๑. รู้ลม ให้มีสติระลึกรู้ลมหายใจเข้า-ออกในทุกอิริยาบถ ยืน เดิน นั่ง นอน ตลอดทั้งวัน สำคัญที่อารมณ์ใจเบา โปร่ง โล่ง สบาย ทำแล้วไม่เครียด ลมหายใจจะสั้นหรือยาวก็รู้

๒. พุทโธ ภาวนา “พุทโธ” ในใจพร้อมกับการระลึกรู้ลมหายใจเข้าออกเป็นการเจริญพุทธานุสสติ ระลึกถึงพระพุทธเจ้า และเป็นอุบายผูกจิตให้สงบ ตั้งมั่น เป็นสมาธิ

๓. ดูจิต เมื่อเกิดกระทบทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ความรู้สึกอะไรเกิดขึ้นที่ “ใจ” ให้คอยรู้ทันดูความรู้สึกที่เกิดขึ้นเฉยๆ ไม่ต้อง ยุ่งหรือทำอะไรกับมัน ดูอาการของจิตที่เกิดดับแสดงความจริง หรือ “ไตรลักษณ์” อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา