ท่านพ่อลี ธัมมโร
วัดอโศการาม
อ.เมือง จ.สมุทรปราการ


ลมภายนอกกับลมภายในนั้นต่างกัน
“ลมภายนอก” นั้นแต่งไม่ได้ ต้องเป็นไปตามธรรมชาติ
“ลมภายใน” นั้นแต่งได้ ปรับปรุงแก้ไขได้
เพราะเป็นลมที่อาศัยวิญญาณหรือจะเรียกว่า “วิญญาณอาศัยลม” ก็ได้

ร่างกายเรานี้ ถ้าไม่มีจิตเข้าไปยึดถือแล้ว
มันก็เหมือนกับก้อนถ่านที่ดำๆ นี่แหละ
ถ้าจิตเข้าไปยึดถือมีตัณหาอุปาทานเกิดขึ้นแล้ว
มันก็จะกลายเป็นถ่านไฟก้อนแดงๆ ฉะนั้น
เมื่อเราพรากจิตออกเสียจากกาย มีแต่สติรู้อย่างเดียว
กายนี้ก็จะต้องดับเหมือนก้อนถ่านไฟที่ดับแล้วฉะนั้น

มงคลจักรวาล คือ อาณาจักรอันเป็นที่เกิด
แห่งผู้ประกอบด้วยคุณธรรมอันเลิศ คือ พระพุทธเจ้า
ผู้ซึ่งได้ตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ

ลมหายใจตัวเรานี้
มิใช่มีแต่เฉพาะที่พุ่งเข้าพุ่งออกจากทางจมูกอย่างเดียว
ลมในร่างกายนี้ระบายออกได้ทั่วทุกขุมขน
เหมือนกับไอน้ำที่ระเหยออกจากก้อนน้ำแข็ง
และมีลักษณะละเอียดมากกว่าลมภายนอก
เมื่อมันกระจายออกมากระทบกันเข้า
จะเกิดเป็นผลสะท้อนกลับเข้าสู่ร่างกายอีก เรียกว่า ลมอุ้มชู
เป็นลมที่ช่วยทำให้จิตใจและร่างกายสงบเยือกเย็น
ฉะนั้นเวลาหายใจเข้าไป จึงควรทำลมให้เต็มกว้างภายใน
และเวลาหายใจออกก็ให้มันเต็มกว้างทั่วบริเวณตัวเอง





คัดลอกเนื้อหาจาก
หนังสือแนวทางวิปัสสนา-กัมมัฏฐาน, พระอาจารย์ลี ธมฺมธโร.
โดยชมรมกัลยาณธรรม ปี พ.ศ. ๒๕๕๒. หน้า ๓๖-๓๗.


:: ประวัติและคำสอน “ท่านพ่อลี ธมฺมธโร”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=38679