วันเวลาปัจจุบัน 28 มี.ค. 2024, 23:49  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 1 โพสต์ ]    Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 พ.ค. 2022, 08:17 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 06 มี.ค. 2009, 10:48
โพสต์: 5091


 ข้อมูลส่วนตัว


"คนที่เกิดมามีแต่คนคอยช่วยเหลือ ถือว่าเป็นคนมีบุญ แต่คนที่เกิดมาแล้วได้ช่วยเหลือคนอื่นเป็นคนที่มีบุญมากกว่า”

สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก (อัมพร อมฺพโร)




…คนในโลกมีเป็นพันล้าน
เราจะไปวิพากษ์วิจารณ์ไหวหรือ

.ปล่อยเขาไปเถิด
เขาจะทำอะไรก็เรื่องของเขา

.เขาจะดี เขาจะชั่ว
“ ก็ไม่เห็นจะทำให้เรา
ดีหรือชั่วตามไปด้วย “.
……………………………………………
.
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี
กำลังใจ ๕๕ กัณฑ์ที่ ๔๓๒
๑๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๔







"คนมีพระอยู่ในใจ กราบที่ไหนก็ถูกพระ
แต่คนที่ไม่มีธรรมะ แม้จะกราบตักพระยังไม่ถูกพระเลย"

#พระเทพมงคลวชิรมุนี (หลวงปู่หา สุภโร)







บรรดาท่านพุทธบริษัททุกท่าน ให้ระงับความโกรธด้วยเมตตาจิต คือพรหมวิหาร ๔ จงตั้งใจไว้ให้ดีว่า พระพุทธเจ้าทรงทำอย่างไรเราทำอย่างนั้น ที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า นินทา ปสังสา นินทาสรรเสริญเป็นธรรมดาของโลก

“ถ้าเราเป็นคนดี เขาตำหนิว่าเราเลวเราก็ไม่เลวไปตามคำเขาพูด ถ้าเราเลว เขาสรรเสริญว่าเราดีเราก็ไม่ดีไปตามคำเขาพูด” เราจะดีเราจะเลวอยู่ที่การประพฤติปฏิบัติของเรา ฉะนั้นใครเขาจะว่ากล่าวอย่างไรมันเป็นเรื่องของเขา หน้าที่ของเราคือระงับจิต ระงับความโกรธเข้าไว้

#พระราชพรหมยาน หลวงพ่อฤาษีลิงดำ
ธัมมวิโมกข์ (2539),178,26-27






#อยากได้บุญ... แต่ไม่ทำบุญ
#อยากได้ข้าว... แต่ไม่ทำนา
#อยากได้เงินตรา... แต่ไม่ค้าขาย
#เหนื่อยยากไม่เอา... หนักเบาไม่สู้
#นี่คือขาดความเพียร... เรียกว่า..!!
#ขาดบารมี

#หลวงพ่อจรัญ_ฐิตธัมโม







15/5/2565 วันนี้ วันพระ
วิสาขบูชา

“ถ้าเราภาวนาแล้ว จิตจะไม่ไปที่ต่ำ
ภาวนาก็ “พุทโธ” พระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่ง
นัตถิ เม สะระณัง อัญญัง
พุทโธ เม สะระณัง วะรัง
ที่พึ่งอื่นของข้าพเจ้าไม่มี
พระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่งอันประเสริฐของข้าพเจ้า
โสตถิ เม โหตุ สัพพะทา
ความเจริญสุขสวัสดี จงมีแก่ข้าพเจ้าทั้งหลาย"

#พระเทพวัชรญาณเวที
หลวงพ่อสมบูรณ์ กนฺตสีโล







"#พระอรหันต์ยังลืมได้หรือไม่?"

พระอรหันต์ลืมได้หรือไม่ ก็มีสองส่วนด้วยกัน คือ สิ่งที่ลืมได้ก็มี สิ่งที่ลืมไม่ได้ก็มี

สิ่งที่ลืมได้คืออะไร ก็คือ บุคคล ชื่อ สถานที่ต่างๆ อันนี้มันเป็นสัญญา เรียกว่า สัญญาอนิจจา เจริญได้ เสื่อมได้

ส่วนที่ไม่มีวันลืมสำหรับพระอรหันต์ ก็คือ "สัจธรรม คือ อริยสัจ ๔" ไตรลักษณ์ อันนี้ไม่มีวันลืม เป็นสิ่งที่ฝังอยู่ในใจ ไม่ได้อยู่ที่ขันธ์ ไม่ได้อยู่ที่สัญญา

พระอรหันต์นี้จะไม่ทำบาปโดยเด็ดขาด ท่านรู้ว่าอะไรเป็นสุข อะไรเป็นทุกข์ อะไรที่ควรทำ อะไรไม่ควรทำ สิ่งที่ท่านทำไปในสายตาของคนทางโลก อาจจะคิดว่าผิด แต่ทางธรรมนี้ จิตใจท่านไม่ได้ทุกข์กับมัน ไม่มีอะไรกับมัน ท่านทำด้วยกิริยา ด้วยความเมตตา

อย่างที่พระพุทธเจ้าเคยให้พระชายาตอนที่ไปเยี่ยมโอบกอด เพราะท่านเห็นใจเขา แต่ตัวพระพุทธเจ้าเองนี้ไม่มีความรู้สึกอะไรทั้งสิ้น

ก็ขอฝากไว้ให้ท่านพิจารณาว่า คนเรานี้ระดับจิตไม่เหมือนกัน งั้นดูจิตของเราเถิด อย่าไปยุ่งกับจิตใจของคนอื่นเลย ถ้าอะไรทำแล้วเราทุกข์ อย่าทำโดยเด็ดขาด!!!...

#พระจุลนายก
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามวรมหาวิหาร จ.ชลบุรี








ชายหญิงทุกวันนี้แต่งงานกันเพราะความใคร่นะ

ไม่ใช่ความรัก ไม่ใช่รักที่คน แต่รักความใคร่
โยมอายุ20แล้ว อาจยังไม่คิดเรื่องแต่งงานแต่ต่อไปต้องคิดแน่นอน
และโยมไม่แต่งงานง่ายนะ

ถ้าจะแต่งงานต้องปรึกษาเรื่องห้องน้ำก่อน
ไม่ใช่โยม เป็นคำถามนะ
สมมติว่ามีคนหนึ่งเข้าอยู่ แล้วอีกคนปวดท้องอยากเข้า
จะแก้ปัญหายังไง

โยมลองดูซิ ร่างกายเรา
มีส่วนไหนสะอาดบ้าง ลองดมดูซิ
ร่างกายมนุษย์หยาบมาก หยาบที่สุดคือมนุษย์นะ

ขอโยมพิจารณาที่เราสอน
ถูกไหม?ใช่ไหม?

หลวงปู่เชอรี่ อภิเจโต
วัดป่าบ้านตาด







นี่แหละที่พึ่งได้

ให้พากันนับถือ
พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์

อย่าไปถือผู้ผี ปีศาจ
ผีบ้า ผีคางแดง
ผีใด๋กะอย่าสิไปถือมัน
มันเป็นบาปเป็นกรรม
มันสิกัดหัวเจ้าของใด๋

ถือกะถือให้มันหมั่น
อย่าไปถือให้มันโง่นๆเง่นๆ
จิตที่อกจิตที่ใจ
ไปสวรรค์นิพพาน
พร้อมกันกับพระพุทธ
พระธรรม พระสงฆ์ โลด
มันจั่งสิใด๋บุญบารมีหลาย

จับให้หมั่น คั้นให้เหนียว
อย่าไปถือพอเลาะๆ
แหละๆ เลอะๆ ซื่อๆ
มันกะหลงมือเด้อ
จับให้แน่น

"ติสะระณะ คะมะณัง นิฏฐิตัง"

การมีพระรัตนตรัย
แก้ว ๓ ประการ
เป็นที่พึ่ง ที่ระลึก
ก็พอแล้ว หมดท่อนี้

บ่ มีหยั่งหลายดอก...นี่
แหละ...ที่พึ่งได้

โอวาทธรรม
หลวงปู่แสง ญาณวโร







อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

วัตถุก็ดี สิ่งที่มีชีวิตก็ดี ในโลกนี้มันไม่มีอะไรจะเที่ยง ไม่มีการทรงตัว การที่ไม่ทรงตัว ถ้าเราไปยึดถือว่ามันเป็นเรา เป็นของเรา มันก็เป็นกิเลส และ อุปาทาน เพราะการยึดถือแล้วมันไม่ฟังเรา เราก็เป็นทุกข์ ในที่สุดเราจะยึดมันหรือไม่ยึดมันก็ตาม มันก็พังไปตามสภาพ
เราก็ตัดสินใจ ขึ้นชื่อว่าสภาวะในโลก จะเป็นวัตถุก็ดี จะเป็นสิ่งที่มีชีวิตก็ดี แม้แต่ร่างกายของเราก็ดี เราไม่พึงปรารถนามันต่อไป เพราะมันไม่เที่ยง เราต้องการของเที่ยง ต้องการของดี แล้วเราเกิดมาทุกคน เราต้องการมีความสุข ในเมื่อร่างกายของเรา ร่างกายของบุคคลอื่น วัตถุธาตุต่างๆ เป็นปัจจัยของความทุกข์ เราก็ไม่ต้องการมันอีก เห็นว่าทุกข์ยังไม่พอ ในที่สุดมันก็พัง คนเกิดมาแล้วไม่มีใครต้องการจะตาย แต่ร่างกายมันก็จะตาย ทรัพย์สมบัติที่มีไว้มันก็ต้องสลายตัวไปในที่สุด แต่เราไม่ต้องการให้มันสลายตัว
ฉะนั้น ไอ้สภาวะที่มันไม่ทรงตัวแบบนี้
เป็น อนิจจัง หาความเที่ยงไม่ได้
ทุกขัง เป็นปัจจัยของความทุกข์
อนัตตา มันพังไปในที่สด
เราก็เลิก เราไม่ต้องการมันอีก ขึ้นชื่อว่าร่างกายอย่างนี้จะไม่มีสำหรับเราต่อไป จุดที่เราต้องการจริงๆ นั่นคือ พระนิพพาน

หลวงพ่อพระราชพรหมยาน
ธรรมที่ทำให้หลุดพ้นจากความทุกข์
ธัมมวิโมกข์
ปีที่ ๔๒ ฉบับที่ ๔๗๕ เดือน ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๖๓
หน้า.....๖๒-๖๓








มีผู้พายเรืออยู่ในทะเลสาบ เขาภูมิใจในเรือของเขามาก มันสวยงามเหลือเกิน ในขณะที่กำลังเพลินอยู่กับการพายเรือนั้น เรืออีกลำหนึ่งมาชนข้างหลัง เจ้าของเรือมองเห็นคนที่พายเรือมาด้วยความประมาทก็โกรธ ทำไมจึงไม่ระวัง ต่อมาอีกวันหนึ่งเขาไปพายเรืออีกครั้งหนึ่ง เรือซ่อมเรียบร้อยแล้ว เขากำลังพายเรือด้วยความเพลิน ก็มีเรืออีกลำหนึ่งมาชน ความเสียหายที่เกิดขึ้นกับเรือเท่าเดิม เท่าครั้งแรก แต่ครั้งที่ ๒ เมื่อเจ้าของเรือมองไปว่าใครมาชนเรือ ปรากฏว่าครั้งนี้เรือที่มาชนไม่มีใครพายมันลอยมาเฉยๆ ความเสียหายที่เกิดขึ้นกับเรือครั้งที่ ๒ เหมือนครั้งแรก แต่ทำไมเจ้าของเรือไม่โกรธเหมือนครั้งแรก ในเมื่อความเสียหายที่เกิดขึ้นเหมือนกัน ทำไมครั้งแรกโกรธมาก ครั้งที่ ๒ ไม่ค่อยโกรธ ครั้งแรกเห็นว่ามีผู้พายเรือ ครั้ง ๒ เห็นว่าไม่มีใครพายเรือเท่านั้นเอง มันน่าสนใจว่าทำไมอารมณ์จะไม่เหมือนกัน ในเมื่อมองในแง่ความเสียหายเหมือนกัน

จากตัวอย่างนี้เราจะเห็นความสำคัญของจิตใจที่มีอุปาทาน ที่มั่นหมายว่าเขาเป็นผู้ทำ เขาทำเรา เขาเบียดเบียนเรา เขารังแกเรา เขากลั่นแกล้งเรา พอเรามีความรู้สึกว่าเขาเป็นผู้กระทำอารมณ์จะรุนแรงมาก แต่พอเห็นว่า เป็นสักแต่ว่าเหตุการณ์ที่เกิดตามเหตุตามปัจจัย จิตใจเราก็เย็นลงไปเยอะ

ความโกรธจะเกิดขึ้นเพราะอวิชชา ต้องการแบ่งแยกว่าเราว่าเขา ว่ามีคนทำ มีผู้พายเรือ เราจะแก้ปัญหาต่างๆ ได้ต่อเมื่อเราเริ่มเข้าใจเรื่องว่าไม่มีใครพายเรือ แต่การที่เราเกิดวิชชาว่าไม่มีใครพายเรือ อันนั้นไม่ได้หมายความว่า เพราะฉะนั้นเราต้องปล่อยให้เรือมาชนท้ายเรา มันเป็นคนละประเด็น คนละเรื่อง แต่เราจะไม่เสียเวลากับการโกรธคนนั้นโกรธคนนี้หรือเสียพลัง จิตใจที่โกรธพยาบาทเป็นจิตใจที่โง่ ความโกรธเกิดจากอวิชชา และปรากฏในลักษณะของความโง่ ที่ว่าโง่นั้นเพราะอะไร เพราะว่าจิตใจที่โกรธมองไม่เห็นตามความเป็นจริง จิตใจที่ปราศจากกิเลสเท่านั้นที่มีคุณสมบัติรู้เห็นตามความเป็นจริง

พระอาจารย์ชยสาโร







"กรรมดี หรือชั่ว ถ้าได้ทำลงไปแล้ว
ถึงแม้คนอื่น จะไม่รู้เรื่องที่เราทำ
ตัวเรานั่นแหละ รู้ตัวเองดีที่สุด

ถึงจะโกหก คนทั้งโลกได้
แต่เรา จะโกหกความจริงไม่ได้
ปากคนเราพูดจริง พูดเท็จได้
แต่จิตไม่เคยบอกเท็จในเรื่องของกรรม

พอตายไปแล้ว ยมบาลไม่ต้องถามให้ยาก
จิตเราที่บันทึกกรรมดีชั่ว จะอธิบายบอกเล่าให้ฟังเอง"

หลวงปู่ชอบ ฐานสโม


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 1 โพสต์ ] 

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: Google [Bot] และ บุคคลทั่วไป 47 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร