พระสัพพัญญูพุทธเจ้า

พระพุทธเจ้าของเราทรงบำเพ็ญบารมีเพื่อความเป็นพระสัพพัญญูพุทธเจ้า ตั่งแต่เสวยพระชาติเป็น ดาบสโพธิสัตว์ชื่อสุเมธ ทรงตั้งความปรารถนาครั้งแรกไว้แทบบาทมูลแห่งพระทีปังกรพุทธเจ้า แล้วทรงบำเพ็ญพระบารมี๓๐ทัศตลอดระยะเวลา ๔ อสงไขยแสนกัปจะนับจะประมาณมิได้

หลังจากนั้นไปในสัปดาห์ที่๔ เทวดาทั้งหลายได้เนรมิตเรือนแก้วขึ้นทางด้านทิศประจิม ชื่อรัตนฆรเจดีย์ ทรงนั่งขัดสมาธิ ณ เรือนแก้วนั้นพิจารณาอภิธรรมปิฎก เมื่อถึงสมันตปัฏฐาน ก็ทรงรู้ทั่วถึงพระอภิธรรมปิฎกทั้งสิ้น อันประกาศความเป็นพระสัพพัญญูพุทธเจ้าอย่างแท้จริงในสัปดาห์ที่๔ โดยมีพระฉัพพรรณรังสีซ่านออกจากพระวรกายโดยรอบ อันเป็นสัญญลักษณ์รับรองความเป็นพระสัพพัญญูพระพุทธเจ้า



ฉัพพรรณรังสี คือ รัศมี๖ประการ มีสีเขียว สีเหลือง สีแดง สีขาว สีม่วง และสีเลื่อมพราย แผ่ไปทะลุเบื้องล่าง ทะลุแผ่นดินซึ่งหนา ๒๔๐,๐๐๐ โยชน์ ทะลุน้ำรองแผ่นดินซึ่งหนา ๔๘๐,๐๐๐ โยชน์ ทะลุลมรองน้ำหนา ๙๖๐,๐๐๐ โยชน์ แล้วแล่นซ่านไปสู่อากาศเวิ้งว้าง ส่วนเบื้องบนพระรัศมีทั้งหลายก็พุ่งขึ้นผ่านเทพกามาวจรภูมิ รูปพรหมภูมิ อรูปพรหมภูมิ แล้วแล่นไปสู่อากาศเวิ้งว้างด้านบน



การพิจารณาอริยสัจพร้อมกับการสิ้นไปแห่งกิเลสอาสวะก็ย่อมมีได้แม้แก่ พระปัจเจกพุทธเจ้าผู้ตรัสรู้ด้วยพระองค์เอง ข้อนี้จึงไม่ใช่ความต่างกันแห่งพระปัจเจกพุทธเจ้า และ พระสัพพัญญูพุทธเจ้า รัศมีปกติซึ่งมีประมาณ๑วา มาแต่การประสูติก็เป็นรัสมีปกติที่มีอยู่ทั่วไปแด่ผู้มีบุญสมัยนั้น จึงหาเป็นเครื่องรับรองความเป็นสัพพัญญูพุทธเจ้าในเบื้องต้นไม่ ต่อเมื่อพระสัพพัญญูโพธิสัตว์ได้ทรงพิจารณาพระอภิธรรมโดยเฉพาะ สมันตปัฏฐาน ซึ่งมีนัยละเอียดลึกซึ้งด้วยพระญาณอันไม่ทั่วไปแก่พระปัจเจกพุทธเจ้าและเหล่าพระสาวก พระฉัพพรรณรังสีจึงเปล่งออกจากพระสรีระกาย จึงเป็นเครื่องรับรองความเป็นพระสัพพัญญูพุทธเจ้า อย่างแท้จริงดังกล่าวแล้ว

(♡✿◕‿◕✿♡) กราบอนุโมทนาบุญกับผู้เจริญในธรรมและกัลยาณมิตรทุกท่าน มีดวงตาเห็นธรรม มีความสว่างทั้งทางโลกและทางธรรม มีความสุขความเจริญ อยู่เย็นเป็นสุข ธรรมรักษา เทวดาคุ้มครอง ขอให้เจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไปนะเจ้าค่ะ (♡✿◕‿◕✿♡)