ปัจจุบันขณะไม่มีตัวเรา
แล้วมีอะไรก็ไม่รู้
มองสิเห็นตัวตนอยู่
หรือเห็นสัจจะแล้ว555
เอาตัวตนไปไหนไปคิดพูดทำอะไรน่ะตามใจกิเลส
สัจจะน่ะเด่วนี้เลยคิดถูกตรงตามคำสอนได้เท่านั้นก็ดับคนทั้งตัวแล้วววววว

คิกๆๆ คุณโรสกินยาถ่ายพยาธิบ้าง อะไรนักก็ไม่รู้

ทำเพื่อคุณโรส

viewtopic.php?f=1&t=58889



เอามาไว้ กท.นี้ด้วย

คุณโรสคิดอย่างนี้ กรัชกายน่าจะเสียเหงื่อเปล่า เรารึหวังดีบอกให้เริ่มต้นที่วัตถุธรรมมองๆเห็นก่อน พ่ะน่ะ คุณโรสเหาะข้ามลงกาไปโน่นเลย คิกๆๆ เดี๋ยวเถอะได้ร่วงลงดิน

https://www.pimthai.co.th/20907

ผู้ที่เพ่งแนวอยู่กับการกระทำอย่างนี้ได้พุทธานุสติกรรมฐาน จิตเป็นสมาธิ เมื่อจิตเป็นสมาธิปีติสุขก็ตามมา

หลัก

อธิจิตตสิกขา คือ การฝึกปรือเพื่อเสริมสร้างคุณภาพ และสมรรถภาพของจิต ดังนั้น สมาธิซึ่งเป็นเป้าหมายของอธิจิตตสิกขานั้น จึงหมายถึงภาวะจิตที่มีคุณภาพ และมีสมรรถภาพดีที่สุด

จิตที่เป็นสมาธิ หรือมีคุณภาพดี มีสมรรถภาพนั้น มีลักษณะที่สำคัญ ดังนี้

1. แข็งแรง มีพลังมาก ท่านเปรียบไว้ว่าเหมือนกระแสน้ำ ที่ถูกควบคุมให้ไหลพุ่งไปในทิศทาง เดียวย่อมมีกำลังแรงกว่าน้ำ ที่ถูกปล่อยให้ไหลพร่ากระจายออกไป

2. ราบเรียบ สงบซึ้ง เหมือนสระ หรือ บึงน้ำใหญ่ ที่มีน้ำนิ่ง ไม่มีลมพัดต้อง ไม่มีสิ่งรบกวนให้กระเพื่อมไหว

3. ใส กระจ่าง มองเห็นอะไรๆได้ชัด เหมือนน้ำสงบนิ่ง ไม่เป็นริ้วคลื่น และฝุ่นละอองที่มีก็ตกตะกอนนอนก้นหมด

4. นุ่มนวล ควรแก่งาน หรือเหมาะแก่การใช้งาน เพราะไม่เครียด ไม่กระด้าง ไม่วุ่น ไม่ขุ่นมัว ไม่สับสน ไม่เร่าร้อน ไม่กระวนกระวาย

ไวพจน์ที่แสดงความหมายของสมาธิคำหนึ่ง คือ เอกัคคตา แปลว่า ภาวะที่จิตมีอารมณ์หนึ่งเดียว แต่ถ้าว่าตามรูปศัพท์ จะเห็นลักษณะของจิตที่คล้ายกับในข้อแรก คือ เอกัคคตา = เอก + อัคค + ตา (ภาวะ)

คำว่า อัคคะ ที่นี้ ท่านแปลว่า อารมณ์ แต่ความหมายเดิมแท้ คือ จุดยอด หรือจุดปลาย โดยนัยนี้ จิตเป็นสมาธิ ก็คือ จิตที่มียอด หรือมีจุดปลายจุดเดียว ซึ่งย่อมมีลักษณะแหลมพุ่ง รวมมุ่งดิ่งไป หรือแทงทะลุไปได้ง่าย

จิตที่มีสมาธิขั้นสมบูรณ์ เฉพาะอย่างยิ่ง สมาธิถึงขั้นฌาน พระอรรถกถาจารย์เรียกว่า จิตพร้อมด้วยองค์ ๘ (อัฏฐังคสมันนาคตจิต) องค์ ๘ นั้น ท่านนับจากคำบรรยายที่เป็นพุทธพจน์นั่นเอง กล่าวคือ

๑. ตั้งมั่น
๒. บริสุทธิ์
๓. ผ่องใส
๔. โปร่งโล่ง เกลี้ยงเกลา
๕. ปราศจากสิ่งมัวหมอง
๖. นุ่มนวล
๗. ควรแก่งาน
๘. อยู่ตัว ไม่วอกแวกหวั่นไหว

ท่านว่า จิตที่มีองค์ประกอบเช่นนี้ เหมาะแก่การนำเอาไปใช้ได้ดีที่สุด ไม่ว่าจะเอาไปใช้งานทางปัญญา พิจารณา ให้เกิดความรู้เข้าใจถูกต้องแจ้งชัด หรือใช้ในทางสร้างพลังจิต ให้เกิดอภิญญาสมาบัติอย่างใดๆ ก็ได้

ตามที่กล่าวมานี้ มีข้อควรย้ำว่า ลักษณะเด่นที่สุดของจิตที่เป็นสมาธิ ซึ่งสัมพันธ์กับความมุ่งหมายของสมาธิด้วย ก็คือ ความ "ควรแก่งาน" หรือ ความเหมาะแก่การใช้งาน และงานที่ถูกต้องตามหลักพุทธศาสนา ก็คือ งานทางปัญญา อันได้แก่ การใช้จิตที่พร้อมดีเช่นนั้น เป็นสนามปฏิบัติการของปัญญา ในการพิจารณาสภาวธรรม ให้เกิดความรู้แจ้งตามเป็นจริง

สมาหิโต ยถาภูตํ ปชานาติ. ผู้มีจิตตั้งมั่นแล้วย่อมรู้ตามความเป็นจริง

ดูๆเหมือนไม่ใช่แถวๆนี้ ซึ่งก็มีพุทธปฏิมาตั้งอยู่ด้วย



https://scontent.fbkk5-5.fna.fbcdn.net/ ... e=5EEEFCD2

นี่น่าจะแถวๆนี้



ลงให้คุณโรสดู ไม่รู้ได้ดูมั่งไหม ไม่เห็น คคห.เลย มีบ้างก็น้อยนิด

พุทธปฏิมา รูปเปรียบของพระพุทธเจ้า, พระพุทธรูป

พุทธกิจ กิจที่พระพุทธเจ้าทรงบำเพ็ญ, การงานที่พระพุทธเจ้าทรงกระทำ


พุทธกิจประจำวัน ๕ พุทธกิจที่พระพุทธเจ้าทรงบำเพ็ญเป็นประจำให้แต่ละวัน มี ๕ อย่าง คือ

๑. ปุพฺพณฺเห ปิณฺฑปาตญฺจ เวลาเช้าเสด็จบิณฑบาต

๒. สายณฺเห ธมฺมเทสนํ เวลาเย็นทรงแสดงธรรม

๓. ปโทเส ภิกฺขุโอวาทํ เวลาค่ำประทานโอวาทแก่เหล่าภิกษุ

๔. อฑฺฒรตฺเต เทวปญฺหนํ เที่ยงคืนทรงตอบปัญหาเทวดา

๕. ปจฺจุสฺเสว คเต กาเล ภพฺพาภพฺเพ วิโลกนํ จวนสว่างทรงตรวจพิจารณาสัตว์ที่สามารถและที่ยังไม่สามารถบรรลุธรรมอันควรจะเสด็จไปโปรดหรือไม่ (สรุปท้ายว่า เอเต ปญฺจวิเธ กิจฺเจ วิโสเธติ มุมิปุงฺคโว พระพุทธเจ้าองค์พระมุนีผู้ประเสริฐยังกิจ ๕ ประการนี้ให้หมดจด)

พุทธคุณ คุณของพระพุทธเจ้า มี ๙ คือ

๑. อรหํ เป็นพระอรหันต์
๒. สัมมาสัมพุทโธ ตรัสรู้เองโดยชอบ
๓. วิชฺชาจรณสมฺปนฺโน ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ
๔. สุคโต เสด็จไปดีแล้ว
๕. โลกวิทู เป็นผู้รู้แจ้งโลก
๖. อนุตฺตโร ปุริสทมฺมสารถิ เป็นสารถีฝึกคนที่ฝึกได้ไม่มีใครยิ่งกว่า
๗. สตฺถา เทวมนุสฺสานํ เป็นศาสดาของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย
๘. พุทฺโธ เป็นผู้ตื่นและเบิกบานแล้ว
๙. ภควา เป็นผู้มีโชค

พุทธคุณทั้งหมดนั้น โดยย่อมี ๒ คือ

๑. พระปัญญาคุณ พระคุณคือพระปัญญา
๒. พระกรุณาคุณ พระคุณคือพระมหากรุณา

หรือตามที่นิยมกล่าวกันในประเทศไทย ย่อเป็น ๓ คือ

๑. พระปัญญาคุณ พระคุณคือพระปัญญา
๒. พระวิสุทธิคุณ พระคุณคือความบริสุทธิ์
๓.พระมหากรุณาคุณ พระคุณคือพระมหากรุณา

ที่ไม่รู้ว่าไม่มีตัวตน...และยังคิดว่าต้องเอาตัวตนไปทำ...นั่นน่ะไม่รู้ว่าธัมมะคือคำสอนของตถาคตคือสิ่งที่มีแล้ว
และสิ่งที่มีแล้วนี้เป็นสิ่งที่ทุกดวงจิตทำตามๆกันมาแล้วทำไปโดยไม่คิดตามคำสอนว่ากำลังทำถูกหรือผิดอยู่
มีแต่ความโลภอยากได้บุญ...ถามหน่อยสิคะทั้ง31ภพภูมิที่ยังเกิดอยู่เนี่ยคือไม่มีปัญญาถ้ามีปัญญาก็ไม่เกิดนะ
อยากได้บุญคือความโลภคือโลภะ ราคะ ราคา โลภมากอยู่ คำสอนของพระพุทธเจ้ารู้จักคิดถูกจะเลิกทำผิด
ที่ยังเอาตัวตนไปทำโดยไม่คิดตามคำสอนนั่นน่ะคิดแต่ว่าตัวฉันดีตัวฉันทำได้ดีกว่าเก่งกว่าใหญ่โตหรูหรากว่า
จะไปสร้างหรูหราใหญ่โตอวดกิเลสกันทำไมคริคริคริ...พระพุทธเจ้าสอนให้ลดความโลภไม่ได้สอนให้เอาเพิ่ม
ทรงเปรียบเทียบไว้งี้นะ...วัวตัว1มี2เขามีขนนับไม่ถ้วนคนที่จะไปนรกเท่าขนวัวส่วนคนที่จะไปสวรรค์เท่า2เขา
คนที่ฟังคำสอนรู้แล้วลดละเลิกไปทำตามๆกันแบบคนอื่นทำมันมีมากหรือน้อยก็ตรองดูสิตัวเองเป็นแบบไหน

คุณโรสที่รักและคิดถึง ขอถามอีกนิดนะขอรับ ที่คุณโรสไปทำงานทำการอยู่ทุกวันนี้ คุณโรสเอาอะไรไปทำงาน ตอบสั้นๆ ไม่ต้องอ้างนั่นอ้างนี้ให้มากความ

ถามแปลกๆยังไม่ตายมีจิตเนี่ย
ก็จิตสิพากายไปไหนต่อไหนน่ะ
ส่วนการทำก็เป็นความตั้งใจทำไง
สุขกายสบายใจไม่เจ็บไม่ป่วยอะไร
แค่หายใจก็ได้ตังค์ใช้จิตใจคิดดีทำดี
เงินไหลมาเทมามหาศาลมั่งคั่งร่ำรวย

คริคริ
คุณยายยังไม่เจริญในธรรม
หัดเรียน รูป กับ นาม ให้ชัดนะคะ ไม่ได้พากันไปไหน ตามคุณยายแถลง

จะได้ไม่มั่ว

คนยังไม่มี บ้านก็ไม่มี มีแต่รูปกับนาม มีแต่รูปธรรม กับ นามธรรม แล้วจะเอาเงินเอาตังมาแต่ไหนไหลมาเทมามั่งคั่งร่ำรวยสวยสะไม่มีเล่าคุณโรส
จะเอาความสุขกายสบายใจมาแต่ไหน เพราะหลักพุทธธรรมมีว่า ทุกข์เท่านั้นเกิดขึ้น ทุกข์เท่านั้นตั้งอยู่ ทุกข์เท่านั้นดับไป นอกจากทุกข์ไม่มีอะไรเกิด นอกจากทุกข์ไม่มีอะไรดับ แล้วจะเอาสุขมาแต่ไหนกันเล่าคุณโรส



“ว่าโดยความจริงแท้ ในโลกนี้มีแต่นามและรูป ก็แล ในนามและรูปนั้น สัตว์หรือคน ก็หามีไม่ นามและรูปนี้ว่างเปล่า ถูกปัจจัยปรุงแต่งขึ้นเหมือนดังเครื่องยนต์ เป็นกองแห่งทุกข์ เช่นกับหญ้าและฟืน” (วิสุทฺธิ.3/216)

“ทุกข์นั่นแหละมีอยู่ แต่ผู้ทุกข์หามีไม่ การกระทำมีอยู่ แต่ผู้ทำไม่มี นิพพานมีอยู่ แต่คนผู้นิพพานไม่มี ทางมีอยู่ แต่ผู้เดินทางไม่มี” (วิสุทฺธิ.3/101)

จบข่าว