ก่อนนั้นไม่เคยคิดว่าเวลามีค่ามากมายแค่ไหน จนกระทั่งสูญเสียสิ่งที่รักไป จึงได้รู้ว่า เวลาที่เหลืออยู่มากมายตอนนี้ มันไม่มีค่าอะไรเลย เมื่อได้อ่านหนังสือ "ตื่นก่อนตาย" ของ พระไพศาล วิสาโลทำให้รู้ตัวว่า เราไม่เคยสนใจหรือให้ความสำคัญกับเวลามากเพราะ เราไม่มีเส้นตาย กับสิ่งนั้น เมื่อมีเส้นตายหรือสูญเสียสิ่งรักไปแล้ว เวลามันมีค่ามากที่สุด แล้วทำไม ไม่รักษาค่าแห่งเวลานั้นไว้ก่อนที่จะต้องเสียใจภายหลัง