"หนังคนใครจะเอาเล่า"
..เถือหนังออกให้หมด
เป็นยังไง ลอกหนังออก
ให้หมด เป็นยังไง
คนเราน่าดูไหม

นี่แหละ
ให้พากัน พิจารณา
อันนี้จึงได้ เห็นธรรม

เมื่อเอาหนังออกแล้ว
ก็เอาเนื้อออกดู เอาเนื้อ
ออกดูแล้ว ก็เอากระดูก
ออกดู เอาทั้งหมดออกดู
ไส้น้อย ไส้ใหญ่ ตับไต
ออกมาดู

มันเป็นยังไง
มันเป็นคนหรือเป็นยังไง
ทำไมเราต้องไปหลง

นี่แหละ พิจารณา
ให้มันเห็นอย่างนี้แหละ
มันจะละสักกายทิฏฐิ
มันจะละวิจิกิจฉา ความสงสัย
จะเป็นอย่างโน้นอย่างนี้
มันเลยไม่มีสีลพัตตปรามาส

โอวาทคติธรรม
- ㆍㆍ (หลวงปู่ฝั้น อาจาโร) ㆍㆍㆍ
ㆍวัดป่าอุดมสมพร อ.พรรณานิคม จ.สกลนครㆍ






#หลวงปู่จื่อ #พันธมุตโต

ความฮักความใคร่ยามเป็นบ่าวเป็นสาว
เปรียบคือแกงฮ้อนๆออกจากเตาไฟ
รสชาติเผ็ดฮ้อนถึงอกถึงใจ
กินกะแซ่บบ่มีเบื่อในรสชาตินั่น
พอต่อมาแกงในหม้อเย็นลง
รสชาติกะเริ่มเปลี่ยนแปลง
จากที่แซ่บหลายๆ
กลายมาเป็นรสชาติซือๆ
เปรียบคือชีวิตคู่บางคู่
เมื่อแต่งกันอยู่กินกันแล้ว
จากที่หลงมักหลงแพงหลายๆ
ก็กลายเป็นซือๆไป
สุดท้ายแกงมันบูดเน่าเสียกินบ่ได่
กะเอาไปเทถิ่ม เพราะกินบ่ได่แล้วเบื่อแล้ว
เปรียบคือชีวิตคู่บางคู่
ยามหมดรสชาติในกามแล้ว
สมอกสมใจอยากแล้วความฮักความหลง
กะหมดไปนำ กะเถียงกันตีกัน
แยกกันอยู่หนีจากกันไปหาคนใหม่

หลวงปู่จื่อ พันธมุตโต






ตั้งแต่โยมพ่ออาตมาเสีย โยมแม่อยู่คนเดียว หลังๆ อาตมาจึงโทรไปคุยบ่อยๆ วันหนึ่ง โยมแม่ถอนใจใหญ่ แล้วพูดว่า "ไม่รู้อยู่ทำไม อยู่ไปวันๆ ไปไหนก็ไปไม่ได้ เป็นภาระของคนอื่น ไม่รู้อยู่ทำไม" เสียงสั่นเครือของท่านน่าสงสารจริงๆ

อาตมาจึงสั่งโยมแม่ว่า "ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ขอให้แม่ทำความดีวันละข้อ อะไรก็ได้ ไม่ต้องเป็นเรื่องใหญ่ เรื่องเล็กๆ ก็ได้ แต่ขอให้เป็นเรื่องที่ทำแล้วรู้สึกภูมิใจได้ โยมแม่ถามว่าอยู่ไปทำไม คำตอบของอาตมาคือ อยู่ไปเพื่อทำความดี วันไหนคนเราทำความดี วันนั้นไม่ว่างเปล่า วันนั้นไม่เป็นหมัน ความดีคือสิ่งที่ทำให้ชีวิตเรามีความหมายและมีความสุข"

ทุกวันนี้เมื่ออาตมาโทรไปที่บ้าน ก่อนอื่นต้องถามโยมแม่ว่า "วันนี้ทำความดีแล้วหรือยัง" ถ้าทำแล้ว อาตมาก็ชื่นชมให้กำลังใจ โยมแม่มีความสุข

การตอบแทนบุญคุณ ไม่ได้อยู่ที่การปรนนิบัติ หรือการรับใช้อย่างเดียว การให้โอกาสให้ท่านทำบุญทำกุศล และรู้จักอนุโมทนาในความดีที่ท่านได้ทำไว้แล้ว คือการช่วยสุขภาพจิตของผู้สูงอายุที่สำคัญมาก

พระอาจารย์ ชยสาโร






ของสด ทิ้งไว้ในที่ร้อนไม่นานมันจะเน่าหมด
ปล่อยจิตไว้อยู่กับความเร่าร้อนของกิเลส ไม่นานก็เน่าได้เหมือนกัน
ผู้ไม่ประมาทย่อมนำของสดมีค่าไว้ในตู้เย็น
ผู้ไม่ประมาทย่อมนำจิตใจของตนซึ่งมีค่ายิ่งไว้ในที่เยือกเย็นเหมือนกัน
แต่ที่เยือกเย็นของนักปฏิบัติธรรมไม่ใช่ตู้ที่ไหน มันคือความรู้สึกของผู้มีความละอายต่อบาปความเกรงกลัวต่อบาป สติ และปัญญา คอยคุ้มครอง

พระอาจารย์ชยสาโร






... ได้อันนี้ไม่พอ​ ไดัอันนั้นไม่พอ
... อันนั้นก็อยากได้​ อันนี้ก็อยากได้
... อันนั้นก็อยากกิน​ อันนี้ก็อยากกิน
... อันนั้นก็อยากใช้​ อันนี้ก็อยากใช้

"... ทุกสิ่ง​ ทุกอย่าง​ มีแต่กิเลส มัดคอ
คน ให้เกิดความดิ้นรน​ กระวนกระวาย
ขนความทุกข์​ มาทับหัวทั้งนั้นแหละ ..."

หลวงตามหาบัว_ญาณสัมปันโน
[ วัดป่าบ้านตาด อ.เมือง จ.อุดรธานี ]