หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินฺธโร
วัดธรรมมงคล เถาบุญญนนท์วิหาร
แขวงบางจาก เขตพระโขนง กรุงเทพฯ


อย่างที่ท่านกล่าวไว้ว่า ผู้ที่บำเพ็ญสมาธินั้น ผู้ที่มีสมาธิในจิตนั้น
"เทหํ เทวกายํ มนุสฺสํ เทหํ เทวกายํ"
มนุสฺ เทหํ ก็หมายความว่า เมื่อละจากกายเป็นมนุษย์
เทวกายํ ก็ได้กายเทพ หรือเรียกว่า กายเทวดา
นี่คือ ผลของสมาธิ ท่านว่า มนุสฺสํ เทหํ เทวกายํ
เมื่อละจากกายอันเป็นมนุษย์ก็ไปได้กายเทวดา
ซึ่งเป็นสิ่งที่พัฒนา คือหมายความว่า เพิ่มความดีของเราให้สูงยิ่งขึ้น

สมาธินั้นถ้าเราจะไปปรารถนาสิ่งนั้นบ้างสิ่งนี้บ้างมันก็ไม่ถูกต้องเท่าไรนัก
เพราะสมาธิต้องตัดอารมณ์ เรานั่งสมาธิเพื่อความปรารถนาสิ่งนั้นสิ่งนี้
มันกลายเป็นอุปาทาน และกลายเป็นอารมณ์
เพราะฉะนั้นการทำสมาธิท่านจึงไม่ให้ปรารถนาเพื่อ..
เราจะทำสมาธิเพื่อเอาเทวดาหรือเราจะทำสมาธิ
เพื่อเอาพระอินทร์พระพรหมอย่างนี้ท่านก็ห้าม
ไม่ให้เราทำสมาธิปรารถนาอย่างนั้น
แต่ว่า ถึงเราจะปราถนาและไม่ปรารถนา..เมื่อเราทำ เราก็ได้

ที่ท่านไม่ให้ปรารถนานั้นท่านต้องการที่จะไม่ให้เรามีอุปาทานมีอารมณ์นั่นเอง
เพราะอุปาทาน อารมณ์ มันเป็นภัยของสมาธิ มันเป็นอันตรายของสมาธิ
เราต้องกำจัดอันตรายนี้ออกไป ให้เหลือความเป็นหนึ่งของจิต
จิตนี้เมื่อเหลือความเป็นหนึ่งได้ ก็จะเริ่มมีพลังแล้ว





• รวมคำสอน “หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินฺธโร”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=43841

• ประวัติและปฏิปทา “หลวงพ่อวิริยังค์ สิรินฺธโร”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=13&t=20338