20285.ชีวิต...มักเป็นเช่นนี้หนอ..!

walaiporn

อันพรอื่น หมื่นแสน ในแดนโลก

ให้สพโชค ผลดี ในที่สุด

อันไม่มี พรเทพ พรมนุษย์

ประเสริฐสุด เท่าความดี ที่เราเพียร

ปลายฟ้า...ค่ะ

กฎนี้..หนีบ่พ้น..

รักที่สมหวังอยู่กันจนแก่เฒ่า ก็หนีไม่พ้นกฏข้อนี้
"..เกิดมาเพื่อพบกัน..รักกัน..เอื้ออาทรต่อกัน..โหยหาเมื่อจากกัน.."
เพราะวันนึง ไม่เราก็เขาก็ต้องตายจากกัน
สิ่งสำคัญจึงไม่ได้อยู่ที่ว่า ... วันนี้เขาอยู่หรือจากไป

สำคัญที่ว่า ...
ช่วงที่เรามีเวลาอยู่ด้วยกัน ขอให้มีความทรงจำที่ดี ... ก็เพียงพอแล้ว
อย่างน้อย เราก็ยังมีอะไรดีดีให้นึกถึง และยิ้มให้ความทรงจำนั้นได้
ถึงวันนี้จะยังร้องไห้ ก็คงไม่กระไร
เพราะชีวิตก็เป็นแบบนี้ มีวันที่เลวร้าย มีวันที่สวยงาม มีวันที่ว่างเปล่า
สุขก็อยู่กับเราไม่นาน ทุกข์ก็อยู่กับเราไม่นาน สุขเคยแวะผ่านมาแล้วก็ไป
ทุกข์ก็เป็นเฉกเช่นกัน ร้องไห้แล้วก็อย่าร้องเปล่า ๆ มองให้เข้าใจสัจธรรมของชีวิตไปด้วย

ได้แต่ขอพรให้เข้าใจชีวิตมากขึ้น เติบโตขึ้น เข้มแข็งขึ้น
แต่อย่าแข็งกร้าว ขอให้อ่อนโยน แต่เข้มแข็ง
และขอให้วันใหม่ในชีวิตมาถึงในอรุณรุ่งของวันพรุ่งนี้
วันที่เราจะไม่ต้องร้องไห้อีกต่อไป

ปลายฟ้า...ค่ะ

ใครเคยอกหัก ลองอ่านดูนะ

มีชายหญิงคู่หนึ่งรักกันมาก คบกันมา 3 ปี ทั้ง 2 ตกลงจะแต่งงานกัน
เมื่อกำหนดวันเรียบร้อย ฝ่ายชายเองก็รอคอยวันที่จะแต่งงาน
ต่อมาไม่นานฝ่ายชายรู้ข่าวว่า คู่รักของตนแต่งงานกับคนอื่นอย่างกะทันหัน
โดยฝ่ายหญิงเองก็เต็มใจ ไม่ได้ถูกบังคับแต่อย่างใด
เมื่อได้ทราบข่าว เขาทั้ง งง และ เสียใจ มาก
ร้องไห้ไม่กินไม่นอน ไม่นานก็ป่วยหนักเพราะตรอมใจ

เวลาผ่านไป ฝ่ายชายป่วยหนักขึ้นเรื่อยๆไปหาหมอเท่าไหร่ก็ไม่ดีขึ้น
ขณะที่นอนซมอยู่ที่บ้านนั้น มีหลวงตาแก่ๆผ่านมา
เมื่อมาถึงหลวงตาหยุดอยู่ที่หน้าบ้าน แล้วมองเข้าไปในบ้านจึงเคาะประตู
เด็กรับใช้ออกมาเปิดประตูพบว่า เป็นพระ จึงบอกว่า ไม่ทำบุญนิมนต์ข้างหน้า
หลวงตายิ้มอย่างมีเมตตาแล้วพูดว่า อาตมาไม่ได้มาบิณฑบาต
ในบ้านมีคนป่วยใช่มั้ย อาตมาพอมีความรู้ทางด้านการแพทย์นิดหน่อย
ไม่รู้จะพอช่วยได้รึปล่าว เด็กรับใช้ได้ฟังก็อึ้งแต่ก็บอกว่าตัดสินใจเองไม่ได้
ต้องขอไปถามเจ้านายก่อน เด็กรับใช้เดินเข้าไปในบ้านถามเจ้านาย
เจ้านายตอบอย่างตัดรำคาญว่าอยากเข้ามา ก็เข้ามา!

เมื่อหลวงตาเข้าไปพบที่ห้องนอนพบว่า
ชายคนดังกล่าวนอนอย่างหมดอาลัยตายอยากอยู่บนเตียง
สีหน้าซีดเซียว ร่างกายซูบผอมประหนึ่งครึ่งคนครึ่งศพ
เด็กรับใช้นำน้ำมาถวายหลวงตา พร้อมจัดเก้าอี้ถวายข้างๆเตียงของชายคนนั้น
หลวงตายิ้มแล้วพูดว่าอาการหนักเลยนะ
ชายคนนั้น นิ่งเงียบไม่สนใจในสิ่งที่หลวงตาพูด
หลวงตาตรวจอาการพอเป็นพิธี จึงกล่าวว่า โทรมมากเลยนะ
ชายคนนั้นไม่สนใจ หลวงตาบอกว่าไม่เชื่อ ลองมองที่กระจกสิ
ชายคนนั้นไม่สนใจ แต่ขณะที่หางตาชายไปที่กระจกแต่งตัวในห้องนอน
เขามองเห็นภาพของคนที่รักอยู่ในนั้น ไม่นานภาพของคนรักก็ค่อยๆจางหายไป
กลายเป็นภาพทิวทัศน์ชายทะเล

ที่ชายทะเลแห่งนั้นเงียบสงบ ไม่มีคนผ่านไปมา
ขณะที่ชายคนที่ป่วยนั้น มองภาพในกระจกด้วยความสนใจนั้น
เขาพบว่า มีศพหญิงสาวนอนเปลือยกายอยู่ที่ชายหาด
เวลาผ่านไปสักครู่ มีชายคนหนึ่งเดินผ่านมา
เขามองเห็นศพหญิงคนนั้นด้วยความรังเกียจ แล้วเดินผ่านไปอย่างรวดเร็ว
ต่อมาพักใหญ่มีชายอีกคนหนึ่งเดินผ่านมา เขามองเห็นศพนั้น
เขาสงสารจึงถอดเสื้อนอกออกมาคลุมร่างของหญิงคนนั้น แล้วเดินจากไป
พักใหญ่ๆอีกเช่นกัน มีชายอีกคนเดินผ่านมา
เขาพบคนนอนมีผ้าคลุมอยู่ จึงเปิดออกดู เมื่อพบว่า เป็นศพ
ด้วยใจสงสาร จึงจะฝังให้เรียบร้อย แต่ก็ไม่มีเครื่องมือจะขุด
เขาจึงตัดสินใจใช้มือทั้ง 2 ข้างๆ ค่อยๆกอบทรายขึ้นมา
เขาทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนเย็น พอได้หลุมใหญ่พอสมควร
จึงได้ฝังศพผู้หญิงคนนั้นเรียบร้อยแล้วจากไป

จากนั้นภาพในกระจกก็เปลี่ยนเป็นภาพของศพหญิงคนนั้น
และก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นภาพของหญิงคนรัก เขาได้เห็นก็ตกใจ
พอสักพัก ก็ปรากฏเป็นภาพชายคนที่ 2
แล้วก็ค่อยๆจางหายไป เหลือแต่เงาของตัวเองในกระจก

ทันใดนั้นหลวงตาพูดว่า ทีนี้เข้าใจรึยัง ศพนั้นคือคู่รักของโยม
ชายคนที่ช่วยฝังศพเธอ ผูกวาสนากับเธอหนึ่งชาติ
ชาตินี้เธอเลยแต่งงานกับเขา ส่วนโยมช่วยคลุมศพเธอ
จึงผูกวาสนา 3 ปี ตอนนี้ครบ 3 ปี วาสนาสิ้นแล้วก็ต้องจากกัน

เมื่อชายคนนั้นฟังจบก็กระอักเลือดออกมา เด็กรับใช้ตกใจมาก
หลวงตายิ้มแล้วบอกว่า โยมรอดแล้ว เมื่อกี้โยมกระอักเลือดเอาเลือดเสียออกมาแล้ว
ต่อมาไม่นานชายคนนั้นก็ได้ออกบวชในที่สุด

^_^ คนเราเจอกัน ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ความสัมพันธ์ พ่อ , แม่ , พี่ , น้อง ,
ญาติ , เพื่อน , ศัตรู , คนรัก ฯลฯ ไม่ใช่ของเลื่อนลอย

" k "...ไทยโพสต์

ปลายฟ้า...ค่ะ

บนโลกเล็กๆใบนี้

ไม่มีใครสามารถขีดเส้นกำหนดชะตาชีวิตของใครได้

ไม่มีใครรู้ว่าเราจะอยู่หรือจะไปเมื่อไหร่

หากแต่เราแค่ยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น

และสิ่งที่จะเป็นไปไม่ว่าสภาวะใดแล้วเลือกอยู่เลือกเป็น

เลือกมองให้มันเกิดความสุขกับตัวเองให้มากที่สุด

เห็นรึป่าวว่าในมุมมองของโรคภัยไข้เจ็บมันก็ยังแอบแฝง

มุมมองดีดีเล็ก ๆ เอาไว้ให้เราได้มีความสุขกับมันนะ

งั้นตักตวงความสุขไว้ให้เต็มหัวใจกันไว้ดีกว่านะ

"ที่ใดมีธรรม...ที่ในนั่นย่อมสว่างสดใสอยู่เสมอ...

พุทธโอวาทท่านพุทธทาส...

walaiporn

มาตรงนี้ทีไร ต้องง่วงทุ๊กทีเลยค่ะ :b32:

ปลายฟ้า...ค่ะ

เมื่อใดที่รู้สึกท้อแท้หรือหมดกำลังใจ...
ลองมองย้อนกลับมาที่ตัวเราเอง...
แล้วลองสร้างความรักให้เกิดขึ้นภายในของตัวเองดูบ้าง...
ไม่จำเป็นต้องเป็นฝ่ายได้รับอยู่ตลอดเวลา ...

ความรักภายในตัวของตัวเอง...ไม่ต้องใช้เงินใช้ทองซื้อมา...
หากแต่ก่อขึ้นมาง่าย ๆ ...และมีล้นเหลือมากพอที่จะแบ่งปันให้ผู้อื่น...
โดยไม่จำเป็นต้องคาดหวังจะได้สิ่งตอบแทนมา ...

เมื่อใดที่รักใครสักคน...ลองให้ความรักแก่เขาเท่าที่เราจะทำได้...
โดยไม่ต้องคาดหวังถึงสิ่งที่จะได้รับกลับมา
ไม่จำเป็นเลยที่เรียกร้องให้เขารักเราตราบเท่าเทียมที่เรารักเขา...
เพียงแค่แบ่งปันรักในใจเท่านั้น...
เราก็จะสัมผัสจากคำว่าความสุขจากความรัก...จากการให้อย่างแท้จริง

นอกจากนี้เราจะสามารถควบคุมความสุขของตัวเองให้อยู่ในมือของตัวเองได้...
ไม่จำเป็นต้องให้ความสุขของเราอยู่ในมือของคนอื่นที่แล้ว ๆ มา...
เพราะเขาเองเป็นบ่อเกิดของความรัก...
เป็นคนให้มิได้เป็นฝ่ายรับ..
และยิ่งให้มากเท่าไร...
เราก็ยิ่งได้ความรักกลับคืนมากเท่านั้น...

เมื่อเราบริสุทธิ์ใจที่จะให้รักกับใครก็ตาม...
อีกฝ่ายก็จะรู้สึกสบายใจที่จะให้รักแก่เรา...
โดยไม่ต้องคำนึงว่าเราต้องการอะไรตอบแทนจากเขากันแน่...

แต่สิ่งที่สำคัญที่สุด...คือ...
ความรักและการให้เป็นบ่อเกิดของความสุขได้ด้วยตัวของมันเอง ...
ไม่จำเป็นต้องใช้ใครก็ตามเป็นคนสร้างความสุขให้เราอีกแล้ว...
เพราะทั้งความรักและความสุขทั้งหมด...มันอยู่ที่เรานั่นเอง...

ลุงมะตูม

คุณ..ใช้ภาษาได้สวยจริงๆ...ลุงชอบ

ปลายฟ้า...ค่ะ

ประเพณีไทย ประเพณีงาม
ในยามค่ำนี้
วันแสนดีของพุทธศาสนิกชน
วันเพ็ญเดือนแปด
ที่มีปรากฏการณ์สำคัญ ๆ
ในวันนี้มีถึง 4 ประการ ด้วยกันคือ

1. เป็นวันแรกที่พระพุทธองค์ทรงแสดงปฐมเทศนา
2. เป็นวันแรกที่พระพุทธองค์ทรงได้ปฐมสาวก
3. เป็นวันแรกที่พระสงฆ์เกิดขึ้นในโลก
4. เป็นวันแรกที่บังเกิดรัตนะครบสาม
เป็นพระรัตนตรัย
คือ พระพุทธรัตนะ พระธรรมรัตนะ พระสังฆรัตนะ

เช้า..ตักบาตร ฟังธรรม
น้อมนำใจ ให้ใสเย็น
ตั้งจิตอธิษฐาน กราบกราน
พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
ให้ได้พบแสงธรรมนำทางทุกๆชาติไป
ถ้ายังไม่หลุดพ้น ต้องเวียนวนมาเกิดชดใช้กรรม

ค่ำ..เวียนเทียน
นำดอกไม้ ธูปเทียน
เป็นมาลัยแทนใจ
แทนความดี ที่ศรัทธา น้อมบูชา
องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า..
ผู้นำทาง สว่างไสว มาสู่ใจนี้ ที่ยังไม่มืดบอด..
อธิษฐานเพิ่ม เติมต่อ
ขอให้สุขภาพดี มีคนดี
ที่มีใจรักมั่นคง มาเคียงครอง คุ้มผองภัย
หวังสิ่งใด ก็ขอให้สมหวัง ถ้าเป็นสิ่งดี ที่คิดปอง

พุดพัชชา....

แทนขวัญ

คุณปลายฟ้าขยันมากมาย
หาบทความ หาภาพสวยๆ มาโพสได้ไม่ซ้ำกันเลย
เยอะมากๆ แต่งเองด้วยรึปล่าวคะ

ภาษาก็ไพเราะมาก แสดงว่าเป็นหนอนหนังสือคนหนึ่งเลยใช่มั้ืยคะ
แทนขวัญตามอ่านอยู่เรื่อยๆ ชื่นชมมากเลยค่ะ :b20:

บางข้อความให้แนวคิดโดนใจมาก
สร้างกำลังใจได้มากเลยค่ะ

แทนขวัญจะขออนุญาต คัดลอกบางบทความไปใช้และอาจจะเผยแพร่ต่อบ้างนะคะ :b8:

ปลายฟ้า...ค่ะ

เมื่อเราทำของหาย เราก็ต้องไปหาในที่ๆ เราทำหาย
มันจะมีประโยชน์อะไรที่จะไปหาที่อื่น
เช่นเดียวกัน เมื่อเราแสวงหาความสุข
เราก็ต้องหาในจุดที่เราได้สูญเสียความสุขไป
มันจะมีประโยชน์อะไรที่จะหาความสุขที่ไนmNคลับ หรือสถานเริงรมย์ต่างๆ
หรือไปหาที่ประเทศนั้นประเทศนี้ หรือไปหาจาดคนอื่น

ความสุขของเราได้สูญหายไปจากตรงไหน?
คำตอบก็คือ เราได้ทำหายไปจากใจของเรา ได้สูญเสียความสุขจากตัวเรา
จากใจเรา ดังนั้น เราก็ต้องแสวงหาความสุขที่จุดนั้น คือ ในตัวเรา

สาธุ..ค่ะ..สาธุ..คุณแทนขวัญ..
ขอบคุณที่แวะมาเยืี่ยมเยือนแล้วเข้ามาบ่อยๆ นะค่ะ
สาระต่างๆ หากยกมา..ก็ให้เครดิตเจ้าของงานไว้
ที่เหลือ..ก็บ่นไปเรื่อยๆ..นะค่ะ

ลุงมะตูม

บางครั้ง..เท่านั้น..จริงๆ...สาธุ สาธุ :b8:

ปลายฟ้า...ค่ะ

ทุกๆ วัน....
มีชีวิตอยู่เพราะความหวัง....
มีชีวิตอยู่เพราะความฝัน......
มีชีวิตอยู่เพราะความรัก.......
มุ่งมั่นหาให้ได้สักหนึ่งอย่าง...หรือทุกอย่าง

หากเรามองว่าชีวิต..นี้มีคุณค่า
จะเห็นแสงสว่างที่ปลายทาง .....แล้วมุ่งมั่นไปให้ถึง........
จงทำบรรยากาศรอบข้างให้สดใส
รับอรุณวันใหม่ด้วยแสงแดดอ่อน ๆ ยามเช้า
ให้ความมืดหม่นในใจ จางหายไป
ตั้งสติใหม่
....ให้ทุกๆ วัน....
มีชีวิตอยู่เพราะความหวัง....ที่จะสะสมบุญ
มีชีวิตอยู่เพราะความฝัน......ที่ปราศจากทุกข์
มีชีวิตอยู่เพราะความรัก......ความเมตตา ต่อสัตว์โลก

ปลายฟ้า...ค่ะ

โอ้ดวงชะตาชีวิต

กาลเวลาหมุนเวียนผันเปลี่ยนชีวิต ล้วนลิขิตหนทางจัดสร้างสรรค์
สุขแลทุกข์คลุกเคล้ายากจำนรรจ์ สุดเสกสรรสร้างรักขอพักใจ

ก่อกำเนิดเกิดมาในภพนี้ เหมือนดั่งมีเวรกรรมมิผ่องใส
เข้าสอดแทรกแยกแยะเสียกระไร เป็นเหตุให้เวียนวนดั่งสนสะพาย

นั่งนอนคิดจิตไปได้ประจักษ์ สิ่งที่รักมักนำมาชะตาสลาย
ร่วมกับทุกข์ปลุกปั่นจนตาลาย แล้วทำลายรากฐานที่หมั่นเพียร

โอ้อนาถวาสนามันมากำหนด หวังจะปลดลดลงจนปวดเศียร
ยากจริงนะหยุดพักมักวนเวียน แสนเบียดเบียนเจียนใจสลายลง

นึกถึงธรรมคำสอนของพุทธะ หวังชำระจิตนอกในเพื่อได้สรง
วารีธรรมค้ำจุนหนุนปลดปลง เพื่อดำรงคงสร้างทางความดี

อตฺถเสฏฺโฐบรรพชามาเตือนจิต ให้ได้คิดถึงทางระหว่างศรี
อุปัชฌาย์มอบให้ในวลี เพื่อเป็นที่ยึดเหนี่ยวเกี่ยวดวงหทัย

กายของเราจงได้ให้ประเสริฐ สิ่งเลอเลิศด้วยตัวอย่ามัวสลาย
จงพากเพียรเรียนไว้มิกลับกลาย แล้วค่อยทำลายกิเลสเศษงดงาม

ความพะวงหลงไปในทุกเขต ให้สมเพชนิวรณ์ลงจงเกรงขาม
เรื่องความรักราคะจะติดตาม จิตคงทรามไขว้คว้าหวังมาชม

ชะตาชีวิตเอ๋ยเพียงพอขอแค่นี้ ที่เคยมีขอลาอย่าสะสม
สัมพุทธะตั้งไว้เข้าในอารมณ์ พยายามบ่มสมสล้างกระจ่างฤดี.

๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙

ปลายฟ้า...ค่ะ

ใครหลายคนชอบคิดไปไกลในสิ่งที่ยังมาไม่ถึง...
สิ่งที่ยังไม่เกิด ความคิดนี่แหละ
ที่บั่นทอนพละกำลังส่วนหนึ่งของความสุข
ที่ควรจะเกิด ควรจะมี ให้ลดน้อยลงไป

บางขณะ เราน่าจะทำชีวิตให้ดีกว่านั้นได้ง่ายๆ
แต่เพราะความคิด ความกังวล
ทำให้สิ่งที่น่าจะง่าย กลายเป็นสิ่งยุ่งยาก
ถ้าความคิดบางอย่าง ยิ่งคิด ยิ่งเศร้า ยิ่งทำให้กังวล
ยิ่งไม่มีความสุข ยิ่งหวาดกลัววันข้างหน้า ก็อย่าไปคิดมันเลย

แค่ทำวันนี้ให้มีความสุข ทำให้ดีที่สุดกับเวลานี้ที่มีโอกาสนี้...
บางที ใครจะรู้ว่า อะไรๆที่ไปกังวลนั้น อาจจะมาไม่ถึงก็ได้..

ชีวิตอาจไม่ยาวนานถึงขนาดนั้น

ไม่มีใครรู้ว่าพรุ่งนี้ จะตื่นหรือเปล่า
อย่ากังวลกับอะไรที่ยังมาไม่ถึง...
มองวันนี้ ทำวันนี้ มีความสุขกับทุกวินาทีนี้ .....
ที่ยังหายใจอยู่ดีกว่า เวลามีพอเสมอสำหรับความสุข .

ความทุกข์สร้างสิ่งมหัศจรรย์ ชีวิตที่พบความทุกข์ เป็นชีวิตที่แท้...

ไม่มีความทุกข์ก็ไม่มีการเติบโต
ความทุกข์เป็นพลังขับเคลื่อนให้หลายอย่างเกิด
ไม่มีใครไม่มีความทุกข์ เพราะนั่นคือการเป็นชีวิต
ความทุกข์สอนให้แต่ละคนเข้มแข็งในแง่มุมต่างๆ
ถ้าความทุกข์ไม่เข้ามาหา ก็จะไม่รู้ว่า ความสุขที่แท้เป็นอย่างไร
ไม่มีความทุกข์ ก็ไม่รู้จักความสุข......
เพราะความทุกข์พิสูจน์ความเป็นคน อ่อนแอ หรือเข้มแข็ง
ความทุกข์เป็นสิ่งท้าทายความสามารถ.....

ต่างจากความสุข ที่ทำให้อ่อนแอ มองโลกง่ายๆ แคบๆ

ความสุขเหมือนฝนพรำสาย
อ่อนโยน งดงาม บางเบา แต่ว่างเปล่า ไม่มีการเรียนรู้ใดในความสุข.......
เมื่อใดที่มีความทุกข์ ควรยิ้มรับ และคิดว่าโชคดีที่ได้เจอความทุกข์
ได้เรียนรู้การแก้ปัญหา ได้สงบ ได้สติ ได้ความนิ่ง ได้รู้จักโลก รู้จักตัวเอง
รู้จักการเติบโตทุกๆก้าว

ให้กำลังใจตัวเองมากๆ บอกตัวเองว่า

โชคดีที่วันนี้มีความทุกข์
เพราะเมื่อผ่านความทุกข์ ความสุขก็จะรออยู่เบื้องหน้า...
จงใช้ความทุกข์สร้างสิ่งมหัศจรรย์ให้กับชีวิต.

walaiporn

มาเยี่ยมเยียนค่ะ :b41:

มีกลอนของชาวบ้านมาฝากค่ะ อิอิ .. สารภาพค่ะ ตอนนี้น้ำไม่กล้าแตะพวกกลอน :b15:

มันมีผลต่อการปฏิบัติค่ะ ฟุ้งมากๆเลยค่ะ ฟุ้งออกมาเป็นกลอนเลย :b32:

คิดสิ่งดี ดีน้ำคำ ทำดีด้วย
กรรมดีช่วย สุขหนุน บุญกุศล
ไม่รอพรหม เทพบันดาล สวรรค์ดล
ทุกแห่งหน ผลกรรม ตามไปเอง

อย่าดูถูก บุญกรรม ว่าทำน้อย
จะไม่ต้อย ตามต้อง สนองผล
เหมือนตุ่มน้ำ วางหงาย รับสายชล
ย่อมเต็มล้น ด้วยอุทก ที่ตกลง

20285.ชีวิต...มักเป็นเช่นนี้หนอ..!

ผู้ใช้งานขณะนี้