ข้าพเจ้าขอระบายหน่อย " กิ๊ก" ของสมีข้าพเจ้าได้มาขายของใกล้ที่ทำงานของข้าพเจ้า
ใจหนึ่งก็ไม่คิดแต่อีกใจหนึ่งซิข้าพเจ้าก็อดคิดไม่ได้ สมีปากก็บอกว่าเลิกยุ่งแล้ว แต่บางครั้งการ
กระทำของสมีก็ฟ้องข้าพเจ้า บอกตรงๆ เลยทำไมกับผู้หญิงคนนี้ข้าพเจ้าปลงไม่ลงซักที
ทั้งที่ไม่ว่าจะสวดมนต์ หรือทำบุญ ทุกครั้งก็จะกวดน้ำให้กับครอบครัวเขาเสมอ ใครก็ได้ช่วย
ชี้แนะข้าพเจ้าที จักขอบคุณมาก

ผมได้อ่านข้อความของคุณ mew แล้วรู้สึกเห็นใจครับ ปัญหาที่เกิดขึ้นนี้ก็เพราะความรักนั่นเอง
ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ หากรักไม่เป็นยิ่งทุกข์มาก คือ รักอย่างหลง ไร้สติ ไร้ปัญญาช่วยพิจารณา
ทำไมความรักถึงทำให้เกิดทุกข์ได้เล่า ก็เพราะว่ารักมากทำให้เกิดความยึดมั่นถือมั่นมาก ว่าคนๆ
นี้เป็นของเรา สามีของเรา ลูกของเรา ซึ่งในความเป็นจริงแล้วคนๆ นี้ก็ไม่ใช่ของเรา ไม่ใช่สามี
ของเราแต่ไหนเลย ลูกของเราก็ไม่ใช่ ทุกอย่างเป็นเพียงสมมุติขึ้นเท่านั้น หากเรายังไม่เข้าใจ
ตรงนี้ เราย่อมจะหลงไปยึดมั่นถือมั่น ปรุงแต่ง ว่าเรานี้เป็นเจ้าของนะ ใครจะมาแย่งไปไม่ได้
แต่ในความเป็นจริงแล้วสิ่งใดที่มีความเกิดขึ้น ย่อมมีอันดับไป ความรักเองเช่นกัน ย่อมมีอันรักกัน
มีอันเลิกกัน มีจริงใจ มีนอกใจ ดังนั้นหากเราเป็นอย่างนี้จึงเกิดทุกข์

ตรงกันข้ามหากคุณหมั่นเห็นอย่างนี้ รู้อยู่อย่างนี้ว่า เขาไม่ใช่ของเรา ไม่ใช่สามีของเรา ไม่ใช่ลูกเรา
ตัวเราเองก็ไม่ใช่ ตัวเราเองก็มิได้มี ที่มีอยู่นี้ก็เป็นเพียงแต่สมมุติเท่านั้น เมื่อมีรักได้ก็มีเลิกได้ มีจริงใจ
มีนอกใจเป็นธรรมดา ใครทำกรรมอันใดไว้ย่อมได้รับผลแห่งกรรมนั้น ฯลฯ เมื่อคุณหมั่นเห็นอยู่อย่างนี้
รู้อยู่อย่างนี้ คือ คุณมีสติ แล้วความยึดมั่นถือมั่นก็จะลดน้อยลง ซึ่งยิ่งคุณยึดมั่นถือมั่นน้อยลงเท่าไร
คุณก็ยิ่งปล่อยวางได้มากขึ้นนั่นเอง คุณปล่อยวางได้มากขึ้นเท่าไร เมื่อนั่นคุณยิ่งได้รับสุขอันแท้จริง
พ้นจากทุกข์ในชีวิตมากขึ้นเท่านั้นครับ

ให้คุณพยายามหมั่นปล่อยวาง พิจารณาให้เห็นความเป็นจริงในสิ่งต่างๆ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ทุกอย่าง
ล้วนเป็นเพียงสมมุติ เป็นเพียงธรรมดาเท่านั้น เรามีหน้าทีอะไรของภรรยาก็ดี แม่ก็ดีก็ขอให้ทำๆ ไป
ไม่ต้องไปคาดหวัง แล้วจะดีขึ้นครับ

เป็นกำลังใจให้ครับ

ขอบคุณมากที่ช่วยชี้แน่ะ
บางครั้งตัวข้าพเจ้าก็มีความรู้ก็มีความรู้สึกเหมือนกับที่คุณแน่ะนำ แต่บางทีซิ ก็......ไม่ได้
นี่ล่ะเหมือนกับเราสร้างความทุกข์ให้กับตัวเองจริงๆ ใจคนเรานี่เหมือนกับลิงจริงๆ

เป็นกำลังใจให้เช่นกันค่ะ

อนุโมทนากับคำตอบของคุณศิรัสพลค่ะ
และ เป็นกำลังใจให้กับคุณกังวลใจ
คิดก็รู้ว่าคิก กังวลก็รู้ว่ากังวล ใจกำลังแสดงสภาวะธรรมให้เราเห็นหนะค่ะ
ว่าไม่สามารถบังคับความรู้สึกเหล่านี้ได้เลย

ขอบคุณ ที่ให้กำลังใจทั้งสองท่านค่ะ