วันเวลาปัจจุบัน 28 มี.ค. 2024, 20:17  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 281 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14 ... 19  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 ก.ค. 2009, 21:22 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


* สกาวชีวิต *

สุริยันจันทราคราเปลี่ยนสี เมื่อดรุณีย่างกรายเข้าวัยสาว
จันทร์สกาวพราวฟ้ายามไร้ดาว หนุ่มจะเล้าโลมสาวเมื่อแตกพาน

สะท้อนห้วงดวงใจจากวัยรุ่น รักมักกรุ่นรุนแรงไร้สิ่งต้าน
พอเลยสู่ฉกรรจ์นั้นจะขึ้นพาน เริ่มคิดอ่านเข้าอยู่สู่ครอบครัว

ครั้นร่วงโรยโหยหาแต่ความหลัง เข้าประดังขังขอบกรอบสลัว
ย้อนอดีตถึงชีวิตมาพันพัว สิ่งเกลือกกลั้วมัวเมาเฝ้ารันทด

ถ้าวันคืนผ่านไปหากไร้ค่า ปล่อยชะตาฝากไว้ไม่กำหนด
สรรค์ชีวิตฟุ้งส่านในแนวคด ยากจะปลดใจได้ในขื่อคา

หลงในรูปรวยทรัพย์นับหมื่นแสน คิดหวงแหนสิ่งที่หวังใฝ่หา
จะตรมอยู่ในสิ่งที่ตามมา ย่อมนำพาสดใสให้จากไป

จิตใจเรามองไปดุจน้ำกรด มันรินรดกัดกร่อนห่อนแก้ไข
ยากจะหาสิ่งงามความวิไล เหตุทั้งหลายพาอยู่สู่ครอบงำ

รูปทั้งปวงลวงไปคล้ายมณีแก้ว งามเพริศแพร้วสรรค์สร้างสว่างล้ำ
ยามคบหาพาซึ้งจึงจดจำ สิ่งที่ทำอาจช้ำระกำหมอง

สิ่งเหล่านี้ฝากไว้ให้ครุ่นคิด เรื่องชีวิตผิดแผกจะแตกสนอง
อันความรักทั้งหลายที่ใฝ่ปอง อย่าเรียกร้องถึงเวลาจะมาเอง.

แก้วประเสริฐ.

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"


แก้ไขล่าสุดโดย ปลายฟ้า...ค่ะ เมื่อ 20 ส.ค. 2009, 03:10, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 18 ก.ค. 2009, 20:26 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ชีวิตนี้เปรียบได้คล้ายกองขยะ ที่สุมสะสิ่งของต้องประสงค์
สู้ขนขวายหามาตามจำนง ปรับปรุงลงจิตไว้สู่ในกาย

ทั้งร้อยเล่ห์พันโกงสารพัด นำมาจัดลวงไว้สู่มุ่งหมาย
มิได้มากลั่นแกล้งแฝงทำลาย สิ่งทั้งหลายมาสู่พวกพ้องตน

เอารูปร่างวาจาเป็นที่ตั้ง กิริยาท่าทางให้คนสน
เสน่หาลวงเล่ห์ร้อยเล่ห์กล ทำเป็นคนเมตตาน่าเคารพ

ในโลกนี้มากมายมีหลายอย่าง ที่จัดสร้างเอาไว้ได้ประสบ
ทั้งรูปร่างหลงใหลเข้าพานพบ ล้วนบรรจบรักลงตรงกลางใจ

คมศรรักปักลงตรงช่วงอก มิวิตกกลับยินดีศรีสดใส
หากคำพูดขัดหูมิไฉไล โกรธเป็นไฟรุมจิตคิดทำลาย

ดูประหนึ่งขัดสนเวียนวนเกล้า เฝ้าปวดร้าวมุ่งมั่นบั่นสลาย
ร้อยเล่ห์รักหักทรวงลวงทำลาย ยอมวอดวายไม่คำนึงถึงผลพวง

ล่วงละเมิดเกิดเป็นเช่นดักแด้ สร้างรอยแผลดุจไหมที่เฝ้าหวง
ห่อหุ้มกายหมายได้สิ่งทั้งปวง ไม่ทันล่วงก็มลายวายชีวี

อันรักเล่ห์เล่ห์รักช่างเหหัน มันผูกพันสรรค์สร้างสิ่งสดศรี
แต่เล่ห์ร้ายเล่ห์ลวงห่วงอัปรีย์ ดูเป็นที่สนุกสนานเฝ้าบันเทิง

นี่แหละหนอชะตาชีวิตที่เปรียบไว้ มันวุ่นวายเวียนวนจนคนเหลิง
เพียงลืมตาร้องอุแว้ก็ระเริง ด้วยถูกเพลิงแห่งกรรมตามเข้ามา.

แก้วประเสริฐ.

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"


แก้ไขล่าสุดโดย ปลายฟ้า...ค่ะ เมื่อ 20 ส.ค. 2009, 03:10, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 20 ก.ค. 2009, 23:47 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5977

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว




1163847576.jpg
1163847576.jpg [ 72.83 KiB | เปิดดู 3903 ครั้ง ]

เห็นกลอนหวานๆแหววๆ .. คิดถึงคุณปลายฟ้าค่ะ ...

แล้วฉันก็มี ค่ำคืนที่สวยงามเหลือเกิน
ใต้แสงของหมู่ดาว
เมื่อฉันนั้นมี หนึ่งคนที่แสนดีคนนี้
คอยอยู่เป็นเงา





เธอคนนี้ รักฉันอย่างสุดหัวใจ
เธอที่คล้าย แสงไฟในความมืดมน





ภาพดวงดาวที่ลอยนับหมื่น
แสนสวยงามเสมอ
มองแล้วไม่เคยเบื่อ
แต่มันกลับสุขใจยิ่งกว่า
เพียงฉันเหลียวมามองเธอ
ได้เห็นภาพที่สวยกว่าแสงดาว





ฉันเห็นแสงดาว
ส่องทางให้ฉันเพียงค่ำคืน
พอเช้าก็จากไป ฉันเห็นรักเธอ
ส่องทางที่หัวใจให้ฉัน ไม่ว่าเมื่อใด





เธอคนนี้ รักฉันอย่างสุดหัวใจ
เธอที่คล้าย แสงไฟในความมืดมน





ภาพดวงดาวที่ลอยนับหมื่น
แสนสวยงามเสมอ มองแล้วไม่เคยเบื่อ
แต่มันกลับสุขใจยิ่งกว่า
เพียงฉันเหลียวมามองเธอ
ได้เห็นภาพที่สวยกว่าแสงดาว





ไม่คิดสักนิดว่าสักวันนึง
จะได้มีความรู้สึกแบบนี้
ความรักทำให้เจอสิ่งสวยงาม





ภาพดวงดาวที่ลอยนับหมื่น
แสนสวยงามเสมอ
มองแล้วไม่เคยเบื่อ
แต่มันกลับสุขใจยิ่งกว่า
เพียงฉันเหลียวมามองเธอ
ได้เห็นเธอที่สวยกว่าแสงดาว

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 21 ก.ค. 2009, 13:31 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




1550768xz54wgq4ja.gif
1550768xz54wgq4ja.gif [ 141.16 KiB | เปิดดู 3896 ครั้ง ]
อันตัณหาคราเกิดกำหนดจิต
จงเพ่งพิศถูกผิดตามสนอง
ในครอบครัวหลังใหญ่ใฝ่ปองดอง
หากมีใครใคร่ปรองสองหัวใจ

ศีลธรรมนำชิดจิตเพ่งรู้
ไตร่ตรองผู้มากรักจักหมองไหม้
คร้านเห็นดีเห็นงามตามหทัย
ทุกข์ท่วมใจทางชั่วก่อตัวเติม

ตัดอารมณ์ข่มใจอย่าไห้หวล
อนาคตผันผวนพบทางเสริม
ผ่านวิบากพรากลาระดับเดิม
กุศลเพิ่มยอดชู้คู่ภิรมย์

ทางข้างหน้าทอแสงแจ้งโค้งขอบ
สวรรค์มอบคู่แท้แลสุขสม
มิต้องหลบซ่อนเร้นให้ทุกข์ตรม
ชีพภิรมควงคู่ดูงามตา

ไทยโพสต์


ขอบคุณ..คุณน้ำ..กับบทกวีอันลึกซึ้ง....

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 23 ก.ค. 2009, 01:09 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




Self_portrait_as_Laura_by_Owll.jpg
Self_portrait_as_Laura_by_Owll.jpg [ 11.39 KiB | เปิดดู 3926 ครั้ง ]
มธุรส..อันหอมหวาน

หยุดยั้งตั้งสติมิควรผลิหรือผลีผลาม
แย้มโอษฐ์แต่พองามมิพูดตามความพอใจ

อาจพลาดเพราะความเขลาหลงยึดเอาใจเราไว้
ละโทษ โปรดอภัยอย่าขุ่นใจให้หมองกัน

เล่นได้แต่พองามมิตรธรรมไม่เดียดฉันท์
โทสะ โมหะนั้นอาจพลาดกันพึงสังวร

ครั้งหนึ่งถึงสองสามจึงคอยปรามมิใช่สอน
สี่ครั้งควรกำกรอย่าผัดผ่อนตามอารมณ์

รู้รอบให้ชัดเจนฝึกให้เด่นประสงค์สม
สิ่งใดเหลิงเริงรมย์อาจระทมเพราะตรมใจ

น้ำเย็นรดน้ำร้อนคอยโอนอ่อนผ่อนตามไว้
เช้าค่ำบำรุงใจสว่างใสด้วยหลักธรรม

มธุรสอาจหอมหวานเป็นเหมือนพรานดักสัตว์ล้ำ
หลงเชื่อกับดักคำทุกข์ใหญ่ซ้ำย้ำตามมา

รสใดไม่หอมหวานเหมือนน้ำตาลจากโอษฐ์หนา
สำรวมกิริยาอย่าแหวกตาจนพาเพลิน

แก้วประภัสสร

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"


แก้ไขล่าสุดโดย ปลายฟ้า...ค่ะ เมื่อ 23 ก.ค. 2009, 21:52, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 23 ก.ค. 2009, 21:47 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




4d5129e5.jpg
4d5129e5.jpg [ 184.31 KiB | เปิดดู 3907 ครั้ง ]
ณ.วันหนึ่งถึงคราวกราวสู่พื้น
จนดาษดื่นปวงใบใต้พฤกษา
ใบไม้หนึ่งแตกใบไม่สร่างซา
จนปกคลุมกายาต้นไม้ไพร

ไม่สิ้นสุดหลุดร่วงปวงใบบาง
มิเคยร้างใบอ่อนที่สดใส
ตราบใดที่ต้นไม้ยังเป็นไป
คงผลัดใบไม่สิ้นถิ่นพนา

ด้วยรากยังซึมซับรับอาหาร
มีสายธารเหลี้ยงหล่อต่อพฤกษา
ความไม่เที่ยงของใบที่โรยรา
จึงเวียนมาอนิจจาอนิจจัง

ดั่งมนุษย์มิหยุดการกำเนิด
จึงเวียนเกิดแหวกว่ายในทุกขัง
เกิดแก่ตายวายชีพไม่จีรัง
หมุนอยู่ในม่านบังไม่สิ้นกาล

ความสลดรันทดมีเพียงครู่
มีเรื่องใหม่ให้รู้ก็เปลี่ยนสาร
ไม่เห็นภัยเพราะฤทธิ์กิเลสมาร
หลงสราญในชีวิตคิดไม่เป็น

พี่ดอกแก้ว......

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 26 ก.ค. 2009, 01:30 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 02 ก.ค. 2006, 22:20
โพสต์: 5977

โฮมเพจ: http://walaiblog.blogspot.com/
แนวปฏิบัติ: กายคตาสติ
อายุ: 0
ที่อยู่: สมุทรปราการ

 ข้อมูลส่วนตัว




_2GZ0VAUKK.jpg
_2GZ0VAUKK.jpg [ 51.33 KiB | เปิดดู 3901 ครั้ง ]

ชีวิตมักเป็นเช่นนี้หนออออ ...

เฝ้ากอบก่อแต่กุศลชนสุขสันต์

เฝ้าชำเลืองชะแง้แลดูกัน

เธอและฉันแบ่งปันมิตรไมตรี

.....................................................
มิจฉาปณิหิตจิต จิตที่ตั้งไว้ผิด ย่อมตามพิชิตตัวเอง

สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของแต่ละคน (ตามความเป็นจริง)
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 27 ก.ค. 2009, 04:47 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




0a50d09b00909.jpg
0a50d09b00909.jpg [ 156.77 KiB | เปิดดู 3864 ครั้ง ]
การปล่อยให้ตัวเอง​ได้อ่อนแอบ้าง
ไม่จำ​เป็น​ต้องเข้มแข็งตลอดเวลา
บางครั้งเวลาเรารั้ง​ความเข้มแข็ง​เอาไว้
​ความอ่อนแอมัน​จะมี​กำลังแข็งแกร่ง
​และทำร้ายเรา​ได้ง่ายขึ้น​

ในวัน​ที่เราอ่อนแอ ยอมรับเถิดว่าเราอ่อนแอ
ไม่​ต้องดันทุรังบอกว่า ตัวเองยังไหวอยู่​
ในวัน​ที่เรารู้สึกแพ้ ยอมรับเถิดว่าเราไม่ชนะ
ไม่​ต้องหลอกตัวเอง ​เพื่อ​ที่​จะ​ได้​เป็นคนเข้มแข็ง
​ความอ่อนแอไม่​ได้น่ารังเกียจ​แต่อย่างใด

​ถ้าเราทำดี​ที่สุดแล้ว​
ก็หมาย​ความว่า เรา​ได้​ใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่าแล้ว​
​ถ้าเราทำดี​ที่สุดแล้ว​
ก็ไม่เห็น​ต้องเสียดายเวลาเลย​
​ถ้าเราทำดี​ที่สุดแล้ว​
​จะแพ้หรือชนะก็ไม่ใช่​ความหมายใหญ่โตอะไร​

ประเด็น​คือ...​เราเคยยอมรับบ้างไหม? ว่า..เราก็เคยอ่อนแอ.. :b20:


ขอบคุณค่ะ..คุณน้ำ....น่ารักเสมอนะค่ะ

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 29 ก.ค. 2009, 02:37 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




Water_lillies_by_BellalleB.jpg
Water_lillies_by_BellalleB.jpg [ 142.91 KiB | เปิดดู 3848 ครั้ง ]
ณ ทุกหนทุกแห่งของราตรี
น้ำค้างอันบริสุทธ์บอบบาง เจ้าไร้เดียงสานัก
โชคชะตากำหนดให้เจ้านั้นเป็นดัชนีความงาม
ของดอกไม้ราตรีดอกไม้งามที่บานในยามค่ำคืน
น้ำค้างพร่างมาในยามค่ำและเหือดไปในยามอรุณ
หมุนเวียนอยู่มิรู้จักเหน็ดเหนื่อย เป็นครรลอง
ธรรมชาติลิขิตฉันใด กฎธรรมชาติก็ยิ่งบ่งสอนเรา
ให้เข้าใจในครรลองการเกิดดับของชีวิตฉันนั้น...
เว้นแม้แต่ความเป็นมนุษย์โลก...

บางครั้งน้ำค้างก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะเลือกทางเดิน
ระหว่างน้ำค้างกลางไพรกับน้ำค้างกลางเมือง
ข้าพเจ้าประหวัดถึงน้ำค้างกลางไพรในบ้านนา
ในยามที่พระจันทร์อาบฟ้าและแสงทองส่องหล้า
น้ำค้างอาบทุกทิวขอนตอนนา...
น้ำค้างกลางท้องทุ่งส่องเกร็ดแสงระยิบยับเต็มตา
งดงามบรรเจิด เป็นน้ำค้างที่บริสุทธิ์....
ที่ตกลงมาจากสรวงต้องแสงแรกแห่งอุษา

ท่านพุทธทาสบอกเสมอว่า
ธรรมชาตินั้นตะโกนโหวกเหวก
สอนธรรมเราอยู่ตลอดเวลา เพียงเราเปิดใจรับฟัง
เข้าถึง เข้าใจ และพัฒนาความคิดจิตวิญญาณ
เพื่อนำไปสู่วัยวันชีวิตที่ดีกว่าอยู่เสมอ

ขอบคุณลำน้ำน่าน บุรุษแห่งสายน้ำนิรันดร์

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 29 ก.ค. 2009, 23:35 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


การให้อภัย
​เป็นการให้​ที่ว่าง​กับใจตนเอง
​เพื่อไม่​ต้องแบก​ความรู้สึกไม่ดีไว้​กับตนเอง
เหนื่อยไหม​กับการ​ต้องแบกอะไร​ไว้ในใจมากมาย​
คน​ที่เคยทำให้คุณเจ็บช้ำ คน​ที่เคยทำผิดต่อคุณ

ถึง​แม้ว่าเวลาอาจรักษาแผลใจ​ได้
​แต่ไม่อาจทำให้​ความผิดของคนๆ​นั้น​หาย​ไปจากใจคุณ​ได้

​แต่การให้อภัย​จะ​เป็นการลบ​ความผิดนั้น​ออกจากใจ
ไม่​ต้องให้คุณสร้างแผลใจให้​กับตัวเอง
​เพราะคน​ที่ทำผิด​กับคุณ ​เขาอาจไม่รู้ร้อนรู้หนาว​กับคุณหรอก...​.

ให้อภัย​เป็นการให้​ที่วิเศษ ​เพราะ​เป็นการให้สองทาง
นอกจาก​จะ​เป็นการปลดปล่อย​ความผิดของ​ใครบางคน
ก็ยัง​เป็นการให้​ที่ว่าง​กับใจตนเอง
​เพื่อไม่​ต้องแบก​ความรู้สึกไม่ดีไว้​กับตัวเอง

การให้อภัย ไม่ใช่การยอมรับ​ความผิดของ​ใครบางคน
​แต่​เป็นการให้อิสระแก่ใจตัวเอง...​
​เพื่อหลุดพ้นจาก​ความพยาบาท​

คนอื่นทำอะไร​ผิดๆ​ ​กับคุณมากมาย​
​ถ้าคุณให้อภัย​เขาเหล่านั้น​​ได้

บางทีคุณควร​จะนึกย้อนถึงตัวคุณเองบ้าง
ยังมีสิ่งใด​ที่ยังค้างคาอยู่​ในใจคุณบ้าง
สิ่ง​ที่คุณรู้สึกผิด หรือคุณอาจ​จะแก้ไขไม่​ได้

หลายๆ​ครั้ง​ที่​ความผิดของเราเอง
​เป็นตัวกีดกั้นเราจาก​ความกล้า​ที่​จะเดิน​ไปข้างหน้า
สิบเท้ายังรู้พลาด...​
เราเองก็คนธรรมดาคนหนึ่ง​
อาจถึงเวลา​ที่คุณ​จะให้อภัยตัวเอง​ได้แล้ว​

"การให้อภัยตัวเอง.....อาจ​เป็นการให้อภัย​ที่ยาก​ที่สุด"

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"


แก้ไขล่าสุดโดย ปลายฟ้า...ค่ะ เมื่อ 20 ส.ค. 2009, 03:09, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 ก.ค. 2009, 20:42 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




moonan5.png
moonan5.png [ 147.27 KiB | เปิดดู 3813 ครั้ง ]
ชีวิต​จะ​เป็นสุข...​​เมื่อมองทุกข์อย่างเข้าใจ

การ​ที่เรา​จะมี​ความสุขในชีวิตหรือไม่นั้น​
สิ่งสำคัญ​ที่สุดอยู่​​ที่จิตใจ ​และ​ความคิดของตนเอง

หากคิด​แต่เรื่อง​ดีๆ​
ชีวิตก็มี​ความสุข​และมี​ความทุกข์อย่างเข้าใจ

​ถ้าหาก​กำลังมีทุกข์
ขออย่าคิดว่าทุกข์ของตนเองมากมาย​กว่าผู้อื่น

ให้เพียรพยายามคิดว่าผู้อื่นก็มีทุกข์ไม่น้อย​ไปกว่า
หรืออาจ​จะหนักหนาสาหัสกว่าเสียอีก

หากนำ​ความทุกข์​ไปเปรียบ​กับผู้​ที่แย่กว่า
​จะช่วยให้มี​กำลังใจเพิ่มขึ้น​
​และรู้สึกว่า​ยังโชคดีกว่าอีกหลายๆ​ คน

ดังเช่น​ที่นักปราชญ์เคยกล่าว​เอาไว้ว่า

"ในขณะ​ที่ท่าน​กำลังร้องห่มร้องไห้​เพราะไม่มีรองเท้าใส่
ท่านควรคิดถึงคน​ที่​เขาไม่มี​แม้กระทั่งเท้า

หรือหากท่านเสียใจ​ที่ไม่มีเท้า
​แต่ยังมีอีกหลายคน​ที่ไม่มี​ทั้งเท้า​และ​ทั้งแขน"

หรือหากทำงาน​และธุรกิจล้มเหลวก็ขอให้คิดว่า
​ความผิดพลาด​และล้มเหลว
​คือบทเรียนเริ่มต้นของ​ความสำเร็จ

เหมือนคำกล่าว​ที่ว่า

"บทเรียนชีวิต​ที่ดี​ที่สุด
ล้วน​ได้มาจาก​ความผิดพลาดล้มเหลวของตนเอง
​ความโง่เขลาเบาปัญญา​และ​ความผิดพลาดในอดีต
​จะกลาย​เป็นสติปัญญา ​และ​ความสำเร็จในอนาคต"

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 30 ก.ค. 2009, 22:41 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 7
สมาชิก ระดับ 7
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 เม.ย. 2009, 19:25
โพสต์: 579

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


การสร้างสรรค์ บทกวีหวาน โดยไม่มีกลิ่นอายของ ราคะ
ไม่ใช่สิ่งที่ทำได้ง่าย ถ้าจิตคนนั้น ยังไม่สิ้นความสนใจมันจริงในเรื่องรักๆใคร่ๆ

แต่บทกวี ที่มาจากปลายฟ้า ดูบริสุทธิ์สะอาด สวยงามและไร้กลิ่นอาย
ของเรื่องรักใคร่มาแฝงเจือ อ่านแล้วก็สบายใจ สะอาดใจ และรู้ถึงความใจ
สะอาดของผู้บรรจงร้อยเรียงมันขึ้นมา

ไม่มีกวีสวยงามอะไรมาฝาก แต่มีใจที่อยากบอก สิ่งที่ตัวเองคิด
ให้คุณทราบ เพราะผมแอบคิด และสังเกตุจ้องจับตามานานนม ก็ยังไม่พบ
กลิ่นอายของราคะ แฝงมากับกวีให้เห็นสักครั้ง

ถ้ากวีเหล่านี้คือคุณบรรจงสร้างสรรค์ คุณย่อมเป็นคนที่สะอาดงดงามเหมือนบทกวี

ยกยอเสร็จแล้ว ก็จะขอลา ขออนุโมทนาสาธุ สาธุ สาธุ


:b39: :b39: :b39: :b39: :b39: :b39: :b39:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 ก.ค. 2009, 01:30 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




96154d924712ed290536a9658aa3a1dd_1203344978.gif
96154d924712ed290536a9658aa3a1dd_1203344978.gif [ 233.2 KiB | เปิดดู 3816 ครั้ง ]
ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีๆ ค่ะ

บัวศกล เขียน:
ถ้ากวีเหล่านี้คือคุณบรรจงสร้างสรรค์ คุณย่อมเป็นคนที่สะอาดงดงามเหมือนบทกวี
:b39: :b39: :b39: :b39: :b39: :b39: :b39:


ไม่ทุกบทหรอกค่ะ....อ่านเรื่องราว..รู้เห็นเหตุมาเป็นปัจจัย....ธรรมทาน
เครดิตมาจากเวปอื่นๆก็ประจำ.....รู้ที่มาบ้างไม่รู้บ้าง...หากรู้ก็จะให้เครดิต...
บางบทก็ครูพักลักจำก็มาก...แต่งเติมเสริมตามใจตนก็มี

แต่อย่างไรก็ตาม...ขออนุโมทนาเป็นธรรมทานแล้วทั้งสิ้น........

ขอบคุณค่ะ :b8: คุณบัวศกล :b9: สำหรับคำยกยอ :b32: :b32:

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 ก.ค. 2009, 17:29 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 มี.ค. 2009, 10:12
โพสต์: 905

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




45107.jpg
45107.jpg [ 218.88 KiB | เปิดดู 3788 ครั้ง ]
หนังสือที่มีชีวิต...

"รักแรกพบ" ใช่​ทุกครั้งที่​จะ​เป็น..รักแท้
ก็เหมือนกันหนังสือ ​ที่หน้าปกสวยนั่นแหละ​
"หนังสือสวย" ไม่ใช่ทุกเล่ม ​ที่​จะ​เป็น "หนังสือดี"

"แค่มองตากันครั้งแรก เราก็รักกันแล้ว​"
บางคนอาจ​จะเรียก "รักแรกพบ"
​แต่อีกหลายคน เรียกอาการอย่างนี้ว่า "​ความหวั่นไหวชั่วคราว"
​ที่พูดอย่างงี้ ก็ไม่​ได้หมาย​ความว่า
​ความรัก​ที่เกิดจากการสบตาไม่มีจริงหรอกนะ แหมๆ​ๆ​
​แต่มันก็...​ ​เป็นเปอร์เซ็นน้อยมากๆ​เลย​หง่ะ ​ที่มัน​จะกลาย​เป็นรักแท้

ดังนั้น​ ไม่ว่า​จะ​เป็นหนังสือ หรือว่า ​ความรัก
เรา​ต้องให้ "เวลา"
ให้เวลาอ่าน ทำ​ความเข้าใจ ยอมรับ
อย่าเร่งอ่านให้มันจบๆ​​ไป
อย่าอ่าน​แต่หัวข้อ​ที่สำคัญ ๆ​ แล้ว​​
เมื่อพลิก​ไปเจอหน้า​ที่ยากๆ​ ก็ควรทำ​ความเข้าใจกะมัน

" เข้าใจยากนัก เลิกอ่านมันซะเลย​ "
ก็เหมือน​กับ​เมื่อคบๆ​กัน​ไป แล้ว​เกิดปัญหากันนั่นแหละ​
​เมื่อเจอปัญหา ก็อย่าท้อง่ายๆ​ ลองพยายามดูก่อน
​เพราะ "หลายสิ่งหลายอย่างบนโลกนี้ สิ่ง​ที่ยากมักมีค่า "

อยากให้เราๆ​​ทั้งหลาย บันทึก​ไปในหัวใจเลย​ว่า
คำว่า "​ความรัก" ​เป็นคำ​ที่ทุกคนสะกด​เป็น (ไม่โง่ว่างั้นเหอะ)
​แต่คน​ที่ "รัก​เป็น" มีไม่กี่คนหรอก

​ถ้าเธออยากสะกด คำว่า รัก​ได้ ​และ รัก​เป็นด้วย
จงใส่ใจ​กับหนังสือที่มีชีวิตเล่ม​ที่ชื่อว่า "​ความรัก" นี้ให้ดี
จงทำ​ความเข้าใจกะคน​ที่เธอรัก ยอมรับในข้อเสียเล็กๆ​น้อยๆ​
จดจำ​และชื่นชม​กับสิ่ง​ที่ดีๆ​ในตัว​เขา
​และเธอก็​จะรู้ว่า "หนังสือ​ความรัก " ​ที่เธอถืออยู่​ในมือ
​เป็นหนังสือ​ที่มีชีวิตที่ดี​ที่เหมาะกับความ​เป็นเธอแล้ว​
จงดูแลรักษาหนังสือรักเล่มนี้ ให้ดี​ที่สุดนะค่ะ
เพราะ...มันยังไม่จบง่ายๆ หรอกค่ะ

.....................................................
"ก้มกราบบ่อยๆ ช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกได้"


แก้ไขล่าสุดโดย ปลายฟ้า...ค่ะ เมื่อ 31 ก.ค. 2009, 19:13, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 31 ก.ค. 2009, 18:04 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 7
สมาชิก ระดับ 7
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 เม.ย. 2009, 19:55
โพสต์: 548

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


โอ้...
ผมอ่านกลอนมาเพลิน ๆ ... สวยงามครับ
แต่ความเพราะพริ้วของคุณหมดสิ้นในทันที เมื่อเจ้านี่โผล่มาครับ...

"หมาป่าสีน้ำเงิน ค่ำคืนสีน้ำเงิน กับพระจันทร์สีขาวนวล..."
จริง ๆ ภาพมันไม่น้ำเงินขนาดนั้นหรอกครับ... แต่มันคือมิติในจินตนาการของผม
มันคือภาพในจินตนาการที่ผมชื่นชอบ ภาพหนึ่ง...
ผมเลยแอบ copy ไปเรียบร้อยแล้ว
ผมคือหมาป่าสี่น้ำเงิน ในค่ำคืนสีน้ำเงิน กับพระจันทร์สีขาวนวล
เจอทีไร ผมอยากจะ...หอน...

:b15: :b15: :b15:

:b13: :b13: :b13:


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 281 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14 ... 19  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 17 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร