กสิสูตร : ว่าด้วยการทำนาของพระภิกษุในพระพุทธศาสนา ทำนากันอย่างไร
++
ครั้งหนึ่งพระพุทธเจ้าเสด็จผ่านไปยังที่นาของพราหมณ์ชื่อ "ภารัทวาชะ" ในเวลาเช้าขณะแกกำลังไถนาอยู่ พราหมณ์ต่อว่าพระพุทธองค์ว่า "คนอื่นเขาไถนาปลูกข้าวเลี้ยงชีพ พระองค์กลับไม่ทำอะไรมัวแต่เที่ยวสัญจรไปทั่ว"พระพุทธเจ้าตรัสว่า พระองค์ก็เป็นชาวนาเหมือนกัน
พราหมณ์ย้อนถามว่า แอก ไถ โค เป็นต้น ของท่านอยู่ที่ไหน
พระพุทธเจ้าตรัสว่า
เราทำนาเช่นกัน เรามีศรัทธาเป็นพืช ความเพียรเป็นฝน ปัญญาของเราเป็นแอกและไถ
มีศรัทธาเป็นหงอนไถ ใจเป็นเชือก สติของเราเป็นผาลและปฎัก
เรามีกายคุ้มครองแล้ว มีวาจาคุ้มครองแล้ว เป็นผู้สำรวมในการบริโภคอาหาร
เราทำการดายหญ้าด้วยคำสัจจ์ (คือวาจาสับปลับ)
โสรัจจะความสงบเสงี่ยมของเราเป็นเครื่องให้แล้วเสร็จงาน
ความเพียรของเราเป็นเครื่องนำธุระไปให้สมหวัง นำไปถึงความเกษมจากโยคะ
ไปไม่ถอยหลัง ยังที่ซึ่งบุคคลไปแล้วไม่เศร้าโศกฯ
เราทำนาอย่างนี้ นาที่เราทำนั้นย่อมมีผลเป็นอมตะ (พระนิพพาน)
บุคคลทำนาอย่างนี้แล้ว ย่อมพ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้ฯ.
ที่มา กสิสูตร : พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค
เล่มที่ ๒๕ หน้าที่ ๒๔๓-๒๔๖
| ไฟล์แนป: |
|
ทำนา.jpg [ 130.77 KiB | เปิดดู 3319 ครั้ง ] |
