หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
วัดอรัญญบรรพต
อ.ศรีเชียงใหม่ จ.หนองคาย
ยืน เดิน นั่ง นอน กิน ดื่ม พูดจา ทำการงานอะไร อยู่ที่ไหนเมื่อไร ก็มีสติสัมปชัญญะประคับประคองจิตนี้อยู่อย่างนั้น ไม่ลืมตัว แม้เข้าสังคมการพูดการเจรจาอะไรต่ออะไรกัน ต่างคนต่างก็มีสติสัมปชัญญะควบคุมจิตของตนให้เป็นปกติไป ไม่เช่นนั้นแล้วพอได้กระทบกระทั่งกับเรื่องที่ไม่ชอบใจมันก็หวั่นไหวไปทันที ถ้าไปกระทบกระทั่งกับเรื่องที่ชอบใจก็ชื่นใจโสมนัสยินดีอย่างแรงกล้าจนลืมตัวไป เมื่อใจนี้เป็นอยู่อย่างนั้นน่ะมันก็เอาชนะกิเลสไม่ได้เลย แสดงว่าใจมันพ่ายแพ้ต่ออำนาจของกิเลสแล้ว เหตุดังนั้นมันจึงได้หลงยินดียินร้ายไปตามกระแสของโลกอันนี้ให้พึงพิจารณาดู
ส่วนหนึ่งจากพระธรรมเทศนาหัวข้อ
“ให้เรียนรู้ตัวเอง”
◇◆ ประวัติ ปฏิปทาและคำสอน “หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ” ◆◇
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=43689
