"สงบแบบสมาธิ กับแบบปัญญา"
" .. ที่ว่า "เราทำสงบหรือสมาธินี้ มันสงบจิต ไม่ใช่สงบกิเลสหรอก" เรานั่งทับมันไปให้มันสงบเฉย ๆ เหมือนกับหินทับหญ้า หญ้ามันก็ดับไปเพราะหินมันทับ อีก ๓-๔ วันเรามายกหินออก หญ้ามันก็เกิดขึ้นอีก "แปลว่าหญ้ามันยังไม่ตาย คือมันระงับเฉย ๆ เช่นเดียวกับนั่งสมาธิ มันสงบจิต ไม่ใช่สงบกิเลส" นี่เรื่องสมาธิจึงเป็นของไม่แน่นอน
ฉะนั้น การที่สงบนี้เราจะต้องพิจารณา "สมาธิก็สงบแบบหนึ่ง แบบหินทับหญ้า" หลายวันไปยกหินออกจากหญ้า หญ้าก็เกิดขึ้นอีก นี่สงบชั่วคราว "สงบด้วยปัญญา คือไม่ยกหินออก" ทิ้งมันไว้อย่างนั้น ทับมันไว้ ไม่ยกหินออก "หญ้ามันเกิดไม่ได้ นี่เรียกว่าสงบแท้ สงบกิเลสแน่นนอน นี่เรียกว่าปัญญา" .. "
"๔๘ พระธรรมเทศนา"
หลวงปู่ชา สุภัทโท
