การภาวนาไม่ต้องไปตัดสังขาร จิตไม่ปรุงแต่งจะมีสังขารตัวไหนต้องไปตัด เรามาค้นหาผู้รู้ ค้นหาจิตของเราให้ชัดๆเดี๋ยวตัดเองหมดเลย

ที่เราไปนั่งตัดกัน เพราะเราไม่เห็นจิต ตัดเท่าไหร่ก็ไม่หมด

พิจารณาร่างกายของเราเป็นอสุภกรรมฐาน เป็นไตรลักษณ์ พิจารณาไปก็เหมือนเดิม จิตใจเราก็ไม่เปลี่ยน นิสัยเหมือนเดิมเลย

มันเปลี่ยนแค่สัญญา ชั่วครั้งชั่วคราว แต่ไม่เปลี่ยนด้วยธรรมชาติ ถ้าจิตเราเปลี่ยนด้วยธรรมชาติมันก็จบเลย จิตจริงๆมันจบได้

#หลวงพ่อเยื้อน #ขันติพโล




"กาลเวลามันล่วงไป ผ่านไป
แต่มันมิได้ล่วงไปเปล่า
มันเอาอายุวัยของเราไปด้วย
ดังนั้น อย่าประมาทเรื่องกาลเวลา
ให้เเสวงหาสาระ คือ บุญกุศลไว้เสมอๆ
อย่าให้ชีวิตล่วงไปเปล่าประโยชน์"

หลวงปู่สิม พุทธาจาโร








“ร่างกายนี้ ตั้งแต่เกิดมา มีความเปลี่ยนแปลง
อย่างไม่หยุดนิ่ง ไม่หยุดยั้ง แล้วก็ต้องตายไป

ทำพิธีต่ออายุ สืบชะตาอย่างไร
ก็ต้องตายกันทุกคน แล้วจะมายึดถือว่า
เป็นของเรา ตัวเราได้อย่างไร
ตายแล้ว ไม่เอาไปเผาไฟ ก็เอาไปฝังดินเท่านั้น

มันเป็นเพียงธรรมชาติ ที่เกิดขึ้น แล้วก็ดับไป
เราเพียงยืมมาใช้ ได้อาศัยศึกษา รักษาไว้เป็นพาหนะ
ให้ทำความดี เพื่อข้ามวัฏสงสารเท่านั้น”

หลวงพ่อประสิทธิ์ ปุญญมากะโร









"มีคนเขาว่าคำเทศน์ของหลวงพ่อ
มันเหมือนเก่าทุกทีเลย ไม่มีธรรมะใหม่ๆ บ้างหรือ
หลวงพ่อก็เลยถามเขากลับว่า ก็กิเลสมันตัวเก่า
หรือตัวใหม่ล่ะ"

หลวงพ่อพุธ ฐานิโย








“เราไม่รู้เลยนะ ว่าข้างหน้าเราจะไปเจออะไร
อย่าว่าตายแล้ว จะไปเจออะไรเลย
เย็นนี้จะเจอะอะไรรู้ไหม โถ่.. เด็กหลงทาง

เพราะฉะนั้น อย่ามัวแต่หลงทางไปตลอดชีวิตนะ
ให้กลับบ้าน พระพุทธเจ้าท่านอุตส่าห์จุดประทีป
ขึ้นมาแล้ว ให้แสงสว่างเหมือนทำประภาคารให้
เราเห็นทิศทางนะ

หน้าที่เราคือ เรียนรู้วิธีที่จะกลับบ้านให้ได้
พัฒนา เรียนรู้ความเป็นจริงของกายของใจ
ให้ถ่องแท้นะ

แล้ววันหนึ่ง เราจะเข้าถึงบ้านที่แท้จริงของเรา”

พระอาจารย์ปราโมทย์ ปราโมชโช










#การนับถือเทวดาเป็นสีลัพตปรามาสหรือไม่ #หลวงปู่เหรียญตอบปัญหาธรรม

ถาม:
การที่เราเคารพนับถือเทพยดาต่างๆนี่ ถือว่าเป็นสีลพตปรามาสหรือไม่อย่างไร ขอความเห็นจากหลวงปู่ด้วยครับ

#หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ :

การที่พวกเรามีที่พึ่งที่เคารพนับถือสิ่งที่สูงกว่าอยู่แล้ว ก็ไม่จำเป็นจะต้องเคารพนับถือในสิ่งที่ต่ำ ธรรมเนียมในทางธรรมต้องเป็นอย่างนั้น

เช่น เราเคารพนับถือพระพุทธเจ้า ว่าเป็นอันผู้ทรงคุณอันประเสริฐสูงสุดแล้วอย่างนี้ พวกเทวดา อินทร์ พรหม นั้นยังมีกิเลส ยังต้องเวียนว่ายตายเกิดเหมือนกันอย่างเรานี้นะ แล้วเรื่องอะไรที่เราจะไปเคารพกราบไหว้บูชา

ถาม: #ก็เราถือว่าท่านเหล่านั้นมีศักดิ์ #มีบุญวาสนายิ่งกว่าเรานี่ครับ

#หลวงปู่เเหรียญ วรลาโภ :

มีบุญ แต่ก็ยังไม่พ้นจากความเกิด แก่ เจ็บ ตาย เราก็มีบุญเหมือนกันอย่างนี้ ถ้าเรามีศีล ๕ เราประพฤติปฏิบัติธรรม ภาวนา ทำจิตให้สงบ มีคุณธรรมสูงอย่างนี้ มันก็เป็นสมมติเทวดาแล้ว คนเรานี่ เรื่องอะไรล่ะจึงจะมาตีตัวเองลงต่ำลงไป

#คนเรานี่สามารถทำความดีจนกว่าสำเร็จมรรค_ผล_ธรรมวิเศษได้

เทวดายังไม่ได้เลย มนุษย์นี้ยังทำได้ เพราะการทำคุณงามความดี ต้องอาศัยขันธ์ร่างกายเป็นเครื่องกระทำ แต่พวกเทวดาไม่มี บุญสำเร็จได้ด้วยกาย วาจา ใจ มนุษย์เรามีความพร้อมและได้เปรียบตรงนี้

: #คิดอย่างนั้นว่ามนุษย์เราดีกว่าเทวดานี่ #ไม่เป็นมานะทิฏฐิหรือครับ

#หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ :

จะเป็นมานะได้อย่างไร โลกเรานี้มันมีสูงมีต่ำ ไม่ใช่ว่าเสมอกันไปหมด ไม่อย่างนั้นมันจะเคารพกันอย่างไร พวกที่มีคุณสมบัติสูงนี่ก็ต้องเคารพพระพุทธเจ้า ท่านทรงสอนว่าไม่ใช่ให้รังเกียจสัตว์โลกทั้งหลายนี้

#เมื่อเราทำบุญกุศลแล้วเราอุทิศให้แก่สรรพสัตว์ทั้งหลาย

ทั้งที่มีคุณและไม่มีคุณอะไรทั้งหมด เราก็อุทิศส่วนกุศลให้เขาไปได้ นี่การนับถือของมนุษย์เราที่ถูกต้องมันเป็นอย่างนี้แหละ ไม่ใช่ว่าเราไปเหยียดหยามดูหมิ่นเขา

#ในฐานะที่เราเป็นมนุษย์ที่มีคุณธรรมอันสูงอยู่ในใจ

เราปฏิบัติตามคำสอนของพระพุทธเจ้าอย่างนี้ ก็ชื่อว่า เราเป็นผู้มีบุญนะ แล้วเราอุทิศบุญกุศลอันนี้ ไปให้ผู้ที่ตั้งอยู่ในฐานะที่จะได้อนุโมทนา ก็จะได้อนุโมทนาในส่วนบุญนี้แล้วเขาก็ได้เกิดในที่สุขสบายของเขา เขายังต้องมาอนุโมทนาบุญกับเรา ผู้ใดอยู่ในฐานะที่จะได้รับส่วนบุญนั้นได้ เขาก็จะได้รับ

#ถึงแม้ว่าเราอุทิศไปอย่างไม่เจาะจง

อุทิศทั่วๆ ไป เมื่อผู้ใดตั้งอยู่ในฐานะที่จะได้รับอนุโมทนาส่วนบุญกุศล ที่เราอุทิศไปนี้ ก็ขอให้ได้รับอนุโมทนาด้วย แล้วก็ขอให้เป็นสุขๆ ได้รับประโยชน์สำเร็จ เช่นเดียวกับเราจะพึงได้รับอย่างนี้ ใครที่อยู่ในฐานะที่เป็นไปได้ก็รับอนุโมทนาได้ ไม่ใช่ว่าได้รับหมดทุกตัวตนนะ

เช่น อย่างพวกที่ไปเกิดบนสวรรค์ มีบุญมากแล้วก็ไม่จำเป็น กับพวกที่ไปตกนรกแล้วมันมีบาปหนัก ไม่มีสิทธิ์ที่จะได้รับส่วนบุญ พวกนั้นก็รับไม่ได้

#พวกที่ได้รับส่วนบุญได้นั้นก็มีพวกเปรตจำพวกเดียวเท่านั้น

คือ “พวกปรทัตตูปชีวิเปรต” ซึ่งแปลว่า “เปรตที่มีชีวิตอยู่ด้วยทานที่เขาอุทิศให้” เป็นเปรตจำพวกที่ ๑๒ ซึ่งมีโอกาสจะอนุโมทนาส่วนกุศลได้ ไม่เหมือนกับเปรตอีก ๑๑ จำพวกที่ยังมีกรรมหนักอยู่ ไม่สามารถอนุโมทนาส่วนบุญจากใครได้ สัตว์นรกก็เช่นกัน

#บุญกุศลที่เราอุทิศไปให้ถึงเขาจะไม่ได้รับ #ก็ไม่ได้สูญหายไปไหน

บุญกุศลนี่ไม่มีการสูญสลาย ถ้าไม่มีการเสวยสุขจากผลบุญนั้น กล่าวคือ เราสร้างบุญกุศลมากเท่าไรก็ได้มากเท่านั้น จะอุทิศไปให้ใครได้มากเท่าไร ก็ไม่ได้เป็นการแบ่งแยก หรือทำให้บุญกุศลที่เราสร้างนั้นถดถอยน้อยลงแต่ประการใด คงสะสมส่งผลให้แก่เราเมื่อถึงกาลอันสมควร เมื่อส่งผลแล้วจึงเป็นการใช้ไปหมดไปซึ่งบุญในแต่ละส่วน

#แต่บุญมีผลอันยิ่ง

สามารถส่งผลให้แก่ผู้สร้าง ได้นานข้ามภพข้ามชาติได้หลายๆ ชาติเลยทีเดียว ถ้าไม่มีกรรมชั่วมาตัดรอนให้บุญมีกำลังอ่อนลงเสียก่อน ก็คงได้รับผลแห่งบุญนั้นไปเรื่อยๆ จนกว่าจะหมดบุญ

#พวกเทวดานี้มีบุญมากแล้วที่มาเกิดเป็นเทวดา

คงเสวยสุขอย่างเดียวจนเพลินในสุขที่ได้รับนั้น ไม่ค่อยคิดที่จะสร้างบุญกุศลเพิ่มเติม นี่พูดถึงเทวดาทั่วๆ ไปนะ มีเทวดาบางส่วนที่ไม่ประมาทในบุญ ได้มีความตั้งใจบำเพ็ญเพียรทางจิต
และพยายามสร้างคุณงามความดีเพิ่มเติมโดยหลายๆ ทาง แต่ก็เป็นไปไม่ได้มากนัก เพราะขาดขันธ์ร่างกายนี่เอง

โอวาทหลวงปู่เหรียญ








การภาวนาไม่ต้องไปตัดสังขาร จิตไม่ปรุงแต่งจะมีสังขารตัวไหนต้องไปตัด เรามาค้นหาผู้รู้ ค้นหาจิตของเราให้ชัดๆเดี๋ยวตัดเองหมดเลย

ที่เราไปนั่งตัดกัน เพราะเราไม่เห็นจิต ตัดเท่าไหร่ก็ไม่หมด

พิจารณาร่างกายของเราเป็นอสุภกรรมฐาน เป็นไตรลักษณ์ พิจารณาไปก็เหมือนเดิม จิตใจเราก็ไม่เปลี่ยน นิสัยเหมือนเดิมเลย

มันเปลี่ยนแค่สัญญา ชั่วครั้งชั่วคราว แต่ไม่เปลี่ยนด้วยธรรมชาติ ถ้าจิตเราเปลี่ยนด้วยธรรมชาติมันก็จบเลย จิตจริงๆมันจบได้

#หลวงพ่อเยื้อน #ขันติพโล