[color=#400000]เวลาเกิดกิเลสตัญหาก็ตามดูไป ละหรือ

ตามดูไปจนกว่าจะสำเร็จความอยากความใคร่ อย่างนั้นใช่ไหม

จิตใจคนมันโน้มไปในทางต่ำคือกิเลสตัญหาได้ง่ายอยู่แล้ว จึงอย่าหวังเลยว่าวิธีการตามไปดู หรือดูจิต หรือ นึก จะ ลด ละ กิเลสได้ กว่าจะรู้ตัวกิเลสก็ครอบงำแล้ว

ถาม เมื่อเกิดกามราคะที่ไม่ใช่ภรรยาของตน ควรทำอย่างไร? จำเป็นต้องใช้พิจรณาอสุภะเข้าช่วยไหม?

ตอบ

คุณต้องเรียนรู้ทุกๆสภาวะด้วยตัวของคุณเอง ลองทำดูในสิ่งที่คิดอยู่ จะใช้การพิจรณาเข้าช่วยก็ได้ ลองทำแล้วถึงจะรู้คำตอบ สภาวะของแต่ละคนแตกต่างกันไป ขึ้นอยู่กับเหตุที่ทำมา นี่เป็นเหตุของคุณเอง

แต่สำหรับตัวเราเองนั้น ใช้วิธีดู และรู้อยู่กับสภาวะที่เกิดขึ้น เกิดความรู้สึกกับสภาวะนั้นๆอย่างไร ยอมรับไปตามความเป็นจริงที่เกิดขึ้นในจิต เพราะมันคือ กิเลสของตัวเราเองที่มีอยู่

ยอมรับไปตามนั้น แล้วเจริญสติต่อไป แล้วสภาวะนั้นๆจะจบลงไปด้วยตัวของสภาวะเอง โดยที่เราไปคาดเดาอะไรไม่ได้เลย

ใหม่ๆอาจจะทำใจได้ยากในการยอมรับตามความเป็นจริงที่เรานั้นเป็นอยู่ เพราะสิ่งที่มากระทบอาจมีผลต่อจิตของเรามากมาย

แรกๆต้องใช้ความอดทน อดกลั้น ข่มเอาไว้ก่อน จากข่มแรกๆ มันจะรู้สึกเบามากขึ้นเรื่อยๆ ต่อไปมันจะแค่รู้ ไม่ต้องไปกดข่มอะไรอีกเลย

สภาวะนี้มีความอยากแฝงอยู่ อยากให้หายจากสภาวะที่เป็นอยู่ เมื่ออยากจึงเป็นทุกข์ เลยหาทางแก้ไข ถึงแม้ความอยากตัวนี้จะเป็นกุศลก็ตาม

เพียงเรายอมรับตามความเป็นจริงในสิ่งที่เราเป็นอยู่ อย่าปล่อยให้เกิดเป็นการกระทำออกไป แล้วเจริญสติต่อไป เมื่อสติรู้เท่าทันต่อการปรุงแต่งของจิต การปรุงแต่งนั้นๆย่อมดับหายไปเอง


เพียงแต่ที่เราให้เขาทดลองด้วยตัวเอง ไม่งั้นเขาจะมีข้อค้างคาใจว่าอะไร ทำไม อย่างไร การเรียนรู้ด้วยตัวเองเป็นสิ่งที่ถูกต้อง เรียนรู้จิตของตัวเอง แต่ไม่ได้ปล่อยให้เกิดเป็นการกระทำออกไป



เรามักจะยกตัวอย่างของพระพุทธเจ้าที่ทรงแนะนำพระโมคคัลานะในเรื่องความง่วง พระองค์ทรงให้พระโมคคัลานะเรียนรู้ทุกๆสภาวะด้วยตัวเอง แต่หลายๆคนที่ยังไม่รู้ กลับเข้าใจไปว่า นั่นคืออุบายในการรักษาจิตในขณะที่เกิดความง่วง

เราเองก็เคยเป็นหนึ่งในบุคคลเหล่านั้น จริงๆแล้วพระองค์ไม่ได้ให้อุบายอะไรเลย เพียงแต่ทรงปิดข้อโต้แย้งหรือข้อสงสัยทั้งหมดที่จะเกิดขึ้นในตัวของผู้ปฏิบัติ โดยการ ให้เรียนรู้ทุกๆสภาวะด้วยตัวเอง แล้วจะได้คำตอบทั้งหมดโดยหมดข้อสงสัย

จิตนี้มันต้องการเหตุผลนะ...ว่าจริง ๆ แล้ว..ทำไมต้องฆ่ากามราคะ..คือความพอใจในรูปรสกลิ่นเสียงสัมผัส..

เมื่อมีเหตุมีผลแล้ว...จึงตั้งใจใว้ในทางที่ชอบ..คือ..ไม่ปรุงแต่งอันจะเป็นเหตุให้เกิดภพเกิดชาติ...

ทีนี่...เมื่อตั้งใจชอบแล้ว...การดูมีสติรู้แล้วไม่ปรุงแต่ง..จึงประกอบด้วยปัญญา

ไม่ปรุง..เพราะรู้...

ไม่ใช่..ไม่ปรุง..เพราะเขาว่า...อย่าไปปรุง

คุณ mes รู้จักคำว่า " สติรู้เท่าทันจิต " มั๊ยคะ?

แล้วรู้จักคำว่า " สิ้นอาสวะ " มั๊ยคะ?

แล้วทราบมั๊ยว่าหมายถึงอะไร?

คุณ mes รู้จักคำว่า " สติรู้เท่าทันจิต " มั๊ยคะ?

แล้วรู้จักคำว่า " สิ้นอาสวะ " มั๊ยคะ?

แล้วทราบมั๊ยว่าหมายถึงอะไร?

[ขอย้ำว่า การละกามราคะต้องใช้ภาพอสุภ ไม่ใช้ภาพโป๊

]

การใช้ภาพอสุภะ มาละกามราคะ มันคนละเรื่องครับ
ภาพอสุภะ มันเป็นสิ่งที่จิตรังเกียจอยู่แล้ว มันก็เป็นไปตามธรรมชาติ
ผัสสะที่ได้รับจากภาพอสุภะ สภาวะที่ตามมา มันเป็นความหลงตามด้วยโทสะเป็นสิ่งที่จิตไม่ต้องการ

ส่วนภาพโป้ มันทำให้เกิดกามราคะ สภาวะที่เกิดความหลงตามด้วยโลภะเป็นสิ่งที่จิตต้องการ

ซึ่งทั้งสองล้วนเป็นกิเลส การละกิเลสอย่างหนึ่ง แต่มีกิเลสอีกอย่างมาแทนที่
เขาไม่เรียกว่าละกิเลสหรือละกามราคะหรอกครับ

การละกามราคะได้อย่างแท้จริง มันต้องได้รับผัสสะที่เป็นเหตุปัจจัย
ให้เกิดกามราคะครับ ในที่นี้ก็คือรูปโป้

ไม่ใช่ว่า ไปรับผัสสะที่น่ารังเกียจ แล้วมาบอกว่า จิตละกามราคะได้
เหตุปัจจัยมันไม่ใช่ กามราคะ จะมาบอกว่าละกามราคะด้วยอสุภะ
มันคนละเรื่อง มันไม่อยู่กับความเป็นจริงครับ

เอาน้ำแข็งไปตากแดดสิ เดี๋ยวมันก็เปลี่ยนรูป
ลักษณะแข็งที่ปรากฏ ก็จะไม่ปรากฏ
แล้วลักษณะแข็งนี้ หายไปไหน ละนี่

ถ้าแยกแล้ว ลักษณะแข็งยังอยู่ ถ้ามีอยู่ แล้วไปปรากฏ ตั้งอยู่ ตรงไหนอะครับทีนี้

การละกามราคะได้อย่างแท้จริง มันต้องได้รับผัสสะที่เป็นเหตุปัจจัย
ให้เกิดกามราคะครับ ในที่นี้ก็คือรูปโป้

จะมาบอกว่าละกามราคะด้วยอสุภะ
มันคนละเรื่อง มันไม่อยู่กับความเป็นจริงครับ

ลองทำดูแล้ว...ปรากฎว่าไม่ได้ผลครับ..ขอยืนยัน



ตรงนี้..ความจริงเป็นประเด็นที่น่าสนใจ..มาก..

แต่ที่แน่ ๆ ..อสุภะ..ทำให้ความกำหนัด(เฉพาะหน้า)คลายลง...ไม่ปรุงต่อจนเป็นความยึดมั่น(เฉพาะหน้า)ต่อรูปนั้น ๆ...แต่กามกิเลสก็รอคอยโอกาสแสดงออกในคราวต่อไป..

อาจเป็นเพราะ...ตัวเราเองทำยังไม่ถึง..จึงไม่รู้ว่าแท้จริงแล้ว...มันเป็นอย่างไร