อาการเปรตเข้าแทรก

ปกติผู้ที่ได้อริยมรรคขั้นต้นแล้ว อวิชชาดับไปแล้ว ปัญญาเกิดแล้ว จะไม่มีอาการดีใจ เสียใจ หรือโกรธ อย่างรุนแรง เช่น หน้าดำหน้าแดง หัวเราะจนน้ำมูกน้ำตาไหล แม้ว่าจะได้รับสัมผัสรุนแรงอย่างไร นี่เป็นอาการที่จะสังเกตได้ชัดเจน จึงสามารถรู้ได้ด้วยคนเองว่าได้มรรคผลแล้ว

ปกติ ผู้ปฏิบัติธรรม หากทำผิดธรรม ผลที่ได้จะเป็นสมาธิที่ยังประกอบด้วยอวิชชา เมื่อได้สมาธิในระดับหนึ่ง จะเกิดอาการเปรตเข้าแทรก ซึ่งพวกนี้คอยอาศัยใบบุญของเรา เพราะตนเองไม่สามารถสร้างกุศลกรรมได้ คอยเกาะเรากินเหมือนกาฝาก คอยหลอกเราว่าได้มรรคผลแล้ว แต่ปฏิบัติไปเท่าใหร่ก็รู้สึกว่าไม่ก้าวหน้า แต่โชคดีที่พวกนี้ไม่ค่อยฉลาดนัก จับผิดได้ง่าย (นอกจากคนนั้นจะโง่กว่าเปรต) ซึ่งอาจจะสามารถสังเกตอาการได้ดังนี้

1.ยังมีการโกรธหน้าดำหน้าแดง หัวเราะจนน้ำมูกน้ำตาไหลอยู่ เพราะจริงๆ ยังไม่ได้มรรคผล เพราะอวิชชายังอยู่

2.การหลงผิด ถือตัว แพ่งโทษ ติฉินนินทา โอ้อวด ยังมีอยู่ เพราะอวิชชายังอยู่

3.เห็นนิมิต เห็นสวรรค์ เห็นเทวดา เห็นนรก เห็นพระพุทธเจ้า เห็นอนาคต รู้สึกเหมือนอ่านไจคนออก ฯ พวกนี้เปรตเนรมิตทั้งนั้น ถ้าหลงมากก็กลายเป็นเจ้าพ่อเจ้าแม่ไปเลย

พวกนี้จะคอยดลใจเรา เพื่อให้มันสามารถอยู่เกาะกินได้นานๆ แต่พอมันรู้สึกว่ามันจะอยู่ไม่ได้ ด้วยสาเหตุใดๆ ก็แล้วแต่ มันจะดิ้น จะรน จะทำให้เราทำบ้าบอคอแตกเพื่อจะยื้ออยู่ต่อให้ได้ วิธีการทดสอบง่ายๆ ก็คือ

1.ลองไม่ปฏิบัติธรรม (ที่ผิดทาง) สัก 15 วัน มันจะทุบ จะตี จะบีบคั้นทุกวิธีทางที่จะทำให้คุณกลับมาทำสมาธิให้ได้ พอกลับมาทำ ทุกอย่างก็ดูเหมือนจะปกติ เพราะสมาธิที่เป็นมิจฉาสมาธินั้นเสื่อมง่าย พอสมาธิเสื่อมมันก็อยู่ไม่ได้

2.หรือเกิดได้ไปฟังธรรมที่แท้จริงของพระพุทธเจ้า มันก็จะรนหนัก เพราะเหตุปัจจัยหนึ่งที่จะทำให้คนเราสำเร็จมรรคผลได้ ก็คือ ได้สดับรับฟังธรรมแท้จริงของพระพุทธเจ้า พอมันรู้ว่าจะอยู่ได้อีกไม่นาน มันจะทำทุกวิธีทางที่จะขัดขวางไม่ให้คุณปฏิบัติธรรมที่ถูกต้องตามครรลองคลองธรรม

ใครที่คิดว่าตัวเองได้มรรคผล มีฌานวิเศษแล้ว ก็ลองปฏิบัติดูนะครับ

ขอให้โชคดี

เมื่อได้สมาธิ ในระดับหนึ่ง จะเกิดอาการเปรตเข้าแทรก


อ้าวๆ นึกแล้ว

อ่าว มาแนวไสยศาสตร์......

แสดงว่านักปฏิบัติ ส่วนใหญ่กำลังจะเป็นเปรตกันหมดซิครับเนี่ย

ที่จริงเรียกว่าคนทรง ถ้าเจอเปรตหัวหมอก็เป็นเจ้าพ่อเจ้าแม่ไป พวกนิสัยดีก็มี แล้วแต่ดวง แต่เราจะบำเพ็ญถึงนิพพานมันไม่ยอม

ยังมีพวกเทวปุตมารอีก พวกนี้เป็นเทวดา บางคนคิดว่าได้ฌานขั้นสูงแล้วจะรอด พ้นเปรต ก็ไปเจอมาร สมุนมาร พ้นสมุนมาร ก็ไปเจอพญามาร

การทำสมาธินั้น ไม่เหมาะสำหรับการทำกันเองที่บ้าน จริงๆ จะต้องมีเครื่องคุ้มกัน สร้างกุศลกรรมมากเท่านั้น รักษาพรมจรรย์ พวกนี้ถึงจะเกรงใจ พวกมารก็กลัวตกนรกเหมือนกัน

อย่างพระ มีศีล 227 ข้อ ถือพรมจรรย์ นักบวชศาสนาอื่นก็เหมือนกัน ท่านบริสุทธิ์จริงๆ คนทั่วไป ตื่นเช้ามาทำสมาธิ ปฏิบัติธรรมแบบพระ กลางวันขายของโกหกทั้งวัน ขายปลาก็ฆ่าปลา ขายหมูก็ฆ่าหมู เจอใครไม่พอใจด่ากราวรูด กลับบ้านไปนอนกับเมีย ก็ลองนึกดูก็แล้วกันว่าจะไปได้ยังงัย ศีล 5 ยังทำให้บริสทุธิ์ไม่ได้

ผมว่านะคับทุกอย่างอยู่ที่เจตนา นะคับ

เก็บข้อมูลครับ