ลานธรรมจักร http://www.dhammajak.net/forums/
รูปขันธ์ http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=1&t=58715	หน้า 1 จากทั้งหมด 1

---

เจ้าของ:	รสมน [ 19 มี.ค. 2020, 06:54 ]
หัวข้อกระทู้:	รูปขันธ์
"สมาธิ นี้ก็ช่วยระงับความกระวนกระวายของเราได้ดีเหมือนกัน ฝึกหัดทำสมาธิ ถ้าบุคคลใด ใครคนหนึ่งได้รู้จักตามดูจิตของตนเอง รู้จักฝึกสมาธิ ไม่ต้องมาก แค่วันละเล็กละน้อยก็ยังดีอยู่ จิตใจนั้นจะเป็นจิตใจที่ดีมาก สวยมาก สงบ เยือกเย็นเป็นสมาธิ ไม่วอกแวก ไม่กระวนกระวาย สมาธิพาให้ใจดี ขนาดพระพุทธเจ้าก็ยังทรงสรรเสริญ" #คติธรรม หลวงพ่อคำ นิสโสโก วัดป่าไทยพัฒนา อ.เดชอุดม จ.อุบลราชธานี "กาย เมื่อได้รับอากาศ ภายนอก​ เช่น อย่างหนาวบ้าง ร้อนบ้างใจมันก็ไม่ชอบอีก.. เหมือนกันเมื่อเป็นเช่นนั้น.. ท่านจึงสอนให้พยายามตั้งสติ พิจารณา​ ว่าสิ่งเหล่านี้ มันเป็น อนิจจัง คือเป็นของไม่เที่ยง เป็นทุกข์ คือทำให้กายและใจ เป็นผู้ยึด​ ใจเป็นผู้ถือว่ามันร้อน มันหนาว​ เมื่อเป็นเช่นนี้ ท่านให้ พิจารณาว่า​ นั่นเป็นของภายนอก เป็นธรรมชาติของอากาศที่จะต้อง เป็นไปอย่างนั้น.." "ท่านให้พิจารณาว่าใครเป็นผู้ร้อน กายเป็นผู้ร้อน หรือ ใจเป็นผู้ร้อน เมื่อรวมลงแล้วก็ใจเป็นผู้ยึด ใจเป็น ผู้ถือยึดเอามาไว้ว่าอันนี้มันร้อนจัด อันนี้มันหนาวจัด​ ทำอย่างไรใจของ เราจึงจะวางได้.." "ท่านก็ให้พยายามทำใจของเรานั้น ให้เป็นกลาง​ ความร้อน ความหนาว นั้น ถือว่าเป็นธรรมชาติ เป็นไปตามกาลตามเวลา.. " #พระอุดมญาณโมลี #หลวงปู่จันทร์ศรี_จันททีโป วัดโพธิสมภรณ์ อ.เมืองอุดรธานี จ.อุดรธานี #รูปขันธ์_ก็คือ_รูปร่างกาย ชายหญิงทั่วไป​ รูปมีธาตุ ๔ ดิน น้ำ ลม ไฟ ลม ประชุมกัน เรียกว่า "รูปชาย" "รูปหญิง" รูปเป็นของปฏิกูล โดยที่เกิด ปฏิกูลด้วยที่อยู่ ปฏิกูลด้วยสี ปฏิกูลด้วยกลิ่น ปฏิกูลด้วยรส ปฏิกูลด้วยการสั่งสมระคนกัน รูปขันธ์ก็ไม่เที่ยงจีรังยั่งยืน มีความผันแปรเปลี่ยนแปลง แตกดับ ทำลายไปเป็นธรรมดา ต้องทอดทิ้งไว้ในพื้นพสุธา หน้าแผ่นดิน.." #ในโลกนี้.. #เวทนา ก็ไม่เที่ยง ผันแปรเปลี่ยนแปลง #สังขาร​ ก็ไม่เที่ยง ผันแปรเปลี่ยนแปลง #วิญญาณ ก็ไม่เที่ยง ผันแปรเปลี่ยนแปลง #ขันธ์๕_ไม่เที่ยง #ขันธ์๕_ก็เป็นทุกข์ #ขันธ์๕_ก็เป็นอนัตตา "ไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของๆ เรา ควรปล่อยวางไม่ควรยึดมั่นถือมั่น.. " #หลวงปู่ตื้อ_อจลธัมโม "เมื่อเจอสุข ก็อย่าลิงโลด เมื่อเจอทุกข์ ก็อย่าคร่ำครวญ หากวางใจให้เป็น โชคหรือเคราะห์ สุขหรือทุกข์ ก็สามารถเป็นคุณแก่เราได้" พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล "การพูดไม่ดีกับคนอื่นอย่างไร ย่อมพูดได้ แต่อย่าหวังน้ำใจ จากคนอื่น เมื่อมีความสำคัญ ได้อย่างนี้ จากนี้ไปให้ตั้งใจไว้ว่า เราจะไม่พูดเท็จ ไม่พูดส่อเสียด หรือเราจะไม่พูด ที่ทำให้คนอื่น มีความเดือนร้อน เป็นทุกข์ด้วยคำพูดของเรา นับแต่บัดนี้เป็นต้นไป” หลวงพ่อทูล ขิปฺปปญฺโญ ธรรมะก็มีอยู่ในกาย " เพราะกายมีความเกิด แก่ เจ็บ ตาย พระพุทธเจ้า และ พระสาวกเจ้าทั้งหลาย ท่านได้เสียสละ เช่น ความสุขอันเป็นไปด้วย ราชสมบัตินั้น พระองค์ท่านผู้มีคน ยกย่องสรรเสริญ คอยปฏิบัติวัฏฐาก แล้วได้เสียสละมานอน กับดินกับหญ้า ใต้โคน ต้นไม้ถึงกับอดอาหาร เป็นต้น การเสียสละเหล่านี้ เพื่อประโยชน์อะไร ก็เพื่อให้ได้ถึงซึ่ง วิโมกขธรรม คือ ธรรมะ​ เป็นเครื่องพ้นจากการ เกิด แก่ เจ็บ ตาย และเมื่อพระพุทธองค์ ตรัสรู้ ก็ทรงนั่งสมาธิ ใต้ร่มไม้ อันเป็นสถานที่ สงบสงัด และได้ทรง พิจารณาซึ่งความจริง คือ อริยสัจ ๔ นี้ เป็น มูลเหตุอันเป็นเบื้องต้น ของพระพุทธเจ้า.." โอวาทธรรม หลวงปู่เสาร์ กันตสีโล พิจารณาสังขาร. ก่อนมันจะตาย. เราจะได้ธรรมะ. จากสังขาร. โอวาทธรรม พระอาจารย์สุรศักดิ์ ขันติโก วันนั้น เดือนนั้น ปีนั้นไม่ดี.. วันมันไม่ได้พูด.. คนมันพูดเอง เจริญไม่เจริญ.. คนเราทำเอง. โอวาทธรรม หลวงปู่เหลือง ฉันทาคโม #อย่าติดในร่างกาย #ตายไปก็เหลือแค่กระดูก #สาวงาม #หลงกาม "ธรรมะพเนจร โดย หลวงปู่จันทา ถาวโร" คืน วันหนึ่งตอน ๓ ทุ่ม ขณะที่ท่านพระอาจารย์จันทาเดินจงกรมอยู่ในป่าช้าแห่งนั้น บรรยากาศอันสงัดวิเวกวังเวงได้เย็นเยือกลง มีกลิ่นเหม็นเน่ารุนแรงลอยมาจนทำให้สะอึก ท่านคิดว่า ชาวบ้านฝังผีไม่ลึก ทำให้สุนัขมาขุดคุ้ยหลุมผี ลากเอาศพเน่าแล้วขึ้นมากิน กลิ่นศพเลยกระจายมาตามกระแสลม จึงสูดลมหายใจแรง ๆ เอากลิ่นศพเข้าปอด วิธีนี้จะทำให้ร่างกายปรับตัวเข้ากับกลิ่นเหม็นได้สนิท ความเหม็นเน่าจะทุเลาลง วิธีนี้สัปเหร่อแนะนำให้ไว้ แล้วท่านก็เดินจงกรมต่อไปกำหนดพุทโธตามจังหวะย่างก้าวไม่นานจิตร่วมลงเกิดโอภาสสว่างจ้า ใน แสงสว่างนั้น เห็นนิมิตเป็นหญิงสาว ๓ นาง ตัดผมสั้นคล้ายทรงผมผู้หญิงออกศึกสงครามสมัยโบราณ ผิวขาวร่างสูงใหญ่ ๘ ศอก สวยมาก แต่เปลือยกายล่อนจ้อน เข้ามาหยุดยืนห่างในระยะประมาณ ๒ วา ที่ของลับนางทั้ง ๓ มีหนอนตัวเท่านิ้วมือจำนวนมากมายเจาะอยู่ยุ่บยั่บน่าหวาดเสียว น้ำเหลืองน้ำหนองไหลพลั่ก ๆ ลงมาที่พื้นดินจิตบอกว่า นางทั้ง ๓ นี้เป็นเปรต ! นางเปรตทั้ง ๓ ได้เดินไปยืนคร่อมเครือเถาวัลย์ แล้วถูไปถูมาทำให้หนอนที่รุมเจาะของลับอยู่นั้นร่วงพรูลงมา เป็นภาพที่ทำให้สังเวชสลดใจยิ่งนัก ท่านพระอาจารย์จันทากำหนดจิตถามว่า “ทำกรรมทำเวรอันใดไว้ถึงได้มาตกค้างอยู่ในสภาพนี้โยม?” นางเปรตทั้ง ๓ ร้องเสียงดังโหยหวนไปทั้งป่าช้า ร่ำไห้น่าสงสาร กล่าวตอบว่า “พวกข้าน้อยมีทุกข์ทรมานแสนสาหัสเหลือเกินท่านครูบาเอ๊ย ตั้งแต่สมัยตั้งเมืองนครพนมหลายร้อยปีนานมา พวก ข้าน้อยเป็นสาวงาม เมื่อมีผัวแล้วก็เล่นชู้นอกใจผัว ไม่เลือกเป็นพระสงฆ์องค์เจ้าหรือฆราวาส ฝ่ายผัวรู้เข้าก็คับแค้นใจ สาปให้ตายไปเป็นเปรต ถูกฝูงหนอนรุมเจาะของลับเช่นนี้แหละ” “อยากจะพ้นทุกข์นี้ไหมล่ะโยม ?” “อยากพ้นเจ้าค่ะ แต่ไม่รู้จะพ้นได้อย่างไร ?” ท่านพระ อาจารย์จันทาจึงกำหนดจิตถามพระธรรม ซึ่งก็คือ พุทโธหรือจิตนั่นเอง พระธรรมบอกว่า เปรต ๓ นางนี้เคยเป็นญาติกันมาในชาติก่อนหลายภพชาติ เคยช่วยเหลือพึ่งพาอาศัยกันมา สมควรจะช่วยเหลือพวกนางให้ไปเกิดในสุคติภูมิหลาย ภพชาติมาล้วนไม่มีพระสงฆ์องค์เจ้าองค์ใด สามารถช่วยเหลือเปรตทั้ง ๓ นางนี้ได้เลย เมื่อมาเจริญภาวนาในป่าช้าแห่งนี้แล้วจิตไม่สงบ เมื่อจิตไม่เป็นสมาธิก็ไม่สามารถมองเห็นเปรตทั้ง ๓ นางได้ ในชาติ ปัจจุบัน พระที่มาเจริญภาวนาในป่าช้านี้จำนวนหลายองค์ จิตไม่มั่นคง เพราะถูกพวกเปรตในป่าช้ารบกวน ก็หนีไปอยู่เสียที่อื่น ไม่ได้ช่วยให้พวกเปรตหลุดพ้นทุกข์ไปได้ รวมทั้งไม่ได้เกี่ยวเนื่องเป็นญาติกันด้วย ท่านพระอาจารย์จันทา สังเวชสลดใจ บาปกรรมช่างร้ายแรงน่าสะพรึงกลัวนี่กระไร จึงบอกให้นางเปรตทั้ง ๓ ตั้งใจรับเอาพระไตรสรณคมน์และศีล ๕ แล้วจึงสอนให้เดินจงกรมภาวนาพุทโธสอนให้หัดไหว้พระสวดมนต์ กำชับให้เจริญภาวนาพุทโธ เอาพุทโธเป็นสรณะที่พึ่งอยู่ตลอดเวลาอย่าได้ขาด “เมื่อชาวบ้านญาติโยมมาทำบุญสุนทานในวัด ก็ให้โยมทั้ง๓ ฟังเทศน์ฟังธรรมกับเขา รับเอาพระไตรสรณคมน์และศีล ๕ ศีล ๘ กับเขา เผื่อ เขากรวดน้ำอุทิศกุศลให้เปรตขนก็โมทนายินดีรับเอากุศลนั้นด้วย จะได้หมดกรรมในเปรตวิสัยภูมิเร็วขึ้น” ท่านพระอาจารย์จันทากำชับนางเปรตทั้ง ๓ ท่านเล่าว่าต่อมาบางวันสงบ ๆ ในเวลากลางวัน จะได้ยินเสียงนางเปรตทั้ง ๓ กรีดร้องโหยหวนร่ำไรรำพันว่า “เจ้าศีลเจ้าธรรมคูรบาเอ๊ย เมื่อไหร่หนอ พวกข้าน้อยจะพ้นจากเวรกรรมเสียที ทุกข์ยากเจ็บปวดแท้ น้อ” บาง คืนเปรตก็ร้องคร่ำครวญน่าเวทนายิ่งนัก เวลาท่านเดินจงกรมตอนกลางวันกลางคืน นางเปรตและผีทั้งหลายในป่าช้าพากันนั่งเต็มไปหมดคอยรับเอาส่วนกุศลที่แผ่ให้ แล้วจึงไปภาวนาทำความเพียรช่วยตัวเอง “ครูบาอาจารย์ท่านบอกว่าพระ กรรมฐานทุกองค์แม้จะได้ฌานสมาธิ แต่ก็ไม่ได้เห็นผีเห็นเปรตหรือเห็นเทวดาเหมือนกันหมดทุกองค์ พระกรรมฐานที่จะเห็นได้ ส่วนมาก เคยมีกรรมเก่าพัวพันกับผีสางเทวดาเหล่านั้นมาแล้วในชาติปางก่อน อาตมาเกิดนิมิตในสมาธิเห็นพวกวิญญาณได้เห็นจะเนื่องจากอาตมาเคยมีกรรมพัวพันกับพวกเขามาก่อน ไม่ใช่อาตมาได้ตาทิพย์อะไรหรอกนะ ครูบาอาจารย์ยังได้สอนอีกว่า อำนาจสมาธิอาจสามารถทำให้เห็นอดีต เห็นปัจจุบัน เห็นอนาคต ได้ แต่ ถ้าผู้ได้สมาธิระดับนี้ใช้สอดส่องเพ่งมองอดีต ปัจจุบันและอนาคต เป็นการอวดตนหรือหวังลาภสักการะแล้ว ย่อมจะทำให้การก้าวหน้าทางโลกุตรธรรมหยุดชะงักลงอย่างหมดหวัง น่าสลดสังเวช ประดุจดอกไม้ยังไม่ทันได้บานขึ้นเต็มที่ก็พลันเหี่ยวแห้งร่วงโรยไปเสีย ไม่มีโอกาสได้กระจายกลิ่นหอมหวนทวนลมแม้แต่น้อย โอวาทธรรม หลวงปู่จันทา ถาวโร

---

หน้า 1 จากทั้งหมด 1	เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group http://www.phpbb.com/