หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย
คนเรานี่เหตุที่จะพ้นจากทุกข์ไปไม่ได้ก็เพราะไม่ควบคุมจิตใจตัวเอง นี่พูดอย่างสั้นๆ นะเป็นอย่างนั้น ดังนั้นจิตตัวเองนะก็เป็นหน้าที่ของตนนั่นแหละจะพึงควบคุมเอาเอง จะให้คนอื่นควบคุมให้ไม่ได้ ไม่มีใครจะไปทำได้ ต่างคนต่างก็ควบคุมตัวเองเอา การที่เราพยายามมีสติควบคุมจิตอยู่ตลอดไปนี้นะ นี่ล่ะเป็นแนวทางปฏิบัติสืบต่อไป ไม่ขาดสาย ถ้าหากว่าปล่อยให้จิตคิดซ่านไปมากมายแล้วจึงมาสำรวม จึงมาควบคุมอย่างนี้มันไม่ไหว มันเคยฟุ้งไป เคยคิดไป เคยไปเกาะไปข้องอยู่สิ่งใดมากๆ แล้ว จะน้อมมันให้เข้ามาสงบอยู่ภายในนี่มันจะไม่ยอมง่ายๆ จิตนี้น่ะแต่เหมือนกันแหละ
นี่แหละอิทธิพลของตัณหา ไม่ใช่อย่างอื่นนะอิทธิพลของตัณหาแหละที่จิตชอบคิดซ่านไปเกาะโน่นเกาะนี่อยู่นั่น ดังนั้นแหละพระพุทธเจ้าก็จึงได้ทรงสอนให้ฝึกจิตนี้ให้มันเข้มแข็ง อย่าให้มันอ่อนไหวไปตามอำนาจแห่งตัณหานั้นแหละ เพราะว่า ตั้งแต่ชาติไหนชาติไรที่ล่วงมาแล้วแต่หนหลังนู่นน่ะตนก็เคยอ่อนไหวไปตามอำนาจแห่งตัณหานี้มาคณนานับชาติไม่ถ้วนแล้ว ไปตกนรกอบายภูมิทนทุกข์ทรมานอยู่นานแสนนานก็เพราะปล่อยใจให้ไหลไปตามกระแสของตัณหานี้เองแหละ
และตัณหาบางประเภทมันพาให้ไปทำชั่วนี้ล่ะ พาให้ไปฆ่าสัตว์ ไปลักทรัพย์ ไปประพฤติผิดในกาม กล่าวมุสาวาท ดื่มสุราเมรัย เครื่องดองของเมา ของเสพติดให้โทษทุกชนิด นี่ตัณหาฝ่ายต่ำ อันนี้ต่ำจริงมันทำให้คนเราทำบาปห้าประการนี้ได้ ผู้ใดมาควบคุมจิตของตนได้ผู้นั้นก็จะไม่ได้ไปทำบาปห้าประการนี้เพราะว่าได้ฟังคำสอนของพระพุทธเจ้าอยู่บ่อยๆ แล้วว่า การไปกระทำเช่นนั้นน่ะมันเป็นบาปเป็นโทษแล้วผลแห่งการกระทำเช่นนั้นก็คือความทุกข์อย่างเดียว ความสุขน้อยหนึ่งก็ไม่มี ก็ต่อเมื่อผู้ใดเกลียดต่อความทุกข์ ต้องการความสุขแล้วมันก็หาทางเว้นเท่านั้นเองแหละ เรื่องมันน่ะ ไม่เห็นแก่ปากแก่ท้อง ไม่เห็นแก่แต่ความได้ฝ่ายเดียว ต้องเฉลียวใจถึงบาปกรรมมันจะนำตนให้ไปเกิดในที่ทุกข์ยากลำบากในโลกหน้าต่อไป
ส่วนหนึ่งจากพระธรรมเทศนาหัวข้อ
“ควรปฏิบัติตนให้เป็นคนมักน้อยสันโดษ”
◇◆ ประวัติ ปฏิปทาและคำสอน “หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ” ◆◇
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=43689
