[๒๗๓] ข้าพเจ้าได้สดับมาอย่างนี้-
สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ในกุรุชนบท มีนิคมของชาวกุรุ ชื่อว่า
กัมมาสทัมมะ ณ ที่นั้น พระผู้มีพระภาคตรัสเรียกภิกษุทั้งหลายว่า ดูกรภิกษุ
ทั้งหลาย ภิกษุเหล่านั้นทูลรับพระผู้มีพระภาคว่า พระพุทธเจ้าข้า พระผู้มีพระภาค
ได้ตรัสพระพุทธภาษิตนี้ว่า ดูกรภิกษุทั้งหลาย หนทางนี้เป็นที่ไปอันเอก เพื่อ
ความบริสุทธิ์ของเหล่าสัตว์ เพื่อล่วงความโศกและปริเทวะ เพื่อความดับสูญ
แห่งทุกข์และโทมนัส เพื่อบรรลุธรรมที่ถูกต้อง เพื่อทำให้แจ้งซึ่งพระนิพพาน
หนทางนี้ คือ สติปัฏฐาน ๔ ประการ ๔ ประการ เป็นไฉน ดูกรภิกษุทั้งหลาย
ภิกษุในธรรมวินัยนี้ พิจารณาเห็นกายในกายอยู่ มีความเพียร มีสัมปชัญญะ
มีสติ กำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกเสียได้ ๑ พิจารณาเห็นเวทนาในเวทนาอยู่
มีความเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ กำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกเสียได้ ๑
พิจารณาเห็นจิตในจิตอยู่ มีความเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ กำจัดอภิชฌาและ
โทมนัสในโลกเสียได้ ๑ พิจารณาเห็นธรรมในธรรมอยู่ มีความเพียร มีสัมปชัญญะ
มีสติ กำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกเสียได้ ๑ ฯ

"""""ดูกรภิกษุทั้งหลาย
ภิกษุในธรรมวินัยนี้ """""

หลักกำหนดธรรมวินัย หลักตัดสินธรรมวินัย หรือลักษณะตัดสินธรรมวินัย ๘ อย่าง คือ

ก. ธรรมเหล่าใด เป็นไป
๑. เพื่อความย้อมใจติด
๒. เพื่อความประกอบทุกข์
๓. เพื่อความพอกพูนกิเลส
๔. เพื่อความมักมากอยากใหญ่
๕. เพื่อความไม่สันโดษ
๖. เพื่อความคลุกคลีในหมู่
๗. เพื่อความเกียจคร้าน
๘. เพื่อความเลี้ยงยาก,
ธรรมเหล่านี้ พึงรู้ว่าไม่ใช่ธรรม ไม่ใช่วินัย ไม่ใช่สัตถุศาสน์,

ข. ธรรมเหล่าใดเป็นไป
๑. เพื่อความคลายหายติด
๒. เพื่อความไม่ประกอบทุกข์
๓. เพื่อความไม่พอกพูนกิเลส
๔. เพื่อความมักน้อย
๕. เพื่อความสันโดษ
๖. เพื่อความสงัด
๗. เพื่อการประกอบความเพียร
๘. เพื่อความเลี้ยงง่าย,
ธรรมเหล่านี้พึงรู้ว่า เป็นธรรม เป็นวินัย เป็นสัตถุศาสน์

พระ เณร เดินขบวน ตั้งม๊อบ

เป็นไปตามแก่นแท้ หลักพระธรรมวินัยหรือเปล่าคะ ?

นั้นแน้ๆๆ

หัวข้อกระทู้หายไป

มีผู้ใดบังอาจ มาขโมยหัวข้อกระทู้ไป

เดิมเขียนไว้ว่า" สติปัฎฐาน คือทางพ้นทุกข์ ไม่ใช่ไปตั้งม๊อบ "