ตอนนี้เพิ่งเริ่มฝึกทำสมาธิด้วยการหาหนังสือมาอ่านแล้วฝึกปฏิบัติตาม แต่พออ่านหนังสือของครูบาอาจารย์บางท่าน รวมทั้งอ่านในเว็บธรรมะ (ตอนแรกคิดว่าอ่านมาก ๆ ก็จะรู้มาก) แต่จริง ๆ แล้วกลับทำให้สับสนค่ะ เลยอยากขอคำแนะนำว่าควรจะอ่านหนังสือหรือปฏิบัติตามแนวทางของครูบาอารย์ท่านใดท่านหนึ่งไปเลยจะดีมั้ยคะ และน่าจะอ่านของท่านใดที่สอนตั้งแต่ขั้นเริ่มต้นไปจนถึงขั้นสูงสุดอย่างละเอียด คือไม่สะดวกไปสถานปฏิบัติธรรมค่ะ รบกวนผู้รู้แนะนำด้วยค่ะ ขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ

สมาธิมีอยู่หลายระดับ จะเอาถึงระดับใหนละครับ หนังสือที่หามาอ่านเขาว่าไว้อย่างไรบ้าง แล้วจะฝึกไปเพื่ออะไรครับ

คุณ Suparek แนะนำคุณรินรสเป็นวิทยาทานทีสิขอรับ มีระดับใดบ้าง แนะนำทุกระดับขั้นตามที่

คุณรู้มา แล้วบอกอานิสงส์แต่ละขั้นๆด้วย เพื่อที่คุณรินรสจะได้เลือกทำตามสติกำลังของตน

เกรงว่าคงไม่ได้ การฝึกสมาธิมีทั้งคุณทั้งโทษ หากไม่ได้ฝึกกับครูบาอาจารย์หรือไม่เข้าใจกระบวนการ นอกจากจะไม่ได้ความตามประสงค์แล้ว รังแต่จะเกิดโทษ ไปนรกเหมือนจับไปวาง ถ้าจะถามว่าไปที่ใหน ก็ไปที่เดียวกับคนนั่งตกปลานั่นแหละ

นอกจากจะเป็นสมาธิที่ใช้ในชีวิตประจำวันเท่านั้น (ขณิกกะ) ที่พอจะฝึกกันเองได้

จะฝึกเพื่อทำให้ใจสงบค่ะ ปกติเป็นคนคิดมาก ฟุ้งซ่าน ทำอะไรเลยไม่ค่อยมีสมาธิค่ะ ปกติเป็นคนไม่โกรธง่าย แต่ถ้าโกรธแล้วจะโกรธนานค่ะ รู้สึกเลยว่าหัวใจเต้นแรงมาก

หนังสือที่อ่านก็คือฝึกดูจิตตามแนวสติปัฏฐาน 4 ค่ะ
คืออยากทราบทุกระดับเลยค่ะ ถึงแม้ว่าอาจจะปฏิบัติได้ไม่ถึงขั้นสูง แต่ก็จะได้รู้เอาไว้

ตอนนี้กำลังสับสนอย่างที่บอกค่ะ เนื้อหาวิธีปฏิบัติมีทางเดียว แต่คงเป็นเพราะวิธีการอธิบายของแต่ละท่านไม่เหมือนกันมั้งคะ

ขอบพระคุณกรัชกายค่ะ แล้วคุณกรัชกายจะไม่แนะนำหนูหน่อยเหรอคะ

และยังสงสัยว่า เวลาทำอะไรก็ตามควรภาวนา "พุท" และ "โธ"" ไม่ว่าจะทำอะไร หรือภาวนาตามสิ่งที่กำลังทำอยู่ เช่น กำลังเดินไปไหนก็ภาวนาว่า "ซ้ายหนอ" "ขวาหนอ" คะ ควรเลือกเอาอย่างใดอย่างหนึ่งเหรอคะ

บริกรรม "พุทธโท" นี่เป็นพุทธาอนุสสติ คือ ให้ระลึกถึงพระคุณของพระพุทธเจ้า ส่วนหันไปหันมา แล้วบอกตัวเอง เป็นการเจริญสติ หรือฝึกสติ พวกนี้เป็นเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่ทำๆ ต่อๆ กันมา

"พุทธโท" นี่มีเรื่องเล่าในครั้งพุทธกาลว่า มีชายผู้หนึ่งยากจนแล้วอ่านหนังสือไม่ออก สวดมนต์ก็ไม่ได้ แต่ไม่อยากตกนรก วันๆ ก็เอาแต่เรียกชื่อพระพุทธเจ้า ก็คือท่อง "พุทธโทๆๆๆ" ไปเรื่อยๆ ปรากฎว่าพ้นนรกไปเกิดเป็นเทวดา

เรื่องราวของสมาธิมีเผยแพร่กันมาก และเหมือนๆ กันหมด ส่วนการปฏิบัตินั้น แล้วแต่อัญชาสัย ขอถามต่ออีกหน่อย อยากจะแก้อาการขี้โมโหแบบถาวรหรือแบบชั่วคราวละครับ

คุณ Supareak บอกวิธีแก้โมโหแก่คุณรินรสทั้งชั่วคราวและถาวรเลย เช่น ชั่วคราวต้องทำยังไง ถาวรต้องทำยังไง บอกให้หมดเลยขอรับ เผื่อคนอื่นได้ประโยชน์ด้วย

ค่ะ ทั้งชั่วคราวและถาวรค่ะ

มันต้องเลือกนะครับ เพราะวิธีการแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เอาเป็นว่าผมจะเปรียบเทียบอย่างนี้ก็แล้วกัน

สมมุตติว่าคุณเป็นโรคกระเพาะแบบเรื้อรัง การรักษาแบบชั่วคราวก็คืออการกินยาแก้ปวด หรือยาเคลือบกระเพาะ ปวดก็กิน พอยาหมดฤทธิ์ก็ต้องกลับมาปวดอีก หรืออาการปวดรุนแรงขึ้น ยาเอาไม่อยู่ คุณก็ต้องหายาแรงขึ้น อีกวิธีหนึ่งก็คือต้องไปรักษาที่ต้นเหตุ คือทำให้แผลในกระเพาะหาย ถารู้จักโรคกระเพาะแบบเรื้อรังดีถึงจะรู้ว่ารักษาให้หายถาวรนั้นไม่ได้ง่าย ต้องมีวินัยที่ดีเอามากๆใช้ระยะเวลลาพอสมควร

การใช้สมาธิระงับความโมโหเหมือนกินยาแก้ปวดนะครับ คือ เมื่อคุณเริ่มรู้สึกว่าโมโห คุณก็จะต้องตั้งสติเริ่มทำสมาธิ เป็นลักษณะของอาการข่มไว้หรือกดไว้ เหมือนกินยาเมื่อเริ่มปวดนั่นแหละครับ ถ้าทำไม่ทัน หรือมีเหตุให้โมโหมากๆ จริงๆ สมาธิก็อาจจะเอาไม่อยู่ หรือแค่ลดความรุนแรงลงได้บ้างเท่านั้น ที่สำคัญสมาธิไม่สามารถเปลี่ยนนิสัยได้แบบถาวรนะครับ และก็เสื่อมง่าย คือต้องรื้อฟื้นบ่อยๆ เหมือนเล่นดนตรี

ถ้าจะรักษาแบบถาวร จะต้องปฏิบัติวิปัสสนาภาวนา ใช้เวลานาน ค่อยๆ หาย เรื่องนี้อธิบายยาว เอาเป็นว่าต้องเลือกแล้วละครับ

ก่อนอื่น ให้ถือปฏิบัติเรื่อง "ทาน ศีล" ก่อน ไม่ว่าจะทำแนวใหน นี่เป็นแนวที่พระพุทธองค์วางไว้ให้ ตามหลักของเหตุปัจจัย อยากให้อะไรดีๆ เกิดก็ต้องสร้างเหตุดีๆ ไว้ และก็อย่าสร้างเหตุที่ไมดี

ทานที่มีอานิสงค์มากที่ผมปฏิบัติ คือ การใส่บาตรพระตอนเช้า เพราะคนให้ก็ตั้งหน้าตั้งตาให้ ผู้รับก็ตั้งหน้าตั้งตามารับ เวลาเราไปถวายสังฆทานอานิสงค์ยังน้อยกว่าเพราะบางทีพระก็ไม่ได้พร้อมจะรับทาน ข้อปฏิบัติสำหรับการใส่บาตรมีอย่างเดียวคือ ก่อนทำ ระหว่างทำ หลังทำ อย่าให้มีใจฝ่ายไม่ดี หรืออกุศลเกิดเป็นอันขาด (ห้ามขอหวย)

กุศลที่ได้จากการใส่บาตรมี 2 แบบคือ กุศล และมหากุศล ถ้าอยากปฏิบัติธรรมต้องยังจิตให้เป็นมหากุศลเท่านั้น คือให้อธิฐานว่า ขอให้กิเกส โมหะ โทสะ โลภะ ของเราลดลง ขอให้พุทธศาสนามีอายุยืนยาว ขอให้มีดวงตาเห็นธรรมเหมือนกับที่พระอริยะสาวกทั้งหลายได้เห็น หรือคิดว่าพระพุทธองค์ให้พระเรียนกับปฏิบัติธรรมเท่านั้น ถ้าเราไม่ใส่บาตรพระสงฆ์คงสืบต่อศาสนาไปไม่ได้ เป็นต้น

ถ้าสะสมบุญไว้ไม่ถึง ทั้งวิปัสสนาหรือสมาธิทำไปไม่ว่าวิธีการใหนก็ไม่มีทางได้หรอกครับ ต่อให้เป็นสุดยอดปรามาจารย์ที่ใหนก็ช่วยคุณไม่ได้

หรอขอรับท่องพุทโธๆๆ พ้นนรกไปเกิดเป็นเทวดเลยหรอขอรับ
แบบนี้ คุณ Supareak ก็ใช้พุทโธ แน่ๆ เพราะอยากไปเกิดเป็นเทวดา ไม่อยากตกนรก หรือว่าไง
ขอรับ

อันที่จริงสวรรค์ก็ไม่อยากไปหรอกครับ เมาอยู่กับกามคุณห้ารู้ตัวอีกทีก็ต้องจุตติมาเกิดเป็นอะไรใหม่ก็ไม่รู้ พรหมณก็ไม่อยากเป็น สงบอย่างไรก็ต้องกลับมาเกิดอยู่ดี อยากอยู่แบบไม่ต้องตายๆ เกิดๆ นะครับ

ถ้าอยากปิดทางลงนรกก็ไปให้ถึงโสดาบันบุคคลสิครับ

คุณ Supareak พูดไว่ก่อนหน้าว่า ประเทศไทยมีพระประมาณสามแสนรูป มีพระสุปฏิปันโน
ประมาณ 100 รูป ซึ่งเป็นสมมุติสงฆ์

เมื่อคุณจะใส่บาตร คุณเลือกพระยังไงว่ารูปไหนมีศีล ไม่มีศีล บวชถูกบวชผิดธรรมวินัย


พูดไว้ที่นี่



viewtopic.php?f=1&t=23877&p=126212#p126212

โลกไหนขอรับ ที่ไม่ต้องตายๆเกิดๆ