เช้านี้ได้ข้อคิด...
โยมว่า “ พระฉันข้าวหรือยัง โยมขอนิมนต์ใส่บาตรนอกวัด หมอดูทักมา”
พระตอบ “สาธุอนุโมทนา ยังไม่ถึงเวลาฉันเช้าเลยโยม ดีเนาะ ถ้าหมอดูไม่ทักนี่ พระอดฉันเลย”
โยมยิ้มๆ ใส่บาตรรับพรแล้วกลับบ้านไป
ปกติก็รับบิณฑบาตนอกวัดแหละ แต่ฉุกคิดประโยคหลัง บางทีบางเรื่องก็น่าคิดนะสำหรับชาวพุทธไทยเรา(บางคน บางท้องที่)
- ข้อคิด 1 การทำบุญอุทิศให้คนที่ตายโหง ต้องทานนอกวัด ถ้าผีตายโหงยื่นอุทธรณ์ได้ คงยื่นฟ้องคนกันเต็ม ที่ถูกผลักให้เป็นผีชั้นสอง เพราะการถวายทานเช่นนี้ไม่เห็นปรากฏชัดในคำสอนตามพระไตรปิฏก
- ข้อคิด ๓ ในภาวะเศรษฐกิจซบเซาหลายคราว มักมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้เป็นที่พึ่ง ที่บูชา( ยามเศรษฐกิจดีจะไม่มีสิ่งนี้...นะคิด) บางทีดูแล้วบูชาด้วยความความหลง ด้วยอวิชชา หวังให้สิ่งนั้นๆมาเป็นที่พึ่ง มาดลบันดาลมาช่วยเหลือเรา ให้อยู่ดีมีสุข ทำมาค้าขึ้น จึงเกิดเป็นพาณิชย์ให้เช่าบูชากัน โดยที่ไม่ฉุกคิดว่าจริงๆแล้วเราทุกคนต้องพึ่งตัวเอง พึ่งธรรม(หน้าที่) ทำหน้าที่มีสติปัญญา ความเพียรแล้ว ทุกสิ่งก็สำเร็จ
- ข้อคิด ๓ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ จิตวิญญาณนั้นมีจริงอยู่ แต่ทุกวันนี้คนเราเอาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ดวงวิญญาณเหล่านั้น มาเป็นพาณิชย์การค้าไปเสียหมด โฆษณาว่าดีอย่างนั้น ดีอย่างนี้ ซึ่งถ้าดีจริงช่วยเหลือ ดลบันดาลได้จริงๆ ทุกเรื่อง คนที่นำเอาสิ่งศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้มาทำพาณิชย์จะไม่ร่ำรวยเป็นคนแรกหรือ
- ข้อคิด ๔ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ดวงวิญญาณเหล่านั้นไม่เหนื่อยแย่หรือ วันๆหนึ่งมีคนมาบนบานร้องขอวันละเป็นหมื่นแสนคน
ในเชิงพระพุทธศาสนา ให้อธิษฐานเพื่อเป็นกำลังใจให้เราทำดีต่อไป ไม่ใช่บนบานเพื่อดลบันดาลให้เราสำเร็จ รอๆ แล้วไม่พึ่งตัวเองก็ไม่ดี...เสมอไป
#สมดั่งพระพุทธเจ้าทรงตรัสสอนไว้ว่า...
บุคคลใดมีความตั้งมั่นไม่หวั่นไหวในพระตถาคต มีศีลงามที่พระอริยะเจ้าพอใจสรรเสริญ มีความเลื่อมใสในพระสงฆ์ และมีความเห็นตรง บัณฑิตทั้งหลายเรียกบุคคลนั้นว่าเป็นคนไม่ขัดสน ชีวิตของบุคคลนั้นไม่ปล่าวประโยชน์
เพราะเหตุนั้น บุคคลผู้มีปัญญาเมื่อระลึกถึงคำสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย พึงประกอบเนืองๆซึ่งศรัทธา ศีล ความเลื่อมใส และความเป็นธรรมเถิด
( #ทฬิททสูตร ว่าด้วย ผู้ไม่ขัดสน มาใน พระไตรปิฎก พระสุตตันตปิฎก หน้า ๔๕๑ เล่ม ๒๕)
ลื้องอบ ธีรวํโสภิกขุ ๓๐ ส.ค. ๒๕๖๓