เมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนยังเป็นการเฉลิมฉลอง
ใครจะรู้ว่า ต้องตั้งรับกับความสูญเสียในเวลาถัดมา
- -

นี่คือหนึ่งในเหตุการณ์ที่แสดงให้เห็นถึงความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นได้
ทุกขณะที่โลกใบนี้หมุนไป หากเรามองดูดีๆจะพบว่า
มีเหตุการณ์แห่งความไม่แน่นอนอุบัติขึ้นอยู่เสมอในชีวิตของเรา


หลายต่อหลายครั้งที่เราต้องเจ็บปวดกับสิ่งที่ไม่เป็นไปตามใจหวัง
เราต้องใช้ความพยายามอย่างมาก
เพื่อจะอยู่กับความรู้สึกเศร้านั้น พร้อมกับใช้มันเป็นบทเรียนหนึ่งของชีวิต


หากเราเชื่อมั่นว่า ทุกย่างก้าวของชีวิตคือการเรียนรู้
เราคงต้องรู้จักและทำความคุ้นเคยกับความผิดหวังดูบ้าง
หลังจากที่สนุกสนานกับความพึงพอใจมาตลอด


ถือเป็นประสบการณ์ใหม่ๆให้เราลองสัมผัสดู


ใช่แต่ความทุกข์เท่านั้น ที่เกิดขึ้นจากความไม่แน่นอนต่างๆ
เพราะหลายต่อหลายหน เราเองก็มีความสุขอย่างสุดขีด
เมื่อได้เจอกับสิ่งที่ไม่คาดหวังไว้


เราเห็นว่า ความเคยชิน หรือการที่ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไปตามแผนนั้น
เป็นเรื่องน่าเบื่อที่แสนจะจืดชืดเหลือเกิน
เมื่อมีเหตุการณ์บางอย่าง มาทำให้ความปกติ
กลายเป็นสิ่งพิเศษแม้เพียงเล็กน้อย เราก็รู้สึกอิ่มเอมใจเสียเต็มประดา


ถ้าอย่างนั้นก็แปลว่า เจ้าความไม่แน่นอนนี้
ทำให้เราทั้งสุขและเศร้าได้เสมอ


สิ่งที่เราน่าจะทำเป็นอันดับแรก
คือ เรียนรู้ที่จะอยู่กับมันให้สนุกสนานและเป็นประโยชน์ที่สุด
เพราะรู้แล้วว่า มันคือชีวิตของเรานั่นแหละ


ที่มา... http://sangkhajai.wordpress.com/2008/01 ... %E0%B8%95/

อนุโมทนาสาธุด้วยครับ

อนุโมทนาครับ

ขอบคุณนะคะสำหรับกำลังใจในวันอ่่อนล้า
คุณdd-, คุณningnong, คุณsaengthong, คุณปลายฟ้า...ค่ะ,
คุณลุงมะตูม, คุณเพลิง., คุณวรานนท์ , คุณหนอนน้อยและกัลยาณมิตรทุกท่าน

คุณแม่ลูกโป่งอาการดีขี้นบ้างค่ะ
บางวันคุณแม่ก็ลืมตาเองประมาณ 30 นาที
พี่สาวลูกโป่งที่เฝ้าอยู่ดีใจมากเลย
แต่บางวันก็ลืมตานิดหน่อยเฉพาะตอนพลิกตัว
ไม่เป็นไร เรายอมรับได้ค่ะ
ขอให้คุณแม่ยังคงอยู่
ลูกโป่งว่าคุณแม่คงเหนื่อยอยู่ค่ะ
ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ
ลูกโป่งก็มีความสุขตามอัตภาพ
และยอมรับทุกสิ่งที่เกิดขี้นกับชีวิตได้ค่ะ
เพราะ...ความไม่แน่นอนคือชีวิต...

ขอบคุณที่ห่วงใยกันนะ...คนดี

ระลึกถึงค่ะ