เพราะฉะนั้นจะสรุปว่า อ่านพระคัมภีร์แล้วจะเข้าใจในธรรมอันเดียวกันนี้
น่าจะลองพิจารณาดูอีกทีนึง

อ่านแล้ว ต้องทดลองทำ จึงจะรู้แจ้งแทงตลอด
ปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ

อีกประการหนึ่ง ในอนาคต ภิกษุทั้งหลายจักไม่อบรมกาย ไม่อบรมศีล
ไม่อบรมจิต ไม่อบรมปัญญา เมื่อไม่อบรมกาย ไม่อบรมศีล ไม่อบรมจิต ไม่
อบรมปัญญา พระสูตรต่างๆ ที่ตถาคตได้ภาษิตไว้ เป็นสูตรลึกซึ้ง มีอรรถลึกซึ้ง
เป็นโลกุตระ ประกอบด้วยสุญญตาธรรม เมื่อพระสูตรเหล่านั้นอันบุคคลแสดงอยู่
ก็จักไม่ฟังด้วยดี จักไม่เงี่ยโสตลงสดับ จักไม่ตั้งจิตเพื่อรู้ จักไม่ใฝ่ใจในธรรม
เหล่านั้นว่าควรศึกษาเล่าเรียน แต่ว่าสูตรต่างๆ ที่นักกวีแต่งไว้ ประพันธ์เป็นบท
กวี มีอักษรสละสลวย มีพยัญชนะสละสลวย เป็นพาหิรกถา เป็นสาวกภาษิต
เมื่อพระสูตรเหล่านั้น อันบุคคลแสดงอยู่ ก็จักฟังด้วยดี จักเงี่ยโสตลงสดับ
จักตั้งจิตเพื่อรู้ จักฝักใฝ่ใจในธรรมเหล่านั้นว่าควรศึกษาเล่าเรียน เพราะเหตุดังนี้
แล การลบล้างวินัยย่อมมีเพราะการลบล้างธรรม การลบล้างธรรมย่อมมีเพราะการ
ลบล้างวินัย ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภัยในอนาคตข้อที่ ๔ นี้ ซึ่งยังไม่บังเกิดในบัดนี้
แต่จักบังเกิดในกาลต่อไป ภัยข้อนี้อันเธอทั้งหลายพึงรู้ไว้เฉพาะ ครั้นแล้ว พึง
พยายามเพื่อละภัยนั้น ฯ

....ถ้าไม่ทำสัญญาให้เป็นปัญญา ทำอย่างไรก็เป็นกามสัญญา......

ที่ผมนำมาเผยแพร่..ถึงจะไม่ใช่พระไตรปิฏก แต่ก็เป็นคำสอนของพระอรหันต์ หลวงปู่มั่น

การที่คุณศึกษาด้วยตัวเอง ไม่เข้าหาพระอริยสงฆ์ เป็นวิธีการที่ถูกต้องหรือครับ...
การเข้าหาพบสนทนาธรรมกับพระอริยสงฆ์ นี่ละ..1 ใน มงคล 38 คบบัณฑิต บัณฑิตพาไปหาผล

ถึงในพระไตรปิฏกจะเกิดจากการสังคายนาโดยพระอรหันต์

คุณแน่ใจหรือว่า..คุณเข้าใจทั้งหมด ทุกตัวอักษร ทุกประโยค...

ถ้าเป็นตำราทางแพทย์ เขียนแต่งตำราโดยศาสตราจารย์นายแพทย์

คุณอ่านเอง ศึกษาเอง เข้าใจได้เองหรือปล่าว...

วิธีการ Copy จากการค้นหาใน Google เมื่อหาธรรมะมาลงในกระทู้

แบบนี้ต้องบอกวิธีการคัดลอกมาหรือเปล่า..น่าจะให้เครดิต Google

แล้วประโยคนี้..ถ้าไม่ทำสัญญาให้เป็นปัญญา ทำอย่างไรก็เป็นกามสัญญา......
มีที่มาในพระไตรปิฏกเล่มไหน หน้าไหน ครับ ช่วยยกมาอ้างอิง...

แล้วจะเรียกตัวเองมีมิฉฉาทิฐิ ได้ไหมครับ เพราะไม่มีในพระไตรปิฏกเล่มไหน หน้าไหน

แล้วประโยคนี้จะเรียกว่าพอใจและถูกใจ ถูกจริตตัวเอง ..ได้ไหมครับ

เมื่อนำมาเผยแผ่ กลายเป็นบาปบริสุทธิ์ไปหรือเปล่าครับ...

สำหรับกรณีที่ผมที่ไม่ยกพระไตรปิฎกมาอ้างอิงในตอนท้าย เพราะเป็นสภาวะธรรมที่ผมได้ของผมเอง

แค่เรื่อง..การจับผิด ทั้งที่ไม่ได้อ่านพิจารณาให้ดี...ถึงวัตถุประสงค์เจตนา