พระอาจารย์มหาปิ่น ชลิโต
วัดอริยวงศาราม (วัดหนองน้ำขาว)
อ.บ้านโป่ง จ.ราชบุรี


อะไรเป็นอาหารของความเพียร ? ก็ "สติ" สติเป็นอาหารของความเพียร
สติเป็นเครื่องวัดความเพียร ขาดสติซะแล้ว ศรัทธา วิริยะ ปัญญา
ไม่มีความหมาย..เคว้งคว้าง เพราะมีสติมันก็มี "สมาธิ" ขึ้นมาเป็นกำลัง
มีสติมีสมาธิมันก็ทำให้ความเชื่อนั้นเข้ากับข้างในเรื่อย
ความเพียรน่ะมันเข้าไปข้างในเรื่อย ปัญญามันก็เลยรู้ข้างในขึ้นมาเรื่อย

ธรรมนอกเนี่ยมันสะท้อนเข้าไปมีใน ธรรมนอกมันมีสะท้อนไปมีใน
กายนี้ต้องอยู่ด้วยอาหาร กายนี้ต้องอยู่ด้วยอาหาร
เป็นเหตุเป็นปัจจัยปรุงไว้ให้มีซึ่งรูปกายนี้ให้มีสันตติ

ส่วนตัว "นามรูป" ที่เราจะรู้เรื่องของนามรูปต้องมี "สติ" เป็นอาหาร
สติเป็นอาหารของความเพียร สติเป็นเครื่องวัดความเพียร
ใครก็ตามใครว่าเพียรมาก ใครว่าภาวนามาก เดินจงกรมมาก
ไม่ได้หมายเอามาก
การเดินจงกรมหรือนั่งภาวนา..ต้องหมายเอามากตรง "มีสติ"





:: ประวัติและปฏิปทา “หลวงปู่มหาปิ่น ชลิโต”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=13&t=44205

:: ประมวลภาพ “หลวงปู่มหาปิ่น ชลิโต” วัดอริยวงศาราม
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=38&t=43230