ตู้พระไตรปิฎก เป็นวัตถุโบราณชนิดหนึ่ง ที่คนส่วนใหญ่มักชื่นชมเพียงคุณค่าภายนอก แต่แท้จริงแล้วเปรียบได้ดั่งบทเรียนชีวิตอันทรงคุณค่า หากผู้พบเห็นได้ศึกษาถึงแก่นแท้ของธรรมะที่ซ่อนเร้นอยู่ภายใน และรู้จักนำมาปฏิบัติ ขณะที่บุคคลใดชื่นชมเพียงศิลปะภายนอก ก็เปรียบเสมือนได้ก้าวผ่านขุมทรัพย์ทางปัญญาอันล้ำค่า ที่จะช่วยปลดปล่อยความทุกข์ทางใจ เฉกเช่นการหนีปัญหาแทนการต่อสู้ นั่นคือการสูญเสียประสบการณ์อันมีค่ายิ่ง ที่จะเป็นเกราะป้องกันปัญหาในอนาคต เพื่อนำคุณสู่ความสำเร็จอย่างภาคภูมิ

ตู้พระไตรปิฎกประเภทแรกคือ ตู้พระไตรปิฎกประเภทเท้าสิงห์

จำหลักลาย พุ่มข้าวบิณฑ์และก้านแย่ง ปิดทองประดับกระจก เดิมเป็นตู้ของหอพุทธศาสนสังคห วัดบางชี จังหวัดนนทบุรี ศิลปะสมัยรัตนโกสินทร์

ตู้พระไตรปิฎกประเภทตู้ขาหมู

ไม้จำหลักปิดทอง ด้านข้างเป็นภาพพระเวชสันดรชาดก ด้านหน้าเป็นภาพเสี้ยวกวาง เดิมอยู่ที่วัดราชนัดดารามวรวิหาร (วัดราชนัดดา) เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร ศิลปะสมัยรัตนโกสินทร์

ตู้พระธรรมประเภทตู้ขาหมูมีลิ้นชัก

ด้านหลังเป็นลายรดน้ำ เป็นภาพจับรูปเทวดา ด้านหน้าเป็นลายเรื่องรามเกียรติ์ ตอนพระบุตรของพระลักษณ์จับม้าอุปการ ด้านข้างเป็นภาพสัตว์ในป่าหิมพานต์ และอีกด้านหนึ่งเป็นพวกคนธรรม์กำลังเลือกนารีผล ศิลปะสมัยอยุธยา พุทธศตวรรษที่ 23


ที่มา : http://www.science.mju.ac.th/ART/Nstory2.htm

ขออนุโมทนาบุญค่ะ คุณบัวลอยไข่หวาน