"ทุกวันนี้จิตใจของคนมันต่ำ ไม่เคารพของสูง ของสูงกลับประมาท ไปไหว้ของต่ำ เอาของต่ำเป็นที่พึ่ง นั่นแหละมันจะเกิดกาลกิณีอุบัติขึ้น ซึ่งไม่เคยพบเคยเห็นมาก่อนก็จะได้พบได้เห็นนี่แหละ

คนในยุคนี้จิตใจมันต่ำ ไม่รู้จักคุณพ่อคุณแม่ ไม่รู้จักคุณพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ ประมาทไปเสียหมด ประมาทของสูงแล้วยิ่งจะต่ำลงไป ไม่รู้จักของสูงของต่ำมันก็แย่ล่ะนะ

โบราณท่านสอนไว้ ถ้าเอาของต่ำขึ้นสูง ของสูงลงไว้ต่ำ จะเป็นกาลกิณี นั่นก็หมายถึงการเคารพนั่นแหละ ของสูงไม่เคารพ ไม่กราบไม่ไหว้ แต่ไปเคารพกราบไหว้ของต่ำโน้นนะ นี่มันแย่ล่ะนะ ไม่เคยพบเห็นมาก่อนก็พบเห็นล่ะยุคนี้ เพราะจิตใจคนในยุคนี้เป็นกาลกิณี ไม่มีความละอายเกรงกลัวต่อบาป สะดุ้งกลัวต่อบาป อะไรทั้งหมดแหละ เป็นกาลกิณี ผิดทำนองคลองธรรมไปหมด"

ปญฺญารตนํ
หลวงปู่อว้าน เขมโก
วัดป่านาคนิมิตต์ อ.โคกศรีสุพรรณ จ.สกลนคร






"...ทรัพย์สินเงินทองที่เราหามาได้ สุดท้าย...ก็จากเราไปในวันที่เราหมดลมหายใจ

แต่ "บุญ" ที่เรากระทำมา จะติดตามเราไปทุกภพทุกชาติ..."

โอวาทธรรม
หลวงปู่อุ่นหล้า ฐิตธมฺโม









…กำลังของกิเลสแรงมาก
สำหรับปุถุชนทั่วๆไป

.ถ้าไม่ได้บำเพ็ญบุญบารมี
มามากพอสมควร
จะรู้สึกว่า การเข้าข้างใน
เป็นสิ่งที่ยากอย่างยิ่ง

.แต่ถ้าได้บำเพ็ญบุญบารมีมาแล้ว
ได้เคยทำบุญให้ทาน
รักษาศีล บำเพ็ญภาวนามาแล้ว
ถึงแม้จะไม่ได้มากมายนัก
แต่พอรู้หลักของการภาวนา
การเจริญสติ

.พอได้ยินได้ฟังพระธรรมคำสอน
“ ที่สอนให้ดึงจิตเข้าข้างใน “
ก็จะเข้าใจทันที
สามารถนำเอาไปปฏิบัติได้
อย่างง่ายดายและรวดเร็ว

.ถ้าไม่เคยเลย
จะไม่รู้ว่าเข้าข้างในไปทำไม
หลับตาก็มีแต่ความมืด
ปิดหูปิดตาปิดปากปิดลิ้นปิดจมูก
ไม่ได้สัมผัสกับกามรสทั้งหลาย

.ก็เลยไม่เคยคิดที่อยากจะเข้าข้างใน
มีแต่อยากจะไปหารูปเสียงกลิ่นรสโผฏฐัพพะ อยู่ตลอดเวลา
“แล้วก็ ทุกข์อยู่ตลอดเวลา..
เพราะไม่ได้ความอิ่มความพอ”.

.......................................
จุลธรรมนำใจ 15 กัณฑ์ 388
ธรรมะบนเขา 23/10/2551
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี









ปัจจุบันเอาแต่..การทำทานเป็นใหญ่ เลยลืมการรักษาศีลปฏิบัติ ยิ่งภาวนา ยิ่งไม่เอา

เราไม่ภาวนา จิตเราจะถึงธรรมได้อย่างไร จะถึงมรรคผลได้อย่างไร มันจะไปแก้ ความโลภ ความโกรธ ความหลงได้ยังไง เพราะมันอยู่ภายใน

การทำบุญภายนอก
เดี๋ยวเดียวก็จบ

#พระอาจารย์โสภา_สมโณ







#สันตุสสโกวาท
“ความอิจฉา พาลงอเวจี”

นิสัยของมนุษยชาตินี้ชอบ อิจฉาริษยา
เห็นคนอื่นดี ทนอยู่ไม่ได้
นี้ล่ะเป็นนิสัย ของสรรพสัตว์ในโลก
น่ากลัว...สรุปแล้ว ถ้าเห็นคนอื่นเขาได้ดี
แล้วก็ มุทิตา พลอยยินดีด้วย เมื่อเขาได้ดี มันหายาก
โดยมากเมื่อเขาได้ดี ทนอยู่ไม่ได้ ใจลุกเป็นฟืนเป็นไฟขึ้นมา
ความอิจฉาพยาบาท อาฆาต จองเวร เกิดขึ้นในจิตใจ
นั้นล่ะ แปลว่าคนคนนั้น
ถางทาง หรือ ทำถนน ไปสู่อเวจีมหานรก
ถึงยังไงเราจะอิจฉายังไง เราก็ต้องพยายามหักห้ามจิตใจของเรา
ให้ถือเสมือนว่า ถ้าเราอิจฉาคนอื่น
ถึงจะเรื่องจริง เรื่องไม่จริง เรื่องอะไรก็ตาม
ถึงจะนิดๆหน่อยๆก็ตาม มันเกิดขึ้นในใจของเรา
ไม่มีใครที่จะรู้ ยิ่งกว่าใจของเรา
ว่าขณะนี้ใจของเรา อิจฉาเรื่องอะไร
ถ้าพออิจฉาขึ้นมา ให้รู้เอาไว้เลยว่า
ธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าบอกว่า
ความอิจฉาตัวนี้ล่ะ แปลว่าตัวเอง
ถางทางทำถนน ไปสู่หน้าเหวหน้าผา
ไปสู่อเวจีมหานรก ให้พวกเราคิดอย่างนั้นเอาไว้
ในเมื่อเราเราคิดอย่างนั้นเอาไว้ เรารู้แล้วว่า
การอิจฉาพยาบาท การอาฆ่าพยาบาท
จองเวรคนอื่น ในทางที่ไม่ถูกต้องนั้น
เป็นบาปอกุศลอย่างหนัก ในหลักของพระพุทธศาสนา
พระพุทธองค์จึงบอกว่า อย่ามาเกิดในโลกดีที่สุด
ถ้าอยู่ในโลกนี้ เรื่องอิจฉา พยาบาท อาฆาต
จองเวรกันมันอยู่ในโลกวัฏสงสารนี้ล่ะ
เพราะฉะนั้นขอให้พวกเราทุกๆท่าน
ศรัทธาญาติโยมทุคน
เมื่อได้ยินเสียงธรรมคำสอนของพระพุทธศาสนา
ธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า
สรุปแล้วก็เรื่อง ทำความชั่วทั้งหมด
คิดชั่ว ทำชั่ว พูดชั่ว อย่าทำเสียเลยดีกว่า
เมื่อเราคิดชั่ว ทำชั่ว พูดชั่ว กรรมชั่วให้ผล
ตนเองนั้นแล จะเดือดร้อนเมื่อภายหลัง
ถ้าเราทำกรรมสิ่งที่ไม่ดีเอาไว้ สิ่งที่ไม่ดีจะให้ผล
อั้นนี้ให้พวกเราฟังเอาไว้
นี้แหละ...หลักธรรมคำสอนของพระพุทธศาสนา

โดย หลวงพ่ออินทร์ถวาย สันตุสสโก
จากพระธรรมเทศนา "ความอิจฉาพาไปอเวจี"
แสดงธรรมเมื่อวันที่ ๖ ธันวาคม ๒๕๕๘









"ผู้ต้องการอยากเห็นศาสนาจริงๆ อยากรู้ศาสนธรรมของพระพุทธเจ้าจริงๆ และรู้ธรรมเห็นธรรมของพระพุทธเจ้าประกาศสอนไว้ มีความลึกตื้นหยาบละเอียดหนักเบาหรือวิเศษเพียงใดนั้น จงนำการปฏิบัตินี้เข้าไปเป็นเครื่องวัดเครื่องตวงเครื่องทดสอบ จะได้เห็นขึ้นตามหลักธรรมที่สอนไว้อย่างสดๆ ร้อนๆ นั่นแล"

คติธรรม #พระธรรมวิสุทธิมงคล
(องค์หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน)
วัดป่าบ้านตาด .เมือง จ.อุดรธานี









พุทธํ สรณํ คจฺฉามิ
ธมฺมํ สรณํ คจฺฉามิ
สงฺฆํ สรณํ คจฺฉามิ

" บุคคลใดยึดถือพระพุทธ
พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่ง
บุคคลนั้นย่อมไปสู่สุคติ
ตลอดแสนกัปป์
เมื่อละอัตภาพร่างกาย
ของมนุษย์ไปแล้ว จะได้
เป็นผู้ถือว่ามีกายทิพย์
กายเทวดา กายเทพบุตร

และบุคคลผู้นั้นเป็นผู้ถึง
พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
ด้วยความมั่นแม่นแล้ว
สำหรับอันตรายต่างๆ
เป็นต้นว่า ยาพิษ ศาสตราวุธ
หรือไฟไหม้ บุคคลนั้น
จะไม่ตายเพราะสัตว์กัดต่อย
หรือสงคราม ไม่ตายด้วย
ยาพิษ ยาเบื่อ

เว้นเสียแต่ผลกรรมของ
บุคคลผู้นั้น ซึ่งทำไว้
แต่สมัยก่อนจะตามมาทันเอง
นั่นเป็นสิ่งที่เหลือวิสัย

ถ้าตายไปแล้ว ก็ไปเกิด
บนสวรรค์ ถ้ากลับมาเกิด
เป็นมนุษย์อีก ก็เป็นมนุษย์
ที่ดี มีตาดี มีหูดี ปากดี จมูกดี
ลิ้นดี กายดี ใจดี และบำเพ็ญ
คุณงามความดีให้เกิดขึ้น

บำเพ็ญทาน ศีล ภาวนา
ให้เกิดขึ้น มีนิสัยบารมี
สร้างไว้ บำเพ็ญไปเรื่อยๆ
พอแก่กล้า ก็สำเร็จ
พระนิพพาน "

โอวาทธรรม
พระอาจารย์จวน กุลเชฏโฐ









ปัจจุบันเอาแต่..การทำทานเป็นใหญ่ เลยลืมการรักษาศีลปฏิบัติ ยิ่งภาวนา ยิ่งไม่เอา

เราไม่ภาวนา จิตเราจะถึงธรรมได้อย่างไร จะถึงมรรคผลได้อย่างไร มันจะไปแก้ ความโลภ ความโกรธ ความหลงได้ยังไง เพราะมันอยู่ภายใน

การทำบุญภายนอก
เดี๋ยวเดียวก็จบ

#พระอาจารย์โสภา_สมโณ









ทำจริง รู้จริง เห็นจริงไหม?
มันเข้าจริงไหม ?
ไม่ใช่ปากบอกแต่พุทโธๆ
ดูลมเข้า-ลมออก

ทุกข์สุขมันเกิดจากไหน?
มันแปรเปลี่ยนไปยังไง?
อะไรคือเหตุของมัน?
หาเจอหรือยัง? เหตุของมันน่ะ.

#ถ้ายังหาเหตุของมันยังไม่เจอ
#จะไปปฏิบัติอะไร?

มันรู้จริงไหม มันเข้าจริงไหม
ทำจิตให้มันสงบจริงหรือยัง
ไม่ใช่มาตั้งท่า...
จะเอาดีๆ กูจะเอาให้มันสงบ
มันถึง 5 นาทีหรือเปล่า?
มันไปไหนหมด มันวิ่งหนีหมด
มันเข้าจริงไหมมันเห็นจริงไหม?

ถ้าไม่เห็นของจริงจะไปปฏิบัติอะไร ?
หลอกลวงตัวเองหรือเปล่า ?
ไม่ใช่หลอกหลวงตัวเองนะ
ไปหลอกลวงคนอื่นอีก

ข้อไหนล่ะ ข้อหลอกลวงนะ...
มุสาใช่ไหม?
ถ้ายังมุสาตัวเอง
ไม่ต้องไปพูดถึงธรรม
ขั้นนั้นขั้นนี้หรอก!!

เราเข้าใจหรือไม่เข้าใจ
ตัวเรารู้ว่าเราโกหกตัวเองหรือเปล่า
พอฟังแล้วมันบอกตัวเองรู้
มันรู้จริงไหม
ไม่ใช่ว่าทำตัวเองเป็นผู้รู้
เพื่อให้คนอื่นดูแล้วว่า...

"โอ้ คนนี้เค้ารู้จริงหนอ! "
จะให้เขาคิดอย่างนั้นหรอ
ไม่อายที่นั่งหรอ
ไม่อายลมหายใจ
ไม่อายไฟฟ้าบ้างหรอ

อายบ้างสิเป็นมนุษย์แท้ๆ
ว่าเป็นสัตว์ใจสูง
ยังหลอกลวงตัวเอง
หลอกลวงคนอื่นอีก
นี้หรือนักหวังธรรม
นักปฏิบัติธรรมนะ
มันปฏิบัติจริงไหม

วิ่งหาอาจารย์โน้น
โอ้ย! อาจารย์โน้นดีนะ!!
อาจารย์นี้ดีนะ
ท่านดีของท่าน
ตัวเราล่ะดีหรือยัง ?
ตัวเราดีหรือยังล่ะ...หา ?

หึย...วิ่งหาอาจารย์โน้น
วิ่งหาอาจารย์นี้
ว่ากูได้ไปกราบท่านแล้ว
กิเลสกูคงจะเบาบาง

ท่านคงจะทำให้
ใครเขาจะทำให้กัน
วิรัชรักษากันเอาสิ
ตัวใครตัวมันนิจริงไหม

จริงอยู่..
สิ่งใดที่ไม่รู้
ควรถามท่านผู้รู้
ควรศึกษา
เมื่อไปหาท่าน
ท่านก็บอกท่านก็กล่าว
ท่านก็บอกทาง

ท่านเป็นเพียงแต่ผู้บอก
ผู้กล่าวเท่านั้น
ท่านทำให้ไม่ได้เข้าใจไหม
เราเป็นผู้ทำเอง
ปฏิบัติเองต่างหาก

มีขาเอาไว้เดิน ทำไมไม่เดิน
มีตาเอาไว้ดู ทำไมไม่ดู
มีหูไว้ฟัง ทำไมไม่ฟัง
มีจมูกให้หายใจ ทำไมถึงไม่หายใจ
ไปยืมจมูกใครหายใจ

ทุกวันเราก็กินข้าวไม่ใช่หรอ ?
ไปยืมปากใครเขามากินล่ะ ?
ปากเรากินแล้ว
ไปอิ่มปากคนอื่น
ไปอิ่มท้องคนอื่นไหม
หรือเรากินแล้วเราอิ่มเอง

คิดง่ายๆการปฏิบัติน่ะ

ถอดจากเทปพระธรรมเทศนา
#หลวงปู่สวาท #ปัญญาธโร #วัดโปร่งจันทร์ ต.คลองพลู อ.คิชฌกูฏ จ.จันทบุรี

ถอดเทป/เรียบเรียง : นรินทร์ ศรีสุทธิ์