เหตุมี ... ผลย่อมมี

เห็นท่องมานานแล้ว เหตุมี ผลย่อมมี

อะไรหรอเหตุมี ผลมี พอมีตัวอย่างบ้างไหมขอรับ ตัวอย่างธรรมดาๆสามัญ และอย่างละเอียดลึกซึ้งยิ่งขึ้น

อ้อ เหตุมี ... ผลย่อมมี คือ อ่ะจึ๋ย ... อ่ะจึ๋ย

ถ้าเป็นกรัชกายนะขอรับ เดินไปชายหาดเอาหัวมุดรูปูลมตายแล้ว

เช้าวันนี้เดินจงกรมระยะที่ 3 คิดว่าคงเดินลำบากบ้าง เลยย้ายไปเดินอีกห้องหนึ่งเพราะมีที่ว่างริมผนัง เกาะผนังเดินเอา เวลาย้ายมือก็กำหนดด้วยว่า "ย้ายหนอ" ทำแบบนี้ได้ไหมคะ แต่อาจจะไม่ได้ไปปฏิบัติที่ห้องนั้นทุกวันเพราะเป็นห้องดูทีวีของหอพัก (ของมหาวิทยาลัย) ถ้ามีใครไปดูทีวีก็ต้องทำที่ห้องตัวเองค่ะ ที่จริงเดินโดยไม่เกาะก็ไม่ถึงกับล้มนะคะ มีเซบ้าง อย่างอื่นก็มีกำหนดผิด 6-7 ครั้ง ได้ยินเสียงก็กำหนด "เสียงหนอ" และกำหนด "นุ่มหนอ" บ้างหลังจากกำหนด "เหยียบหนอ" แล้ว รู้สึกว่าใจสงบขึ้นกว่าเมื่อวานนะคะ คงเป็นพราะต้องระวังมากขึ้น

ส่วนตอนนั่ง ทีแรกไม่แน่ใจว่าตัวเองหายใจสั้นหรือยาว เลยกำหนด "พอง+ยุบ+นั่ง+ถูก" 3 รอบ เมื่อแน่ใจว่าหายใจสั้นก็กำหนดแค่ "พอง+ยุบ" พองยุบหายก็กำหนด "นั่ง+ถูก" ระหว่างนี้ได้ยินเสียง (น่าจะเป็นเสียงตัวเอง) กำหนดพร้อมกันไป พองยุบกับการหายใจ 3 รอบแรกไม่นานและแรงเท่าเมื่อวาน พอรอบหลัง ๆ จำไม่ได้ว่ากี่รอบนะคะ เพราะเป็นช่วงสั้น ๆ หลายรอบมาก ไม่นานและแรงเท่า 3 รอบแรก แต่จำไม่ได้ว่ากี่รอบนะคะ ระหว่างพองยุบแต่ละรอบก็มีภาพน้ำในหลอดทดลองค่อย ๆ เพิ่มขึ้น นกบินจากพื้นขึ้นไปบนฟ้า ฯลฯ จำได้ไม่หมดค่ะ แต่บางรอบก็ไม่มีอะไร แต่วันนี้ตัวขยับขึ้นลงทั้งตัวค่ะ


เรื่องเพิ่มเวลาอีก 5 นาทีทั้งเดินและนั่ง ไม่น่าจะเป็นปัญหานะคะ แต่แล้วแต่คุณกรัชกายเห็นสมควรค่ะ


*** หลังพิมพ์ข้อความข้างบนแล้ว ลองเดินในห้องตัวเอง ก็มีเซบ้าง แต่เดินเป็นสเต็ปได้ดีกว่าการเดินครั้งแรกค่ะ

คุณวลัยพรหมายถึงหนูรึปล่าวคะ ช่วงนี้ปฏิบัติไม่ก้าวหน้าเลย

ที่ว่าเดินลำบากไม่เกี่ยวกับร่างกายคุณรินนะ เกี่ยวกับสถานที่ที่ใช้เดินสั้นไปแคบไปใช่ไหมครับ

เกาะผนังเดินนี่ คือ ใช้มือเกาะเพราะเซจะล้มหรือครับ

แนะนำงี้ก่อน เพื่อการทรงตัวมั่น เอามือสองข้างไขว้หลังไว้แล้วเดิน ไม่เกร็งครับ เดินปกติ
แรกๆอาจมีเซบ้าง ก็ไม่เป็นไร เพราะจิตยังไม่นิ่ง ยังไม่มั่น ฝึกเดินไปๆ ก็ดีเอง

(หากไม่เกี่ยวกับสุขภาพเรา)





ก็ได้ครับ หรือเพียงรู้ตัวว่า กำลังเปลี่ยนมือ ย้ายมือก็ใช้ได้แล้ว





ไม่เกร็งครับ ผิดเป็นผิด ผิดก็รู้ว่าผิด แล้วก็ตั้งใจใหม่ กำหนดใหม่ เท่านี้เอง





รายละเอียดปลีกย่อย คุณรินไม่ต้องจำมาทั้งหมดก็ได้ครับ เป็นกังวลเปล่าๆ
รู้เพียงว่า ณ ขณะนั้นๆ ตนเอง พอง-ยุบ สั้นยาว เป็นต้น อย่างไร ก็กำหนดตามวิธีที่คุณพอรู้แนวทางไปบ้างแล้วนั่นแหละ
ติดตามพองยุบ เป็นต้น ตามที่มันเป็นต่อไป

เห็นอะไรยังไงก็กำหนดไปตามนั้น เห็นหนอๆ เสีย แล้วก็ตามพองยุบต่อไป




กรัชกายไม่เห็นสุขภาพโดยรวมคุณด้วยตาตนเอง จึงกะเก็งไม่ถูกว่า เป็นอะไรยังไงแค่ไหน (ขาที่เป็น)

หากเป็นรายร่างกายปกติก็เพิ่มเวลาภาวนาอีกได้แล้ว

คุยกับคุณพันลัยกว่าจะรู้เรื่อง ต้องอธิบายจนคอแห้ง ถามตอบกันชัดขนาดนั้นแล้ว ยังไม่เข้า

ใจ

ปกติเวลาเดินก็เอามือไพล่หลังค่ะ แต่ที่เกาะผนังเพราะกลัวล้มค่ะ เดี๋ยวนี้เวลาเดินไปไหนมาไหนก็เกือบปกตินะคะ และตอนที่ลองเดินหลังปฏิบัติเสร็จก็ชำนาญขึ้นค่ะ อีกอย่างคือบางวันก็นั่งห้อยขาที่ขอบเตียงค่ะ แต่ส่วนใหญ่นั่งขัดสมาธิค่ะ จะปวดขาตอนใกล้หมดเวลา (20 นาที) หรืออาจจะไม่ปวดถ้าจดจ่อกับสภาวะอื่นค่ะ ถ้าเป็นอย่างนี้จะเพิ่มเวลาเดินและนั่งไหมคะ

ขออภัยที่เข้าใจผิดค่ะ

จะปวดขาตอนใกล้หมดเวลา (20 นาที)

ที่ปวดนี่เกิดจากจุดที่เคยบาดเจ็บใช่ไหมครับ

ถ้าอย่างนั้นยังไม่ต้องเพิ่มเวลาก็ได้ แต่ว่าเดินระยะ 3

ปวดขาตอนนั่งค่ะ ปวดเพราะเมื่อย ไม่ได้ปวดตอนเดินค่ะ
เมื่อก่อนที่เดินไม่สะดวกและนั่งขัดสมาธิไม่ได้นาน เป็นเพราะกล้ามเนื้อตึง แต่เดี๋ยวนี้คลายลงมากแล้วค่ะ

อื่มมม ... พันลัย .. งั้นหรือ

ก็ดีนะ

หรอครับ กรัชกายคิดว่า ปวดเจ็บเนื่องจากประสบอุบัติเหตุมาก่อนหน้า

หากเป็นเพราะกล้ามเนื้อตึง ก็เพิ่มเวลาอีก ๕ นาที เป็นเดิน ๒๕ นั่ง ๒๕ นาที

มียาหม่องหรือยาทาคลายเส้นคลายกล้ามเนื้อก็ทาตรงที่ตึงที่ปวดก็ได้ครับ
แล้วต่อๆไปกล้ามเนื้อเส้นเอ็นจะหย่อนคล่องแคล่วเอง
ค่อยๆฝึกไปด้วยกันทั้งร่างกายและจิตใจ