กระทู้นี้ทุกคนสามารถสนทนาตามแนวของตนได้ตามสบายเลยนะคะ
ถือว่าแลกเปลี่ยนเล่าประสพการณ์แบ่งปันสิ่งดีๆต่อกัน

เนื่องจากการเข้าไปตอบตามกระทู้เรื่องสภาวะของฌานต่างๆ
สิ่งที่มองเห็นได้ชัดคือ การสร้างเหตุใหม่ให้เกิดขึ้นแก่ผู้อื่น โดยที่ไม่ได้มีเจตนาหรือมุ่งหวังใดๆ

ผู้เขียนมองเห็นเช่นนี้แล้ว ไม่คิดจะสร้างเหตุใหม่ให้เกิดขึ้น
จึงได้ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา สำหรับผู้ปฏิบัติที่สนใจในเรื่องฌาน

หมายเหตุไว้ก่อน สำหรับผู้ที่นำพระไตรปิฎกมาแสดงตามความรู้ ความเข้าใจ
หรือจะด้วยการได้อ่าน ได้ฟังมาก็ตาม แต่ยังไม่เคยประสพกับสภาวะนั้นๆ

ขอความกรุณา ถ้าจะร่วมสนทนาแสดงความติดเห็น ตรงนี้ไม่มีห้ามแต่อย่างใด
แต่เวลาจะนำข้อความจากพระไตรปิฎกมาแสดง ขอให้ตรงกับสภาวะที่กล่าวถึง

ผู้ที่ผ่านสภาวะจนจำสภาวะได้แม่นยำ ถ้าไม่เคยศึกษาพระไตรปิฎกมาก่อน
แต่เมื่อได้ผ่านสภาวะนั้นๆมาแล้ว เมื่อได้มาศึกษาพระไตรปิฎกในคราวต่อมา
สภาวะนั้นๆตรงกับพระไตรปิฎกทุกประการ ไม่มีผิดเพี้ยนแต่อย่างใด

เมื่อเข้าใจในพระไตรปิฎกแล้ว เวลาแสดงสภาวะย่อมไม่แสดงอัตโนมัติของตน
หรือสร้างภาษาขึ้นมาใหม่ในการเรียกสภาวะ แต่จะอ้างอิงถึงพระไตรปิฎกก่อน
แล้วจึงแสดงสภาวะนั้นๆมาเปรียบเทียบ เพื่อให้เห็นภาพที่เป็นรูปธรรมได้ชัดเจน
สภาวะของฌานแต่ละฌาน ในพระไตรปิฎกแยกไว้ชัดเจน เราไม่ควรไปสรุปว่า
ทุกๆฌาน ล้วนเป็นฌานเดียวกันหมด ไม่งั้นพระไตรปิฎกก็คงไม่ต้องมีการแยกรายละเอียดไว้
หากสามารถนำไปสรุปได้แบบนั้น

ข้อความอ้างอิงที่ผู้เขียนนำมาอ้างอิงในแง่ของปริยัติทั้งหมดในกระทู้นี้
นำมาจากคัมภีร์วิสุทธิมรรค คือ พระไตรปิฎกฉบับย่อ ที่พระพุทธโฆสเถระ ชาวชมพูทวีป ( อินเดีย )
ได้รจนาขึ้น เป็นภาษาบาลี เมื่อพ.ศ. ๙๔๖ ที่ประเทศลังกา ( ศรีลังกา )
ท่านสมเด็จพุฒาจารย์ ( อาจ อาสภมหาเถร ) แปลและเรียบเรียงเป็นความไทย

คัมภีร์วิสุทธิมรรค ฉบับภาษาบาลี มีเนื้อหาสมบูรณ์ถูกต้องทั้งในส่วนของปริยัติและปฏิบัติ
โดยเฉพาะการศึกษาของคณะสงฆ์ไทยได้กำหนดใช้คัมภีร์นี้เป็นหลัก

สูตรการศึกษาเล่าเรียนสำหรับสำหรับพระภิกษุสามเณรในชั้นเปรียญ ๘-๙ ประโยค
สืบมาตราบเท่าปัจจุบันนี้ หนังสือนี้มีความหนา ๑๒๐๘ หน้า

ผู้ใดสนใจหนังสือเล่มนี้ ไปที่ วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎ์ คณะ ๒๕
ติดต่อที่ท่านพระอาจารย์มหาสมปอง อาจจะมีการสอบอารมณ์ก่อนที่ท่านจะมอบหนังสือให้
ส่วนการทำบุญร่วม แล้วแต่เรา ท่านไม่ได้เจาะจงแต่อย่างใด

จำได้ดีกับคำพูดที่ท่านเมตตาให้มา
ท่านบอกว่า จะเอาแต่วิปัสสนาธุระอย่างเดียวไม่ได้ ต้องศึกษาคันถุระด้วย
เพื่อสืบทอดพระศาสานาให้ยืนยาวต่อไป ไม่ใช่ไปใช้ภาษาที่ตนเองตั้งหรือเรียกตามความเข้าใจ

และท่านย้ำอีกครั้งก่อนกลับว่า ระวังให้ดี ทบทวนให้ดีๆก่อนที่จะนำไปเผยแผ่
เพราะเหมือนดาบสองคม สภาวะต้องแม่นยำ ถึงจะนำไปแสดงได้

สภาวะของฌาน เมื่อก่อนรู้และเห็นแบบหยาบๆ
เนื่องจากเป็นคนมีพื้นฐานด้านสมถะมาก แต่ด้านสติ สัมปชัญญะน้อย
สภาวะที่เกิดขึ้น จึงเหมือนกับการก้าวกระโดด ไม่เป็นไปตามลำดับ
จึงไม่สามารถชี้ข้อปลีกย่อยรายละเอียดลงไปแบบลึกๆได้

แต่นับว่ากุศลยังมีที่ได้เจอสภาวะสูญเสียสมาธิไปทั้งหมด แล้วทำให้เหมือนเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
ครั้งนี้ สามารถเก็บรายละเอียดสภาวะแต่ละสภาวะของฌานได้หมด จึงนำมาแบ่งปันกัน

ก่อนอื่น ที่จะขาดเสียไม่ได้คือ การแสดงความระลึกถึงพระคุณต่อผู้มีพระคุณ
ในด้านปริยัติ กราบนมัสการขอบพระคุณท่านพระอาจารย์มหาสมปอง คณะ ๒๕ วันมหาธาตุ
ที่มีเมตตาต่อผู้ดเขียนมากๆ ในการมอบหนังสือ และไว้ใจในการที่นำข้อความในพระไตรปิฎกมาเผยแผ่
แบบที่เป็นรูปธรรมได้เต็มรูปแบบมากขึ้นทั้งด้านปริยัติและด้านปฏิบัติ และยังมีเมตตาเพิ่มอีกคือ
ได้แนะนำพระอาจารย์ด้านอภิธรรม ให้ผู้เขียนรู้จักและสามารถขอคำปรึกษาได้ตลอด



อีกท่านคือ คุณสายัณห์ อ่ำสุวรรณ ที่เคี่ยวเข็ญให้ผู้เขียนได้ศึกษาด้านปริยัติเพิ่ม
ขอกราบพระคุณและอนุโมทนามา ณ ที่นี้ด้วย

ขอเรียนถามน่ะค่ะเพิ่งเรื่มนั่งสมาธิบางครั้งก็รู้สึกสงบดีนั่งได้นาน บางครั้งลุกลี้ลุกลน บางครั้งก็นั่งนำตาไหลออกมา ลักษณะแบบนี้หมายถึงจิตเรายังไม่นิ่งหรือเปล่าคะ แล้วเราต้องเดินจงกรมด้วยมั้ยคะไม่ได้ไปฝึกที่ไหน หาอ่านในเวปนี้หละค่ะแล้วลองปฎิบัติดูไม่รู้จะถูกต้องหรือเปล่า ขอขอบคุณล่วงหน้าค่ะ แต่ถ้าเข้ามาถามผิดจุดประสงค์ก็ขออภัยนะคะ อนุโมทนาค่ะ

เมื่อเข้าใจในพระไตรปิฎกแล้ว เวลาแสดงสภาวะย่อมไม่แสดงอัตโนมัติของตน
หรือสร้างภาษาขึ้นมาใหม่ในการเรียกสภาวะ แต่จะอ้างอิงถึงพระไตรปิฎกก่อน

จะเอาพระไตรปิฏกเป็นหลัก หรือจะเอาวิสุทธิมรรคเป็นหลัก
วิสุทธิมรรค ก็แสดงตามอัตโนมัติของผู้รจนาอยู่แล้ว

ต้องตกลงกันก่อน จะเอาพุทธวจนะเป็นหลัก
หรือจะเอาอาจาริยาวาท เป็นหลัก

ขอบคุณสำหรับคำตอบค่ะ ที่ปฎิบัติอยู่ก็ตามแนวหลวงพ่อจรัญค่ะแต่รู้สึกจะอึดอัดยังไงไม่ทราบค่ะ เวลากำหนดจิตดูที่ท้องว่ายุบ-พองโดยไม่ต้องคิดว่าหยุบหนอ-พองหนอจะหายใจสดวก แต่พอเราเริ่มยุบหนอ-พองหนอตามจะอึดอัดมากเป็นเพราะเราพูดไม่ทันกับที่เราคิดหรือเปล่าคะ ตอนหลังก็เลยตามดูเฉยๆ แต่พอลองเดินรู้สึกจะอยู่ได้นานกว่าสติไม่ค่อยหลุดเหมือนนั่ง อย่างนี้เราเปลี่ยนมาเดินมากกว่านั่งได้ใช่มั้ยคะ อยากให้อารมณ์นิ่งๆค่ะคือทำร้านเกมส์ค่ะ พอเจอเด็กพูดไม่รู้ฟังหรือออกแนวกวนๆมาเนี่ยจะปรี๊ดแตกทันที ตอนนี้ก็พยายามวางเฉยระงับอารมณ์ได้บ้างไม่ได้บ้างแต่ก็จะพยายามค่ะอนุโมทนาค่ะ

ถ้าฝึกแล้ว รู้สึกว่ามันโอเค ไปได้ดี... ก็ให้ฝึกแบบนั้นฮับ

คุณน้ำค่ะ เรามีเรื่องจะเล่าจะถาม
จะคุยเยอะเลยค่ะ แต่คงต้องเป็นตอนกลางคืนล่ะ
เพราะตอนนี้ เราต้องออกไปข้างนอกก่อน
ก็เลยแวะมาทักทายคุณน้ำก่อน
คิดถึงค่ะ