อุบายปฏิบัติธรรม
หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน

๒๕ มีนาคม ๒๕๔๓
ณ สวนแสงธรรม


การอดอาหาร ดีทั้งสมาธิและปัญญา ทางด้านปัญญานั้น การอดอาหาร ทำให้ปัญญา ยิ่งเดินคล่องตัว

ทุกอย่างในการปฏิบัติเราต้องรู้จักสังเกต อย่างการอดนอนมีผลอย่างไรต่อการปฏิบัติ การนอนมาก การนอนน้อย มีผลเป็นอย่างไรในการภาวนาการเดินมากมีผลอย่างไร การนั่งมากมีผลอย่างไร

นี่ไม่ใช่คำสั่ง ไม่ใช่คำสอน แต่เป็นคำพูดที่ช่วยกันคิดอุบายว่า "อดอาหารแล้วดี" อย่างพระเณรที่มาอยู่กับหลวงตามักอดอาหารมามากต่อมากคงสร้างสมทำกันมาอย่างนั้น ที่วัดป่าบ้านตาด วันไหนรูปใดจะฉันหรือไม่ฉันก็เป็นเรื่องของแต่ละรูปจะพิจารณาความเหมาะควรด้วยตัวเอง

"ถ้าอดอาหารเพื่ออรรถเพื่อธรรมเพื่อความเพียรแล้ว ให้ทำเถิด" พระพุทธองค์ทรงบัญญัติไว้เช่นนี้ (จดคำบาลีมาไม่ทันค่ะ - deedi)

หลังจากพรรษาที่ ๑๖ เมื่อหลวงตาต่อสู้จนชนะกิเลสแล้วหลวงตาก็ไม่เคยอดแบบอดเพื่อปฏิบัติธรรมโดยตรงอีกเลย

สัมภเวสี คือ รูปนามที่ท่องเที่ยวไปตามแรงกรรม ป้วนเปี้ยนอยู่คือโทษไม่หนักขนาดลากลงนรก แต่บุญก็ไม่มากพอที่จะได้ขึ้นสวรรค์จิตวิญญาณของสัตว์โลกนี้แน่นไปหมด เสวยธรรมต่างๆ กัน อะไรจะมากเท่ากับจิตวิญญาณไม่มี การต่อสู้กับกิเลสก็ต้องเอาน้ำหนักของธรรมมาต่อสู้ กิเลสกับธรรมเป็นข้าศึกกัน

ที่มาhttp://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=9279