หนูอยากนั่งสมาธิค่ะ

แต่ไม่รุ้เป็นไรตั้งแต่เด็กๆๆ แล้ว เวลานั่งเหมือนคอมันหวิวๆ บอกไม่ถูก มันเสียวที่คอเหมือนคอจะขาดค่ะ ต้องเอาปกเสื้อขึ้นมาแล้วเอาคอหนีบ แปลกอ่ะไม่อยากเป็นแบบนี้เลย มันอึกอัดมาก พยายามแล้วจิตก็ไม่รู้ไปไหน อยากนั่งเหมือนคนอื่นบ้าง ใครพอจะรู้วิธีแก้บ้างไหมค่ะ

ใครพอรู้ช่วยตอบด้วยค่ะ

ที่ไปทำสมาธินั้นน่ะ อยากถามคำแรกว่าเรียนพระไตรปิฎกหรือยัง รู้จักคำว่าศีลสมบูรณ์หรือยัง
รู้จักคำว่าตัดปลิโพธหรือยัง ถ้ายังไม่ได้ศึกษาก็อย่างพึ่งนั่งเพราะพระท่านเรียกว่าสมาธิหัวตอได้แต่ความสงบ แต่ไม่ได้ความรู้(ปัญญา) ได้แต่ความสงบ ได้แต่ฤทธิ์ ซึ่งผิดจากคำสอนของพุทธศาสนาที่มุ่งแต่ความหลุดพ้น บางครั้งการนั่งสมาธิก็มีอมนุษย์แกล้งหรือมีกรรมไม่ดีเข้าแทรกอาจวิปลาสเข้าใจผิดว่าได้บรรลุแล้ว ผลเสียมีมากเหมือนกันถ้ายังไม่ได้ศึกษา

ถ้ายังไม่ได้ศึกษา ทางแก้ของอาการนี้ก็คือให้ไปศึกษาให้เข้าใจเสีย อย่าพึ่งทำกรรมฐาน ถ้าริอาจทำปัญหาย่อมเกิด

ไม่ได้ทำสมาธิ ใช้ชีวิตปกติ มีอาการดังกล่าวไหม

[code][/code]


มีค่ะ เป็นบ่อยด้วยค่ะไม่รู้เป็นอะไร ชาติที่แล้วคงโดนปาดคอมั้งค่ะ
ตอนนี้ยังต้องจับปกเสื้อขึ้นมาปิดคอเลยค่ะ คิดแล้วเสียว ที่นั่งสมาธิ ไม่ได้นั่งแบบจิงจังหรอค่ะ เวลารร.มีกิจกรรม เค้าให้นั่ง หรือเวลาอบรมนะค่ะ ถึงจะนั่ง เพราะรู้ตัวว่านั่งไม่ค่ะได้ส่วนมากไม่นั่งเองหรอก อิอิ มันเสียว

ที่ว่า เป็นมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว หมายความว่า ยังไม่เคยทำสมาธิเลยก็มีอาการดังกล่าวแล้ว ถูกไหมครับ แล้วเคยให้หมอรพ.ตรวจไหม

ปัจจุบันที่โรงเรียนเค้าสอนให้ฝึกสมาธิด้วยวิธีไหน เล่าให้ฟังหน่อยดิ



ไม่มีใครคอเหนียวขนาดว่าปาดๆเป็นชาติๆไม่ขาดหรอกครับ หากถูกปาดจริงดังคิดนั่น มันขาดแต่ชาติที่แล้วๆ
อาการนี้ย้ำคิดบ่อยๆจะกลายเป็นอุปาทาน (คือยึดอาการนั้นไว้ทุกๆขณะจิต) ตอนนี้แนะนำให้ปรึกษาหมอหาสาเหตุก่อนเพราะเป็นมาแต่เด็ก เมื่อแพทย์บอกว่า ไม่พบสาเหตุว่าเกิดจากกาย แล้วค่อยว่าทางด้านจิตใจต่อไป

ทางแก้ก็เหมือนเดิมนั่นแหละ ต้องศึกษาพระไตรปิฎกในเรื่องการทำทานที่ถูกต้องแล้วอุทิศบุญ บุญนั้นควรอุทิศไปให้แก่ผู้ใด ถือไตรสรณคมณ์หรือเปล่า หรือว่าถือเจ้าพ่อเจ้าแม่ ไม่ว่าจะเสียวตั้งแต่แรกเกิดหรือพึ่งจะเริ่มเสียวจนผวาก็ตามมีทางแก้ทั้งนั้น บางครั้งก็ไม่สามารถตรวจพบได้ด้วยเครื่องมือแพทย์
แต่ในเบื้องต้นก็ควรพบแพทย์ก่อนอย่างที่ท่านกรัชกายว่า

อยากได้ อยากมี อยากเป็น
อยากให้สิ้นสูญ เร้าร้อนนัก
เร่าร้อนเพราะความอยาก
สิ่งที่เป็นอยู่มีอยู่ล้วนเป็นไป
ตามแต่ปัจจัย ตั้งอยู่ไม่นานเลย
สาปสูญยิ่งนัก ไม่เป็นแก่นสารอันใด
ดุจสายลมพัดผ่าน ดุจฟองน้ำ พยับแดด
สิ่งไรไร เพียงแต่ผ่านมาชั่วคราว ตั้งอยู่ไม่นานเลย
พึงสละเสียซึ่งความยึดถือ ไถ่ถอนโลภะ อันเร้าร้อนเสีย
เพื่อความสุขสงบ ไม่วุ่นวาย

ลองไปหาหมอ...อย่างที่คุณกรัชกายว่ามาดูก่อน..นะครับ...

หากเป็นเรื่องทางกาย...ก็ให้หมอเขารักษา

อาการเสียวคอ..กระผมก็เป็น

รู้เป็นวงรอบคอเลยละ...เป็นตั้งแต่เด็ก ๆ...แต่ไม่ได้นึกเอ๊ะใจ

จะเป็นตอน..ทำสมาธิ..หนึ่ง...กับ...ตอนเคลิ้ม ๆ..หนึ่ง

เพิ่งจะหายเมื่อไม่นานมานี้เอง

ตั้งแต่...ตอนแม่อธิฐานให้...และ...ตัวเองก็อธิฐาน..ด้วยเช่นกัน