"...บุญเกิดจากการปฏิบัติจึงเป็นบุญที่ถูกต้อง เป็นบุญที่บริสุทธิ์ เป็นบุญที่ไม่หวังเอาหน้าเอาตา เอาเกียรติ เอายอด เอาความยิ่งใหญ่อะไรมาเป็นใจของเรา เรียกว่า เป็นธรรมะเป็นกลาง ธรรมะเป็นหลักหนึ่งเดียวเท่านี้..."

หลวงพ่อประสิทธิ์ ปุญญมากโร




"มาเกิดอีกก็ทุกข์อีกเน้อ
จะบอกให้รู้ด้วย"

หลวงปู่กวง โกสโล
วัดป่านาบุญ อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่




No external circumstance can affect your mind - ภัยภายนอกไม่มีผล

เมื่อมีใครมาด่าเรา ก็เหมือนเขายื่นของให้เรา ถ้าเราไม่รับของ ของนั้นก็เป็นของผู้ให้ คำต่อว่าก็เช่นกัน จึงไม่มีเหตุผลใดใดให้เดือดร้อนเลย

พระภวินท์ ธมฺมวุฑฺโฒ
สวนธรรมภาวนาราม







ต้องการให้โลกไม่มีปัญหา เหมือนกับต้องการให้มหาสมุทรไม่มีคลื่น ธรรมชาติของมัน มันไม่ให้หรอก ทุกสิ่งทุกอย่างต้องเป็นไปตามเหตุตามปัจจัยของมัน จะชอบหรือไม่ชอบ อะไรๆ ก็ถูกต้องตามเรื่องของมัน สิ่งที่ไม่ถูกต้องก็คือความคิดของเราที่อยากให้มันเป็นอย่างอื่น

การปฏิบัติธรรมเหมือนการสร้างเรือ สร้างเรือแล้วจะกลัวคลื่นทำไม ฝึกจิตดีแล้วจะกลัวปัญหาทำไม

พระอาจารย์ชยสาโร







ความรู้สึกอับจนสิ้นไร้หนทางเป็นเรื่องน่าหดหู่ แต่หากมีทางให้เลือกมากเกินไป เราก็อาจง่อยเปลี้ยได้เหมือนกัน ยามที่มีหนทางหลากหลายให้เลือก เรามักกลัวจะเลือกผิดหรือกลัวจะไม่ได้เลือกทางที่ดีที่สุด สุดท้ายเลยกลายเป็นว่าไม่เลือกทางไหนสักทาง

ทุกวันนี้มีคำสอนทางพระพุทธศาสนามากมายหลายแนวให้เลือก นับเป็นเรื่องดีอย่างยิ่งที่โลกสมัยใหม่เอื้อให้เราเข้าถึงธรรมะได้ง่ายขนาดนี้ แต่เมื่อมีคุณก็มีโทษพ่วงมาด้วย ถ้าเราเปิดปิดธรรมะได้ง่ายเพียงแตะหน้าจอ เราอาจขาดความรู้ซึ้งว่าธรรมะเป็นสิ่งล้ำค่า ข้อธรรมอาจกลายเป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ผ่านตาในวันนี้ ซาบซึ้งอยู่ชั่วขณะ แล้วไม่นานก็จมหายไปใต้เรื่องราวอื่นๆ ทั้งหลายทั้งปวง แทนที่จะได้ประโยชน์จากเทคโนโลยีในการสร้างกำลังใจและกระตุ้นให้มุ่งมั่นปฏิบัติธรรม เราอาจกลายเป็นเพียงผู้บริโภคธรรมะ ซึ่งได้แต่สะสมคลิปวิดีโอและลิงค์ที่มีคุณภาพสูง

ธรรมะท้าทายให้เราพิสูจน์คำสอนด้วยการนำมาปฏิบัติ ด้วยความจริงใจและวิริยะอุตสาหะสม่ำเสมอ ไม่ว่าจะได้รับธรรมะด้วยช่องทางใด เราต้องไม่ลืมว่าเป้าหมายคือ การชี้นำให้เราก้าวไปบนเส้นทางสู่สัจธรรม

ธรรมะคำสอน โดย พระอาจารย์ชยสาโร
แปลถอดความ โดย ศิษย์ทีมสื่อดิจิทัลฯ





“ทุกสิ่งทุกอย่าง อยู่ภายใต้กฏของกาลเวลา
เวลาแก่แล้ว ต่อให้มีเครื่องสำอางค์ราคาแพงขนาดไหน
น้ำหอมจะหอมขนาดไหน จะแต่งอย่างไรก็ดูไม่สวย
เหมือนแต่งหน้าทาปากให้กับลิง ลิงมันสวยที่ตรงไหน
จงอย่าไปสนใจกับความสวยงามของร่างกายเลย
ดูแลรักษาไม่ให้สกปรก ให้เรียบร้อยก็พอ
หันมาทุ่มเวลาให้กับการเสริมสร้างความสวยงาม
ทางด้านจิตใจจะดีกว่า”

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต





"การเคารพพระพุทธเจ้า
เขาไม่ได้ดูกันที่ปาก เขาดูกันที่ศีล"

พระราชพรหมญาณ (วีระ ถาวโร)






#หลวงตามหาบัว
#เร่งภาวนาความตายให้มากเข้า

ให้พยายามสร้างความดี พอระลึกถึงความตายนี้กระหยิ่ม ๆ ที่จะเร่งภาวนาความตายให้มากเข้า ให้ได้สติสตังมากขึ้น ๆ แล้วก็อบอุ่น

ถ้าธรรมมีภายในจิตใจมากน้อยจะเป็นความอบอุ่นขึ้นมา พอคิดถึงเรื่องความเป็นความตายจิตของเรามีที่เกาะที่ยึดแล้วมันเย็นนะ สบายเย็นมีสรณะ

ถ้าไม่มีสรณะมีแต่ความชั่วช้าลามกอย่างเดียว พอคิดถึงเรื่องความตายมันจะเดือดร้อนมากที่สุดเลยนะ เงินทองข้าวของมีมากมีน้อยไม่ได้ไปคิดแหละ มันคิดแต่เรื่องเจ้าของจะตาย คือมันเดือดร้อนมากไม่มีที่เกาะที่ยึด

มันต่างกันนะคนมีบุญกับคนมีบาป คนมีบาปคิดถึงเรื่องตายไม่ได้ ไม่ให้คิดไม่ให้พูดถึง ทั้งๆ ที่เจ้าของก็จะตายอยู่นั่นแหละ

หากไม่ให้พูดถึง พอพูดถึงมันเป็นไฟขึ้นมาทันทีในหัวใจ อย่างนี้แล้วยังไงก็แน่นอนที่จะจม

พลิกตัวใหม่ แก้ไขตัวใหม่ สร้างตัวให้เป็นคนดี สร้างคุณงามความดีด้วยการให้ทาน การรักษาศีล การภาวนาละชั่วทำดีไปโดยลำดับลำดา นี่เรียกว่าแก้ตัวเอง

ที่นี้มาระลึกดูอีกความตายของเราเป็นยังไง ถ้ามันยังเดือดร้อนอยู่อีก เอาอีกเอาไม่ถอยความดีสร้างไม่ถอย แล้วมาคำนวณอีกมาวัดมาตวงดู ถ้ามันยังมีความเดือดร้อนในเรื่องความตายอีก เอาอีก สร้างความดีให้พอ

พอย้อนมาคิดที่นี้ เอาละที่นี่พอคิดถึงเรื่องความตาย ที่เกาะมีพร้อมแล้ว ที่ยึดมีพร้อมแล้ว สมมุติว่าอันนี้ขาดจับอันนี้ปุ๊บ อันนี้พังจับอันนี้ปุ๊บ มีที่ยึดที่จับ

ร่างกายพังจับบุญจับกุศลปุ๊บ อบอุ่นที่นี่ เมื่ออบอุ่นแล้วทีนี้ก็สร้างความดีเรื่อยไปยิ่งอบอุ่น

ระลึกถึงความตายทั้งวัน ยิ่งสร้างความดีขึ้นทั้งวัน สร้างสติสตังขึ้นทั้งวันภายในจิตใจ ความตายที่เคยเป็นภัยต่อตนเองกลับมาเป็นบุญเป็นคุณไปแล้ว ที่นี้เย็นไปหมดเลย

หลวงตามหาบัว






จิตที่หลง— ยึดถืออารมณ์ทุกอย่างว่าเป็นตน

หลวงพ่อตั๋น อัครเดช ถิรจิตโต







#หลวงปู่เทสก์ #เทสรังสี
#พิจารณาทุกข์ #เห็นอนิจจัง
#เห็นอนัตตาสิ่งนั้นไม่ใช่ของเป็นสาระ

ทุกข์อันนี้มันเกิดขึ้นมาแล้วก็ดับไป ทุกข์อันอื่นมันจะเกิดขึ้นใหม่ต่อไปอีก มันเปลี่ยนแปลงยักย้าบไปมาเรื่อยๆ

เช่น ทุกข์ในอิริยาบทต่างๆ การอยู่ การกิน การทำมาหาเลี้ยงชีพ มีกินแล้วก็สบายไปได้ระยะหนึ่ง ประเดี๋ยวก็หิวโหยมาอีก รู้จักรสชาติเอร็ดอร่อย รสชาตินั้นซึมซาบทั่วสรรพางค์กาย มีความสบายเบิกบานไปพักหนึ่ง ประเดี๋ยวก็ต้องไปถ่ายทุกข์

เขาเรียกว่า ถ่ายทุกข์ เพราะถ้าไม่ถ่ายมันเป็นทุกข์ จริงๆ ทุกข์มากยิ่งกว่าเก่า กำลังถ่ายอยู่นั้นมันเหม็นแสนเหม็นก็จำเป็นต้องทนกว่าจะเสร็จธุรกิจจึงจะไปได้

เวลากินล้วนแล้วแต่เป็นของดิบๆ ดีๆ มีราคามาก เรียกร้องพวกเพื่อนมารับประทานด้วยกันด้วยความหรรษาร่าเริง เวลาถ่ายเงียบฉี่ไม่มีใครเห็นด้วย

จึงว่ามีสุขแล้วก็เป็นทุกข์เป็นอนิจจังของไม่เที่ยง เพราะเป็นของไม่เที่ยงนั่นแหละมันจึงเป็นทุกข์

การเป็นทุกข์มันเป็นของใครเล่า คราวนี้สุขก็ไม่ใช่ของใคร มันเกิดขึ้นประเดี๋ยวประด๋าวแล้วมันก็หายไป เดี๋ยวทุกข์อื่นเกิดขึ้นมาอีกแล้วมันก็หายไป

มันไม่ใช่ของใครทั้งหมด มันเป็นของประจำกายอยู่อย่างนั้น จึงว่าเป็นอนัตตา อนัตตาไม่ใช่ของไม่มีตัว อนัตตาเป็นของมีอยู่เห็นอยู่เดี๋ยวนี้แหละ แต่เป็นของไม่มีสาระ

หลวงปู่เทศก์ เทสรังสี






#หลวงตามหาบัว #ญาณสัมปันโน
#คำว่าเป็นสมาธิก็คือจิตแน่นหนามั่นคง
#จนถึงกับความรู้เด่นอยู่ตลอดเวลา

ถ้าเช่นนั้นแล้วคำบริกรรมนั้นก็เริ่มจะหมดความจำเป็นเข้าไป โดยที่เจ้าตัวก็ทราบเองเพราะมีจุดความรู้เด่น แล้วก็ยึดเอาจุดนั้นเป็นที่เกาะ เช่นเดียวกับเราอาศัยคำบริกรรมเป็นที่เกาะในเบื้องต้นนั้นแล

#เมื่อจิตได้รับความสงบแล้วย่อมละเอียด

เราจะบริกรรมหรือไม่บริกรรมความรู้ก็เด่นอยู่ในจุดเดียวนั้น คำบริกรรมก็กลมกลืนเป็นอันเดียวกันกับความรู้นั้นเสีย นั่นละที่ว่าหมดความจำเป็นไปหมดด้วยความเข้าใจในตัวเอง นี่ในภาคสมถะท่านก็สอนไว้อย่างกว้างขวางโดยยกกรรมฐาน ๔๐ ห้องไว้เป็นหลักเกณฑ์เลย

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน