ชื่อ "พระบาง" นั้น
นักวิชาการบางท่านสันนิษฐานว่ามาจากการกร่อนคำ
ด้วยพระพุทธรูปองค์นี้เป็นพระ "ปางประทานอภัย"
ชาวลาวก็เรียก "พระปาง"
ภายหลังก็กลายเป็นคำว่า พระบาง

"เมืองหลวงพระบาง" เดิมชื่อ "เมืองเชียงทอง"
แต่ที่ได้เปลี่ยนมาเป็นเมืองหลวงพระบาง
ก็มีความหมายว่า เมืองที่เป็นที่ประดิษฐานของพระบาง
"พระบาง" จึงเป็นพระพุทธรูปองค์สำคัญ
คู่บ้านคู่เมือง และเป็นที่รวมใจของพุทธศาสนิกชนชาวลาว



ประชาชนชาวลาวให้ความสำคัญและตื่นเต้นกับพิธีแห่อัญเชิญพระบางมาก
ต่างเตรียมตัวและมารอคอยกันตั้งแต่เช้่้ามืด
เวลาประมาณ ๐๔.๓๐ น. ก็เริ่มมีนักเรียนระดับวิทยาลัย เช่น วิทยาลัยครู
ทยอยเดินทางกันมารอคอยตามเส้นทางที่ขบวนจะผ่านค่ะ

โดยนักเรียนเหล่านี้จะทำธงเล็กๆ สำหรับโบกต้อนรับขบวน
โดยนักเรียนช่วยกันทำเอง ด้ามธงทำด้วยไม้ไผ่เหลาแบบง่ายๆ ค่ะ

ธงที่ใช้ในพิธีประกอบด้วย

๑) ธงชาติ สปป.ลาว



๒) ธงศาสนาพุทธ : ธงฉัพพรรณรังษี
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=23&t=47017



เรื่องการแต่งกายเป็นอีกเรื่องที่สำคัญมากใน สปป.ลาว
ในพิธีสำคัญทางศาสนาจะนิยมเสื้อสีขาว สีครีม สีทอง เป็นส่วนใหญ่
แต่ผ้าซิ่นจะสีอะไรก็ได้ตามความนิยม
ส่วนผู้ชายจะนิยมสีขาวหรือสีครีมไปทั้งชุด

ผู้ชายชาวลาวจะแต่งกายด้วยเสื้อแขนยาว
กางเกงขายาว หรือโจงกระเบนก็ได้
พาดบ่าด้วยสไบ หรือ "ผ้าเบี่ยง" จากบ่าซ้ายลงมา
ผ้าเบี่ยงของชาย อาจเป็นสีขาวหรือสีที่เข้ากันกับชุด

ผู้หญิงชาวลาว จะแต่งกายอย่างสวยงาม
นุ่งผ้าซิ่น ห่มสไบเช่นกัน

สำหรับนักท่องเที่ยวที่ไปชมงาน
ทางการของ สปป.ลาว ไม่ได้เข้มงวดมากนัก
เพียงแต่ต้องแต่งกายสุภาพ สวมเสื้อผ้ามิดชิดพองาม
หากเป็นผู้หญิงแล้วสวมกางเกง
จะถูกทาง จนท. ขอร้องให้ชมขบวนอยู่ด้านหลัง
ด้านหน้าที่ชมขบวนอย่างใกล้ชิดนั้นจะต้องแต่งกายเรียบร้อย
ผู้หญิงก็จะต้องนุ่งผ้าซิ่นเท่านั้นค่ะ

โดยขบวนแห่จะเริ่มต้นจากบริเวณหน้าพระราชวังหรือหอพิพิธภัณฑ์หลวงพระบาง
ซึ่งก็เป็นบริเวณเดียวกันกับหอพระบางหลังใหม่นั่นเอง


ขบวนรถสำหรับอัญเชิญพระบาง


นักเรียนวิทยาลัยครูทยอยมาตั้งขบวนชมพิธีแห่


บริเวณหน้าหอพระบางที่มีการจัดสถานที่ไว้สำหรับพิธีทางศาสนา
และสำหรับรับรองบุคคลสำคัญของ สปป.ลาว ที่มาร่วมพิธี


ตามถนนเส้นต่างๆ ในเมืองหลวงพระบาง (เฉพาะเขตมรดกโลก)
จะมีประชาชนและนักเรียนแต่งกายเรียบร้อยมารอต้อนรับ

วิดีโอภาพรวมงานแห่ "พระบาง" จากโทรทัศน์ช่องลาวสตาร์


อุปนิสัยของชาวลาวเป็นคนรักสงบมาแต่โบราณ
และมีความหนักแน่นในพระพุทธศาสนามาจนถึงปัจจุบัน

บ้านเมืองของชาวลาว มีวัดวาอารามจำนวนมาก
โดยเฉพาะเมืองหลวงพระบาง เป็นเมืองที่มีวัดมากเมืองหนึ่ง
เพียงเฉพาะในเขตมรดกโลก เมืองหลวงพระบาง
หากเดินชมเมือง ก็จะพบวัดวาอาราม
ซ่อนตัวอยู่บนเชิงเขาบ้าง ตามตรอกซอยต่างๆ
มองจากภายนอกคุณอาจมองเห็นวัดเพียงวัดเดียว
แต่เมื่อเดินเข้าไปดู...อาจจะพบวัดอีก ๒-๓ วัดสร้างติดกันในบริเวณเดียวกัน

ต่อกันที่ขบวนแห่อัญเชิญพระบาง
เมื่อฟ้าเริ่มสาง การตระเตรียมงานเป็นไปอย่างคึกคัก
บุคคลที่เกี่ยวข้อง รวมถึงชาวบ้านที่ต้องการมาร่วมงานทยอยมา
ภายในเขตหอพิพิธพัณฑ์เริ่มมีการจัดเตรียมรถขบวนแห่ค่ะ


วอสำหรับอัญเชิญพระบางแห่รอบเมือง


ขบวนแห่พระบาง จะแห่ไปรอบเมือง
ผู้ที่ต้องการชมขบวนสามารถยืนรอตามรายทางได้เลย
โดยต้นขบวนก็มีรถตำรวจนำมาก่อนค่ะ






ในช่วงต้นๆ ขบวนมีการเป่าสังข์


บายศรีที่ถวายพระบาง


บายศรีของชาวลาวแบบหลวงพระบาง เรียบง่ายและนิยมดอกดาวเรือง
แต่ไม่แน่ใจว่า นิยมดอกดาวเรืองตลอดปีหรือไม่
นอกจากดอกดาวเรืองก็พบการใช้ดอกกุหลาบ ดอกบานไม่รู้โรย (ดอกสามเดือน)









ประชาชนได้เห็นองค์พระบางอย่างใกล้ชิด
ชาวเมืองหลวงพระบางผูกพันกับพระบางมากค่ะ
เชื่อกันว่าท่านคุ้มครองให้บ้านเมืองสงบสุขร่มเย็นเสมอมา

ส่วนนี้ผู้ร่วมงานค่ะ


มาปิดท้ายขบวน อิอิ