ทุกคนย่อมรู้จักตนเองดีว่า
ยังมีความเห็นแก่ตัวมากมั๊ย
กวาดทุกอย่างเข้าหาตัวเอง
โลภและตุนเอาไว้ทำอะไรคะ
นี่เป็นสิ่งที่ชาวบ้านทุกคนมีนะคะ
แต่ละคนแต่ละบ้านล้วนแสวงหามาเพิ่ม
เพื่อความสุขของตนเองแม้จะอ้างว่าเพื่อคนอื่น
ที่สุดก็คือเพราะตนเองมีความยินดีพอใจที่โลภมากอยากจะทำอย่างนั้น
มนุษย์เป็นสัตว์สังคมที่มีชีวิตวนเวียนอยู่ในกิเลสตัณหาอวิชชา
การสละตนออกบวชต้องเข้าใจว่าไม่เอาโลกธรรม8แล้ว
ถ้ายังยึดติดในโลกธรรม8รู้มั๊ยว่าบวชไม่ได้เพราะบวชมีข้อห้ามทำถ้าทำตามไม่ได้ลาสิกขาได้นะ

โลกธรรม8มันคือสภาพปกติตามภพภูมิมนุษย์และทุกภพที่ไปเกิดทำไปจากคนคือ
1)มียศ มีเสื่อมยศ คือ มีการคบค้าสมาคมกันและแบ่งชนชั้น
2)มีลาภ มีเสื่อมลาภ คือ มีวิธีการคิดแสวงหาลาภผลเพื่อการต่อรอง
3)มีสรรเสริญ มีนินทา คือ อยากให้มีคนเคารพนับถือยกยอปอปั้นแบ่งพรรคแบ่งฝ่าย
4)มีสุข มีทุกข์ คือ มีความโลภ โกรธ หลง แก่งแย่งชิงดีชิงเด่นอยากอวดเกิดความพอใจบ้างไม่พอใจบ้าง
จะทำตามพระพุทธเจ้าคือบวชแปลว่าสละโลกธรรม8ทั้งหมดไม่เหลืออะไรเลยไม่มีอาลัยอยากได้มาเพิ่มอีก

เป็นอย่างนี้มานานมากจนกระทั่งมีพระพุทธเจ้ามาตรัสรู้ความจริง
จึงมีการประกาศพระพุทธศาสนาอย่าลืมว่าพระพุทธเจ้าสิ้นกิเลสแล้ว
พระองค์ไม่มีความหลงผิดในโลกธรรม8แล้วทรงแสดงพระธรรมเทศนา
ทั้ง84000พระธรรมขันธ์เพื่อขยายความไม่ให้สาวกไปคิดด้นเดาทำอะไรเพี๊ยนๆ
ครั้งพุทธกาลผู้ที่ได้ฟังพระธรรมเข้าใจแล้วประสงค์สละโลกธรรม8จึงขออนุญาตบวชด้วยความเข้าใจ
ยุคนี้บวชด้วยความยึดติดตัวตนโลภโลกธรรม8จะเอาอะไรก็เอาสักทางอย่าเหยียบเรือ2แคมนรกขยายไม่อั้น
https://youtu.be/3x5HDIisRTk