โลกุตรธรรม ธรรมอันพ้นวิสัยของโลก

นิพพานัง ปะระมัง สุขัง
นิพพานเป็นความสุขอย่างยิ่ง

นิพพานัง ปะระมัง สุญญัง
นิพพานจึงว่างอย่างยิ่ง

นิพพานเป็นความว่างอย่างยิ่ง
มนุษย์เหล่านั้นย่อมไปสู่สถานที่ไม่จุติ
ที่ไปแล้วไม่เศร้าโศก คือพ้นจากความเป็นขันธ์
ไม่มีอะไรที่จะมาปรุงแต่งให้กลายเป็นไม่ว่างไปได้
มีความสงบจากเพลิงทุกข์ มีความไม่แตกดับเป็นกิจ
เป็นที่ดับสนิทแห่งตัณหา ซึ่งเมื่อดับไปแล้วจะไม่เกิดขึ้นอีก

พระอรหันต์ดับกิเลสในขณะที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ได้ชื่อว่าเป็นสอุปาทิเสสนิพพาน คือดับกิเลสแต่ยังมีขันธูปธิ คือมีขันธ์เหลืออยู่

อนุปาทิเสสนิพพาน ได้แก่พระอรหันต์ที่สิ้นฃีวิต เรียกว่าปรินิพพาน ที่แปลว่าดับรอบ คือดับทั้งกิเลสและดับทั้งชีวิตของพระอรหันต์องค์นั้น

ให้เราดูกองไฟที่ลุกช่วง เราจะเห็นควันไฟลอยอยู่ ลอยอยู่ และที่สุดเราสังเกตจนสุดท้ายเราไม่สามารถรู้ได้เลยว่าควันไฟลอยไปหนใด นั่นแหละสภาพของพระอรหันต์ที่ไม่ต้องกลับมาเวียน ว่าย ตาย เกิด อยู่ในวัฏฏสงสารอีก มีสภาพเหมือนไฟที่สิ้นเชื้อนั่นเอง

ขอกราบอนุโมทนาบุญ สาธุ.............