปล่าก็ไม่รู้นะค่ะสามีดิฉันพูดเหมือนสามีคุณเลยค่ะลองฟังดูนะค่ะว่าเหมือนไหม..เขาบอกเป็นเรื่องธรรมดาปกติที่ผู้รับเหมาก่อสร้างต้องมีเมียน้อยใครๆเขาก็มีกันเราเสียอีกเห็นแก่ตัวไม่ยอมให้เขาไปหาลูกเมียอีกคนหนึ่งผู้หญิงคนนั้นแต่ก่อนเป็นหมอนวดขายบริการทางเพศมีสามีแล้วและสามีหล่อนทุบตีจนต้องเข้าโรงพยาบาลตัวสามีดิฉันเป็นลูกค้า vip ของเจ้าหล่อนเลยไปเยี่ยมกันและเกิดสงสารอย่างจับใจเลยเกิดรับเลี้ยงหึงหล่อนไม่ยอมให้หล่อนทำงานเป็นปีให้รองรับอารมณ์เขาคนเดียวคิดดูนะค่ะโดยอาชีพหล่อนแล้วเรื่องอย่างว่าจะเป็นอย่างไร..........ก็เลยเกิดปล่อยให้ท้องขึ้นมาเพราะสามีติดเด็กนักร้องอีกคนค่ะทีนี้ตัวสามีดิฉันสงสารต้องรับผิดชอบต้องเลี้ยงอีกครอบครัวหนึ่งโดยที่ไม่สนใจจิตใจเราและลูกเลยทางฝ่ายนู้นเขาขี้อ้อนขับรถไม่เป็นไปไหนไม่ได้มีธุระอะไรแม้แต่ซื้อกระดาษชิชชู๋ก็ต้องให้สามีขับรถพาไปซื้อให้ส่วนดิฉันรถมอเตอร์ไซค่ะลูกสามคนนั่งซ้อนท้ายไปซื้อนมกันค่ะคิดแล้วแค้น....ทุกวันนี้เวลาเขามีเรื่องทุกข์ใจเขาจะโทรปรึกษากันนะค่ะข้ามหัวดิไปเลยค่ะ...ยังมีอีกเยอะค่ะกลัวคุณทุกข์ใจจะเครียดไปกับดิฉันค่ะ...... สู้สู้

เราเห็นใจคุณแม่ฯจริงๆ ปัญหาของคุณมากกว่าเราเยอะ เพราะลูกเราโตหมดแล้ว ที่เรายังตัดได้ไม่ขาดมันเป็นเรื่องระหว่างเรากับสามีเท่านั้น ลำพังลูกๆเขาไม่สนใจพ่อสักเท่าไร เพราะส่วนใหญ่แล้วเราเป็นผู้ที่ใกล้ชิดกับลูกมากกว่า เมื่อลูกมีปัญหาเราก็เป็นคนแก้ ค่าใช้จ่ายของลูกเราก็เป็นคนจ่าย พอมีเรื่องนี้เกิดขึ้น ลูกเขาถึงไม่เดือดร้อนอะไร แถมยังบอกแม่ไปสนใจเขาทำไม แม่ทุกข์ แม่ร้องไห้ เขามาเห็นเสียที่ไหน ปล่อยเขาไปเถอะ ที่เรายังมีสะกิดๆอยู่ที่ปลายประสาท ดูเหมือนมันจะเป็นความเจ็บใจ ความแค้นใจ เสียมากกว่า เรามีความรู้สึกเหมือนกับว่าเขาสองคนหยามเกียรติเราเหลือเกิน อยากทำอะไรให้มันหายแค้น แต่ก็ทำไม่เป็น ก็อย่างที่บอก ปรกติเราเป็นคนใจดี ขี้สงสาร แคร์ความรู้สึกของคนอื่นมากกว่าของตัวเอง เราถึงต้องมาทุกข์อยู่คนเดียว

คุณทุกข์ใจค่ะ ตอนนี้คุณเป็นอย่างไรบ้าง เข้มแข็งขึ้นไหม เมื่อคืนวันอาทิตย์ที่ 6 ก.ย. ดิฉันได้ดูรายการของคุณวู้ดดี้ มีคุณหนุ่ม กรรชัยเป็นแขกรับเชิญ ซึ่งเค้าก็จะพูดเกี่ยวกับชีวิตรักของคุณหนุ่ม และการคบผู้หญิงหลายๆ คน โดยคุณหนุ่ม ก็พูดถึงว่าสมัยก่อนเค้าคบผู้หญิงที่เดี่ยวกัน ถึง4-5 คน และไม่เคยบอกเลิกใคร หากเกิดปัญหารถไฟชนกันคุณหนุ่มก็จะเป็นฝ่ายถอย แล้วค่อยเก็บเคลียร์กลับมาที่ละคน ซึ่งดิฉันฟังแล้วรู้สึกว่า นิสัยแบบนี้ไม่ได้เป็นกับคุณหนุ่มคนเดียว แต่เป็นนิสัยเหมือนกันของผู้ชายหลายๆ คน รวมถึงสามีของดิฉัน อาจจะเป็นทฤษฎีไปแล้วก็ได้ (และมักจะได้ผลซะด้วย) ดิฉันอยากจะบอกให้คุณทำใจให้ได้ให้มากที่สุด ปัญหาเรื่องสามีมีเมียน้อย สามีนอกใจ สามีไม่รับผิดชอบ มีเยอะมากๆ ผู้หญิงที่ต้องร่วมชะตากรรมแบบคุณมีเยอะมาก (รวมถึงดิฉันด้วย) ดิฉันทุกวันนี้พยายามไม่คิดเรื่องที่เกิดขึ้น แต่บางครั้งมันก็แว๊ปเข้ามาบ้าง เวลาว่างๆ ก็พยายามหาหนังสือธรรมะ หรือบทความดีๆ มาอ่าน เพื่อไม่ให้จิตใจฟุ้งซ่าน หากวันหนึ่งที่เราชดใช้กรรมที่เราเคยทำมาหมดไปแล้ว ดิฉันเชื่อว่า วันหนึ่งเราจะพบกับความสุข ก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณนะค่ะ ฝ่าฟันอุปกรรมกับวิบากกรรมไปให้ได้ "ทำดี ย่อมได้ดีเสมอค่ะ"

สวัสดีทุกๆท่าน ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้กัน ในส่วนของเราเอง เราทำใจได้เกินแปดสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว อย่างที่บอก มันจะมีแว๊บๆมาที่ปลายประสาทบ้าง นานๆที พอมันแว๊บเข้ามาก็น้ำตาไหลเป็นเผาเต่า มันไหลออกมาเอง มันเป็นความเสียใจที่แตกต่างจากตอนที่พ่อ-แม่เราเสียชีวิต มันคนละความรู้สึกกันเลย จริงๆแล้วตอนนี้มันเป็นความแค้นมากกว่า แต่ก็พยายามปล่อยวางอยู่ คนเราเวลาทุกข์ ถ้ามีคนช่วยปลอบใจ เป็นกำลังใจให้ ความทุกข์มันก็จะคลายลงได้ ที่เรายังอึดอัดใจอยู่บ้าง เพราะเรื่องบางเรื่องเราก็ระบายให้ใครฟังไม่ได้ มันก็เลยยังมีอะไรค้างๆคาใจอยู่ ตอนนี้ก็เลยคอยแต่ให้กำลังใจท่านอื่นๆที่มีทุกข์ เพราะปัญหาของสามีเรา เราเองยังมึนๆอยู่ ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร ที่ทำอยู่ตอนนี้ ก็มีแต่ทำตัวเราเองไม่ให้เครียด ไม่ให้ทุกข์มาก พยายามให้ปล่อยวางให้ใกล้ร้อยเปอร์เซ็นต์ ขอบคุณทุกๆท่านอีกครั้ง

[quote="ทุกข์ใจ"] จริงๆแล้วตอนนี้มันเป็นความแค้นมากกว่า

นี่แหละค่ะคุณทุกข์ใจ ตัว"แค้น" นี้แหละที่ทำให้พวกเราทั้งหลายยัง
วนๆเวียนๆกันอยู่ไปไหนไม่ได้ ทักทายคิดว่าเคยเล่าไปแล้วนะ ที่เหลืออีกยี่สิบเปอร์เซ็นต์ที่คุณ
ว่านั้นก็คือตัวนี้แหละค่ะ ถ้าวันไหน?คุณ "อภัย" หรือ "อโหสิ" ให้พวกเขาแบบไม่ต้องฝืนได้
เมื่อนั้นคุณจะหลุดจากบ่วงทุกข์เหล่านี้ ความรู้สึกที่ว่ารักนักหนา อาลัยอาวรณ์ เสียดาย
เสียใจ จะหมอดไปหมด จะมองทุกสิ่งทุกอย่างเป็นเรื่องธรรมดามาก เห็นหน้าสามีก็จะ
มีความรู้สึกไม่เจ็บอีกต่อไป นึกถึงผู้หญิงพวกนั้นก็จะไม่แปล๊บในใจ หมดความรู้สึกไปเลย
คุณลองดูนะค่ะ เลิกคิด เลิกแค้นเสีย แล้วคุณจะรู้ว่า การให้อภัยนั้น อานิสงส์สูงมากๆ
ขอให้คุณเปลี่ยนจากทุกข์ใจ เป็น "สบายใจ" โดยเร็วนะค่ะ

เจริญในธรรมค่ะ

ดิฉันเห็นด้วยกับคุณทักทายนะค่ะ เมื่อใดที่เรามองหน้าสามีแล้วหรือนึกถึงผู้หญิงพวกนั้นแล้วไม่รู้สึกเจ็บแปล็บขึ้นมาเมื่อนั้นเราพ้นทุกข์ได้ค่ะ ดิฉันก็เหมือนคุณที่ตอนนี้พยายามทำตัวเองไม่ให้ทุกข์เข้าไปปลอบใจเพื่อนๆเท่าที่ทำได้ตามประสพการณ์จริง...เท่านี้ก็เกิดความสุขใจลึกๆข้างในใจเรามากแล้วค่ะมีคนอีกมากมายที่เขายังไม่เห็นทางธรรมพวกเรานับว่าโชคดีและมีบุญบ้างถึงได้มาเจอกันมารู้จักกันถึงแม้จะไม่ได้เห็นหน้ากันก็ตามดิฉันก็พอจะเดาออกค่ะว่าเป็นอย่างไรพวกคุณคงงามเหมือนจิตใจของคุณนะค่ะ...ชมจากใจจริง ขอบคุณมากค่ะ....ขอเป็นกำลังใจให้ก้าวต่อไปได้ดีค่ะ...สู้สู้..

ดีใจจังเลย ที่มีคนชมว่าเราเป็นหนึ่งในจำนวนคนที่งาม (ห้ามพิมพ์สระอาผิดเป็นสระออ)รู้เปล่า งามหรือไม่งามก็ไปวัดตอนสว่างได้สบายๆ(ไม่ได้โม้) เราเห็นด้วยกับทุกท่านที่ว่า ถ้าไม่นึก ไม่คิดเรื่องพวกเขาสองคนได้เราก็ไม่ทุกข์ สมองก็โปร่งโล่งสบาย อาการมันเป็นอย่างนั้นจริงๆ มันลืมไปเลยว่ามีคน คนนี้อยู่ในโลก แต่ถ้าไปเห็น ไปเจออะไรที่มันเคยเกี่ยวข้องกับเขา เอาอีกแล้วของขึ้นอีกแล้ว เราก็เลยต้องเก็บรูปเขาทั้งหมดที่มีอยู่ในสายตา ยังเหลือก็แต่เสื้อผ้าที่เขาไม่ยอมมาเอาไปสักที(95%ยังอยู่ที่บ้านเรา) จะเผาทิ้งหรือก็เสียดาย เงินเราทั้งนั้น จะเอาไปบริจาค เราก็ยังไม่แน่ใจว่าเขายังจะใช้อยู่อีกหรือเปล่า มันก็เลยยังคาราคาซังอยู่ จะให้โทรไปถามหรือ รอชาติหน้าตอนบ่ายๆ เราก็หยิ่งในศักดิศรีเหมือนกัน อ้อ!ลืมถามคุณทักทาย เราเคยส่งเมล์ไปหาตอนช่วงที่คุณหายไปไม่ทราบว่าได้รับหรือเปล่า ขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านที่ยังอยู่ในห้วงแห่งความทุกข์ ขอให้หลุดพ้นโดยเร็ว รักนะ

[quote="ทุกข์ใจ"]เราเห็นใจคุณแม่ฯจริงๆ ปัญหาของคุณมากกว่าเราเยอะ เพราะลูกเราโตหมดแล้ว ที่เรายังตัดได้ไม่ขาดมันเป็นเรื่องระหว่างเรากับสามีเท่านั้น ลำพังลูกๆเขาไม่สนใจพ่อสักเท่าไร เพราะส่วนใหญ่แล้วเราเป็นผู้ที่ใกล้ชิดกับลูกมากกว่า เมื่อลูกมีปัญหาเราก็เป็นคนแก้ ค่าใช้จ่ายของลูกเราก็เป็นคนจ่าย พอมีเรื่องนี้เกิดขึ้น ลูกเขาถึงไม่เดือดร้อนอะไร แถมยังบอกแม่ไปสนใจเขาทำไม แม่ทุกข์ แม่ร้องไห้ เขามาเห็นเสียที่ไหน ปล่อยเขาไปเถอะ ที่เรายังมีสะกิดๆอยู่ที่ปลายประสาท ดูเหมือนมันจะเป็นความเจ็บใจ ความแค้นใจ เสียมากกว่า เรามีความรู้สึกเหมือนกับว่าเขาสองคนหยามเกียรติเราเหลือเกิน อยากทำอะไรให้มันหายแค้น แต่ก็ทำไม่เป็น ก็อย่างที่บอก ปรกติเราเป็นคนใจดี ขี้สงสาร แคร์ความรู้สึกของคนอื่นมากกว่าของตัวเอง เราถึงต้องมาทุกข์อยู่คนเดียว[/quote]คุณทุกข์ใจของเราก็เป็นแบบนี้เหมือนกันยังกับฝาแฝดเลยเหมือนกับเหตุการณ์เดียวกันเลยจะเอาวิธีที่คุณๆ แนะนำไปไช้บ้าง คุณทักทายแนะนำได้ข้อคิดที่ดี ขอเป็นกำลังให้กันและกันนะคะขอให้พวกเราผ่านพ้นจากความเลวร้ายของพวกผู้ชายที่ใจสกปรกไปให้ได้ คิดถึงนะ